المائدة ٧٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بگو ای اهل کتاب فزون نروید در دین خود به ناحقّ و پیروی نکنید خواستههای گروهی را که گمراه شدند از پیش و گمراه کردند بسیاری را و گم شدند از راه راست | |-|معزی=بگو ای اهل کتاب فزون نروید در دین خود به ناحقّ و پیروی نکنید خواستههای گروهی را که گمراه شدند از پیش و گمراه کردند بسیاری را و گم شدند از راه راست | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره المائدة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره المائدة | نزول = [[نازل شده در سال::19|٧ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::77|٧٧]] | قبلی = المائدة ٧٦ | بعدی = المائدة ٧٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لا تَغْلُوا»: غلوّ مکنید. از جمله غلوّ اهل کتاب این است که مسیحیان عیسی و مادرش را از مرتبه پیغمبری و صِدّیقیّت به مرتبه خدائی میرسانند، و یهودیان عیسی و مادرش را حرامزاده و زناکار قلمداد مینمایند! «غَیْرَ الْحَقِّ»: به ناحق. باطل (نگا: نساء / و اعراف / . واژه (غَیْرَ الْحَقِّ) قید وصفی و برای تأکید است و بیانگر این واقعیّت است که غلوّ به طور کلّی نادرست و ناروا است. لفظ (غَیْر) میتواند صفت مصدر محذوف (غُلُوّاً) باشد. یعنی: لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غُلُوّاً غَیْرَ الْحَقِّ، أَیْ باطِلاً. و میتواند حال ضمیر فاعل (و) در (لا تَغْلُوا) باشد. یعنی لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ مُجَاوِزِینَ الْحَقَّ. | «لا تَغْلُوا»: غلوّ مکنید. از جمله غلوّ اهل کتاب این است که مسیحیان عیسی و مادرش را از مرتبه پیغمبری و صِدّیقیّت به مرتبه خدائی میرسانند، و یهودیان عیسی و مادرش را حرامزاده و زناکار قلمداد مینمایند! «غَیْرَ الْحَقِّ»: به ناحق. باطل (نگا: نساء / و اعراف / . واژه (غَیْرَ الْحَقِّ) قید وصفی و برای تأکید است و بیانگر این واقعیّت است که غلوّ به طور کلّی نادرست و ناروا است. لفظ (غَیْر) میتواند صفت مصدر محذوف (غُلُوّاً) باشد. یعنی: لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غُلُوّاً غَیْرَ الْحَقِّ، أَیْ باطِلاً. و میتواند حال ضمیر فاعل (و) در (لا تَغْلُوا) باشد. یعنی لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ مُجَاوِزِینَ الْحَقَّ. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۱
ترجمه
المائدة ٧٦ | آیه ٧٧ | المائدة ٧٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لا تَغْلُوا»: غلوّ مکنید. از جمله غلوّ اهل کتاب این است که مسیحیان عیسی و مادرش را از مرتبه پیغمبری و صِدّیقیّت به مرتبه خدائی میرسانند، و یهودیان عیسی و مادرش را حرامزاده و زناکار قلمداد مینمایند! «غَیْرَ الْحَقِّ»: به ناحق. باطل (نگا: نساء / و اعراف / . واژه (غَیْرَ الْحَقِّ) قید وصفی و برای تأکید است و بیانگر این واقعیّت است که غلوّ به طور کلّی نادرست و ناروا است. لفظ (غَیْر) میتواند صفت مصدر محذوف (غُلُوّاً) باشد. یعنی: لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غُلُوّاً غَیْرَ الْحَقِّ، أَیْ باطِلاً. و میتواند حال ضمیر فاعل (و) در (لا تَغْلُوا) باشد. یعنی لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ مُجَاوِزِینَ الْحَقَّ.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۸۶ - ۶۸، سوره مائده
- نكته درباره جمله : ((لستم على شى ء)) در آيه شريفه :((قل يا اهل الكتاب لستم على شى ء...))
