الإسراء ٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=اگر نیکی کنید برای خویش نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید پس برای آن است و هنگامی که بیاید وعده بار دوم تا ناخوش دارند وجوه شما را و درآیند مسجد را چنانکه درآمدندش نخستین بار و نابود کنند آنچه را برتر آمده‌اند نابودکردنی‌
|-|معزی=اگر نیکی کنید برای خویش نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید پس برای آن است و هنگامی که بیاید وعده بار دوم تا ناخوش دارند وجوه شما را و درآیند مسجد را چنانکه درآمدندش نخستین بار و نابود کنند آنچه را برتر آمده‌اند نابودکردنی‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::7|٧]] | قبلی = الإسراء ٦ | بعدی = الإسراء ٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::26|٢٦]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::7|٧]] | قبلی = الإسراء ٦ | بعدی = الإسراء ٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::26|٢٦]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«وَعْدُ الآخِرَةِ»: زمان دفعه آخر دو فساد شما. «لِیَسُوءُوا ...»: تا اذیّت و آزارتان رسانند و آثار غم و اندوه بر سیما و دیدارتان پدیدار گردانند. متعلّق به فعل محذوفی است که جواب (إِذا) است. یعنی: بَعَثْنَاهُمْ لِیَسُوءُوا. «الْمَسْجِدَ»: مسجدالاقصی. «مَا عَلَوْا»: آنچه بر آن مستولی و چیره می‌شوند. در این صورت (ما) موصول و مفعول‌به است. مدّتی که آنان مسلّط و چیره باشند. در این صورت (ما) مصدریّه ظرفیّه است. «تَتْبِیراً»: درهم کوبیدن و نابودن کردن (نگا: أعراف / . دو فساد بزرگ بنی‌اسرائیل و سرکوب آنان توسّط جنگجویان نیرومند و توانا، به درستی روشن نیست. برخی سرکوبگرِ نخستین را بخت‌النصّر پادشاه بابِل، و دومی را اسپیانوس قیصر روم دانسته‌اند و ... ولی قرآن کریم نوع فساد بنی‌اسرائیل و جنس دشمنانشان را روشن نفرموده است، امّا ایشان و ما و هرکس دیگری را بیم می‌دهد که ستمگریها و تباهیها در پیشگاه خدا بدون مجازات نمی‌ماند و لذا صهیونیستهای فعلی هم باید در انتظار شکست مجدّد باشند؛ چرا که وعده خدا حتماً تحقّق می‌پذیرد، و برتری‌جوئی و بیدادگری آنان بی‌پاسخ نمی‌ماند (نگا: أعراف / .
«وَعْدُ الآخِرَةِ»: زمان دفعه آخر دو فساد شما. «لِیَسُوءُوا ...»: تا اذیّت و آزارتان رسانند و آثار غم و اندوه بر سیما و دیدارتان پدیدار گردانند. متعلّق به فعل محذوفی است که جواب (إِذا) است. یعنی: بَعَثْنَاهُمْ لِیَسُوءُوا. «الْمَسْجِدَ»: مسجدالاقصی. «مَا عَلَوْا»: آنچه بر آن مستولی و چیره می‌شوند. در این صورت (ما) موصول و مفعول‌به است. مدّتی که آنان مسلّط و چیره باشند. در این صورت (ما) مصدریّه ظرفیّه است. «تَتْبِیراً»: درهم کوبیدن و نابودن کردن (نگا: أعراف / . دو فساد بزرگ بنی‌اسرائیل و سرکوب آنان توسّط جنگجویان نیرومند و توانا، به درستی روشن نیست. برخی سرکوبگرِ نخستین را بخت‌النصّر پادشاه بابِل، و دومی را اسپیانوس قیصر روم دانسته‌اند و ... ولی قرآن کریم نوع فساد بنی‌اسرائیل و جنس دشمنانشان را روشن نفرموده است، امّا ایشان و ما و هرکس دیگری را بیم می‌دهد که ستمگریها و تباهیها در پیشگاه خدا بدون مجازات نمی‌ماند و لذا صهیونیستهای فعلی هم باید در انتظار شکست مجدّد باشند؛ چرا که وعده خدا حتماً تحقّق می‌پذیرد، و برتری‌جوئی و بیدادگری آنان بی‌پاسخ نمی‌ماند (نگا: أعراف / .

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۸


ترجمه

اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می‌کنید؛ و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید. و هنگامی که وعده دوم فرا رسد، (آنچنان دشمن بر شما سخت خواهد گرفت که) آثار غم و اندوه در صورتهایتان ظاهر می‌شود؛ و داخل مسجد (الاقصی) می‌شوند همان گونه که بار اول وارد شدند؛ و آنچه را زیر سلطه خود می‌گیرند، در هم می‌کوبند.

