الأعراف ٧٥

قَالَ‌ الْمَلَأُ الَّذِينَ‌ اسْتَکْبَرُوا مِنْ‌ قَوْمِهِ‌ لِلَّذِينَ‌ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ‌ آمَنَ‌ مِنْهُمْ‌ أَ تَعْلَمُونَ‌ أَنَ‌ صَالِحاً مُرْسَلٌ‌ مِنْ‌ رَبِّهِ‌ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ‌ بِهِ‌ مُؤْمِنُونَ‌

ترجمه

(ولی) اشراف متکبر قوم او، به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: «آیا (براستی) شما یقین دارید که صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟!» آنها گفتند: «ما به آنچه او بدان مأموریت یافته، ایمان آورده‌ایم.»

سران قوم كه سركشى مى‌كردند، به گروهى از ايمان آورندگان كه ضعيف شمرده مى‌شدند، گفتند: آيا مطمئن هستيد كه صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟ گفتند: بى‌ترديد ما به آنچه وى بدان رسالت يافته مؤمن هستيم

سران قوم او كه استكبار مى‌ورزيدند، به مستضعفانى كه ايمان آورده بودند، گفتند: «آيا مى‌دانيد كه صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟» گفتند: «بى‌ترديد، ما به آنچه وى بدان رسالت يافته است مؤمنيم.»

رؤسا و گردنکشان قوم صالح با ضعفا و فقیرانی که به او ایمان آوردند (به تمسخر) گفتند: آیا شما اعتقاد دارید که صالح را خدا به رسالت فرستاده؟ مؤمنان جواب دادند: بلی (ما بر این عالم و مطمئنّیم و) ما بی‌هیچ شک به آیینی که او (از طرف خدا) بدان فرستاده شده ایمان داریم.

اشراف و سران قومش که تکبّر و سرکشی می ورزیدند به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا شما یقین دارید که صالح از سوی پروردگارش فرستاده شده؟ گفتند: به طور یقین ما به آیینی که فرستاده شده مؤمنیم.

مهتران قومش كه گردنكشى مى‌كردند، به زبون‌شدگان قوم كه ايمان آورده بودند گفتند: آيا مى‌دانيد كه صالح از جانب پروردگارش آمده است؟ گفتند: ما به آيينى كه بدان مأمور شده ايمان داريم.

بزرگان قومش که استکبار می‌ورزیدند، به مؤمنان مستضعف می‌گفتند آیا مطمئنید که صالح از سوی پروردگارش به پیامبری فرستاده شده است؟ [ایشان در پاسخ‌] می‌گفتند [آری‌] ما به رسالت او مؤمن هستیم‌

مهتران قوم او كه گردنكشى مى‌كردند به ناتوان شمرده‌شدگان، به همانها كه ايمان آورده بودند، گفتند: آيا شما مى‌دانيد كه صالح فرستاده‌اى است از سوى پروردگار خويش؟ گفتند: ما بدانچه او بدان فرستاده شده ايمان داريم.

اشراف و رؤسای متکبّر قوم او به مستضعفانی که ایمان آورده بودند گفتند: آیا واقعاً می‌دانید که صالح فرستاده‌ای از جانب پروردگار خدا است؟ (مستضعفان پاسخ دادند و) گفتند: ما بدانچه او بدان مأموریّت یافته است ایمان داریم.

از (میان) قومش، (آن) سرشناسان که استکبار ورزیدند، به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: «آیا می‌دانید به‌راستی صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است‌؟» گفتند: «بی‌گمان ما به آنچه وی بدان رسالت یافته است ایمان داریم.»

گفتند آن گروه که کبر ورزیدند از قومش بدانان که ناتوان شمرده شدند بدانان که ایمان آوردند از ایشان آیا دانید که صالح است فرستاده‌ای از پروردگار خود گفتند مائیم بدانچه او فرستاده شده است بدان ایمان‌آرندگان‌

الأعراف ٧٤	آیه ٧٥	الأعراف ٧٦
سوره : سوره الأعراف نزول : ٩ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِسْتَکْبَرُوا»: تکبّر نمودند و بزرگی فروختند و حقّ را نپذیرفتند. «اسْتُضْعِفُوا»: ضعیف بشمار آمده بودند. مراد کسانی است که استثمار شده بودند. «لِمَنْ آمَنَ»: بدل جزء از کلّ برای (لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى‌ ثَمُودَ... (۲)

وَ مَا أَرْسَلْنَا فِي‌ قَرْيَةٍ مِنْ‌... (۳)

تفسیر

• آيات ۷۳ - ۷۹، سوره اعراف
• بيان آيات مربوط به رسالت صالح (عليه السلام ) و داستان ناقه
• فقط مستضعفين از قوم صالح به وى ايمان آورده بودند

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- صالح(ع)، از پیامبران الهى (أتعلمون أن صلحاً مرسل من ربه)

۲- گروهى از اشراف و بزرگان قوم صالح رسالت وى را پذیرفتند و به وى ایمان آوردند و گروهى دیگر از آنان به وى کافر شدند. (قال الملأ الذین استکبروا) برداشت فوق مبتنى بر این است که «الذین ... » وصفى احترازى باشد. یعنى ملأ قوم ثمود در برابر رسالت صالح دو طایفه شدند: مستکبران و غیر مستکبران.

