الأنعام ١١٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا پروردگار تو داناتر است بدانکه گمراه شود از راه او و او است داناتر به هدایتشدگان | |-|معزی=همانا پروردگار تو داناتر است بدانکه گمراه شود از راه او و او است داناتر به هدایتشدگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::117|١١٧]] | قبلی = الأنعام ١١٦ | بعدی = الأنعام ١١٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَعْلَمُ مَنْ»: در اینجا حرف (ب) مقدّر است. یعنی (أَعْلَمُ بِمَنْ). (نگا: تفسیرالمنار، روحالمعانی). | «أَعْلَمُ مَنْ»: در اینجا حرف (ب) مقدّر است. یعنی (أَعْلَمُ بِمَنْ). (نگا: تفسیرالمنار، روحالمعانی). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۴
ترجمه
الأنعام ١١٦ | آیه ١١٧ | الأنعام ١١٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَعْلَمُ مَنْ»: در اینجا حرف (ب) مقدّر است. یعنی (أَعْلَمُ بِمَنْ). (نگا: تفسیرالمنار، روحالمعانی).
تفسیر
- آيات ۱۲۱ - ۱۱۴، سوره انعام
- معناى (( كلمة )) و موارد استعمال آن در قرآن .
- مراد از تماميت كلمه به صدق و عدل در: (( تمت كلمة ربك ... )) كمال يافتن شرايع با تشريع شريعت اسلام است .
- در امورى از قبيل معارف الهى و شرايع ، نبايد به حدس و تخمين بسنده كرد و جز به علمو يقين تكيه نبايد كرد.
- مراد از گناه ظاهرى در: ذروا ظاهر الاءثم و باطنه )) واقوال مفسرين در اين باره .
- خطاب به مؤ منين كه اگر در خوردن مردار، از مشركين پيروى كنند در زمره آنان قرارخواهند گرفت .
- (رواياتى در ذيل جمله (( و تمت كلمة ربك ... )) و تذكيه حيوانات و...).
نکات آیه
۱- تنها خداوند آگاهترین فرد به گمراهان و هدایت یافتگان است. (إن ربک هو أعلم ... بالمهتدین) ضمیر «هو»، که بین اسم و خبر «إن» قرار گرفته، ضمیر فصل است و نقش آن در جمله حصر و تأکید مى باشد.
۲- شناخت عمیق و گسترده راه هدایت و ضلالت و راهیان آن با راهنمایى خداوند میسر است. (إن ربک هو أعلم من یضل)
۳- تربیت، نیازمند علم و آگاهى ژرف است. (إن ربک هو أعلم) گزینش نام مقدس «رب» و اضافه آن به ضمیر خطاب و سپس توصیف آن به اعلمیت، بیانگر رابطه علم و ربوبیت مى تواند باشد.
۴- علم برتر خداوند دلیل لزوم پذیرش رهنمودهاى او در مورد گمراهى و هدایت است. (و إن تطع ... إن ربک هو أعلم من یضل) جمله «إن ربک هو أعلم» تعلیل براى مضمون آیه قبل است.
۵- علم، شرطى اساسى در صلاحیت رهبرى است. (و إن تطع أکثر ... إن ربک هو أعلم من یضل)
۶- تبعیت از اعلم، اصلى ضرورى است. (و إن تطع أکثر من فى الأرض یضلوک ... إن ربک هو أعلم) جمله «هو أعلم» تعلیلى براى لزوم تبعیت از خداوند است و به همین جهت اختصاصى به مورد ندارد، و در همه جا کارساز بوده و مى تواند مورد استناد قرار گیرد.
موضوعات مرتبط
- اطاعت: از علما ۶
- تربیت: آگاهى در تربیت ۳ ; عوامل مؤثر در تربیت ۳
- خدا: اختصاصات خدا ۱ ; علم خدا ۱، ۴ ; قبول توصیههاى خدا ۴ ; هدایت خدا ۲، ۴
- رهبرى: شرایط رهبرى ۵ ; علم رهبرى ۵
- علم: اهمیت علم ۵
- گمراهان:۱ تشخیص گمراهان ۱ ۲
- گمراهى: راه گمراهى ۲
- مهتدین:۱ تشخیص مهتدین ۱ ۲
- هدایت: راه هدایت ۲