[حال‌] اگر نيكى كنيد، به خود نيكى كرده‌ايد و اگر بدى كنيد به خود بد كرده‌ايد، پس وقتى وعده‌ى [كيفر] بعدى فرا رسد [چنان بر شما بتازند] كه از اندوه صورتتان را زشت گردانند و وارد مسجد [الاقصى‌] شوند، چنان كه بار اول داخل شده بودند و به هر چه دست يابند يك
اگر نيكى كنيد، به خود نيكى كرده‌ايد، و اگر بدى كنيد، به خود [بد نموده‌ايد]. و چون تهديد آخر فرا رسد [بيايند] تا شما را اندوهگين كنند و در معبد[تان‌] چنانكه بار اول داخل شدند [به زور] درآيند و بر هر چه دست يافتند يكسره [آن را] نابود كنند.
اگر نیکی و احسان کردید به خود کرده‌اید و اگر بدی و ستم کردید باز به خود کرده‌اید. و آن‌گاه که وقت (انتقام ظلم) دیگر شما (که کشتن یحیی و زکریاست یا عزم قتل عیسی) فرا رسید (باز بندگانی قوی و جنگ آور را بر شما مسلط می‌کنیم) تا اثر بیچارگی و خوف و اندوه بر رخسار شما نشانند و به مسجد بیت المقدس (معبد بزرگ شما) مانند بار اول درآیند و به هر چه رسند نابود سازند.
اگر نیکی کنید به خود نیکی کرده اید، و اگر بدی کنید به خود بدی کرده اید. پس هنگامی که [زمان ظهور] وعده دوم [برای عذاب و انتقام] فرا رسد، [پیکارگرانی بسیار سخت گیر بر ضد شما برمی انگیزیم] تا شما را [با دچار کردن به مصایب سنگین و گزند و آسیب فراوان] غصه دار و اندوهگین کنند و به مسجد [الاقصی] درآیند، آن گونه که بار اول درآمدند تا هر که و هر چه را دست یابند، به شدت در هم کوبند و نابود کنند.
اگر نيكى كنيد به خود مى‌كنيد، و اگر بدى كنيد به خود مى‌كنيد. و چون وعده دوم فرا رسيد، كسانى بر سرتان فرستاديم تا شما را غمگين سازند و چون بار اول كه به مسجد درآمده بودند به مسجد درآيند و به هر چه دست يابند نابود سازند.
اگر نیکی کنید در حق خویش نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید، به زیان خویش کرده‌اید، و چون وعده آخرشان فرارسید [کسانی بر گماشتیم تا] چهره شما را اندوهگین کنند، و به همان مسجد [بیت‌المقدس‌] وارد شوند همچنانکه بار اول هم وارد شده بودند، و به هر چه دست یابند به کلی نابود کنند
اگر نيكويى كنيد براى خودتان نيكويى كرده‌ايد، و اگر بدى كنيد به خود كرده‌ايد. پس چون هنگام وعده [كيفر] ديگر رسد [باز هم دشمنان را بر شما چيره گردانيم‌] تا شما را اندوهگين و سيه‌روى سازند، و تا در آن نمازگاه در آيند چنانكه بار نخست در آمدند، و تا به هر چه دست يابند نابود كنند.
(آن گاه بدیشان گفتیم: ای بنی‌اسرائیل!) اگر نیکی کنید (و از خدا اطاعت نمائید) به خودتان نیکی می‌کنید (و سود آن در دنیا و آخرت به خودتان برمی‌گردد) و اگر بدی کنید (و از فرمان خدا سرکشی نمائید) به خودتان بدی می‌کنید. و هنگامی که وعده‌ی دوم (مجازات و عقاب فسادتان) فرا می‌رسد (دشمنانتان را نیرو بخشیده و بر شما مسلّط می‌گردانیم) تا شما را بدحال (و پریشان روزگار) سازند (و گرد غم و اندوه بر چهره‌هایتان بپاشند) و داخل مسجد (الاقصی) گردند، همان گونه که در دفعه‌ی اوّل بدان داخل شدند (و بار دیگر به تخریب بیت‌المقدّس دست یازند) و بر هر که و هرچه دست یابند بکشند و درهم کوبند.
اگر نیکی کنید، برای خودهاتان نیکی کرده‌اید و اگر (هم) بدی کنید، به زیان خودتان است. پس آنگاه، وعده‌ی پایانی فرا رسد باید (آن بندگان ما) چهره‌هایتان را زشت و تباه کنند. و باید در آن مسجد (الاقصای زمینی) در آیند چنان که نخستین بار وارد آن شدند و (نیز) باید (با غلبه بر اسرائیلیان) بی‌گمان چیرگی‌شان را یکسره برچینند (چه) برچیدنی.
اگر نیکی کنید برای خویش نیکی کرده‌اید و اگر بدی کنید پس برای آن است و هنگامی که بیاید وعده بار دوم تا ناخوش دارند وجوه شما را و درآیند مسجد را چنانکه درآمدندش نخستین بار و نابود کنند آنچه را برتر آمده‌اند نابودکردنی‌


