الحديد ٤

هُوَ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضَ‌ فِي‌ سِتَّةِ أَيَّامٍ‌ ثُمَ‌ اسْتَوَى‌ عَلَى‌ الْعَرْشِ‌ يَعْلَمُ‌ مَا يَلِجُ‌ فِي‌ الْأَرْضِ‌ وَ مَا يَخْرُجُ‌ مِنْهَا وَ مَا يَنْزِلُ‌ مِنَ‌ السَّمَاءِ وَ مَا يَعْرُجُ‌ فِيهَا وَ هُوَ مَعَکُمْ‌ أَيْنَ‌ مَا کُنْتُمْ‌ وَ اللَّهُ‌ بِمَا تَعْمَلُونَ‌ بَصِيرٌ

ترجمه

او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز [= شش دوران‌] آفرید؛ سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت)؛ آنچه را در زمین فرو می‌رود می‌داند، و آنچه را از آن خارج می‌شود و آنچه از آسمان نازل می‌گردد و آنچه به آسمان بالا می‌رود؛ و هر جا باشید او با شما است، و خداوند نسبت به آنچه انجام می‌دهید بیناست!

او كسى است كه آسمان‌ها و زمين را در شش روز آفريد، سپس [براى تدبير جهان‌] به عرش پرداخت. آنچه در زمين فرو رود و آنچه از آن بيرون آيد و آنچه از آسمان فرود آيد و آنچه در آن بالا رود [همه‌] را مى‌داند، و هر كجا باشيد او با شماست، و خدا به آنچه مى‌كنيد بين

اوست آن كس كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد؛ آنگاه بر عرش استيلا يافت. آنچه در زمين درآيد و آنچه از آن برآيد و آنچه در آن بالارود [همه را] مى‌داند. و هر كجا باشيد او با شماست، و خدا به هر چه مى‌كنيد بيناست.

اوست خدایی که آسمانها و زمین را در شش روز (و شش مرتبه کلی ظهور وجود) بیافرید آن‌گاه بر عرش (تدبیر عالم) قرار گرفت، او هر چه در زمین فرو رود و هر چه از آن برآید و آنچه از آسمان نازل شود و آنچه به آن بالا رود همه را می‌داند و هر کجا باشید او با شماست و خدا به هر چه کنید بیناست.

اوست که آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید، سپس بر تخت فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش چیره و مسلط شد. آنچه در زمین فرو می رود و آنچه از آن بیرون می آید و آنچه از آسمان نازل می شود، و آنچه در آن بالا می رود می داند. و او با شماست هرجا که باشید، و خدا به آنچه انجام می دهید، بیناست.

اوست كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد. سپس به عرش پرداخت. هر چه را در زمين فرو رود و هر چه را از زمين بيرون آيد و هر چه را از آسمان فرو آيد و هر چه را در آسمان بالا رود، مى‌داند. و هر جا كه باشيد همراه شماست و به هر كارى كه مى‌كنيد بيناست.

اوست که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید و سپس بر عرش استیلاء یافت، می‌داند که چه چیزی وارد زمین می‌شود و چه چیزی از آن بیرون می‌رود، و آنچه از آسمان فرو می‌آید و آنچه به آن فرا می‌رود، و او هرجا که باشید با شماست، و خداوند به آنچه می‌کنید بیناست‌

اوست كه آسمانها و زمين را در شش روز- شش دوره- بيافريد، سپس بر عرش- مقام فرمانروايى و تدبير امور- برآمد. آنچه در زمين فرو رود و آنچه از آن بيرون آيد، و هر چه از آسمان فرود آيد و هر چه در آن بالا رود، همه را مى‌داند، و او هر جا كه باشيد با شماست، و خدا بدانچه مى‌كنيد بيناست.

او است که آسمانها و زمین را در شش دوره آفرید و سپس بر تخت (فرمانروائی کائنات) قرار گرفت. و او می‌داند چه چیز به زمین نازل و از آن خارج می‌شود، و چه چیز از آسمان پائین می‌آید و بدان بالا می‌رود. و او در هر کجا که باشید، با شما است. و خدا می‌بیند هر چیزی را که می‌کنید.

اوست کسی که آسمان‌ها و زمین را در شش روز [:زمان] آفرید. سپس بر عرش (ربوبیت) چیره شد، در حالی‌که آنچه در زمین فرو رود و آنچه از آن برآید و آنچه از آسمان فرود آید و آنچه در آن بالا رود (همه را) می‌داند. و هر کجا بودید او با شماست و خدا به هر چه می‌کنید بسیار بیناست.