- يهود و نصارا فاقد پايگاهى قابل اعتماد براى اقامه دين هستند
- اسم و لقب هيچ اثرى در سعادت آدمى ندارد و فقط ايمان به خدا و روز جزا وعمل صالح مايه سعادت است
- چون يهود براى خود برترى مى پنداشتند كور و كر شدند (از دين حق و شنيدن پند عاجزگشتند)
- بطلان و نامعقول بودن سخن نصارا كه گفته اند: ((ان الله ثالث ثلثة ))
- چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا
- احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه )
- استدلال بروجوب عبادت خداى سبحان و عبادت نكردن هر چه جز او
- نكاتى كه در استدلال و احتجاج فوق در آيه شريفه وجود دارد
- نكته اينكه در جمله : ((مالا يملك لكم ضرا ولا نفعا)) و جملات مشابه آن ((ضر))قبل از ((نفع )) آورده شده است
- معناى علو و بيات جايگاه (غدير) نزد قديم يهود
- غلو اهل كتاب كه از آن نهى شده اند اين بوده كه انبياء و احبار و راهبان خود را تا مقامربوبيت بالا مى برده اند
- اعتقاد به پدرى و پسرى از اقوام بت پرست به مسيحيت راه يافته است
- علت اينكه نصارا نزديك ترين ملت ها به مسلمين از جهت دوستى معرفى شده اند
- وجود علماء و پارسايان بسيار در ميان نصارا و استكبار نور زيدن آنها علت انس بيشترآنان با مسلمين بوده است
- چند روايت در مورد اقوامى كه به شكل خوك و ميمون مسخ شدند
- رواياتى درباره امر به معروف و نهى از منكر و تعليم احكام الهى
- رواياتى در ذيل آيه : ((ذلك بان منهم قسيسين ...)) ونزول آن در شاءن نصاراى حبشه و داستان نجاشى
- قرآن كريم وحدت عدديه را از پروردگار جل وعلا نفى مى كند
- چون خداى تعالى مالك تمامى كمالات و اصيل در هر كمالى است ، اتصاف او به وحدت وكثرت عدديه محال است
- نفى وحدت عددى در سوره توحيد
- وحدت خداوند سبحان در توحيدى كه نصارا معتقدند و حدت عددى است كه قرآن منكر آن است
- (شرح و تفسير سخنانى از اميرالمؤ منين (ع ) درباره توحيد خداى سبحان ، نفى وحدتعددى و نفى حد از ذات اقدس الهى و...)
- شرح كلماتى از خطبه اميرالمؤ منين در نهج البلاغه درباره توحيد و صفات الهى
- خطبه ديگرى از كلام نورانى اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- خطبه نورانى ديگرى از نهج البلاغه و شرح آن
- كلام گوهربار ديگرى از مولا اميرالمؤ منين (ع ) در توحيد و صفات خداوند
- خطبه ديگرى از اميرالمؤ منين (ع ) درباره توحيد الهى از كتاب احتجاج طبرسى
- فرمايش رسول خدا (ص ) درباره معناى توحيد بروايت اميرالمؤ منين (ع )
- (درباره اعتقاد به ودت عددى خداوند و رد آن در سخنان امام على (ع ))
نکات آیه
۱- اعتقادات دینى اهل کتاب آمیخته با غلو، گزافه گویى و امورى باطل (قل یاهل الکتب لاتغلوا فى دینکم غیر الحق) «غلو» مصدر «لاتغلوا» به معناى خروج از حد اعتدال و گرایش به افراط است که از آن به گزافه گویى تعبیر مى شود.
۲- پیامبر (ص) مأمور نهى اهل کتاب از غلو و گزافه گویى در آیین خویش (قل یاهل الکتب لاتغلوا فى دینکم)
۳- غلو در دین (آمیختن معارف الهى به گزافه هایى باطل) امرى نکوهیده و حرام (لاتغلوا فى دینکم)
۴- پیروان ادیان الهى در خطر غلو و انحراف از دین خویش (یاهل الکتب لاتغلوا فى دینکم)
۵- پندار تثلیث و الوهیت مسیح (ع) و مادرش مریم، مصداق روشن گزافه گویى و غلو مسیحیان در دین خویش (یاهل الکتب لاتغلوا فى دینکم) از مصادیق مورد نظر از گزافه گویى مسیحیان به قرینه آیات گذشته اعتقاد آنان به تثلیث و الوهیت مسیح (ع) و مادرش مریم است.
