الشعراء ١٩٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=بر دل تو تا باشی از ترسانندگان‌
|-|معزی=بر دل تو تا باشی از ترسانندگان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::194|١٩٤]] | قبلی = الشعراء ١٩٣ | بعدی = الشعراء ١٩٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::194|١٩٤]] | قبلی = الشعراء ١٩٣ | بعدی = الشعراء ١٩٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«قَلْب»: مراد روح پیغمبر است که پایگاه نزول معجزه بزرگ و جاویدان قرآن است.
«قَلْب»: مراد روح پیغمبر است که پایگاه نزول معجزه بزرگ و جاویدان قرآن است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۰


ترجمه

بر قلب (پاک) تو، تا از انذارکنندگان باشی!

بر قلب تو، تا از بيم دهندگان باشى
تا از [جمله‌] هشداردهندگان باشى؛
و آن را بر قلب تو فرود آورده تا از عقاب خدا بترسانی.
بر قلب تو، تا از بیم دهندگان باشی،
بر دل تو، تا از بيم‌دهندگان باشى.
تا از هشداردهندگان باشی‌
بر قلب تو تا از بيم‌دهندگان باشى،
بر قلب تو، تا از زمره‌ی بیم دهندگان باشی.
بر دلت تا از (جمله‌ی) بیم‌دهندگان باشی؛
بر دل تو تا باشی از ترسانندگان‌


الشعراء ١٩٣ آیه ١٩٤ الشعراء ١٩٥
سوره : سوره الشعراء
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَلْب»: مراد روح پیغمبر است که پایگاه نزول معجزه بزرگ و جاویدان قرآن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قلب پیامبر(ص)، محل نزول قرآن و پیام وحى (نزل به الروح الأمین . على قلبک)

۲ - پیامبر(ص)، دریافت کننده وحى بدون دخالت حواس ظاهرى (نزل به الروح الأمین . على قلبک) تعبیر «على قلبک» به جاى «علیک» اشاره به کیفیت تلقى قرآن به وسیله پیامبر(ص) دارد;یعنى، آنچه که قرآن را از روح الامین دریافت مى کرد، قلب و جان پیامبر(ص) بود; بدون مشارکت حواس ظاهرى آن حضرت.

۳ - قلب، از کانون هاى ادراک و شناخت در وجود انسان (نزل به الروح الأمین . على قلبک)

۴ - انذار و اخطار، مهم ترین مسؤولیت پیامبراکرم(ص) (نزل ... على قلبک لتکون من المنذرین)

۵ - هشدار دهى به خلق، از پیام هاى بارز قرآن (نزل به الروح الأمین ... لتکون من المنذرین)

۶ - انذار خلق، پیام و رسالت واحد پیامبران الهى (لتکون من المنذرین) با توجه به این که آیات گذشته عمومًا در زمینه انذارگرى پیامبران پیشین نسبت به اقوام خویش بوده است، «المنذرین» مى تواند ناظر به آنان باشد.

۷ - نیاز عمیق بشر به انذار و انذارگران، براى حرکت در طریق کمال (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین ... لتکون من المنذرین) خداوند، قرآن را نازل شده از مقام ربوبیت و نیز وسیله انذار خلق شمرده است و این دو، مى رساند که بشر در راستاى تکامل خویش، به انذار و منذران سخت نیازمند است.

۸ - یادآورى سرگذشت امت هاى پیشین، از شیوه هاى قرآن در انذار خلق (لتکون من المنذرین) با توجه به ارتباط این آیه با آیات قبل - که به گونه منظم سرنوشت امت هاى هلاک شده را یکى پس از دیگرى بیان کرده است - مى توان برداشت یاد شده را به دست آورد.

۹ - انسان، بدون بهره مند شدن از وحى و تعالیم آسمانى، با انواع خطرها و آسیب هاى هلاکت بار مواجه خواهد بود. (و إنّه لتنزیل ربّ العلمین ... لتکون من المنذرین) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که انذار و اخطار در جایى متصور و معقول است که در آن جا، خطرهایى جدى وجود داشته باشد.

موضوعات مرتبط

  • ادراک: جایگاه ادراک ۳
  • انبیا: انذارهاى انبیا ۶; هماهنگى انبیا ۶
  • انذار: روش انذار ۸
  • انذارگران: اهمیت نقش انذارگران ۷
  • انسان: نیازهاى معنوى انسان ۷
  • تکامل: زمینه تکامل ۷
  • ذکر: ذکر تاریخ امتهاى پیشین ۸
  • قرآن: انذارهاى قرآن ۵; تعالیم قرآن ۵; روش بیانى قرآن ۸; محل نزول قرآن ۱
  • قلب: نقش قلب ۳
  • محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۴; کیفیت وحى به محمد(ص) ۲; مهمترین رسالت محمد(ص) ۴; نقش قلب محمد(ص) ۱; وحى به محمد(ص) ۱
  • نیازها: نیاز به انذار ۷
  • وحى: نقش وحى ۹
  • هلاکت: زمینه هلاکت ۹

منابع