الإسراء ٦ آیه ٧ الإسراء ٨
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَعْدُ الآخِرَةِ»: زمان دفعه آخر دو فساد شما. «لِیَسُوءُوا ...»: تا اذیّت و آزارتان رسانند و آثار غم و اندوه بر سیما و دیدارتان پدیدار گردانند. متعلّق به فعل محذوفی است که جواب (إِذا) است. یعنی: بَعَثْنَاهُمْ لِیَسُوءُوا. «الْمَسْجِدَ»: مسجدالاقصی. «مَا عَلَوْا»: آنچه بر آن مستولی و چیره می‌شوند. در این صورت (ما) موصول و مفعول‌به است. مدّتی که آنان مسلّط و چیره باشند. در این صورت (ما) مصدریّه ظرفیّه است. «تَتْبِیراً»: درهم کوبیدن و نابودن کردن (نگا: أعراف / . دو فساد بزرگ بنی‌اسرائیل و سرکوب آنان توسّط جنگجویان نیرومند و توانا، به درستی روشن نیست. برخی سرکوبگرِ نخستین را بخت‌النصّر پادشاه بابِل، و دومی را اسپیانوس قیصر روم دانسته‌اند و ... ولی قرآن کریم نوع فساد بنی‌اسرائیل و جنس دشمنانشان را روشن نفرموده است، امّا ایشان و ما و هرکس دیگری را بیم می‌دهد که ستمگریها و تباهیها در پیشگاه خدا بدون مجازات نمی‌ماند و لذا صهیونیستهای فعلی هم باید در انتظار شکست مجدّد باشند؛ چرا که وعده خدا حتماً تحقّق می‌پذیرد، و برتری‌جوئی و بیدادگری آنان بی‌پاسخ نمی‌ماند (نگا: أعراف / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- اعلام خداوند به بنى اسرائیل پس از بازیابى توان و قدرتشان بر اینکه بازگشت نیکى و بدى کردارشان به خود آنان است. (إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها)

۲- روى آوردن بنى اسرائیل به نیکوکارى و احسان، زمینه ساز بازگشت قدرت و رفاه به آنان (ثمّ رددنا لکم الکرّة ... إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها) جمله «إن أحسنتم...» مى تواند اشاره به این باشد که اگر شما راه صلاح و خیر در پیش گیرید، نتیجه آن - که همان قدرت، رفاه و آسایش است - نصیب شما خواهد شد.

۳- بازتاب عمل نیک یا بد انسان، تنها متوجه خود اوست. (إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها)

۴- تفصیل و تأکید در بیان نیکیها و ارزشها و اشاره و خلاصه گویى در بیان بدیها و ضد ارزشها، امرى شایسته و روشى پسندیده است. (إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها) تعبیر تفصیلى «إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم» در قبال تعبیر خلاصه تر «و إن أسأتم فلها» مى تواند به مطلب فوق اشاره داشته باشد.

۵- برخوردارى حتمى انسان از عمل و آثار عمل خویش، سنت تغییرناپذیر الهى است. (إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها)

۶- برخوردارى انسانها از دستاوردهاى خود، محدود به آخرت نیست. (ثمّ رددنا لکم الکرّة ... إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها) مضمون آیه با توجه به آیات قبل که درباره بازتابهاى دنیوى اعمال بنى اسرائیل است، تنها مربوط به آخرت نیست; بلکه مطلق است و شامل بازتابهاى دنیوى و اخروى اعمال انسان نیز مى شود.

۷- فسادانگیزى و بدکردارى بنى اسرائیل، زمینه ساز شکست و نابودى آنان (بعثنا علیکم عبادًا لنا ... و إن أسأتم فلها فإذا جاء وعد الأخرة لیسئوا وجوهکم) جمله «إن أسأتم» مى تواند تبیین کننده علت شکست نخستین و سرکوب شدن بعدى بنى اسرائیل باشد; یعنى، شکستهاى آنان نمونه و مصداقى از نتیجه بدیهاى آنهاست.