۳- مستضعفان و اشراف مستکبر، دو طبقه متمایز از یکدیگر در میان قوم ثمود (قال الملأ الذین استکبروا من قومه للذین استضعفوا)

۴- گروهى از مستضعفان قوم ثمود رسالت صالح (ع) را تصدیق کرده و به وى ایمان آوردند. (للذین استضعفوا لمن ءامن منهم) برداشت فوق بر این اساس است که ضمیر «منهم» به «الذین» در «للذین استضعفوا» برگردد، نه به «قومه». در این صورت «لمن ءامن» بدل بعض از کل براى «للذین استضعفوا» است و مفاد آن تقسیم مستضعفان به دو طایفه مؤمنان و غیر مؤمنان خواهد بود.

۵- مبارزه اشراف کفرپیشه ثمود با صالح(ع)، على رغم مشاهده معجزه و دلیل روشن بر رسالت آن حضرت (قال الملأ الذین استکبروا من قومه ... أتعلمون أن صلحاً مرسل من ربه)

۶- اشراف کفرپیشه قوم ثمود براى ایجاد تردید در مؤمنان، از باور و اطمینان آنان به رسالت صالح پرسش کردند. (قال الملأ ... أتعلمون أن صلحاً مرسل من ربه)

۷- خودبزرگ بینى، ریشه مبارزه با پیامبران الهى و مبلغان دین (قال الملأ الذین استکبروا من قومه ... أتعلمون أن صلحاً مرسل من ربه)

۸- مستضعفان مؤمن قوم ثمود با پاسخى قاطع به کفرپیشگان، ایمان و باور خویش را به صالح و تمامى رسالتهاى وى اعلان کردند. (أتعلمون ... قالوا إنا بما ارسل به مؤمنون)

۹- مستعضعفان مؤمن قوم ثمود، در پاسخ مستکبران، کفر خویش به معبودان دروغین را اعلان کردند. (قالوا إنا بما ارسل به مؤمنون) حصر اضافى که از تقدیم «بما ارسل» بر «مؤمنون» به دست مى آید، بیانگر این است که مستضعفان، علاوه بر اعلان ایمان به صالح و رسالتهاى وى، بیزارى خویش را از معبودان دروغین نیز بیان داشتند.

۱۰- مستضعفان مؤمن از قوم ثمود، مردمانى پایدار و راسخ در ایمان خویش (قالوا إنا بما ارسل به مؤمنون) از اینکه مؤمنان قوم ثمود مقصود خویش را با جمله اسمیه و به همراه «إنّ» بیان کردند و با کلمه «ما»ى موصوله ایمان خویش را به تمامى رسالتهاى صالح اعلان داشتند، معلوم مى شود آنان در ایمان خویش بسیار جدى و پایدار بودند.

۱۱- تلاش تبلیغاتى کفرپیشگان قوم ثمود براى ایجاد شک در رسالت صالح، تلاشى بى ثمر بود. (قالوا إنا بما ارسل به مؤمنون)

موضوعات مرتبط

• استکبار: آثار استکبار ۷
• انبیا: منشأ مبارزه با انبیا ۷
• ایمان: به صالح (ع) ۲، ۴، ۶، ۸
• دین: مبارزه با مبلغان دین ۷
• رسولان خدا:۱
• شبهه: القاى شبهه ۶، ۱۱
• صالح(ع): دلایل نبوت صالح(ع) ۵ ; قصهصالح(ع) ۱، ۲، ۵، ۱۱ ; مؤمنان به صالح(ع) ۸ ; مبارزه با صالح(ع) ۵; معجزه صالح(ع) ۵ ; نبوت صالح(ع) ۱، ۶، ۸
• قوم ثمود: استقامت مؤمنان قوم ثمود ۱۰ ; اشراف قوم ثمود ۳ ; اشراف قوم ثمود و صالح (ع) ۲، ۵ ; اشراف کافر قوم ثمود ۲، ۶ ; اشراف مؤمن قوم ثمود ۲ ; ایمان مؤمنان قوم ثمود ۱۰ ; تاریخ قوم ثمود ۴، ۶، ۹، ۱۱ ; تبلیغ کافران قوم ثمود ۱۱ ; طبقات اجتماعى قوم ثمود ۳ ; قوم ثمود و نبوت صالح (ع) ۱۱ ; کافران قوم ثمود ۹ ; مبارزه اشراف قوم ثمود ۵ ; مستضعفان قوم ثمود ۳ ; مستضعفان کافر قوم ثمود ۴ ; مستضعفان مؤمن قوم ثمود ۴، ۸، ۹، ۱۰ ; مستکبران قوم ثمود ۹
• قوم صالح: تاریخ قوم صالح ۲، ۵، ۸
• کافران: پاسخ به کافران ۸
• کفر: به معبودان باطل ۹