الأعراف ١٨٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و آنان که دروغ پنداشتند آیتهای ما را زود است به استدراج (به آهستگی ناگهان) گیریمشان از آنجا که ندانند
|-|معزی=و آنان که دروغ پنداشتند آیتهای ما را زود است به استدراج (به آهستگی ناگهان) گیریمشان از آنجا که ندانند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::182|١٨٢]] | قبلی = الأعراف ١٨١ | بعدی = الأعراف ١٨٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::182|١٨٢]] | قبلی = الأعراف ١٨١ | بعدی = الأعراف ١٨٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«سَنَسْتَدْرِجُهُمْ»: درجه به درجه بالایشان می‌بریم و کم‌کم در پیله نعمت اسیر و گرفتارشان می‌سازیم. آهسته و آرام به سوی هلاک و عذابشان می کشانیم و می لغزانیم. «مِنْ حَیْثُ»: از راهی که. به گونه‌ای که.
«سَنَسْتَدْرِجُهُمْ»: درجه به درجه بالایشان می‌بریم و کم‌کم در پیله نعمت اسیر و گرفتارشان می‌سازیم. آهسته و آرام به سوی هلاک و عذابشان می کشانیم و می لغزانیم. «مِنْ حَیْثُ»: از راهی که. به گونه‌ای که.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۷


ترجمه

و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جائی که نمی‌دانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد.

و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، اندك اندك، از جايى كه خود نفهمند به دامشان مى‌كشيم
و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، به تدريج، از جايى كه نمى‌دانند گريبانشان را خواهيم گرفت.
و آنان که آیات ما را تکذیب کردند به زودی آنها را به عذاب و هلاکت می‌افکنیم از جایی که فهم آن نکنند.
و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج ازجایی که نمی دانند [به ورطه سقوط و هلاکت می کشانیم تا عاقبت به عذاب دنیا و آخرت دچار شوند.]
و آنان را كه آيات ما را دروغ انگاشتند، از راهى كه خود نمى‌دانند به تدريج خوارشان مى‌سازيم.
و دروغ انگاران آیات خود را آهسته آهسته، به نحوی که درنیابند، فرو می‌گیریم‌
و كسانى كه آيات ما را دروغ شمردند، اندك اندك از جايى كه ندانند [به كيفر خود] گرفتارشان خواهيم ساخت.
کسانی که آیات (قرآنی و نشانه‌های جهانی) ما را تکذیب می‌دارند، کم‌کم گرفتار و (به عذاب خود) دچارشان می‌سازیم، از راهی و به گونه‌ای که نمی‌دانند.
و کسانی که به وسیله‌ی آیات ما (همان‌ها و ما را) تکذیب کردند، به‌گونه‌ای که نمی‌دانند غفلت‌زده آنان را در ژرفای گمراهی می‌نهیم،
و آنان که دروغ پنداشتند آیتهای ما را زود است به استدراج (به آهستگی ناگهان) گیریمشان از آنجا که ندانند


الأعراف ١٨١ آیه ١٨٢ الأعراف ١٨٣
سوره : سوره الأعراف
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَنَسْتَدْرِجُهُمْ»: درجه به درجه بالایشان می‌بریم و کم‌کم در پیله نعمت اسیر و گرفتارشان می‌سازیم. آهسته و آرام به سوی هلاک و عذابشان می کشانیم و می لغزانیم. «مِنْ حَیْثُ»: از راهی که. به گونه‌ای که.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند تکذیب کنندگان آیاتش را بتدریج به ورطه هاى سقوط مى کشاند تا شایسته دوزخ شوند. (و الذین کذبوا بایتنا سنستدرجهم من حیث لایعلمون) «استدرجه إلى کذا» یعنى او را بتدریج و گام به گام به چیزى نزدیک کرد. متعلق «سنستدرجهم»، به دلیل آیه ۱۷۹، جهنم است ; یعنى تکذیب کنندگان را بتدریج به جهنم نزدیک مى کنیم.

۲- خداوند با عواملى خام کننده و خالى از هشدار (رفاهها و آسایشها ... ) تکذیب کنندگان آیات را به سیر در راه سقوط وامى دارد. (سنستدرجهم من حیث لایعلمون)

۳- سیرکنندگان راه سقوط، ناآگاه به فریبندگى عوامل سقوط خویش (سنستدرجهم من حیث لایعلمون)

روایات و احادیث

۴- سماعة بن مهران قال: سألت أبا عبداللّه(ع) عن قول اللّه عز و جل: «سنستدرجهم من حیث لایعملون» قال: هو العبد یذنب الذنب فتجدد له النعمة معه تلهیه تلک النعمة عن الاستغفار من ذلک الذنب.[۱] سماعة بن مهران گوید: از امام صادق(ع) درباره آیه «سنستدرجهم ... » سؤال کردم، فرمود: مراد از استدراج در آیه، آن است که بنده خدا گناهى مرتکب شود و در پى آن، نعمت جدیدى به او عطا گردد که وى را مشغول کرده و از استغفار از آن گناه، بازدارد.

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آسایش مکذبان آیات خدا ۲ ; رفاه مکذبان آیات خدا ۲ ; کیفر مکذبان آیات خدا ۱، ۲
  • انحطاط: جهل به عوامل انحطاط ۳ ; عوامل انحطاط ۱، ۲
  • جهنم: موجبات جهنم ۱
  • خدا: افعال خدا ۱، ۲ ; سنتهاى خدا ۱، ۲
  • سنت: استدراج ۱، ۲

منابع

  1. ↑ کافى، ج ۲، ص ۴۵۲، ح ۳ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۱۰۶- ، ح ۳۸۸.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأعراف_١٨٢&oldid=106355»