او است آنکه آفرید آسمانها و زمین را در شش روز سپس استوار شد بر عرش داند آنچه را فرو رود در زمین و آنچه برون آید از آن و آنچه فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن و او با شما است هر جا باشید و خدا است بدانچه می‌کنید بینا

الحديد ٣	آیه ٤	الحديد ٥
سوره : سوره الحديد نزول : ٤ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سِتَّةِ أَیَّامٍ»: شش روز. مراد شش دوره است (نگا: اعراف / ، یونس / هود / . «إسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ»: (نگا: اعراف / ، یونس / رعد / . «یَلِجُ»: (نگا: سبأ / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِنَ‌ اللَّهَ‌ مَعَ‌ الَّذِينَ‌... (۱)

أَ فَمَنْ‌ هُوَ قَائِمٌ‌ عَلَى‌ کُلِ‌... (۳) أَمَّنْ‌ يَبْدَأُ الْخَلْقَ‌ ثُمَ‌... (۵) وَ عِنْدَهُ‌ مَفَاتِحُ‌ الْغَيْبِ‌ لاَ... (۳) أَلاَ إِنَّهُمْ‌ يَثْنُونَ‌... (۱) سَوَاءٌ مِنْکُمْ‌ مَنْ‌ أَسَرَّ... (۱)

تفسیر

• آيات ۱ - ۶، سوره حديد
• بيان غرض سوره حديد: تحريك و تشويق مؤ منين به انفاق و...
• بيان اينكه تسبيح آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح حقيقى است نه مجازى و به زبانحال
• توضيح مقصود از ((اول ))، ((آخر))، ((ظاهر)) و ((باطن )) بودن خداى سبحان
• احاطه ، ملك و علم مطلق خداوند بر همه چيز و همه كس
• شرح چند روايت درباره اول و آخر و ظاهر و باطن بودن خداى تعالى
• شرح روايتى راجع به علم خداوند

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، خالق و آفریدگار آسمان ها و زمین است. (هو الذى خلق السموت و الأرض)

۲ - جهان آفرینش، متشکل از آسمان هاى متعدد (خلق السموت)

۳ - خداوند، آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید (خلق السموت و الأرض فى ستّة أیّام)

۴ - آفرینش آسمان ها و زمین، آفرینشى تدریجى بود و در شش مرحله انجام پذیرفت. (خلق السموت و الأرض فى ستّة أیّام) واژه «یوم» (مفرد «أیّام») در معناى برهه اى از زمان (کوتاه یا بلند) نیز به کار مى رود. بر این اساس «ستة أیّام» (شش روز)، به معناى شش برهه بوده و بیانگر مطلب یاد شده است.

۵ - تدبیر و اداره امور جهان در اختیار خداوند است. (خلق السموت ... ثمّ استوى على العرش) «عرش»، به معناى تخت است و مراد از آن تخت حکومت و اداره امور جهان است.

۶ - جهان آفرینش، داراى مرکزیت فیض الهى به نام عرش (ثمّ استوى على العرش) با توجه به این که نظام خلقت، نظام اسباب و مسببات است و پدیده هاى این عالم، نمى توانند فیض الهى را به طور مستقیم و بدون وسایط فیض دریافت کنند; «عرش» مى تواند اشاره به مرکزیتى داشته باشد که سرچشمه فیض الهى است و وسایط فیض، آن را از آن مرکز دریافت کرده و به ترتیب به اشیا و امور عالم مى رسانند.

۷ - تدبیر و اداره امور عالم از سوى خداوند، همراه با اقتدار کامل و همه جانبه و به دور از هرگونه سستى و کاستى است. (ثمّ استوى على العرش) ماده «إستواء» هرگاه با «على» استعمال شود، به معناى «استیلاء» خواهد بود. بنابراین «استوى على العرش»; یعنى، «استولى على العرش» (بر عرش تدبیر جهان استیلا دارد) و این کنایه از اقتدار تام و فراگیر خداوند، بر تدبیر امور جهان است.

۸ - خداوند، به هر آنچه در دل خاک فرو مى رود (قطرات باران، دانه هاى گیاهان و...) و هر آنچه از دل خاک بیرون مى آید (انواع گیاهان و...) آگاه است. (یعلم ما یلج فى الأرض و ما یخرج منها) «ولوج» (مصدر «یلج») معادل «دخول» است و واژه «ما» (آنچه) در «ما یلج...» شامل قطرات باران، دانه هاى گیاهان و... است. هم چنین کلمه «ما» در «ما یخرج» دربرگیرنده انواع گیاهان، جنبندگان، آب و... است.

