الأحقاف ٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و کیست گمراهتر از آنکه خواند جز خدا آن را که نپذیرد برایش تا روز رستاخیز و ایشانند از خواندن آنان ناآگاهان | |-|معزی=و کیست گمراهتر از آنکه خواند جز خدا آن را که نپذیرد برایش تا روز رستاخیز و ایشانند از خواندن آنان ناآگاهان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأحقاف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأحقاف | نزول = [[نازل شده در سال::14|٢ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = الأحقاف ٤ | بعدی = الأحقاف ٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::20|٢٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَدْعُو»: به فریاد بخواند. عبادت کند. الف زائدی در رسمالخطّ قرآنی دارد (نگا: حجّ / ، نحل / ، اسراء / ). «دُعَآءِ»: به فریاد خواستن. عبادت کردن (نگا: فاطر / و ). | «یَدْعُو»: به فریاد بخواند. عبادت کند. الف زائدی در رسمالخطّ قرآنی دارد (نگا: حجّ / ، نحل / ، اسراء / ). «دُعَآءِ»: به فریاد خواستن. عبادت کردن (نگا: فاطر / و ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۳
ترجمه
الأحقاف ٤ | آیه ٥ | الأحقاف ٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَدْعُو»: به فریاد بخواند. عبادت کند. الف زائدی در رسمالخطّ قرآنی دارد (نگا: حجّ / ، نحل / ، اسراء / ). «دُعَآءِ»: به فریاد خواستن. عبادت کردن (نگا: فاطر / و ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا... (۰) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَ... (۱) وَ إِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَکُوا... (۲) کَلاَّ سَيَکْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ... (۰) قَالَ الَّذِينَ حَقَ عَلَيْهِمُ... (۰) إِنْ تَدْعُوهُمْ لاَ يَسْمَعُوا... (۵) لاَ جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي... (۲)
وَ قَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ... (۲) وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ... (۰) فَقَدْ کَذَّبُوکُمْ بِمَا تَقُولُونَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۴، سوره احقاف
- غرض و مفاد كلى سوره مباركه احقاف
- احتجاج عليه پرستش بت ها و معبودهاى زمينى
- معناى واژه ((اثاره )) و مفاد آيه با توجه به معناى آن
- احتجاج عليه مشركين كه قرآن را افتراء به خدا دانسته رسالت پيامبر (ص ) را منكرشدند
- معنا و مفاد آيه : ((قل ما كنت بدعا من الرسل و ما ادرى مايفعل بى و لا بكم ))
- نفى علم غيب از پيامبر (ص ) در جمله ((و ما ادرى ...)) از جهت بشر بودن او است و بااثبات علم غيب براى آن حضرت از طريق وحى منافات ندارد
- عدم منافات نفى علم غيب از پيامبر در اين آيه با عالم بر غيب بودن ايشان به وسيله وحىالهى
- (درباره عالم بودن پيامبر (ص ) و ائمه (ع ) به غيب ، و اثر و رابطه آن با زندگى ورفتار ايشان )
- بيان اينكه علم غيب اثرى در جريان حوادث خارجى ندارد
- على ملازم با اراده موافق است كه تواءم با التزام قلب نسبت به آن باشد
- مقصود از ((شاهد من بنى اسرائيل )) در آيه :((قل اراءيتم ان كان من عند الله و كفرتم ...))
- وجوه مختلف در معناى آيه : ((و قال الذين كفروا للذين امنوا لو كان خيرا ما سبقونا اليه...))
- رواياتى درباره مراد از ((اثارة من علم )) و راجع بهنزول آيه : ((ام يقولون افتريه ...))
- روايتى در ذيل جمله : ((و ما ادرى ما يفعل بى ولابكم )) و اشكالات آن
- روايتى درباره نزول آيه : ((و شهد شاهد من بنىاسرائيل ...))
