هود ٢٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و همانا فرستادیم نوح را بسوی قومش که منم برای شما ترساننده آشکار | |-|معزی=و همانا فرستادیم نوح را بسوی قومش که منم برای شما ترساننده آشکار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره هود | نزول = | {{آيه | سوره = سوره هود | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::25|٢٥]] | قبلی = هود ٢٤ | بعدی = هود ٢٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مُبِینٌ»: آشکار. بیانکننده. | «مُبِینٌ»: آشکار. بیانکننده. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲
ترجمه
هود ٢٤ | آیه ٢٥ | هود ٢٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مُبِینٌ»: آشکار. بیانکننده.
تفسیر
- آيات ۳۵ - ۲۵، سوره هود
- نوح (ع ) نذير مبين بوده و رسالتش بازداشتن مردم از عبادت غير خدا و انذارشان از عذاببوده است
- انگيزه بت پرستى قوم نوح (ع ) و محاجه آن جناب با آنان در سطح فهمشان
- خروج از اسلام ، خروج از نظام آفرينش است و عذاب و هلاكت در پى دارد
- دليلاول توانگران و اشراف قوم نوح (ع ) كه در رد دعوت آن حضرتاستدلال كردند به اينكه او نيز چون آنان بشر است
- استدلال دوم قوم نوح (ع ) در رد دعوت آن جناب به اينكه افراد پا برهنه و مستمند و پستبه تو ايمان آورده اند!
- سومين سخن نوح (ع ) خطاب به نوح و پيروانش : ما شما را دروغگو مى پنداريم
- پاسخ حضرت نوح (ع ) به استدلال كفار
- جواب نوح (ع ) به استدلال اول قوم خود گفتند: ((ما نراك الا بشرا مثلنا))
- نفى اجبار و اكراه در دين ، در شريعت نوح كه كهن ترين شرايع است تشريع شده بود
- جواب نوح (ع ) به اين سخن قوم خود كه مؤ منين با او را پست و ضعيف توصيف كردند،به اينكه او آنان را خود نمى راند و حساب همه با خدا است
- پاسخ نوح (ع ) به اين حجت اشراف قوم خود كه به نوح (ع ) و پيروانش گفتند ما درشما برترى و فضلى بر خود نمى بينم
- پندارهاى جاهلانه عوام الناس درباره انبياء (ع ) و توقعات نابجايشان از آنان
- (پيرامون قدرت انبياء و اولياء به اذن خدا، و عدماستقلال ممكنات از واجب الوجود، نه در ذات و نه در آثار)
- ديدگاه اشراف قوم نوح (ع ) درباره تقيسيم جامعه به دو طبقه بالا و پايين و مبارزه نوح(ع ) با اين اعتقاد باطل
- ملاك فضيلت ، پاكى نفس و صفاى باطن است نه امتيازات و برتريهاى مادى و ظاهرى
- سخن آخر قوم نوح (ع ) به آن جناب : ((اگر از راستگويان هستى ، عذابى را كه وعده مىدهى بياور!))
- جواب نوح (ع ): من اختيار ندارم ، آوردن عذاب به دست خدا است و بسته به مشيت او مىباشد
- معناى ((غى )) و فرق بين اغوا و اضلال و معناى اراده و اشاره به تفاوت بين اراده ما واراده خدا
- بيان جواز انتساب اغواى مجازاتى به خداى تعالى و اشاره به اينكه غذاباستيصال قوم نوح (ع ) مسبوق به اغواى خداوند بوده است
- وجوه ديگرى كه در معناى جمله : ((ان كان اللّه يريدان يغويكم )) گفته شده است
- مشابهت و همانندى احتجاجات نوح (ع ) با قوم خود، با احتجاجات پيغمبر گرامى اسلام (ص) با مشركين زمان خود
- بحث روايتى
- (دو روايت در ذيل آيه : ((لا ينفعكم نصحى ...)) و ((ام يقولون افتريه ...)))
نکات آیه
۱- نوح(ع) ، از پیامبران و رسولان الهى است. (و لقد أرسلنا نوحًا)
۲- رسالت نوح(ع) محدود به قوم خودش بود. (و لقد أرسلنا نوحًا إلى قومه)
۳- نوح(ع) پس از انتخابش به رسالت ، پیامبرى خویش را به مردم اعلام کرد. (إنى لکم نذیر مبین)
۴- نوح(ع) خویشتن را براى مردمش ، پیامبرى هشدار دهنده و انذارکننده خواند. (إنى لکم نذیر)
۵- نوح(ع) وظیفه دار رساندن پیامهاى الهى به مردم ، با بیانى روشن و صریح (إنى لکم نذیر مبین)
۶- توجه دادن مردم به فرجامهاى ناخوشایند و ترساندن آنان از عاقبتهاى نامیمون ، از وظایف پیامبران الهى (إنى لکم نذیر مبین)
روایات و احادیث
۷- «عن أبى عبدالله(ع) إنه قال: کان اسم نوح عبدالغفار و إنما سمى نوحاً لأنه کان ینوح على نفسه;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: نام حضرت نوح ، عبدالغفار بود و اینکه نوح نامیده شد ، براى این بود که بر خویشتن مى گریست».
موضوعات مرتبط
- انبیا: انذارهاى انبیا ۶; رسالت انبیا ۶
- تبلیغ: روش تبلیغ ۵; صراحت در تبلیغ ۵
- رسولان خدا: ۱
- فرجام: انذار از فرجام شوم ۶
- نوح(ع): ابلاغ رسالت نوح(ع) ۳; انذارهاى نوح(ع) ۴; برگزیدگى نوح(ع) ۳; تبلیغ نوح(ع) ۳; رسالت نوح(ع) ۵; روش تبلیغ نوح(ع) ۵; فلسفه نامگذارى نوح(ع) ۷; محدوده رسالت نوح(ع) ۲; مقامات نوح(ع) ۱; نبوت نوح(ع) ۱; نوح(ع) و قوم نوح ۴
منابع
- ↑ علل الشرایع ، ص ۲۸ ، ح ۱ ، ب ۲۰; بحارالأنوار ، ج ۱۱ ، ص ۲۸۶ ، ح ۴.