الأنعام ١١٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و بدینسان قرار دادیم برای هر پیمبری دشمنی شیاطین آدمی و پری که وحی فرستند بعضی از ایشان بسوی بعضی سخنان بیهوده را بفریب و اگر میخواست پروردگار تو نمیکردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ میبندند | |-|معزی=و بدینسان قرار دادیم برای هر پیمبری دشمنی شیاطین آدمی و پری که وحی فرستند بعضی از ایشان بسوی بعضی سخنان بیهوده را بفریب و اگر میخواست پروردگار تو نمیکردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ میبندند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::112|١١٢]] | قبلی = الأنعام ١١١ | بعدی = الأنعام ١١٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«عَدُوّاً»: دشمن. دشمنان. صفتی است بر وزن (فَعُول)، مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و آن را جمع میبندند و (أَعْداء) میگویند. «شَیاطینَ»: متمرّدان. سرکشان. «شَیَاطینَ الإِنسِ وَ الْجنّ»: اضافه صفت به موصوف است. «زُخْرُفَ الْقَوْلِ»: سخنان آراسته بیاساس. سخنان به ظاهر زیبا و فریبا ولی بیحقیقت و ناروا. بدل (عَدُوّاً) یا مفعول دوم (جَعَلْنا) است. «غُرُوراً»: گولزدن. فریبدادن. مفعولله، یا بدل از (زُخْرُفَ)، و یا حال است و به معنی (غارّینَ) است. «وَ ما یَفْتَرُونَ»: واژه (ما) مفعولمعه یا عطف بر ضمیر (هُمْ) است. | «عَدُوّاً»: دشمن. دشمنان. صفتی است بر وزن (فَعُول)، مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و آن را جمع میبندند و (أَعْداء) میگویند. «شَیاطینَ»: متمرّدان. سرکشان. «شَیَاطینَ الإِنسِ وَ الْجنّ»: اضافه صفت به موصوف است. «زُخْرُفَ الْقَوْلِ»: سخنان آراسته بیاساس. سخنان به ظاهر زیبا و فریبا ولی بیحقیقت و ناروا. بدل (عَدُوّاً) یا مفعول دوم (جَعَلْنا) است. «غُرُوراً»: گولزدن. فریبدادن. مفعولله، یا بدل از (زُخْرُفَ)، و یا حال است و به معنی (غارّینَ) است. «وَ ما یَفْتَرُونَ»: واژه (ما) مفعولمعه یا عطف بر ضمیر (هُمْ) است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۴
ترجمه
الأنعام ١١١ | آیه ١١٢ | الأنعام ١١٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَدُوّاً»: دشمن. دشمنان. صفتی است بر وزن (فَعُول)، مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و آن را جمع میبندند و (أَعْداء) میگویند. «شَیاطینَ»: متمرّدان. سرکشان. «شَیَاطینَ الإِنسِ وَ الْجنّ»: اضافه صفت به موصوف است. «زُخْرُفَ الْقَوْلِ»: سخنان آراسته بیاساس. سخنان به ظاهر زیبا و فریبا ولی بیحقیقت و ناروا. بدل (عَدُوّاً) یا مفعول دوم (جَعَلْنا) است. «غُرُوراً»: گولزدن. فریبدادن. مفعولله، یا بدل از (زُخْرُفَ)، و یا حال است و به معنی (غارّینَ) است. «وَ ما یَفْتَرُونَ»: واژه (ما) مفعولمعه یا عطف بر ضمیر (هُمْ) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ کَذٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِ نَبِيٍ... (۵) وَ لاَ تَأْکُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْکَرِ... (۲) وَ کَذٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِ نَبِيٍ... (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۲)
وَ إِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا... (۳) فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقَدْ کُذِّبَ... (۰) وَ لَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ... (۰) وَ لاَ تَأْکُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْکَرِ... (۲) مَا يُقَالُ لَکَ إِلاَّ مَا قَدْ قِيلَ... (۲) قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي... (۲) نَحْنُ نَقُصُ عَلَيْکَ أَحْسَنَ... (۱)
تفسیر
- آيات ۱۱۳ - ۱۰۶، سوره انعام
- در نظام عالم تشريع نيز سنت عليت و معلوليت حاكم است .
- مراد از اينكه پيامبر (ص ) حفيظ و وكيل بر مردم نيست .
- نهى از هر كلام زشتى نسبت به مقدسات دينى .
- اقسام لذائذى كه عمل و متعلقات عمل انسان را زينت داده او را به عمل وامى دارد.