۶- هر نوع افراط و غلو در دین، باطل و خارج شدن از حقیقت است. (لاتغلوا فى دینکم غیر الحق) «غیر الحق» صفت براى «غلواً» در تقدیر است و ظاهراً صفتى توضیحى مى باشد. یعنى از حدود معارف الهى خارج نشوید که این امرى باطل است.
۷- بى توجهى به کتابهاى آسمانى، منشأ غلو و گزافه گویى در دین (یاهل الکتب لاتغلوا فى دینکم غیر الحق) مخاطب قرار دادن مسیحیان با عنوان اهل کتاب، براى اشاره به این حقیقت است که غلو در دین با پیروى از کتب آسمانى ناسازگار است. بنابراین غلو پیروان ادیان الهى ریشه در بى توجهى آنان به کتب آسمانى خویش دارد.
۸- پیروى اهل کتاب از پیشینیان گمراه و هواپرست خویش، منشأ غلو و گزافه بستن آنان به دین (یاهل الکتب لاتغلوا ... و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل) بنابر اینکه مخاطبان «یا اهل الکتب» نصارا و یهود در عصر پیامبر (ص) باشند، به نظر مى رسد مراد از «قوم قد ضلوا من قبل» پیشینیانى از خود اهل کتاب باشد و مصداق مورد نظر در ضلالت آن قوم، غلو و تجاوزشان در طرح مسائل دینى است.
۹- غالیان هواپرست و گمراه از اهل کتاب، گمراه کننده بسیارى از مردم (و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل و اضلوا کثیراً) در برداشت فوق «کثیراً» مفعول به براى «ضلوا» گرفته شده است ; یعنى «اضلوا کثیراً من الناس».
۱۰- عقاید ناروا و غلوآمیز اهل کتاب برخاسته از افکار باطل گمراهانى مشرک در گذشته تاریخ (قل یاهل الکتب لاتغلوا فى دینکم ... و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا) بدان احتمال که خطاب در «یا اهل الکتب» متوجه تمام یهود و نصارا باشد نه خصوص آنانکه در عصر پیامبر (ص) بودند. بر این مبنا مراد از «قوم قد ضلوا» پیشینیان اهل کتاب نخواهند بود بلکه مقصود، پیروان مذاهب شرک مى باشند.
۱۱- ضلالتهاى فراوان و ریشه دار بشر، میراث عقاید و افکار هواپرستان تاریخ (و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل و اضلوا کثیراً) بدان احتمال که «کثیراً» صفت مفعول مطلق محذوف باشد ; یعنى (اضلوا اضلالا کثیراً).
۱۲- پیروان ادیان الهى در خطر پیروى از عقاید پوچ و تمایلات هواپرستانه گذشتگان خویش (و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل)
۱۳- پیروى از افکار و عقاید بدون دلیل و مبتنى بر تمایلات نفسانى، امرى نکوهیده و مورد نهى خداوند (و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا)
۱۴- غلو و افراط در دین، برخاسته از تمایلات نفسانى و بدور از دلیل و برهان (لاتغلوا فى دینکم غیر الحق و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا)
۱۵- پى ریزى عقاید دینى بر پایه هواپرستى و تمایلات نفسانى، موجب گمراهى و گمراه سازى دیگران (و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل و اضلوا کثیراً)
۱۶- پیروى از تمایلات در عقاید دینى، موجب خارج شدن از حد اعتدال و راه میانه (و لاتتبعوا اهواء قوم ... و ضلوا عن سواء السبیل)
۱۷- غلو در دین، ضلالت و انحراف از حد اعتدال و راه میانه است. (لاتغلوا فى دینکم غیر الحق و لاتتبعوا اهواء قوم ... و ضلوا عن سواء السبیل)
۱۸- گروهى از یهودیان و مسیحیان عصر پیامبر (ص)، هواپرستان گمراه و ناشر عقاید افراطى و غلوآمیز در میان همکیشان خود (و لاتتبعوا اهواء قوم ... و اضلوا کثیراً و ضلوا عن سواء السبیل) کلمه «ضلوا» در دو بخش از آیه مى تواند اشاره به دو طایفه از گمراهان داشته باشد، طائفه اى پیش از بعثت که جمله «قد ضلوا من قبل» بیانگر آن است و طائفه اى معاصر پیامبر (ص) که جمله «ضلوا عن سواء السبیل» حاکى از آنان مى باشد. گفتنى است که آوردن قید «من قبل» در یک بخش و نیامدن آن در بخش بعد، گویاى این تفسیر است.
