النجم ٤١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس پاداش داده شودش پاداش رساتر | |-|معزی=پس پاداش داده شودش پاداش رساتر | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النجم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النجم | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::41|٤١]] | قبلی = النجم ٤٠ | بعدی = النجم ٤٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الأوْفی»: به تمام و کمال. کافی و بسنده. | «الأوْفی»: به تمام و کمال. کافی و بسنده. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۶
ترجمه
| النجم ٤٠ | آیه ٤١ | النجم ٤٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الأوْفی»: به تمام و کمال. کافی و بسنده.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۳ - ۶۲، سوره نجم
- اشاره به مطالب و محتويات اين قسمت از سوره مباركه نجم
- مربوط به شخصى كه از انفاق در راه خدا اعراض كرد و دست نگه داشت
- شرحى درباره مفاد آيه : ((و ان ليس للانسان الا ما سعى )) و اينكهعمل انسان چه خوب و چه بد با او خواهد بود
- مقصود از اينكه فرمود: ((و ان الى ربك المنتهى )) منتهى شدن خلقت و تدبير به خداىسبحان است
- مراد از اينكه فرمود خدا است كه خنداند و گرياند، و توضيح عدم منافات بين آن و اسنادخنده و گريه به خود انسان و به اسباب خنده و گريه
- ذكر مصاديق ديگر از انتهاء خلقت و تدبير به خداوند: اماته ، احياء، خلق زوجين و...
- اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب الهى شدند
- قيامت نزديك شد... آيا باز هم مى خنديد و نمى گرييد؟!
- چند روايت راجع به شاءن نزول آيات : ((افراءيت الذى تولى ...))
- چند روايت راجع به بهره مند شدن از اعمال ديگران
- رواياتى درباره انديشه كردن درباره خدا، درذيل آيه : ((و ان الى ربك المنتهى ))
- چند روايت در ذيل آيات : ((و انه هو اضحك و ابكى ))، ((و انه هو اغنى واقنى )) و...
نکات آیه
۱ - جزاى کامل اعمال، نصیب انسان در آخرت، در پى دیدن و مشاهده عمل (و أنّ سعیه سوف یرى . ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى)
۲ - مجازات و پاداش اخروى، بر محور عملکرد خود انسان است. (و أنّ سعیه سوف یرى . ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) ضمیر «ه» در «یجزاه» به «سعى» بازمى گردد.
۳ - تجسم اعمال انسان، مجازات و پاداش الهى در آخرت براى او (و أنّ سعیه سوف یرى . ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) برداشت یاد شده با توجه به تعبیر «یجزاه» - به جاى «یجزى به» - استفاده مى شود; زیرا مفاد آن چنین است: «خداوند انسان را به همان عملش جزا مى دهد [و نه در برابر عملش]».
۴ - مجازات انسان با عملکرد تجسم یافته خویش، تجلى عدالت الهى در نظام جزا (و أنّ سعیه ... ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) با توجه به این که ضمیر مفعولى در «یجزاه» به «سعى» بازمى گردد، مى توان استفاده کرد که عادلانه بودن نظام مجازات الهى، نتیجه آن است که کیفر و پاداش در قیامت، چیزى جز عمل خود انسان نیست.
۵ - آخرت، تنها زمان کیفر کامل و مجازات مناسب (ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) به کار رفتن عبارت «الجزاء الأوفى» براى جزاى اخروى، نشانگر آن است که گرچه در دنیا امکان مجازات وجود دارد; اما جزاى کامل تنها در آخرت تحقق خواهد یافت.
۶ - روز قیامت، داراى مراحل و مواقف متعدد (سوف یرى . ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) از حرف «ثمّ» استفاده مى شود که مرحله شهود اعمال در قیامت با مرحله جزا، متفاوت است.
۷ - مبتنى بودن جزاى الهى بر عملکرد خود انسان، پیام مشترک تمامى پیامبران (أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى . و إبرهیم ... و أن لیس للإنسن إلاّ ما سعى ... ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) از ارتباط آیات شریفه، مطلب بالا استفاده مى شود.
۸ - توجه انسان به نظام عادلانه مجازات الهى، تشویق کننده او در جدیت و تلاش (و أن لیس للإنسن إلاّ ما سعى . و أنّ سعیه سوف یرى . ثمّ یجزیه الجزاء الأوفى) یادکرد مجازات الهى پس از تأکید بر اصل مسؤولیت فردى انسان در برابر عمل خویش، بیانگر مطلب یاد شده است.
موضوعات مرتبط
- انبیا: هماهنگى انبیا ۷
- انگیزش: عوامل انگیزش ۸
- پاداش: عوامل پاداش ۷; ملاک پاداش اخروى ۲; وقت پاداش ۵
- تلاش: زمینه تلاش ۸
- خدا: نشانه هاى عدالت خدا ۴
- ذکر: آثار ذکر پاداشهاى خدا ۸; آثار ذکر عدالت خدا ۸; آثار ذکر کیفرهاى خدا
- عمل: آثار عمل ۲، ۷; پاداش اخروى عمل ۱، ۳; رؤیت اخروى عمل ۱; فلسفه تجسم عمل ۳، ۴; کیفر اخروى عمل ۳
- قیامت: مواقف قیامت ۶; ویژگیهاى قیامت ۵، ۶، ۸
- کیفر: عوامل کیفر ۷; ملاک کیفر اخروى ۲; وقت کیفر ۵; ویژگیهاى کیفر اخروى ۵
- نظام جزایى :۴