نکات آیه
۱- عبادت گران غیر خدا و حاجت طلبان از درگاه غیر او، گمراه ترین وسرگشته ترین انسان ها (و من أضلّ ممّن یدعوا من دون اللّه من لایستجیب له)
۲- عجز و ناتوانى معبودهاى مشرکان، از اجابت خواسته ها و بر آوردن نیازهاى ایشان (من دون اللّه من لا یستجیب له إلى یوم القیمة و هم عن دعائهم غفلون)
۳- ناتوانى بت ها از شنیدن و اجابت نیایشِ مشرکان، دلیلى واضح بر بیهودگى عبادت آنها (و من أضلّ ممّن یدعوا ... من لا یستجیب ... و هم عن دعائهم غفلون)
۴- سرزنش مشرکان از سوى خداوند، به سبب روى گرانى از درگاه او و توجه به عناصرى عاجز و ناتوان (من أضلّ ممّن یدعوا من دون اللّه من لا یستجیب له إلى یوم القیمة و هم عن دعائهم غفلون)
۵- معبود واقعى و شایسته پرستش، توانا بر شنیدن صداى عبادت گران و قادر بر اجابت خواسته هاى آنان (و من أضلّ ممّن یدعوا من دون اللّه من لایستجیب له إلى یوم القیمة) خداوند، مشرکان را به سبب پرستش موجوداتى که قادر به شنوایى و اجابت دعاى آنان نیستند، سرزنش کرده است. مفهوم این سخن آن است که معبود واقعى، باید قادر بر شنیدن و اجابت خواسته ها و نیازهاى مخلوقات باشد.
۶- خداوند، قادر به شنیدن و اجابت همه دعاها و نیازهاى عبادت گران خود (من أضلّ ممّن یدعوا من دون اللّه من لایستجیب له إلى یوم القیمة) از مفهوم آیه شریفه، استفاده مى شود که اگر غیر خدا نمى تواند نیازهاى گسترده خلق را برآورده کند; اما خداوند قادر به اجابت هر دعا در هر زمینه و در هر زمان مى باشد، چرا که او نه از دعایى غافل است و نه از اجابت آن عاجز.
۷- نیازهاى گسترده آدمى، از عوامل و زمینه هاى گرایش او به پرستش معبود ( و من أضلّ ممّن یدعوا من دون اللّه من لایستجیب له إلى یوم القیمة و هم عن دعائهم غفلون) تکیه آیه شریفه بر دعا و نیازخواهى هاى انسان و این که جز خداوند، کسى قادر به اجابت نیازهاى همیشگى و گسترده انسان نیست، مى رساند که خداوند از این اهرم براى سوق دادن انسان ها به توحید استفاده کرده است; چه این که نیازمندى آنان زمینه اى است هموار براى روى آورى به مبدأ توانمند بى نیاز.
۸- وجود موجودات شعورمند، در میان معبودهاى مشرکان (من لایستجیب له إلى یوم القیمة و هم عن دعائهم غفلون)
۹- وجود نوعى شعور، در همه موجودات جهان حتى جمادات * (و هم عن دعائهم غفلون) جاى انکار نیست که در میان معبودهاى مشرکان، بت ها و جمادات نیز وجود داشته اند و خداوند در مورد چنین موجوداتى، اولاً ضمیر ذوى العقول (هم) آورده و ثانیاً صفتى را درباره آنان به کار برده (غافلون) که از نوع عدم و ملکه است; زیرا غفلت در جایى صدق مى کند که زمینه توجه، وجود داشته باشد. از این دو تعبیر استفاده مى شود که جمادات نیز داراى نوعى توجه و شعوراند.
موضوعات مرتبط
- الوهیت: ملاک الوهیت ۵
- انسان: گمراهترین انسان ها ۱; وسعت نیازهاى انسان ۷
- بت پرستى: دلایل پوچى بت پرستى ۳
- بتها: عجز بتها ۳; کرى بتها ۳
- جمادات: شعور جمادات ۹
- خدا: درخواست از غیر خدا ۱; سرزنشهاى خدا ۴; شنوایى خدا ۶; قدرت خدا ۶
- دعا: اجابت دعا ۵
- عابدان: اجابت دعاى عابدان ۶
- عبادت: آثار عبادت غیرخدا ۱; زمینه عبادت ۷
- گمراهى: عوامل گمراهى ۱
- مشرکان: دلایل سرزنش مشرکان ۴; عجز از اجابت دعاى مشرکان ۳
- معبودان باطل: شعور معبودان باطل ۸; عجز معبودان باطل ۲
- معبودراستین: شنوایى معبودراستین ۵
- معرضان ازخدا: سرزنش معرضان ازخدا ۴
- موجودات: شعور موجودات ۹
- نیازها: آثار نیاز ۷; عجز از تأمین نیازها ۲