المؤمنون ٦٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=تا گاهی که گیریم هوسرانان (یا فرورفتگان) ایشان را به عذاب ناگهان فغان برآرند
|-|معزی=تا گاهی که گیریم هوسرانان (یا فرورفتگان) ایشان را به عذاب ناگهان فغان برآرند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::64|٦٤]] | قبلی = المؤمنون ٦٣ | بعدی = المؤمنون ٦٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::64|٦٤]] | قبلی = المؤمنون ٦٣ | بعدی = المؤمنون ٦٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«حَتّی»: ابتدائیّه است. «أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِم بِالْعَذَابِ»: ذکر خاصّ افراد متنعّم و خوشگذران بدان خاطر است که دیگران پیروان بشمارند و همراه این سردمدارانند. «یَجْأَرُونَ»: بسان گاو بانگ سر می‌دهند و فریاد می‌کشند. از مصدر (جُوار) به معنی صدای گاو، مراد ناله سر دادن و لابه کردن است.
«حَتّی»: ابتدائیّه است. «أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِم بِالْعَذَابِ»: ذکر خاصّ افراد متنعّم و خوشگذران بدان خاطر است که دیگران پیروان بشمارند و همراه این سردمدارانند. «یَجْأَرُونَ»: بسان گاو بانگ سر می‌دهند و فریاد می‌کشند. از مصدر (جُوار) به معنی صدای گاو، مراد ناله سر دادن و لابه کردن است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۷


ترجمه

تا زمانی که متنعّمان مغرور آنها را در چنگال عذاب گرفتار سازیم؛ در این هنگام، ناله‌های دردناک و استغاثه‌آمیز سرمی‌دهند!

|تا وقتى كه عيّاشان آنها را به عذاب گرفتار ساختيم، به ناگاه ناله‌هاى دردناك سر مى‌دهند
تا وقتى خوشگذرانانِ آنها را به عذاب گرفتار ساختيم، بناگاه به زارى درمى‌آيند.
(این کافران به همین کردار بد مشغولند) تا آن‌گاه که ما متنعّمان آنها را به عذاب بگیریم در آن حال فریاد آنها بلند شود.
تا زمانی که عیّاشان و مرفّهان آنان را به عذاب بگیریم، ناگهان فریاد و ناله سر دهند و [به آوای بلند] استغاثه کنند. ….
تا آنگاه كه ناز پروردگانشان را به عذاب گرفتار كنيم و ناله سر دهند.
تا آنگاه که نازپروردگانشان را به عذاب فروگیریم، آنگاه است که زاری می‌کنند
تا چون ناز و نعمت پروردگانشان را به عذاب بگيريم ناگهان فرياد زارى برآرند.
(کافران به کارهای پلشت خود ادامه می‌دهند) و هنگامی که (در روز قیامت) سران خوشگذران ایشان را گرفتار عذاب می‌کنیم، ناگهان فریاد می‌کشند و لابه سر می‌دهند.
تا (هنگامی) که خوشگذران‌هایشان را به عذاب برگرفتیم، ناگاه - چون وحشیان - خشمناکان فریاد می‌زنند.
تا گاهی که گیریم هوسرانان (یا فرورفتگان) ایشان را به عذاب ناگهان فغان برآرند


المؤمنون ٦٣ آیه ٦٤ المؤمنون ٦٥
سوره : سوره المؤمنون
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«حَتّی»: ابتدائیّه است. «أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِم بِالْعَذَابِ»: ذکر خاصّ افراد متنعّم و خوشگذران بدان خاطر است که دیگران پیروان بشمارند و همراه این سردمدارانند. «یَجْأَرُونَ»: بسان گاو بانگ سر می‌دهند و فریاد می‌کشند. از مصدر (جُوار) به معنی صدای گاو، مراد ناله سر دادن و لابه کردن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - عذاب قهر الهى، نقطه پایان غفلت زدگى و بى خبرى کافران (بل قلوبهم فى غمرة ... حتّى إذا أخذنا مترفیهم بالعذاب إذا هم یجئرون) «حتى» ابتدائیه بوده و براى بیان غایت غفلت زدگى کافران و پایان اشتغال آنها به کارهاى ناپسند است. «مترفین» (جمع «مترف») به معناى مرفهان، خوشگذرانان و ناز پروردگان است. «جُؤار» در اصل به زوزه وحوش (آواى سگ، شغال و گرگ )وقتى که صدمه ببیندگفته مى شود و در این جا کنایه از فریاد استغاثه مى باشد.

۲ - مرفهان خوشگذران و جلوداران کفر، نخستین چشندگان شعله هاى عذاب الهى (حتّى إذا أخذنا مترفیهم بالعذاب إذا هم یجئرون)

۳ - رفاه و برخوردارى کافران، سبب ساز هلاکت و نگون بختى آنان است، نه نشان سعادت و نیکبختى. (أیحسبون ... نسارع لهم فى الخیرت ... حتّى اذا أخذنا مترفیهم بالعذاب)

۴ - فریاد و ضجه رفاهمندان کافر، به هنگام لمس عذاب الهى (حتّى إذا أخذنا مترفیهم بالعذاب إذا هم یجئرون) ضمیر «هم» در جمله «إذا هم یجئرون»، مى تواند به «مترفین» بازگردد. در این صورت معناى «إذا هم یجئرون» چنین مى شود: «مترفان به هنگام لمس عذاب الهى، فریاد و ضجه سر مى دهند». هم چنین مى تواند به غفلت زدگان کافر بازگردد. در این صورت معناى جمله فوق چنین مى شود: «کافران (پیروان مترفین) وقتى جلوداران خود را گرفتار عذاب دیدند، فریاد استغاثه سرمى دهند». برداشت فوق، بر پایه احتمال اول است.

۵ - فریاد استغاثه پیروان کفرپیشه، به هنگام مشاهده گرفتارى جلوداران خود به عذاب قهر الهى (حتّى إذا أخذنا مترفیهم بالعذاب إذا هم یجئرون)

۶ - خوشگذرانان غفلت زده و بى خبر از روز جزا، هم سنگ ددان و وحوش بیابان در بینش الهى (إذا هم یجئرون) چنان که گفته شد «جُؤار» به زوزه سگ، روباه و گرگ گفته مى شود. تعبیر زوزه براى فریاد استغاثه کافران، بیانگر مطلب فوق است.

موضوعات مرتبط

  • تشبیهات قرآن: تشبیه به حیوانات ۶
  • خدا: آثار عذابهاى خدا ۱
  • رهبران: استغاثه پیروان رهبران کفر ۵; عذاب رهبران کفر ۲
  • عذاب ۵: اولین اهل عذاب ۲
  • غافلان: بى ارزشى غافلان ۶
  • غفلت: غفلت از قیامت ۶
  • کافران: آثار رفاه کافران ۳; آثار عذاب کافران ۴; زمینه تنبه کافران ۱; عوامل شقاوت کافران ۳; عوامل هلاکت کافران ۳
  • مرفهان: آثار عذاب مرفهان ۴; بى ارزشى مرفهان ۶; عذاب مرفهان ۲; فریاد مرفهان ۴

منابع