الزخرف ١٤

وَ إِنَّا إِلَى‌ رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ‌

ترجمه

و ما به سوی پروردگارمان بازمی‌گردیم!»

|و بى‌ترديد ما به سوى پروردگارمان باز خواهيم گشت

«و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان بازخواهيم گشت.»

و بازگشت ما البته به سوی خدای ما خواهد بود.

و یقیناً ما به سوی پروردگارمان باز می گردیم؛

و ما به سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.

و ما به [درگاه‌] پروردگارمان روی می‌آوریم‌

و ما به سوى پروردگارمان بازمى‌گرديم.

و ما به سوی پروردگارمان بازمی‌گردیم (و حساب و کتاب نحوه‌ی زندگی دنیای خود را بازپس می‌دهیم).

« و به‌راستی ما بی‌گمان سوی پروردگارمان بازخواهیم گشت.»

و هر آینه مائیم بسوی پروردگار خویش بازگشتگان‌

الزخرف ١٣	آیه ١٤	الزخرف ١٥
سوره : سوره الزخرف نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُنقَلِبُونَ»: برگردندگان (نگا: اعراف / شعراء / ). «وَ إِنَّآ إِلَی رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ»: این آیه اشاره دارد به این که: بعد از این جهان معاد و محاسبه در میان است و نباید هنگام سوار شدن بر مرکبهای راهوار و داشتن زرق و برق دنیا مغرور شد و بر دیگران تکبّر نمود، بلکه باید به هنگام بهره‌گیری و بهره‌مندی از نعمتها یاد خدا کرد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَالَ‌ ارْکَبُوا فِيهَا بِسْمِ‌... (۱) وَ تَحْمِلُ‌ أَثْقَالَکُمْ‌ إِلَى‌... (۱) فَإِذَا اسْتَوَيْتَ‌ أَنْتَ‌ وَ مَنْ‌... (۰) الْحَجُ‌ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ‌ فَمَنْ‌... (۰) يَا بَنِي‌ آدَمَ‌ قَدْ أَنْزَلْنَا... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۴، سوره زخرف
• مفاد و غرض كلى سوره مباركه زخرف
• شرح مراد از اينكه در وصف قرآن فرمود: ((و انه فى امّ الكتاب لدينا لعلىّ حكيم ))
• گفتارى دو احتمال درباره ((احلكم تعقلون )) و پاسخ به آن
• احتجاج بر ربوبيت و يگانگى خداى تعالى با ذكر بخشى از آيات تكوينى او
• مقصود از به ياد آوردن نعمت پروردگار پس از سوار شدن بر كشتى ها و چهارپايان

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - انسان هاى متذکر و متوجه به نعمت هاى الهى و تدبیر خداوندى، معترف به معاد و رستاخیز (و تقولوا سبحن الذى سخّر لنا هذا ... و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون)

۲ - لزوم یادآورى سفر آخرت، هنگام مسافرت و سوار شدن بر مرکب (و جعل لکم من الفلک و الأنعم ... إذا استویتم علیه و تقولوا ... و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون)

۳ - معاد و بازگشت به سوى خداوند، لازمه ربوبیت مدبرانه او نسبت به انسان و جهان (و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون) از آیه قبل استفاده شد که هماهنگى طبیعت با نیازهاى انسان یک اتفاق نیست; بلکه براساس تدبیر و ربوبیت خاص و عالمانه شکل یافته است. اکنون در این آیه نتیجه مى گیرد که وجود همان ربوبیت حسابگر و آگاه، مستلزم آن است که حرکت انسان در طبیعت، بى فرجام نباشد و از حیطه تدبیر و ربوبیت خداوند خارج نشود; بلکه به سوى او بازگردد و در حلقه فرمان الهى تداوم یابد.

۴ - خداوند، منتهاى حرکت و سیر وجودى انسان است. (و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون)

۵ - فناناپذیرى گوهر وجودى انسان پس از مرگ (إنّا إلى ربّنا لمنقلبون) از به کار رفتن واژه «انقلاب»، استفاده مى شود که انسان با مرگ نابود نمى شود.

۶ - مرگ در زندگى انسان، آغاز یک تحول و انقلاب است; و نه پایان وجود. (و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون)

۷ - یاد معاد هنگام تسخیر امکانات و برخوردارى از نعمت ها، زمینه ساز زدایش غرور و غفلت (ثمّ تذکروا نعمة ربّکم إذا استویتم علیه و تقولوا ... و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون) توصیه به یادآورى معاد پس از برخوردارى از نعمت هاى خداوند، مى تواند اشاره به تأثیر آن در زدایش غرور و غفلت باشد.

۸ - شکر نعمت هاى دنیوى، استفاده از آن در مسیر حیات اخروى است. (جعل لکم من الفلک و الأنعم... ثمّ تذکروا... و إنّا إلى ربّنا لمنقلبون)

موضوعات مرتبط

• آفرینش: مدبر آفرینش ۳
• اقرار: اقرار به معاد ۱
• امکانات مادى: استفاده از امکانات مادى ۷
• انسان: انسان پس از مرگ ۵; بقاى انسان ۵; فرجام انسان ۴; مدبر انسان ۳
• بازگشت به خدا :۳، ۴
• تکبر: موانع تکبر ۷
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴
• خدا: آثار ربوبیت خدا ۳
• ذاکران خدا :۱
• ذکر: آثار ذکر معاد ۷; اهمیت ذکر آخرت ۲; ذکر تدبیر خدا ۱; ذکر نعمت ۱
• شکر: موارد شکر ۸
• غفلت: موانع غفلت ۷
• مرگ: حقیقت مرگ ۵، ۶
• مسافرت: آداب مسافرت ۲
• معاد: فلسفه معاد ۳
• نعمت: استفاده از نعمت ۷; استفاده از نعمت هاى دنیوى ۸