الأنعام ١٤٠

قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ‌ قَتَلُوا أَوْلاَدَهُمْ‌ سَفَهاً بِغَيْرِ عِلْمٍ‌ وَ حَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ‌ اللَّهُ‌ افْتِرَاءً عَلَى‌ اللَّهِ‌ قَدْ ضَلُّوا وَ مَا کَانُوا مُهْتَدِينَ‌

ترجمه

به یقین آنها که فرزندان خود را از روی جهل و نادانی کشتند، گرفتار خسران شدند؛ (زیرا) آنچه را خدا به آنها روزی داده بود، بر خود تحریم کردند؛ و بر خدا افترا بستند. آنها گمراه شدند؛ و (هرگز) هدایت نیافته بودند.

محققا كسانى كه فرزندان خود را به سفاهت و نادانى كشتند و آنچه را خدا روزيشان كرده بود، از روى افترا به خدا حرام كردند، سخت زيان ديدند. به راستى آنها گمراه شدند و راه يافته نبودند

كسانى كه از روى بى‌خردى و نادانى، فرزندان خود را كشته‌اند، و آنچه را خدا روزيشان كرده بود -از راه افترا به خدا- حرام شمرده‌اند، سخت زيان كردند. آنان به راستى گمراه شده، و هدايت نيافته‌اند.

البته آنان که فرزندان خود را به سفاهت و نادانی کشتند و آنچه را که خدا نصیبشان کرد با افترا به خدا حرام شمردند زیانکارند. اینان سخت گمراه شدند و هدایت نیافتند.

قطعاً کسانی که فرزندان خود را از روی سبک مغزی و جهالت کشته اند، و آنچه را خدا روزی آنان کرده بود بر پایه دروغ بستن به خدا حرام شمرده اند، زیان کردند؛ به راستی که گمراه شدند و هدایت یافته نبودند.

زيان كردند كسانى كه به سفاهت بى هيچ حجتى فرزندان خود را كشتند و به خدا دروغ بستند و آنچه را به ايشان روزى داده بود حرام كردند. اينان گمراه شده‌اند و راه هدايت را نيافته‌اند.

به راستی کسانی که فرزندانشان را از روی کم‌خردی و نادانی کشته‌اند، و آنچه خداوند به آنان روزی داده است، از روی افتراء به خداوند، حرام کرده‌اند، زیانکار شدند، اینان به راستی گمراه شدند، و رهیافته نبودند

همانا كسانى كه فرزندان خود را به نابخردى و بى‌دانشى كشتند و آنچه را خدا روزيشان كرد با دروغ‌بستن بر خدا حرام شمردند زيان كردند براستى كه گمراه شدند و راه‌يافته نبودند.

مسلّماً زیان می‌بینند کسانی که فرزندان خود را از روی سفاهت و نادانی می‌کشند و چیزی را که خدا بدیشان می‌دهد با دروغ گفتن از زبان خدا بر خویشتن حرام می‌کنند. (به سبب چنین دروغ و افترائی و تحریم ناروا و نابه‌جائی) بیگمان گمراه می‌شوند و راهیاب نمی‌گردند.

بی‌گمان کسانی که از روی سبک‌مغزی و نادانی، فرزندان خود را کشتند و آنچه را خدا روزیشان کرده بود - از روی افترای به خدا - حرام شمردند، سخت زیان کرده‌اند (و) آنان همواره گمراه شدند و (از) هدایت‌یافتگان نبوده‌اند.

همانا زیان کردند آنان که کشتند فرزندان خود را بی خردانه به نادانی و حرام کردند آنچه را خدا روزیشان داده است به دروغ‌بستن بر خدا همانا گمراه شدند و نبودند از هدایت‌شدگان‌

الأنعام ١٣٩	آیه ١٤٠	الأنعام ١٤١
سوره : سوره الأنعام نزول : ١٠ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَفَهاً»: سفاهت. نادانی. مفعول‌له است و یا حال فاعل است و به معنی (سُفَهآءَ) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ إِنَ‌ الَّذِينَ‌ يَفْتَرُونَ‌... (۱) مَتَاعٌ‌ فِي‌ الدُّنْيَا ثُمَ‌ إِلَيْنَا... (۱)

تفسیر

• آيات ۱۵۰ - ۱۳۶، سوره انعام
• بيان آيات شريفه ، كه متضمن احتجاج عليه مشركين در مورد قربانى كردن فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد.
• مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) .
• خداوند متعال به مشيت تكوينى خود از هيچكس ايمان نخواسته است .
• رواياتى در مورد حق فقراء و مساكين در محصول زراعت .
• معناى : (( ثمانيه ازواج من الظاءن اثنين ... )) .
• در قيامت از جاهل سؤ ال مى شود: چرا علم نياموختى تا بدان عمل كنى ؟.

