الواقعة ٤٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و بودند اصرار میورزیدند بر گناه (یا پیمانشکنی) بزرگ | |-|معزی=و بودند اصرار میورزیدند بر گناه (یا پیمانشکنی) بزرگ | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::46|٤٦]] | قبلی = الواقعة ٤٥ | بعدی = الواقعة ٤٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الْحِنثِ الْعَظِیمِ»: گناه بزرگ. گناهان کبیره، و از همه بدتر، کفر و شرک. | «الْحِنثِ الْعَظِیمِ»: گناه بزرگ. گناهان کبیره، و از همه بدتر، کفر و شرک. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۷
ترجمه
الواقعة ٤٥ | آیه ٤٦ | الواقعة ٤٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْحِنثِ الْعَظِیمِ»: گناه بزرگ. گناهان کبیره، و از همه بدتر، کفر و شرک.
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۵۶، سوره واقعه
- موارد استعمال كلمه ((قرب )) و معناى تقرب به خدا و اينكه مقربون بلند مرتبه ترينطبقات اهل سعادتند
- مراد از اولين و آخرين در آيه : ((ثلة من الاولين وقليل من الاخرين )) و وصف نعمتهاى بهشتى مقربان از ايشان
- وصف نعم بهشتى اصحاب اليمين
- دسته سوم (اصحاب الشمال ) و بيان وصعيت آنها در قيامت
- مقصود از ((اتراف )) در تعليل استقرار اصحابشمال در عذاب به اينكه آنان مترف بودند
- اقوال مختلف درباره مقصود از ((حنث عظيم )) كه اصحابشمال بر آن اصرار مى ورزيدند
- پاسخ خداوند به استبعاد معاد مشركين و بيانحال و وضعشان در قيامت
- توضيحى راجع به روايتى كه بر نسخ آيه : ((ثلة من الاولين وقليل من الاخرين )) با آيه : ((ثلة من الاولين و ثلة من الاخرين )) دلالت دارد
- رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى
نکات آیه
۱ - عظمت گناه پیمان شکنى در بینش الهى (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم) «حنث» در مطلق گناه و نیز خصوص شکستن پیمان و خلف قسم به کار مى رود. گفتنى است که توصیف «حنث» به وصف «عظیم»، بیانگر آن است که شکستن پیمان در همه موارد گناهى بزرگ است.
۲ - اصرار و پافشارى «اصحاب الشمال» بر پیمان شکنى، عامل دوزخى شدن آنها (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم)
۳ - پافشارى و تداوم بخشى بر گناهان بزرگ، در پى دارنده قطعى دوزخ (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم)
۴ - شرکورزى، گناهى بزرگ و نابخشودنى و باعث دوزخى شدن انسان (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم) برخى از مفسران برآنند که مراد از «حنث» در آیه شریفه، شکستن پیمان توحید است (پیمانى که خداوند فطرتاً و در عالم ذر از انسان ها گرفته است). بر این مبنا، مفاد آیه چنین مى شود: اصحاب شمال به خاطر شکستن پیمان توحید و روى آوردن به شرک و اصرار بر آن، گرفتار عذاب دوزخ خواهند شد.
موضوعات مرتبط
- اصحاب شمال: عهدشکنى اصحاب شمال ۲
- جهنم: موجبات جهنم ۲، ۳، ۴
- شرک: گناه شرک ۴
- عهدشکنى: آثار اصرار بر عهدشکنى ۲; گناه عهدشکنى ۱
- گناه: آثار اصرار بر گناهان کبیره ۳; گناهان کبیره ۱، ۴; گناه نابخشودنى ۴