الواقعة ٣٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=شوهر دوستانی همسالان‌
|-|معزی=شوهر دوستانی همسالان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::37|٣٧]] | قبلی = الواقعة ٣٦ | بعدی = الواقعة ٣٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::2|٢]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::37|٣٧]] | قبلی = الواقعة ٣٦ | بعدی = الواقعة ٣٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::2|٢]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«عُرُباً»: جمع عَرُوب، زن شیفته و دلداده‌ای که شوهر خود را سخت دوست داشته باشد و با سخن و ناز و غمزه و خنده عشق و محبت خود را بدو اظهار کند، خلاصه سراپا عاشق و واله شوهر باشد. «أَتْرَاباً»: جمع تِرْب، زنان همسن و سال و جوان بکمال (نگا: ص / ). «عُرُباً أَتْراباً»: صفت اوّل و دوم (أَبْکَاراً) است.
«عُرُباً»: جمع عَرُوب، زن شیفته و دلداده‌ای که شوهر خود را سخت دوست داشته باشد و با سخن و ناز و غمزه و خنده عشق و محبت خود را بدو اظهار کند، خلاصه سراپا عاشق و واله شوهر باشد. «أَتْرَاباً»: جمع تِرْب، زنان همسن و سال و جوان بکمال (نگا: ص / ). «عُرُباً أَتْراباً»: صفت اوّل و دوم (أَبْکَاراً) است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۷


ترجمه

زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند!

|عشق ورزان [به همسر] و هم سنّ و سالند
شوى دوست همسال،
و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز.
عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران.
معشوق همسران خويشند،
همسر دوست و هم سن و سال‌
شوى‌دوستانى همسال- با يكديگر و با شوهران-،
شیفتگان (همسر خود، و همه جوان و طناز و) همسن و سال هستند.
دارای تمامی زیبایی آشکار زنان؛ همسالان با شوهران.
شوهر دوستانی همسالان‌


الواقعة ٣٦ آیه ٣٧ الواقعة ٣٨
سوره : سوره الواقعة
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عُرُباً»: جمع عَرُوب، زن شیفته و دلداده‌ای که شوهر خود را سخت دوست داشته باشد و با سخن و ناز و غمزه و خنده عشق و محبت خود را بدو اظهار کند، خلاصه سراپا عاشق و واله شوهر باشد. «أَتْرَاباً»: جمع تِرْب، زنان همسن و سال و جوان بکمال (نگا: ص / ). «عُرُباً أَتْراباً»: صفت اوّل و دوم (أَبْکَاراً) است.


تفسیر

نکات آیه

۱ - حوران بهشت، طنّاز، بسیار خندان و عاشق و شیفته شوهرانشان (عربًا) «عُرُب» جمع «عَروب» است و «عروب» به زنى گفته مى شود که: طنّاز، عشوه گر، عاشق شوهر، فروتن براى وى و بسیار خندان باشد (قاموس المحیط).

۲ - در بهشت اصحاب الیمین، حوران همه در سن و سال برابراند (همگى دوشیزگانى جوان اند). (أترابًا) «تِرْب» (مفرد «أتراب») به زنى اطلاق مى شود که در مقایسه با دیگرى از نظر سنى برابر باشد. گفتنى است که برداشت یاد شده بر این اساس است که حوران بهشتى با یکدیگر مقایسه شده اند.

۳ - حوران بهشت، با شوهرانشان از نظر سنى برابراند. (أترابًا) برداشت بالا بر این اساس است که حوران با شوهرانشان مقایسه شده باشند.

۴ - وجود غریزه و تمایل جنسى در میان بهشتیان (إنّا أنشانهنّ إنشاءً ... عربًا أترابًا)

روایات و احادیث

۵ - «عن جعفربن محمد عن أبیه (رضى اللّه عنه) قال رسول اللّه فى قوله «عرباً» قال: کلامهنّ عربىّ;[۱] از امام صادق(ع) از پدرش(ع) از رسول خدا(ص) روایت شده که درباره «عرباً» در کلام خدا فرمود: [یعنى ]سخن گفتن آنان عربى است».

موضوعات مرتبط

  • بهشتیان: تمایلات جنسى بهشتیان ۴
  • حورالعین: بکارت حورالعین ۲; جوانى حورالعین ۲; خوشرویى حورالعین ۱; زبان حورالعین ۵; سن حورالعین ۳; علاقه حورالعین ۱; ویژگیهاى حورالعین ۱، ۳; همسردارى حورالعین ۱; همسنى حورالعین ۲
  • عربى: زبان عربى ۵

منابع

  1. الدرّالمنثور، ج ۸، ص ۱۸.