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- کشتن فرزندان (به عنوان قربانى) و تحریم روزیهاى خداوند از سنتهاى مشرکان عصر جاهلیت (قد خسر الذین قتلوا أولدهم سفها بغیر علم)

۲- قربانى کردن فرزندان، عملى برخاسته از سفاهت و جهل است. (قتلوا أولدهم سفها بغیر علم)

۳- کشتن فرزند (به عنوان قربانى) و تحریم روزیهاى الهى، نشانه بارز زیانکارى است. (قد خسر الذین ... و حرموا ما رزقهم الله)

۴- جهل و سفاهت، عامل انحراف و زیانکارى است. (قد خسر الذین قتلوا أولدهم سفها بغیر علم)

۵- قوانین و مقررات غیر متکى بر علم، زیان آور خواهد بود. (قد خسر الذین قتلوا أولدهم سفها بغیر علم) وصف «بغیر» بیان ریشه و سبب اصلى کارهاى جاهلانه مشرکان است و به همین جهت که سبب بیان گردید، قابل تعمیم است. یعنى هر قانون و رسمى که مبتنى بر علم نباشد، زیان در پى خواهد داشت.

۶- مشرکان عصر جاهلى به سفاهت خویش در فرزندکشى ناآگاه بودند. (قد خسر الذین قتلوا أولدهم سفها بغیر علم) «باء» در «بغیر علم» به معناى ملابسه و وصف براى «سفها» است. لذا معنى آیه چنین مى شود: سفاهتى خالى از علم.

۷- استفاده از همه روزیهاى خداوند براى آدمى حلال است، جز آنچه خداوند حرام کرده باشد. (و حرموا ما رزقهم الله افتراء على الله)

۸- تحریم خودسرانه روزیهاى الهى (زهد نامشروع) حرام و افترا به خداوند است. (قد خسر الذین ... و حرموا ما رزقهم الله)

۹- وضع مقررات جاهلانه و انتساب به خدا، ویژگى مشرکان عصر جاهلى (و جعلوالله ... و حرموا ما رزقهم الله افتراء على الله)

۱۰- مشرکان عصر جاهلى مردمى گمراه و به دور از هدایت بودند. (قد ضلوا و ما کانوا مهتدین)

۱۱- مشرکان عصر جاهلى در گذشته نیز از آبشخور هدایت بهره مند نبودند. (قد ضلوا و ما کانوا مهتدین)

موضوعات مرتبط

• احکام:۷، ۸
• اصل حلیت:۷
• افترا: به خدا ۸، ۹; موارد افترا ۸
• انحراف: عوامل انحراف ۴
• جاهلان:۶
• جاهلیت: رسوم جاهلیت ۱، ۶; قوانین جاهلانه دوران جاهلیت ۹
• جهل: آثار جهل ۲، ۴
• خدا: روزى خدا ۷، ۸
• زهد: منفى ۸
• زیان: عوامل زیان ۴، ۵; نشانه هاى زیان ۳
• سفاهت: آثار سفاهت ۲، ۴
• سفیهان:۶
• فرزندکشى: زیان فرزندکشى ۳; فرزندکشى در جاهلیت ۱، ۶; منشأ فرزندکشى ۲
• قانون: آثار قانون جاهلانه ۵
• قربانى: فرزند ۳; قربانى فرزند در جاهلیت ۱
• مباحات: استفاده از مباحات ۷; تحریم مباحات ۳، ۸; تحریم مباحات در جاهلیت ۱
• محرمات:۸
• مشرکان: جهل مشرکان دوران جاهلیت ۶; سفاهت مشرکان دوران جاهلیت ۶; گمراهى مشرکان دوران جاهلیت ۱۰، ۱۱; مشرکان دوران جاهلیت ۱; ویژگیهاى مشرکان دوران جاهلیت ۹
• هدایت: محرومان از هدایت ۱۱