فصلت ٣٢: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پیشکشی از نزد آمرزنده مهربان | |-|معزی=پیشکشی از نزد آمرزنده مهربان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره فصلت | نزول = | {{آيه | سوره = سوره فصلت | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::32|٣٢]] | قبلی = فصلت ٣١ | بعدی = فصلت ٣٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«نُزُلاً»: (نگا: آل‌عمران / کهف / صافّات / ). | «نُزُلاً»: (نگا: آل‌عمران / کهف / صافّات / ). | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۱
ترجمه
| فصلت ٣١ | آیه ٣٢ | فصلت ٣٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«نُزُلاً»: (نگا: آل‌عمران / کهف / صافّات / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ... (۰) يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلاَئِکَةَ لاَ... (۰) فَسَلاَمٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ... (۰) الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ... (۰)
تفسیر
- آيات ۲۶ - ۳۹ سوره فصّلت
- بيان شدت عذاب كافرانى كه مردم را از شنيدن قرآن باز مى داشتند
- بيان حسن حال مؤ منين استقامت پيشه و آينده نيكويى كه در انتظارشان است
- معناى اينكه ملائكه به مؤ منين مى گويند ما در دنيا و آخرت اولياء شما هستيم
- دعوت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله احسنالقول است
- معناى جمله : ادفع بالتى هى احسن
- معناى آيه : و اما ينزعنك من الشيطان نزع فاستعذ بالله ...
- احتجاج از راه وحدت تدبير سراسر عالم و پيوستگى آن بر وحدت رب مدبر
- اثبات معاد و احتجاج بر آن با بيان يك استعاره تمثيليه
- چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته
نکات آیه
۱ - یکتاپرستان پایدار بر توحید، میهمانان خداوند در بهشت (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا ... نزلاً من غفور رحیم) «نُزُل» به چیزى گفته مى شود که براى پذیرایى از میهمان آماده مى کنند.
۲ - تأمین نیازها و ارضاى همه تمنیات اهل ایمان، پیش پذیرایى خداوند از آنان هنگام ورود به بهشت (نزلاً من غفور رحیم) با توجه به معناى «نُزُل» (غذاى هنگام نزول و پیش درآمد پذیرایى از میهمان) مطلب بالا استفاده مى شود.
۳ - خداوند، غفور (آمرزنده) و رحیم (مهربان) است. (نزلاً من غفور رحیم)
۴ - نعمت هاى بى کران و توصیف ناپذیر بهشتى، جلوه اى از غفران و رحمت گسترده الهى است. (نزلاً من غفور رحیم)
۵ - انسان ها، حتى موحدان راستین، نیازمند مغفرت و آمرزش الهى (نزلاً من غفور رحیم) با توجه به ارتباط این آیه با آیات قبل، مطلب یاد شده به دست مى آید.
۶ - خداوند، لغزش ها و گناهان یکتاپرستان پایدار بر توحید را، مورد عفو و بخشش قرار مى دهد. (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ... نزلاً من غفور رحیم)
۷ - پایدارى بر اصول، پوشش دهنده و جبران کننده کاستى ها در میدان عمل و لغزش ها در فروع است. (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ... نزلاً من غفور رحیم) از تعبیر «قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا» و تتمیم آن با عبارت «نُزُلاً من غفور رحیم» استفاده مى شود که انسان ها داراى خطا، لغزش، سهو و نسیان خواهند بود; ولى آنچه مهم است پایدارى بر اصل «توحید ربوبى» است و در پرتو این امر لغزش هاى غیر اصولى قابل بخشش مى باشد.
موضوعات مرتبط
- آمرزش: زمینه آمرزش ۷
- اسماء و صفات: رحیم ۳; غفور ۳
- انسان: نیازهاى معنوى انسان ها ۵
- بهشت: مهمانى در بهشت ۱; نعمتهاى بهشت ۴
- بهشتیان: پذیرایى از بهشتیان ۲
- خدا: آمرزشهاى خدا ۶;مهمانان خدا ۱; نشانه آمرزشهاى خدا ۴; نشانه هاى رحمت خدا ۴
- دین: آثار استقامت در اصول دین ۷
- صابران: صابران در بهشت ۱; فضایل اخروى صابران ۱
- گناه: آمرزش گناه ۶
- مؤمنان: پذیرایى از مؤمنان ۲; تأمین خواسته هاى مؤمنان ۲; فضایل اخروى مؤمنان ۲; مؤمنان در بهشت ۲
- موحدان: آمرزش موحدان ۶; فضایل اخروى موحدان ۱; موحدان در بهشت ۱; نیازهاى معنوى موحدان ۵
- نیازها: نیاز به آمرزش ۵
