هود ٤٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=گفت پروردگارا پناه برم به تو که بپرسمت آنچه را نباشد مرا دانشی بدان و اگر نیامرزی مرا و رحم نکنی بر من باشم از زیانکاران‌
|-|معزی=گفت پروردگارا پناه برم به تو که بپرسمت آنچه را نباشد مرا دانشی بدان و اگر نیامرزی مرا و رحم نکنی بر من باشم از زیانکاران‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره هود | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::47|٤٧]] | قبلی = هود ٤٦ | بعدی = هود ٤٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره هود | نزول = [[نازل شده در سال::9|٩ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::47|٤٧]] | قبلی = هود ٤٦ | بعدی = هود ٤٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«أَعُوذُ بِکَ»: به تو پناه می‌آورم و خویشتن را در پناه تو می‌دارم. «إِلاّ»: مرکب از (إِنْ) و (لا) است.
«أَعُوذُ بِکَ»: به تو پناه می‌آورم و خویشتن را در پناه تو می‌دارم. «إِلاّ»: مرکب از (إِنْ) و (لا) است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲


ترجمه

عرض کرد: «پروردگارا! من به تو پناه می‌برم که از تو چیزی بخواهم که از آن آگاهی ندارم! و اگر مرا نبخشی، و بر من رحم نکنی، از زیانکاران خواهم بود!»

|گفت: پروردگارا! من به تو پناه مى‌برم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم، و اگر مرا نيامرزى و بر من ترحم نكنى از زيانكاران مى‌شوم
گفت: «پروردگارا، من به تو پناه مى‌برم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم، و اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى از زيانكاران باشم.»
نوح عرض کرد: بار الها، من پناه می‌برم به تو که دیگر چیزی که نمی‌دانم از تو تقاضا کنم، و اگر گناه مرا نبخشی و بر من ترحم نفرمایی من از زیانکاران عالم خواهم بود.
نوح گفت: پروردگارا! من از اینکه چیزی را که به آن علم ندارم از تو بخواهم به تو پناه می برم و اگر مرا نیامرزی و بر من رحم نکنی از زیانکاران خواهم بود.
گفت: اى پروردگار من، پناه مى‌برم به تو اگر از سر ناآگاهى چيزى بخواهم، و اگر مرا نيامرزى و به من رحمت نياورى از زيان‌كردگان خواهم بود.
گفت پروردگارا من به تو پناه می‌برم که مبادا چیزی را که به آن آگاهی ندارم، از تو بخواهم، و اگر مرا نیامرزی و بر من رحمت نیاوری، از زیانکاران خواهم بود
گفت: پروردگارا، من به تو پناه مى‌برم از اينكه چيزى از تو بخواهم كه مرا بدان دانشى نيست. و اگر مرا نيامرزى و بر من نبخشايى از زيانكاران باشم.
نوح گفت: پروردگارا! از این که چیزی را (از این به بعد) از تو بخواهم که بدان آگاه نباشم، خویشتن را در پناه تو می‌دارم (و عاجزانه از آستانت می‌خواهم که مرا از چنین لغزشهائی به دور داری). اگر بر من نبخشائی و به من رحم ننمائی از زیانکاران خواهم بود.
گفت: «پروردگارم! من به‌راستی به تو پناه می‌برم (از این) که از تو چیزی از روی نادانی بخواهم و اگر برایم پوشش ننهی و به من رحم نکنی بی‌گمان از زیانکاران هستم.»
گفت پروردگارا پناه برم به تو که بپرسمت آنچه را نباشد مرا دانشی بدان و اگر نیامرزی مرا و رحم نکنی بر من باشم از زیانکاران‌


هود ٤٦ آیه ٤٧ هود ٤٨
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَعُوذُ بِکَ»: به تو پناه می‌آورم و خویشتن را در پناه تو می‌دارم. «إِلاّ»: مرکب از (إِنْ) و (لا) است.


