يونس ٢٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=تا گاهی که رهائیشان داد ناگهان سرکشی کنند در زمین به ناحقّ ای مردم جز این نیست که ستم شما بر خویش کامیابی زندگانی دنیا است پس بسوی ما است بازگشت شما تا آگهیتان دهیم بدانچه بودید می‌کردید
|-|معزی=تا گاهی که رهائیشان داد ناگهان سرکشی کنند در زمین به ناحقّ ای مردم جز این نیست که ستم شما بر خویش کامیابی زندگانی دنیا است پس بسوی ما است بازگشت شما تا آگهیتان دهیم بدانچه بودید می‌کردید
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::23|٢٣]] | قبلی = يونس ٢٢ | بعدی = يونس ٢٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::26|٢٦]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::23|٢٣]] | قبلی = يونس ٢٢ | بعدی = يونس ٢٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::26|٢٦]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«أَنجَاهُمْ»: نجاتشان داد. «یَبْغُونَ»: ظلم و تعدّی می‌کنند. «مَتاعَ»: کالا. بهره‌مندی و تمتّع. مفعولٌ‌به فعل محذوفی همچون (تَتمتّعونَ) است.
«أَنجَاهُمْ»: نجاتشان داد. «یَبْغُونَ»: ظلم و تعدّی می‌کنند. «مَتاعَ»: کالا. بهره‌مندی و تمتّع. مفعولٌ‌به فعل محذوفی همچون (تَتمتّعونَ) است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۱


ترجمه

امّا هنگامی که خدا آنها را رهایی بخشید، (باز) به ناحق، در زمین ستم میکنند. ای مردم! ستمهای شما، به زیان خود شماست! از زندگی دنیا بهره (میبرید)، سپس بازگشت شما بسوی ماست؛ و ما، شما را به آنچه عمل میکردید، خبر میدهیم!

|پس همين كه نجاتشان داد، ناگهان در زمين به ناحق سركشى مى‌كنند. اى مردم! سركشى شما فقط به زيان خود شماست. تنها بهره‌اى [كوتاه‌] از زندگى دنيا مى‌بريد و عاقبت بازگشت شما به سوى ما خواهد بود، پس شما را از آنچه انجام مى‌داديد با خبر خواهيم كرد
پس چون آنان را رهانيد، ناگهان در زمين بناحق سركشى مى‌كنند. اى مردم، سركشى شما فقط به زيان خود شماست. شما بهره زندگى دنيا را [مى‌طلبيد]. سپس بازگشت شما به سوى ما خواهد بود. پس شما را از آنچه انجام مى‌داديد باخبر خواهيم كرد.
اما پس از آنکه خدا از غرق نجاتشان داد باز در زمین به نا حق ظلم و ستمگری آغاز کنند. ای مردم شما هر ظلم و ستم کنید منحصرا به نفس خویش کنید در پی متاع فانی دنیا، آن‌گاه در آخرت به سوی ما باز می‌گردید و شما را به آنچه می‌کرده‌اید آگاه می‌سازیم.
پس هنگامی که آنان را نجات بخشد، ناگهان در زمین به ناحق تجاوز و سرکشی می کنند. ای مردم! تجاوز و سرکشی شما فقط به زیان خود شماست؛ [چند روزی محدود از] کالای زندگی دنیا [بهره می برید]؛ آن گاه بازگشتتان به سوی ماست؛ پس شما را به اعمالی که همواره انجام می دادید، آگاه می کنیم.
چون خدا آنها را برهاند، بينى كه در زمين به ناحق سركشى كنند. اى مردم، اين سركشى به زيان خودتان است. تمتعى است در اين زندگى دنيوى. آنگاه همه به نزد ما بازمى‌گرديد تا از كارهايى كه مى‌كرده‌ايد آگاهتان سازيم.
و چون نجاتشان دهد، آنگاه است که به ناحق در زمین سرکشی کنند، ای مردم بدانید که سرکشی‌تان به زیان شماست، بهره‌وری [کوتاهی از] زندگانی دنیاست، سپس بازگشتتان به سوی ماست و شما را از [حقیقت و نتیجه‌] کار و کردارتان آگاه می‌سازیم‌
و چون ايشان را برهاند آنگاه در زمين به ناحق ستم و سركشى مى‌كنند. اى مردم! ستم و سركشى شما تنها به زيان خودتان است، بهره‌اى از زندگى دنيا مى‌بريد سپس بازگشت شما به سوى ماست و شما را بدانچه مى‌كرديد آگاه كنيم.
امّا هنگامی که خدا آنان را نجات می‌دهد، ناگهان به ناحق در زمین شروع به ظلم و فساد می‌کنند (و عهد و پیمان را فراموش می‌نمایند). ای مردم! ظلم و ستمی که مرتکب می‌شوید، وبال و زیان آن متوجّه خود شما می‌شود. چند روزی از متاع و لذّت دنیا بهره‌مند می‌شوید، پس از آن بازگشت شما به سوی خدا است و آن گاه ما شما را از آنچه انجام می‌داده‌اید آگاه می‌سازیم (و سزای اعمالتان را می‌دهیم).
پس چون آنان را رهانید، ناگهان در زمین به ناحق سرکشی می‌کنند. هان ای مردمان! سرکشی شما فقط به زیان خودتان است (که‌) بهره‌ی زندگی دنیا را (می‌جویید). سپس بازگشت شما تنها سوی ما خواهد بود. پس شما را از آنچه انجام می‌داده‌اید خبری مهم خواهیم داد.
تا گاهی که رهائیشان داد ناگهان سرکشی کنند در زمین به ناحقّ ای مردم جز این نیست که ستم شما بر خویش کامیابی زندگانی دنیا است پس بسوی ما است بازگشت شما تا آگهیتان دهیم بدانچه بودید می‌کردید


