الأعراف ٢٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و هرگاه فحشائی (ناشایسته‌ای) مرتکب شوند گویند یافتیم بر آن پدران خویش و خدایمان بدان فرمود بگو همانا خدا امر نکند به فحشاء آیا بر خدا گوئید آنچه را نمی‌دانید
|-|معزی=و هرگاه فحشائی (ناشایسته‌ای) مرتکب شوند گویند یافتیم بر آن پدران خویش و خدایمان بدان فرمود بگو همانا خدا امر نکند به فحشاء آیا بر خدا گوئید آنچه را نمی‌دانید
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = الأعراف ٢٧ | بعدی = الأعراف ٢٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::25|٢٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = الأعراف ٢٧ | بعدی = الأعراف ٢٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::25|٢٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«فَاحِشَةً»: عمل قبیح. گناه بسیار زشت. «الْفَحْشَآء»: عمل قبیح. گناه بسیار زشت.
«فَاحِشَةً»: عمل قبیح. گناه بسیار زشت. «الْفَحْشَآء»: عمل قبیح. گناه بسیار زشت.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۵


ترجمه

و هنگامی که کار زشتی انجام می‌دهند می‌گویند: «پدران خود را بر این عمل یافتیم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است!» بگو: «خداوند (هرگز) به کار زشت فرمان نمی‌دهد! آیا چیزی به خدا نسبت می‌دهید که نمی‌دانید؟!»

و چون كار بسيار زشتى كنند، مى‌گويند: پدران خود را بر آن يافتيم و خدا ما را بدان فرمان داده است. بگو: مسلما خدا به كار زشت فرمان نمى‌دهد، آيا چيزى را كه نمى‌دانيد به خدا نسبت مى‌دهيد
و چون كار زشتى كنند، مى‌گويند: «پدران خود را بر آن يافتيم و خدا ما را بدان فرمان داده است.» بگو: «قطعاً خدا به كار زشت فرمان نمى‌دهد، آيا چيزى را كه نمى‌دانيد به خدا نسبت مى‌دهيد؟»
و چون کار زشتی کنند گویند: ما پدران خود را بدین کار یافته‌ایم و خدا ما را به آن امر نموده. بگو: هرگز خدا امر به اعمال زشت نکند. آیا چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید؟!
چون کار زشتی مرتکب می شوند، می گویند: پدرانمان را بر آن [کار] یافتیم و خدا ما را به آن فرمان داده. بگو: یقیناً خدا به کار زشت فرمان نمی دهد، آیا چیزی را که نمی دانید [از روی جهل و نادانی] به خدا نسبت می دهید؟!
چون كار زشتى كنند، گويند: پدران خود را نيز چنين يافته‌ايم و خدا ما را بدان فرمان داده است. بگو: خدا به زشتكارى فرمان نمى‌دهد. چرا چيزهايى به خدا نسبت مى‌دهيد كه نمى‌دانيد؟
و [اینان‌] چون کار ناشایستی انجام دهند گویند پدران خود را بر همین شیوه یافته‌ایم، و خداوند ما را به آن فرمان داده است، بگو بی‌گمان خداوند به ناشایستی فرمان نمی‌دهد، آیا چیزی را که نمی‌دانید [به دروغ‌] به خداوند نسبت می‌دهید؟
و چون كار زشتى كنند گويند: پدرانمان را بر آن يافتيم و خدا ما را بدان فرمان داده است بگو: خدا به زشتكارى فرمان نمى‌دهد آيا بر خدا چيزى مى گوييد كه نمى‌دانيد؟
(کافران) وقتی که کار زشتی (همچون شرک و طواف کعبه را در حال برهنگی) انجام می‌دهند، می‌گویند: پدران خود را بر این کار دیده‌ایم (و نیاکانمان را بر این روش و برنامه یافته‌ایم و ما به دنبال آنان رفته و از ایشان پیروی می‌کنیم) و خدا ما را بدان دستور داده است! بگو (ای پیغمبر!): خداوند به کار زشت دستور نمی‌دهد. آیا چیزی را به خدا نسبت می‌دهید که (مستند و دلیل صحّت آن را) نمی‌دانید؟
و چون کار زشت تجاوزگرانه‌ای کنند، گویند: «پدران خود را بر آن یافتیم و خدا بدان فرمانمان داد.» بگو: «خدا بی‌گمان به کار زشت تجاوزگرانه فرمان نمی‌دهد. آیا چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید؟»
و هرگاه فحشائی (ناشایسته‌ای) مرتکب شوند گویند یافتیم بر آن پدران خویش و خدایمان بدان فرمود بگو همانا خدا امر نکند به فحشاء آیا بر خدا گوئید آنچه را نمی‌دانید


الأعراف ٢٧ آیه ٢٨ الأعراف ٢٩
سوره : سوره الأعراف
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَاحِشَةً»: عمل قبیح. گناه بسیار زشت. «الْفَحْشَآء»: عمل قبیح. گناه بسیار زشت.