- وجه اينكه لذات موافق با هواى نفس و گناهان بدون واسطه به خدا نسبت داده نمى شود.
- اقوال متعددى كه درباره مراد از زينت دادن اعمال در (( و كذلك زينالكل امة عملهم )) گفته شده است .
- ايمان آوردن مردم منوط به مشيت الهى است و كفرشان نيز خارج از مشيت خدا نمى باشد.
- (روايتى در ذيل آيات شريفه گذشته : نهى از سب خدايان مشركين ، ايمان نياوردن كفارو...).
نکات آیه
۱- روبرو شدن همه پیامبران با دشمنانى از شیطانهاى جن و انس، سنت الهى است. (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس و الجن)
۲- درگیرى حق و باطل در سراسر تاریخ انبیا جریان داشته است. (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس و الجن)
۳- بینش و آگاهیهاى تاریخى داراى نقشى سازنده و کارساز در راهیابى و هدایت انسان است. (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا) تذکر به این نکته تاریخى که تمامى انبیاى الهى دشمن داشته اند، مى تواند گویاى نقش آگاهیهاى تاریخى باشد.
۴- کافران لجاجت پیشه و حق ناپذیر از شیطانهاى انسى هستند. (و لو أننا ... ما کانوا لیؤمنوا ... و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس)
۵- دلدارى خداوند به پیامبر (ص) و رفع نگرانى او نسبت به لجاجت مخالفان (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا) از اهداف این یادآورى تاریخى به پیامبر (ص) مى تواند رفع ناراحتى و دلگیرى آن حضرت از خصومت و مخالفتهاى کافران باشد.
۶- پیامبر اسلام (ص)، مانند سایر پیامبران، درگیر مبارزه با شیاطینى از جن و انس (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس و الجن)
۷- جن موجودى داراى حیات و شعور و اراده است. (عدوا شیطین الإنس و الجن)
۸- برخى از آدمیان و جنیان از شیاطینند. (عدوا شیطین الإنس و الجن)
۹- شیاطین جن و انس با یکدیگر به وسیله القائات مرموز مرتبط هستند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا) «وحى» به معنى اشاره ... و کلام پنهان است (لسان العرب)، لذا در برداشت فوق به القائات مرموز معنى گردیده است.
۱۰- وسوسه و ظاهر سازى فریبکارانه، روش شیاطین است. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا)
۱۱- شیاطین با تبادل سخنان به ظاهر آراسته و منطقى در بین یکدیگر در صدد فریب و گمراه ساختن مردمند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا) راغب مى گوید: الزخرف الزینة المزوقة ... . زخرف همان زینت آراسته است، لذا زخرف القول به معنى گفتار به ظاهر زیبا و دلپسند است.
۱۲- دشمنان انبیا در ارتباطى مداوم و پنهانى با یکدیگرند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول) «یوحى» یعنى شیطان وسوسه و القاى پنهانى مى کند. (مجمع البیان). ارتباط مداوم از مضارع آمدن «یوحى» استفاده شده است.
۱۳- برخى از شیاطین آموزش دهنده روشهاى شیطانى به بعض دیگرند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول) از اینکه بعضى وحى و اشاره مى کنند و طبعاً برخى آن را مى پذیرند، برداشت فوق استفاده شده است.
۱۴- شیاطین انس و جن از هنر و تبلیغات فریبنده براى فریب دادن مردم و مبارزه با انبیا بهره مى برند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا) «زخرف القول» به کلام آراسته شده مى گویند که از مصادیق هنر است و مى توان گفت که این مورد به عنوان نمونه ذکر شده است. گفتنى است «غرورا» در برداشت فوق مفعول له واقع شده است.
۱۵- آرایش و پیرایش گفته ها و نوشته ها و تبلیغات داراى نقشى مؤثر (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول)
۱۶- لزوم هشیارى در برابر ترفندهاى هنرى و تبلیغى شیاطین انس و جن (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا ... یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا)
۱۷- کارها و فعالیتهاى جن و انس در قلمرو مشیت خداوند است. (و لو شاء ربک ما فعلوه)
۱۸- مشیت خداوند بر بازداشتن تکوینى شیاطین از دشمنى با پیامبران و تبلیغات فریبنده آنها نیست. (و لو شاء ربک ما فعلوه)
۱۹- شیاطین جن و انس برخوردار از آزادى و اختیارند. (و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون)
۲۰- جلوگیرى نکردن از ستیز دشمنان با پیامبر (ص) از مظاهر ربوبیت الهى و موجب رشد و تربیت است. (و لو شاء ربک ما فعلوه)
۲۱- پیامبر (ص) موظف به مبارزه منفى با مشرکان مکه از راه بى اعتنایى به شبهات و دروغپردازیهاى آنان است. (و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون) رها کردن مشرکان و اعتنا نکردن به گفته هاى آنان نوعى مبارزه منفى است که خداوند پیامبر (ص) را به آن فرمان مى دهد.