۹ - آگاهى خداوند، به هر آنچه از آسمان به زمین نازل مى شود (باران، فرشتگان، تابش خورشید، ماه، ستارگان و...) و هر آنچه از زمین به آسمان بالا مى رود (بخار آب، فرشتگان، اعمال مردمان و...) (یعلم ... و ما ینزّل من السّماء و ما یعرج فیها)

۱۰ - خداوند، وجود بى نهایت و نامحدود است. (و هو معکم أین ما کنتم) مقصود از از «معیّت» (همراه بودن)، مى تواند معیّت وجودى و یا معیت علمى باشد. مفاد آیه شریفه، بنابر احتمال اول این است که وجود خداوند وجودى محدود نیست تا انسان بتواند از او غایب شود; بلکه او وجودى نامحدود و بى نهایت است و انسان ها هر جا که باشند، خداوند با آنها خواهد بود.

۱۱ - خداوند، با همه کس و در همه جا هست. (و هو معکم أین ما کنتم)

۱۲ - هر کس در هر جا، در احاطه علمى خدا قرار دارد و هرگز از او غایب نخواهد شد. (و هو معکم أین ما کنتم) برداشت یاد شده مبتنى بر این احتمال است که مراد از «معیت» در «حکم» معیت علمى باشد; نه معیت وجودى.

۱۳ - خداوند، به تمامى اعمال مردمان بینا است. (و اللّه بما تعملون بصیر)

۱۴ - علم خداوند مطلق است و همه پدیده هاى عالم در قلمرو علم او قرار دارند. (یعلم ما یلج فى الأرض ... و اللّه بما تعملون بصیر) یادآورى علم خداوند به موجودات آسمانى و زمینى و نیز آگاهى به تمامى رفتارهاى انسان ها، مى تواند اشاره به مطلب یاد شده باشد.

۱۵ - توجه به ناظر بودن خداوند بر اعمال انسان ها، بازدارنده شخص از ارتکاب کارهاى ناروا (و اللّه بما تعملون بصیر)

۱۶ - تهدید بدکاران، به کیفر اعمال از سوى خداوند (و اللّه بما تعملون بصیر) یادآورى این حقیقت که خداوند، بر اعمال مردم آگاهى کامل دارد، دربردارنده تهدید بدکاران و نیز متضمن تشویق نیکوکاران است.

۱۷ - تشویق انسان ها، به انجام کارهاى شایسته و نوید پاداش به آنان از سوى خداوند (و اللّه بما تعملون بصیر)

موضوعات مرتبط

• آسمان: تعدد آسمان ها ۲; خالق آسمان ها ۱; خلقت تدریجى آسمان ها ۴; مدت خلقت آسمان ها ۳، ۴
• آفرینش: منشأ تدبیر آفرینش ۵; ویژگیهاى تدبیر آفرینش ۷
• اعداد: عدد شش ۳، ۴
• بدکاران: تهدید بدکاران ۱۶
• بشارت: بشارت پاداش ۱۷
• توحید: توحید ربوبى ۵
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۵
• خدا: بصیرت خدا ۱۳; تشویقهاى خدا ۱۷; تهدیدهاى خدا ۱۶; خالقیت خدا ۱، ۳; ربوبیت خدا ۵; سعه وجودى خدا ۱۰، ۱۱; علم خدا به اعمال ۹; علم خدا به باران ۸، ۹; علم خدابه بخار آب ۹; علم خدا به تابش خورشید ۹; علم خدابه تابش ستارگان ۹; علم خدا به تابش ماه(قمر) ۹; علم خدا به دانه ها ۸; علم خدا به صعود ملائکه ۹; علم خدابه گیاهان ۸; علم خدا به نزول ملائکه ۹; قدرت خدا۷; مرکز فیض خدا ۶; معیت خدا ۱۱; وسعت علم خدا ۸، ۱۲، ۱۴; ویژگیهاى تدبیر خدا ۷
• ذکر: آثار ذکر نظارت خدا ۱۵
• زمین: خالق زمین ۱; خلقت تدریجى زمین ۴; مدت خلقت زمین ۳، ۴
• عرش: نقش عرش ۶
• عمل: پاداش عمل پسندیده ۱۷; تشویق به عمل پسندیده ۱۷; موانع عمل ناپسند ۱۵; ناظران عمل ۱۳
• کیفر: تهدید به کیفر ۱۶