يونس ٥١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آیا پس از آنکه فرود آمد ایمان آوردید بدان اکنون حالی که بودید بدان شتابندگان | |-|معزی=آیا پس از آنکه فرود آمد ایمان آوردید بدان اکنون حالی که بودید بدان شتابندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::51|٥١]] | قبلی = يونس ٥٠ | بعدی = يونس ٥٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَثُمَّ»: آیا سپس. «إِذَا مَا»: زمانی که. (ما) برای تأکید است. «آلْآنَ»: آیا اکنون؟ | «أَثُمَّ»: آیا سپس. «إِذَا مَا»: زمانی که. (ما) برای تأکید است. «آلْآنَ»: آیا اکنون؟ | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۱
ترجمه
| يونس ٥٠ | آیه ٥١ | يونس ٥٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَثُمَّ»: آیا سپس. «إِذَا مَا»: زمانی که. (ما) برای تأکید است. «آلْآنَ»: آیا اکنون؟
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ لَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ... (۰) فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا... (۲) فَلَمْ يَکُ يَنْفَعُهُمْ... (۲)
تفسیر
- آيات ۵۶ - ۴۶، سوره يونس
- سنت الهى مبنى بر فرستادن رسول براى همه امم و قضاء به حق وعدل در بين مصدقين و مكذبين و نجات دادن گروهاول و عذاب و هلاك كردن گروه دوم
- امت ها همچون افراد اجل و پايانى دارند و امم پيشين بعد ازارسال رسل و پيدايش اختلاف در ميان مردم ، با قضاء الهى معذب و منقرض شده اند
- اين پندار غلط و خرافى كه عذاب دنيوى از امت اسلام برداشته شده با منطق اسلامسازگار نيست
- سرزنش آنهايى كه از روى استهزاء شتاب درنزول عذاب را درخواست كردند
- سلطنت و مالكيت خداى تعالى قابلمقايسه با سلطنت هاى اعتبارى ظاهرى افراد انسان نيست و وجود مانع و رادع از تحقق ارادهحق متعال ، معقول نيست
- قول خداى تعالى و وعده او همان فعل محقق او است وقابل تخلف و ترديد نمى باشد (ان وعداللّه حق )
- بحث روايتى
- (دو روايت در ذيل آيات گذشته مربوط به عذاب )
نکات آیه
۱ - خداوند، مشرکان و کفرپیشگان را به خاطر پافشارى بر کفر و ناباورى به قرآن، ملامت و سرزنش فرمود. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن)
۲ - کفرپیشگان و حق ستیزان، به هنگام وقوع عذاب استیصال، دست از کفر کشیده، ایمان خواهند آورد. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن)
۳ - اظهار ایمان به قرآن از سوى مشرکان، به هنگام وقوع عذاب استیصال، بى ثمر بوده و مورد پذیرش خداوند نخواهد بود. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن)
۴ - توبه و اظهار ایمان، به هنگام وقوع عذاب استیصال، سودى نداشته و مورد قبول خداوند نیست. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن)
۵ - خداوند، مشرکان را از پافشارى بر کفر برحذر داشته و به آنان هشدار داد که تا پیش از نزول عذاب استیصال، متنبه شده و ایمان بیاورند. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن)
۶ - مشرکان، پیش از نزول عذاب، بطور مستمر خواستار تسریع آن بودند. (أثم إذا ما وقع ... و قد کنتم به تستعجلون)
۷ - مشرکان، به هنگام وقوع عذاب استیصال، از خداوند خواستار رفع آن خواهند شد. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن و قد کنتم به تستعجلون)
۸ - پشیمانى مردم، به هنگام وقوع عذاب استیصال، بى فایده بوده و باعث دفع آن نخواهد شد. (أثم إذا ما وقع ءامنتم به ءالئن و قد کنتم به تستعجلون)
موضوعات مرتبط
- ایمان: ایمان بىثمر ۳، ۴; ایمان هنگام عذاب ۲، ۳، ۴; دعوت به ایمان ۵
- پشیمانى: پشیمانى بىثمر ۸; پشیمانى هنگام عذاب ۸
- توبه: توبه بى ثمر ۴; توبه هنگام عذاب ۴
- حق: ایمان حق ستیزان ۲; حق ستیزان هنگام عذاب استیصال ۲
- خدا: دعوتهاى خدا ۵; سرزنشهاى خدا ۱; نواهى خدا ۵; هشدارهاى خدا ۵
- قرآن: پیشگوییهاى قرآن ۲
- کافران: اصرار بر کفر کافران ۱; فلسفه سرزنش کافران ۱; کافران هنگام عذاب استیصال ۲
- کفر: نهى از اصرار بر کفر ۵
- مشرکان: اصرار بر کفر مشرکان ۱; ایمان مشرکان ۲، ۳; خواسته هاى مشرکان صدر اسلام ۶، ۷; دعوت از مشرکان ۵; فلسفه سرزنش مشرکان ۱; مشرکان و عذاب ۶; مشرکان هنگام عذاب استیصال ۷; هشدار به مشرکان ۵
