محمد ٣٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=همانا آنان که کفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا پس مردند حالی که بودند کافران هرگز نیامرزد خدا آنان را
|-|معزی=همانا آنان که کفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا پس مردند حالی که بودند کافران هرگز نیامرزد خدا آنان را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره محمد | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::34|٣٤]] | قبلی = محمد ٣٣ | بعدی = محمد ٣٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره محمد | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::34|٣٤]] | قبلی = محمد ٣٣ | بعدی = محمد ٣٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«مَاتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ»: در حال کفر از جهان بروند و بمیرند. «لَن یَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ»: خداوند ایشان را به سبب شرک و کفرشان هرگز نخواهد بخشید (نگا: نساء / ).
«مَاتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ»: در حال کفر از جهان بروند و بمیرند. «لَن یَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ»: خداوند ایشان را به سبب شرک و کفرشان هرگز نخواهد بخشید (نگا: نساء / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۴


ترجمه

کسانی که کافر شدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند سپس در حال کفر از دنیا رفتند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشید.

|محققا آنان كه كفر ورزيدند و مانع راه خدا شدند، سپس در حال كفر مردند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد
آنان كه كفر ورزيدند و مانع راه خدا شدند، سپس در حال كفر مردند، هرگز خدا از آنان درنخواهد گذشت.
آنان که کافر شدند و راه خدا را (به روی خلق) بستند و به حال کفر مردند دیگر ابدا خدا آنها را نخواهد بخشید.
مسلماً کسانی که کافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند، سپس در حال کفر از دنیا رفتند، هرگز خدا آنان را نمی آمرزد.
خدا كسانى را كه كفر ورزيدند و مردم را از راه خدا باز داشتند و در كفر مردند، هرگز نخواهد آمرزيد.
بی‌گمان کسانی که کفرورزیده‌اند و [مردم را] از راه خدا باز داشته‌اند، سپس در حالی که کافر بوده‌اند در گذشته‌اند، هرگز خداوند آنان را نمی‌آمرزد
همانا كسانى كه كافر شدند و از راه خدا بگرديدند- يا مردم را از راه خدا بازداشتند- سپس در حالى كه كافر بودند مردند، هرگز خداوند آنان را نخواهد آمرزيد.
کسانی که کافر گردند و مردمان را از راه خدا بازدارند و سپس بمیرند در حالی که کافر باشند، هرگز خداوند ایشان را نخواهد بخشید.
بی‌گمان آنان که کفر ورزیدند و از راه خدا جلوگیری کردند، سپس در حال کفر مردند، هرگز خدا از آنان درنخواهد گذشت.
همانا آنان که کفر ورزیدند و بازداشتند از راه خدا پس مردند حالی که بودند کافران هرگز نیامرزد خدا آنان را


محمد ٣٣ آیه ٣٤ محمد ٣٥
سوره : سوره محمد
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَاتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ»: در حال کفر از جهان بروند و بمیرند. «لَن یَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ»: خداوند ایشان را به سبب شرک و کفرشان هرگز نخواهد بخشید (نگا: نساء / ).


تفسیر

نکات آیه

۱- مرگ کافران مخالف راه خدا در حال کفر، مایه محرومیت ابدى از عفو و رحمت الهى (إنّ الذین کفروا و ... فلن یغفر اللّه لهم)

۲- امکان شمول عفو الهى، نسبت به کافران حق ستیز، به شرط توبه و پشیمانى قبل از مرگ (إنّ الذین کفروا و ... ثمّ ماتوا و هم کفّار فلن یغفر اللّه لهم) از مفهوم آیه شریفه، استفاده مى شود که اگر کافر معاند در حال کفر نمیرد و قبل از مرگ توبه کند، مشمول «لن یغفر اللّه» نخواهد بود.

۳- حکم کافرانِ غیر معاند، متمایز از کافران ستیزه جو، در برخوردارى از عفو الهى (إنّ الذین کفروا و صدّوا ... فلن یغفر اللّه لهم) بنابراین که قید «و صدّوا عن سبیل اللّه» احترازى باشد; مفهوم آیه این مى شود که اگر شخص کافر، ستیزه جویى با دین نداشته باشد، محکوم به «لن یغفر اللّه» نخواهد بود.

۴- کافرانى که تا آخرین لحظه زندگى در حال عناد و ستیز با دین باشند، محکوم به عذاب ابدى خواهند بود. (إنّ الذین کفروا و صدّوا ... فلن یغفر اللّه لهم) لازمه قطعى «لن یغفر اللّه» باقى ماندن همیشگى در عذاب الهى است.

۵- اطاعت نداشتن از خدا و رسول او، منتهى به عنادورزى با دین و محرومیت ابدى از غفران الهى * (یأیّها الذین ءامنوا أطیعوا اللّه و ... إنّ الذین کفروا و ... فلن یغفر اللّه لهم) از ارتباط «أطیعوا اللّه و...» با «إنّ الذین کفروا و...»، مطلب بالا استفاده مى شود.

۶- نقش اعمال خود انسان، در محرومیت او از رحمت و غفران بى کران الهى (إنّ الذین کفروا و صدّوا ... فلن یغفر اللّه لهم) «فا» در «فلن یغفر اللّه» مى رساند که عدم غفران، نتیجه فعل خود کافران است (کفروا و صدّوا)

۷- لحظه مرگ، لحظه بسته شدن راه توبه و پایان یافتن فرصت بازگشت به سوى خدا (ثمّ ماتوا و هم کفّار فلن یغفر اللّه لهم)

۸- هشدار خداوند به کافران دین ستیز، نسبت به از دست دادن فرصت توبه (إنّ الذین کفروا و صدّوا عن سبیل اللّه ثمّ ماتوا و هم کفّار فلن یغفر اللّه لهم) لحن آیه شریفه از یک سو تهدید و از سوى دیگر دربردارنده هشدار به کافران است که کار خویش را به جایى نرسانند که راه توبه بر رویشان بسته باشد.

موضوعات مرتبط

  • آمرزش: عوامل محرومیت از آمرزش ۱، ۵، ۶
  • توبه: اهمیت توبه ۸; فرصت توبه ۷; وقت توبه ۲
  • حق: آثار توبه حق ستیزان ۲; زمینه آمرزش حق ستیزان ۲
  • خدا: آمرزشهاى خدا ۵; عوامل محرومیت از رحمت خدا ۱، ۶; وسعت آمرزشهاى خدا ۲; هشدارهاى خدا ۸
  • دین: عذاب دین ستیزان ۴; عوامل دشمنى با دین ۵; هشدار به دین ستیزان ۸
  • عذاب: اهل عذاب ۴; جاودانان در عذاب ۴
  • عصیان: آثار عصیان از خدا ۵; آثار عصیان از محمد(ص) ۵
  • عمل: آثار عمل ۶
  • فرصت: استفاده از فرصت ۸
  • کافران: آثار توبه کافران ۲; آمرزش کافران ذمى ۳; آمرزش کافران محارب ۳; زمینه آمرزش کافران ۲; عذاب کافران محارب ۴; عوامل محرومیت کافران ۱; مرگ کافران ۱; هشدار به کافران ۸
  • کفر: آثار کفر ۱
  • مرگ: آثار مرگ با کفر ۱; نقش مرگ ۷

منابع