يونس ٢٢ آیه ٢٣ يونس ٢٤
سوره : سوره يونس
نزول : ٤ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَنجَاهُمْ»: نجاتشان داد. «یَبْغُونَ»: ظلم و تعدّی می‌کنند. «مَتاعَ»: کالا. بهره‌مندی و تمتّع. مفعولٌ‌به فعل محذوفی همچون (تَتمتّعونَ) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - دعاى خالصانه و بى شائبه مشرکان مورد اجابت خداوند (دعوا اللّه مخلصین له الدین ... فلما أنجیهم إذا هم یبغون) تفریع جمله «أنجاهم» بر «دعوا اللّه مخلصین له الدین» مى تواند بیانگر برداشت فوق باشد.

۲ - مردم پس از رهایى از اضطرار و خطر مرگ، پیمان خود را با خدا مى شکنند و به ناسپاسى و تجاوز از حق مى پردازند. (لئن أنجیتنا من هذه لنکوننّ من الشکرین. فلما أنجیهم إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق)

۳ - انسان، موجودى ناسپاس در برابر دستگیریهاى خداوند (فلما أنجیهم إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق)

۴ - انسان، عنصرى سست پیمان و عهدشکن (لئن أنجیتنا من هذه لنکوننّ من الشکرین. فلما أنجیهم إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق)

۵ - انسان، موجودى بیدادگر و خودکامه (إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق) «بغى بنا حق» کنایه از ستم کردن به دیگران و تجاوز به حقوق آنان است. به کارگیرى فعل مضارع (یبغون) - که مفید استمرار است - بیانگر وجود خوى خودکامگى و قانع نبودن به حق خود و تجاوز به حقوق دیگران است.

۶ - دنیاطلبى، زمینه ساز گرفتار شدن آدمى به روحیه خودکامگى و بیدادگرى (إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق ... متع الحیوة الدنیا)

۷ - کامیابى خودکامگان و بیدادگران، محدود به زندگى زودگذر دنیوى است. (إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق ... متع الحیوة الدنیا)

۸ - بهره جوییهاى ظالمانه از دنیا، ناسپاسى در برابر خداست. (لئن أنجیتنا من هذه لنکوننّ من الشکرین. فلما أنجیهم إذا هم یبغون فى الأرض بغیر الحق ... متع الحیوة الدنیا)

۹ - زیان بیدادگرى و خودکامگى، گریبانگیر خودکامگان و بیدادگران در جهان پس از مرگ (إنما بغیکم على أنفسکم ... ثم إلینا مرجعکم)

۱۰ - خدا، آگاه به تمامى اعمال انسانهاست. (ثم إلینا مرجعکم فننبئکم بما کنتم تعملون)

۱۱ - آگاهى یافتن انسانها به تمامى اعمال خود، در جهان پس از مرگ (ثم إلینا مرجعکم فننبئکم بما کنتم تعملون)

۱۲ - دنیا، سراى تلاش است و جهان پس از مرگ، براى کیفر و پاداش مى باشد. (إذا هم یبغون ... متع الحیوة الدنیا ثم إلینا مرجعکم فننبئکم بما کنتم تعملون)

روایات و احادیث

۱۳ - از زید بن اسلم نقل شده که رسول خدا (ص) فرمود: «لا یؤخر اللّه عقوبة البغى فان اللّه قال: «إنما بغیکم على أنفسکم» ;[۱] خداوند، کیفر ستم را به تأخیر نمى اندازد ; زیرا خدا فرمود: همانا ستم شما بر خود شماست».

موضوعات مرتبط

  • آخرت: آخرت محل پاداش ۱۲ ; آخرت محل کیفر ۱۲
  • اخلاص: آثار اخلاص ۱
  • استبداد: آثار استبداد ۹ ; زمینه استبداد ۶
  • انسان: استبداد انسان ۵ ; انسان پس از رفع خطر ۲ ; تجاوزگرى انسان ۲، ۵ ; صفات انسان ۳، ۴، ۵ ; عهدشکنى انسان ۲، ۴ ; کفران انسان ۲، ۳
  • تجاوز: آثار زیان تجاوز ۹ ; زمینه تجاوز ۶
  • خدا: علم خدا ۱۰
  • خود: ظلم به خود ۱۳
  • دعا: اجابت دعاى خالصانه ۱
  • دنیا: استفاده ناپسند از دنیا ۸ ; دنیا محل عمل ۱۲
  • دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۶
  • ظالمان: سرور ظالمان ۷ ; ظالمان در آخرت ۹
  • عمل: آگاهى از عمل در آخرت ۱۱ ; فرصت عمل ۱۲
  • کفران: موارد کفران نعمت ۸
  • مستبدان: مستبدان در آخرت ۹ ; سرور مستبدان ۷
  • مشرکان: دعاى مشرکان ۱

منابع

  1. الدر المنثور، ج ۴، ص ۳۵۲.