۱۹- اضلال و به گمراهى کشاندن جوامع، پیامد گمراهى و هواپرستى و در پى دارنده محرومیت از هدایت به اسلام (و لاتتبعوا اهواء قوم قد ضلوا ... و اضلوا کثیراً و ضلوا عن سواء السبیل) تکرار «ضلوا» مى تواند اشاره به مراحل ضلالت هواپرستان گمراه داشته باشد که در این صورت فاعل در هر سه فعل «قد ضلوا» و «اضلوا» و «ضلوا» یک طایفه خواهد بود. بنابراین «لاتتبعوا ...» یعنى متابعت نکنید از هواپرستانى گمراه که دیگران را به گمراهى کشاندند و در نتیجه از هدایت به سواء السبیل (اسلام) باز ماندند.
موضوعات مرتبط
- اطاعت: ناپسند
- اعتدال: خروج از اعتدال ۱۶، ۱۷
- انبیا: مسؤولیت انبیا ۲
- انحراف: خطر انحراف ۴ ; موارد انحراف ۱۷
- اهل کتاب: عقیده اهل کتاب ۱، ۲، ۱۰ ; غلو اهل کتاب ۱، ۲، ۸، ۹، ۱۰ ; گمراهان اهل کتاب ۹ ; هواپرستان اهل کتاب ۹
- پیروان ادیان:۴، ۱۲
- پیشینیان: عقیده پیشینیان ۱۲
- خدا: نواهى خدا ۱۳
- دین: آسیبخشناسى دین ۳، ۴، ۱۰، ۱۱ ; بطلان غلو در دین ۶ ; حرمت غلو در دین ۳ ; غلو در دین ۲، ۴، ۵، ۷، ۸، ۱۴، ۱۷ ; منشأ غلو در دین ۱۸
- عقیده: اطاعت از عقیده باطل ۱۳ ; عقیده باطل ۱، ۳، ۱۰، ۱۲ ; عوامل نشر عقیده باطل ۱۸ ; منشأ عقیده باطل ۱۳، ۱۵ ; هواپرستى در عقیده ۱۵، ۱۶
- عیسى (ع): الوهیت عیسى (ع) ۵
- غلو: آثار غلو ۹، ۱۷ ; خطر غلو ۴ ; غلو ناپسند ۳، ۶ ; منشأ غلو ۷، ۸، ۱۰، ۱۴ ; موارد غلو ۵ ; نهى از غلو ۲
- کتب آسمانى: اعراض از کتب آسمانى ۷
- گمراهان:۱۸ اطاعت از گمراهان ۱۸ ۸ ; عقیده گمراهان ۱۸ ۱۰
- گمراهى: آثار گمراهى ۱۹ ; عوامل گمراهى ۹، ۱۵، ۱۹ ; منشأ گمراهى ۱۱ ; موارد گمراهى ۱۷
- محرمات:۳
- مریم (ع): الوهیت مریم (ع) ۵
- مسیحیان: عقیده مسیحیان ۵ ; غلو مسیحیان ۵ ; مسیحیان صدر اسلام ۱۸ ; هواپرستى مسیحیان ۱۸
- مشرکان: عقیده مشرکان ۱۰
- هدایت: عوامل محرومیت از هدایت ۱۹
- هواپرستان:۱۸ اطاعت از هواپرستان ۱۸ ۸ ; عقیده هواپرستان ۱۸ ۱۱
- هواپرستى: آثار هواپرستى ۱۴، ۱۵، ۱۹
- یهود: هواپرستى یهود ۱۸ ; یهود صدر اسلام ۱۸