تفسیر

نکات آیه

۱- نوح(ع)،از تقاضاى نجات فرزند ناصالحش منصرف شد و آن را امرى نابه جا دانست. (فقال رب إن ابنى من أهلى ... قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم)

۲- پیامبران ، تسلیم امر خدا و مطیع فرمانهاى او ، بدون هیچ تعلل و درنگ (فلاتسئلن ما لیس لک به علم ... قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم)

۳- تمسک و توسل به ربوبیت خداوند ، از آداب دعاست. (قال رب ... إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۴- درخواست امرى نابه جا و غیر حکیمانه از خداوند ، لغزش و خطاست. (قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم) استعاذه و پناه بردن به خداوند ، در موردى است که متعلق آن ، امرى ناپسند و شرّ آفرین باشد.

۵- لزوم استعاذه به خداوند و پناه بردن به او، براى دورماندن از درخواستهاى نابه جا از او (قال رب إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم)

۶- احتمال غیر حکیمانه بودن درخواست ، در لزوم پرهیز از تقاضاى آن از درگاه خداوند کافى است. (إنى أعوذبک أن أسئلک ما لیس لى به علم) علم نداشتن به حکیمانه بودن درخواست - که مفاد «ما لیس لى به علم» است - شامل موردى که انسان حتى گمان به مصلحت دارد ولى هنوز به مرتبه علم و اطمینان نرسیده است ، نیز مى شود.

۷- نوح(ع) ، با پى بردن به نادرستى تقاضاى خود (نجات فرزندش) خواهان آمرزش و رحمت الهى شد. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۸- نوح(ع) ، رهایى خویش از زیان کارى را در گرو مغفرت و رحمت الهى مى دانست. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۹- همگان ، حتى پیامبران الهى براى نیل به سعادت ، نیازمند مغفرت و رحمت الهى اند. (إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۱۰- زیان کارى و خسارت واقعى انسان ، در عدم آمرزش گناهان و شامل نشدن رحمت خداوند بر اوست. (و إلاّ تغفر لى و ترحمنى أکن من الخسرین)

۱۱- مغفرت و رحمت خداوند ، جلوه اى از ربوبیت اوست. (قال رب ... و إلاّ تغفر لى و ترحمنى)

۱۲- آمرزیده شدن گناهان ، زمینه ساز شمول رحمت الهى است.* (إلاّ تغفر لى و ترحمنى) برداشت فوق، از تقدیم مغفرت بر رحمت، استفاده شده است.

موضوعات مرتبط

  • آمرزش: آثار آمرزش ۱۲
  • استعاذه: اهمیت استعاذه به خدا ۵
  • انبیا: انقیاد انبیا ۲
  • انسان: نیازهاى معنوى انسان ۹
  • توسل: توسل به ربوبیت خدا ۳
  • خدا: آثار آمرزشهاى خدا ۸; آثار رحمت خدا ۸; آثار محرومیت از آمرزشهاى خدا ۱۰; آمرزشهاى خدا ۱۱; رحمت خدا ۱۱; نشانه هاى ربوبیت خدا ۱۱
  • خطا: موارد خطا ۴
  • دعا: آداب دعا ۳; ترک دعاى بیجا ۵، ۶; توسل در دعا ۳; دعاى بیجا ۴; شرایط دعا ۶
  • رحمت: آثار محرومیت از رحمت ۱۰; زمینه رحمت ۱۲
  • زیان: عوامل نجات از زیان ۸; موارد زیان ۱۰
  • سعادت: عوامل سعادت ۹
  • عمل: عمل ناپسند ۱
  • نوح(ع): استغفار نوح(ع) ۷; پشیمانى نوح(ع) ۷; دعاى نوح(ع) ۷; عقیده نوح(ع) ۸; قصه نوح(ع) ۱، ۷; نوح(ع) و درخواست رحمت ۷; نوح(ع) و نجات از زیان ۸; نوح(ع) و نجات فرزند ۱، ۷
  • نیازها: نیاز به آمرزشهاى خدا ۹; نیاز به رحمت ۹

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=هود_٤٧&oldid=107983»