نُزُلا
از الکتاب
«نُزُل» از مادّه «نُزول» در لغت، هم به معناى منزلگاه آمده و هم به معناى چیزى است که براى پذیرایى میهمان آماده مى شود و بعضى گفته اند: نخستین چیزى که به وسیله آن از مهمان پذیرایى مى شود ـ همانند شربت یا میوه اى است که در آغاز ورود براى میهمان مى آورند.
این تعبیر در سوره «صافات» نشان مى دهد که بهشتیان همچون میهمان هاى عزیز و محترم پذیرایى مى گردند. و در هر حال، این تعبیر لطیف و زیبا در سوره «فصّلت»، نشان مى دهد که مؤمنان با استقامت، همه میهمان خدایند و بهشت میهمانسراى اللّه است، و نعمت هایش وسائل پذیرایى دوستان خدا.
اما در مورد سوره «واقعه» بدیهى است دوزخیان نه میهمانند، و نه «زقوم» و «حمیم» وسیله پذیرایى محسوب مى شود، بنابراین یک نوع طعنه بر آنها است، تا حساب کنند وقتى پذیرایى آنها چنین باشد، واى به حال مجازات و کیفر آنان!
ریشه کلمه
- نزل (۲۹۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن فِيهَا جَنّات خَالِدِين مَا قُل الّذِين إِنّا عِنْد خَيْر الصّالِحَات تَدّعُون اللّه عَمِلُوا أَم هَل الْفِرْدَوْس لِلْکَافِرِين لَهُم بِمَا الْمَأْوَى لا کَانُوا شَجَرَة ذٰلِک نُنَبّئُکُم جَهَنّم غَفُور يَبْغُون الْأَنْهَار فَلَهُم الزّقّوم أَمّا رَحِيم أَعْتَدْنَا لَکُم بِالْأَخْسَرِين يَعْمَلُون الْعَامِلُون أَ فَلْيَعْمَل تَحْتِهَا جَعَلْنَاهَا کَانَت أَعْمَالا عَنْهَا مَن فِتْنَة أَنْفُسُکُم أَحْسَن آمَنُوا ضَل حِوَلا أَوْلِيَاء هٰذَا دُونِي تَشْتَهِي لِمِثْل قَوْلا لِلظّالِمِين فَسَقُوا تَجْرِي فَمَأْوَاهُم مِمّن عِبَادِي يَتّخِذُوا لِلْأَبْرَار رَبّهُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