۸- فسادانگیزى مجدد بنى اسرائیل، پس از رسیدن به قدرت و رفاه (لتفسدنّ فى الأرض مرّتین ... ثمّ رددنا لکم الکرّة علیهم ... فإذا جاء وعد الأخرة لیسئوا وجوهکم)

۹- مورد تاخت و تاز قرار گرفتن بنى اسرائیل به وسیله جنگاورانى قدرتمند، با فرا رسیدن دومین مرحله فسادانگیزى آنان و هویدا شدن غبار غم و شکست در چهره آنها (فإذا جاء وعد الأخرة لیسئوا وجوهکم) ضمیر فاعلى «هم» در «لیسئوا» به «عباداً» باز مى گردد و لام در آن براى تعلیل است; یعنى، بندگان ما براى اندوهگین کردن شما (بنى اسرائیل) بیایند.

۱۰- فتح مسجدالاقصى، توسط جنگاورانى نیرومند و رها شدن آن از دست بنى اسرائیل، در پى فسادانگیزى مجدد آنان (و لیدخلوا المسجد کما دخلوه أوّل مرّة) نوع مفسّران برآنند که مقصود از «المسجد»، مسجدالأقصى است.

۱۱- رهاسازى مجدد مسجدالاقصى از دست بنى اسرائیل به وسیله همان فاتحان نخست و با همان شیوه نخستین (و لیدخلوا المسجد کما دخلوه أوّل مرّة)

۱۲- مسجدالاقصى داراى اهمیت و ارزشى بسیار در نزد مخالفان پیروزمند بنى اسرائیل (و لیدخلوا المسجد کما دخلوه أوّل مرّة) از اینکه جنگاوران در جنگ با بنى اسرائیل دو بار وارد مسجدالاقصى شدند، استفاده مى شود که مسجدالأقصى براى آنان اهمیت فوق العاده اى داشته و بسیار ارزشمند بوده است.

۱۳- دومین هجوم نیروهاى فاتح مسجدالاقصى بر بنى اسرائیل فسادگر و سرکش، هجومى توفنده و ویرانگر (و لیتبّروا ما علوًّا تتبیرًا) «تتبیر» به معناى اهلاک است و آوردن مفعول مطلق (تتبیرا) - که براى تأکید است - إشعار به سختى هجوم دارد.

۱۴- نابودى و تخریب کامل آثار و تمدن بنى اسرائیل، با دومین هجوم نیروهاى توانمند و جنگاور (و لیتبّروا ما علوًّا تتبیرًا)

روایات و احادیث

۱۵- «قال الرضا(ع) فى قول الله عزّوجلّ: «إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها»: إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها ربّ یغفر لها;[۱] امام رضا(ع) در باره سخن خداوند عزّوجلّ «إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم و إن أسأتم فلها» فرمود: اگر نیکویى کنید، براى خودتان نیکویى کرده اید و اگر بدى کنید، پس براى آن پروردگارى هست که آن را مى بخشد».

موضوعات مرتبط

  • ارزشها: آداب تبیین ارزشها ۴; آداب تبیین ضد ارزشها ۴
  • بدیها: آداب تبیین بدیها ۴
  • بنى اسرائیل: آثار احسان بنى اسرائیل ۲; آثار افساد بنى اسرائیل ۷، ۹، ۱۰; آثار رفاه بنى اسرائیل ۸;آثار قدرت بنى اسرائیل ۸; افساد بنى اسرائیل ۱۳; اندوه بنى اسرائیل ۹; تاریخ بنى اسرائیل۷، ۸، ۹،۱۰، ۱۳، ۱۴; تهاجم به بنى اسرائیل ۹، ۱۳، ۱۴;زمینه افساد بنى اسرائیل ۸; زمینه رفاه بنى اسرائیل ۲; زمینه شکست بنى اسرائیل ۷; زمینه قدرت بنى اسرائیل ۲; زمینه هلاکت بنى اسرائیل ۷;سرکوبى بنى اسرائیل ۱۳; شکست بنى اسرائیل ۹; عصیان بنى اسرائیل۱۳; نابودى آثار باستانى بنى اسرائیل ۱۴; نابودى تمدن بنى اسرائیل ۱۴
  • خدا: إخبار خدا ۱; سنّتهاى خدا ۵
  • عمل: آثار دنیوى عمل ۶; آثار عمل ۵; آثار عمل پسندیده ۱، ۳; آثار عمل ناپسند ۱، ۳; فرجام عمل پسندیده ۱۵
  • گناه: فرجام گناه ۱۵
  • مسجدالاقصى: ارزش مسجدالاقصى ۱۲; اهمیت مسجدالاقصى ۱۲; فاتحان مسجدالاقصى ۱۱، ۱۳; فتح مسجدالاقصى ۱۰، ۱۱
  • نیکى: آداب تبیین نیکى ۴

منابع

  1. عیون أخبارالرضا، ج ۱، ص ۲۹۴، ح ۴۹، ب ۲۸; نورالثقلین ، ج ۳، ص ۱۴۰، ح ۸۴.