تفسیر

نکات آیه

۱- زشتکاران بى ایمان، پیروى از شیوه پدرانشان را توجیه کننده کردار خویش مى شمردند. (للذین لا یؤمنون. و إذا فعلوا فحشة قالوا وجدنا علیها ءاباءنا)

۲- تقلید از سنتهاى زشت پیشینیان، امرى نکوهیده در بینش الهى (و إذا فعلوا فحشة قالوا وجدنا علیها ءاباءنا)

۳- جوامعى که به پندار اجراى فرمان خدا به رسوم نارواى نیاکان خویش پایبندند، جوامعى تحت نفوذ شیاطین مى باشند. (إنا جعلنا الشیطین أولیاء للذین لا یؤمنون ... الله أمرنا بها) جمله «إذا فعلوا ... » عطف بر «لا یؤمنون» است و در حقیقت صله براى «الذین» مى باشد. یعنى: إنا جعلنا الشیاطین أولیاء للذین إذا فعلوا فاحشة ... .

۴- توجیه ارتکاب کارهاى زشت و ناپسند به پندار اجراى فرمان خداوند، برخاسته از نفوذ و ولایت شیطان است. (إنا جعلنا الشیطین أولیاء للذین لا یؤمنون ... الله أمرنا بها)

۵- بدعتگذاران در دین، عناصرى پیرو شیطان و تحت ولایت او هستند. (إنا جعلنا الشیطین أولیاء للذین لا یؤمنون ... الله أمرنا بها)

۶- کافران زشتکردار عصر جاهلى از سر جهل، انجام کارهاى زشت و ناپسند را اجراى فرمان خدا مى پنداشتند. (و إذا فعلوا فحشة قالوا ... الله أمرنا بها)

۷- در بینش کافران زشتکردار عصر جاهلى، روش پدرانشان مهمتر از امر خداوند بود. (قالوا وجدنا علیها ءاباءنا و الله أمرنا بها) از اینکه زشتکاران در توجیه کردار خویش قبل از استناد به امر خدا به روش پدرانشان تمسک جستند، برداشت فوق استفاده مى شود.

۸- خداوند هرگز به انجام کارهاى پلید و زشت فرمان نداده است و نخواهد داد. (قل إن الله لا یأمر بالفحشاء) به کارگیرى فعل مضارع (لا یأمر) در جواب فعل ماضى (أمرنا) براى رساندن این معناست که خداوند در هیچ زمانى (گذشته و حال و آینده) امر به زشتیها ندارد.

۹- وجود کارهاى پسندیده و ناپسند، بدون امر و نهى خداوند (إن الله لا یأمر بالفحشاء)

۱۰- عقل آدمى توانا بر درک کردارهایى پسندیده و ناپسند، مستقل از امر و نهى خداوند (قل إن الله لا یأمر بالفحشاء)

۱۱- انتساب حکمى به خداوند بدون یقین به صدور آن از جانب او، امرى نکوهیده و ناپسند (أتقولون على الله ما لا تعلمون)

۱۲- اسناد هر چیز (فعل، سخن، وصف و ... ) به خداوند باید از روى علم و یقین باشد. (أتقولون على الله ما لا تعلمون)

۱۳- محمّد بن منصور عن عبدصالح قال: سألته عن قول الله: «و إذا فعلوا فاحشة إلى قوله أتقولون على الله ما لا تعلمون» ... فقال: ... فان هذا من ائمة الجور ادّعوا ان الله أمرهم بالإیتمام بهم فردّ الله ذلک علیهم فاخبرنا إنهم قد قالوا علیه الکذب فسمى ذلک منهم فاحشة.(۱) محمّد بن منصور گوید: از امام کاظم (ع) درباره آیه «و إذا فعلوا فاحشة ... » سؤال کردم فرمود: ... این مطلب درباره پیشوایان جور است که ادعا داشتند خداوند

۱- . تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۱۲، ح ۱۵ ; کافى، ج ۱، ص ۳۷۳، ح ۹. مردم را به پیروى و اقتداى به آنها امر فرموده، خداوند این ادعاى آنان را رد کرده و به ما خبر داده که آنان بر خدا دروغ بستند ; و این دروغ را فاحشه نامیده است.

موضوعات مرتبط

  • افترا: به خدا ۱۱
  • بدعت: سرزنش بدعت ۱۱
  • بدعتگذاران:۵
  • بدکاران: کافر ۱
  • بینش: ارزش بینش الهى ۲ ; بینش باطل ۶
  • تقلید: از پیشینیان ۲ ; تقلید از رسوم ناپسند ۲، ۳ ; تقلید از نیاکان ۱، ۳، ۷ ; تقلید ناپسند ۲
  • جامعه: جوامع تحت امر شیطان ۳
  • حسن عقلى:۹، ۱۰
  • خدا: اسناد حکم به خدا ۱۱، ۱۲ ; اوامر خدا ۸ ; تنزیه خدا ۸
  • رهبران: دروغگویى رهبران ظالم ۱۳
  • شیاطین: حاکمیت شیاطین ۳
  • شیطان: آثار نفوذ شیطان ۴ ; آثار ولایت شیطان ۴ ; پیروان شیطان ۵ ; ولایت شیطان ۵
  • عمل: توجیه عمل ناپسند ۱، ۴، ۱۱
  • قبح عقلى:۹، ۱۰
  • کافران: بینش کافران ۶ ; بینش کافران جاهل ۷ ; عمل ناپسند کافران ۶ ; کافران جاهل ۶ ; کافران و اوامر خدا ۶
  • مستقلات عقلیه:۱۰

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأعراف_٢٨&oldid=105616»