۲۲- وانهادن دشمنان حق ناپذیر و بى اعتنایى به دروغپردازیهاى آنان فرمان الهى است. (فذرهم و ما یفترون)
۲۳- دروغپردازى و افترا، شیوه تبلیغات دشمنان انبیاست. (فذرهم و ما یفترون)
۲۴- روى عن أبى جعفر (ع) فى معنى قوله: «یوحى بعضهم إلى بعض» إن الشیاطین یلقى بعضهم بعضا فیلقى الیه ما یغوى به الخلق ... .(۱) از امام باقر (ع) درباره «یوحى بعضهم ...» روایت شده است: بعضى از شیاطین با بعض دیگر ملاقات و آنچه باعث گمراه کردن مردم است، به آنان مى آموزند ... .
موضوعات مرتبط
- انبیا: ارتباط دشمنان انبیا ۱۲; افتراهاى دشمنان انبیا ۲۳; تاریخ انبیا ۲; دروغگویى دشمنان انبیا ۲۳; دشمنان انبیا ۱; مبارزه با انبیا ۱۴
- انسان: عمل انسان ۱۷
- تاریخ: آثار علم به تاریخ ۳; فواید تاریخ ۳
- تبلیغ: عوامل مؤثر در تبلیغ ۱۵
- تربیت: عوامل مؤثر در تربیت ۲۰
- جنّیان: اراده جنّیان ۷; اعمال جنّیان ۱۷; حیات جنّیان ۷; شعور جنّیان ۷
- حق: مبارزه حق و باطل ۲
- خدا: اوامر خدا ۲۲; ربوبیت خدا ۲۰; سنتهاى خدا ۱; محدوده مشیّت خدا ۱۷; مشیّت خدا ۱۸
- دروغگویان:۲۲
- دشمنان: افتراهاى دشمنان ۲۲; بى اعتنایى به دشمنان ۲۲; دروغگویى دشمنان ۲۲; روش تبلیغ دشمنان ۲۳
- دشمنى: با انبیا ۱، ۱۸; با محمّد (ص) ۲۰
- رشد: عوامل رشد ۲۰
- سخن: آرایش سخن ۱۵
- شیاطین: آزادى شیاطین ۱۸; آزادى شیاطین انسى ۱۹; آزادى شیاطین جنى ۱۹; ارتباط شیاطین ۹، ۱۱، ۱۳; اغواگرى شیاطین ۱۱; اغواگرى شیاطین انسى ۱۴; اغواگرى شیاطین جنى ۱۴; القائات شیاطین ۹; تعلیم شیاطین ۱۳، ۲۴; دشمنى شیاطین ۱۸; روش برخورد شیاطین ۱۰، ۱۴; شیاطین انسى ۱، ۴، ۸، ۹; شیاطین جنى ۱، ۸، ۹; مبارزه با شیاطین انسى ۶; مبارزه با شیاطین جنى ۶; مکر شیاطین ۱۰; مکر شیاطین انسى ۱۶; مکر شیاطین جنى ۱۶; ملاقات شیاطین ۲۴; نقش شیاطین ۲۴; وسوسه شیاطین ۱۰; هنر شیاطین ۱۴، ۱۶
- کافران: حق ناپذیر ۴; کافران لجوج ۴
- گمراهى: عوامل گمراهى ۲۴
- محمّد (ص): آزادى دشمنان محمّد (ص) ۲۰; دلدارى به محمّد (ص) ۵; رفع نگرانى محمّد (ص) ۵; سیره مبارزه محمّد (ص) ۲۱; لجاجت دشمنان محمّد (ص) ۵; مبارزه محمّد (ص) ۶; مبارزه منفى محمّد (ص) ۲۱; محمّد (ص) و مشرکان مکه ۲۱; مسؤولیت محمّد (ص) ۲۱
- مشرکان مکه: بى اعتنایى به مشرکان مکه ۲۱; دروغگویى مشرکان مکه ۲۱; مبارزه با مشرکان مکه ۲۱
- هدایت: عوامل هدایت ۳
- هشیارى: در برابر شیاطین ۱۶
- هنر: سوء استفاده از هنر ۱۴