البقرة ٢٧٦: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=نابود کند خدا ربا را و برکت دهد به صدقات و خدا دوست ندارد هر ناسپاس تبهکاری را
|-|معزی=نابود کند خدا ربا را و برکت دهد به صدقات و خدا دوست ندارد هر ناسپاس تبهکاری را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::276|٢٧٦]] | قبلی = البقرة ٢٧٥ | بعدی = البقرة ٢٧٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::22|١٠ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::276|٢٧٦]] | قبلی = البقرة ٢٧٥ | بعدی = البقرة ٢٧٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«یَمْحَقُ»: نابود می‌کند. محو می‌گرداند. رو به کاستی می‌برد. «یُرْبِی»: افزایش می‌دهد. فزونی می‌بخشد. «کَفَّارٍ»: معتاد به کفر و مقیم بر آن. «أَثِیمٍ»: فرو رفته در گناه. واژه‌های (کَفَّار) و (أَثِیم) صیغه مبالغه‌اند و در اینجا برای بیان رسوائی و نابکاری رباخوار به کار رفته‌اند، و نباید گمان برد که خداوند کافر گناهکار را دوست می‌دارد. نه هرگز! به کار رفتن صیغه مبالغه، برای فرق با غیرمبالغه نیست.
«یَمْحَقُ»: نابود می‌کند. محو می‌گرداند. رو به کاستی می‌برد. «یُرْبِی»: افزایش می‌دهد. فزونی می‌بخشد. «کَفَّارٍ»: معتاد به کفر و مقیم بر آن. «أَثِیمٍ»: فرو رفته در گناه. واژه‌های (کَفَّار) و (أَثِیم) صیغه مبالغه‌اند و در اینجا برای بیان رسوائی و نابکاری رباخوار به کار رفته‌اند، و نباید گمان برد که خداوند کافر گناهکار را دوست می‌دارد. نه هرگز! به کار رفتن صیغه مبالغه، برای فرق با غیرمبالغه نیست.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۳


ترجمه

خداوند، ربا را نابود می‌کند؛ و صدقات را افزایش می‌دهد! و خداوند، هیچ انسانِ ناسپاسِ گنهکاری را دوست نمی‌دارد.

خدا ربا را تباه و صدقات را افزون مى‌كند و او هيچ كفران پيشه گناهكارى را دوست نمى‌دارد
خدا از [بركت‌] ربا مى‌كاهد، و بر صدقات مى‌افزايد، و خداوند هيچ ناسپاس گناهكارى را دوست نمى‌دارد.
خدا سود ربا را نابود گرداند و صدقات را افزونی بخشد، و خدا مردم بی‌ایمان گنه پیشه را دوست ندارد.
خدا ربا را نابود می کند، و صدقات را فزونی می دهد؛ و خدا هیچ ناسپاس بزه کاری را دوست ندارد.
خداوند، ربا را ناچيز مى‌گرداند و صدقات را افزونى مى‌دهد و هيچ كفران‌كننده گنهكار را دوست ندارد.
خداوند ربا را کم و کاست [و بی‌برکت‌] می‌گرداند و صدقات را افزایش [و برکت‌] می‌دهد، و خداوند هیچ کفر[ان‌] پیشه گنهکاری را دوست ندارد
خداوند ربا را مى‌كاهد و نابود مى‌گرداند و صدقه‌ها را فزونى مى‌بخشد خدا هيچ ناسپاس- يا كفرپيشه- گنهكارى را دوست نمى‌دارد.
خداوند (برکت) ربا را (و اموالی را که ربا با آن بیامیزد) نابود می‌کند و (ثواب) صدقات را (و اموالی را که از آن بذل و بخشش شود) فزونی می‌بخشد، و خداوند هیچ انسان ناسپاس گنهکاری را دوست نمی‌دارد.
خدا ربا را محو می‌سازد و صدقات را پربار می‌سازد و خدا هیچ ناسپاسِ کافر (گناه‌پیشه‌ی) بس واپس‌زننده‌ی خیر را دوست نمی‌دارد.
نابود کند خدا ربا را و برکت دهد به صدقات و خدا دوست ندارد هر ناسپاس تبهکاری را


البقرة ٢٧٥ آیه ٢٧٦ البقرة ٢٧٧
سوره : سوره البقرة
نزول : ١٠ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَمْحَقُ»: نابود می‌کند. محو می‌گرداند. رو به کاستی می‌برد. «یُرْبِی»: افزایش می‌دهد. فزونی می‌بخشد. «کَفَّارٍ»: معتاد به کفر و مقیم بر آن. «أَثِیمٍ»: فرو رفته در گناه. واژه‌های (کَفَّار) و (أَثِیم) صیغه مبالغه‌اند و در اینجا برای بیان رسوائی و نابکاری رباخوار به کار رفته‌اند، و نباید گمان برد که خداوند کافر گناهکار را دوست می‌دارد. نه هرگز! به کار رفتن صیغه مبالغه، برای فرق با غیرمبالغه نیست.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند، سوق دهنده دائمى سرمایه هاى ربوى، به نقصان و نابودى (یمحق اللّهُ الرّبوا) رو به کاستى رفتن را «مَحق» گویند. (مجمع البیان).

۲ - خداوند، رشددهنده اموالى که صدقه داده مى شود. (و یربى الصّدقات)

۳ - حاکمیّت ربا در اقتصاد جامعه، نابودکننده نظام اقتصادى آن جامعه (یمحق اللّه الرّبوا)

۴ - رواج صدقه و انفاق، عاملى جهت رشد نظام اقتصادى (و یربى الصّدقات) «یربى» از «ارباء» به معناى رشد دادن و زیاد کردن است.

۵ - ناسپاسان از نعمتها و گنهکاران، محروم از محبّت الهى (و اللّه لا یحبّ کل کفّار اثیم)

۶ - رباخواران، ناسپاسانى گنهکار و محروم از محبّت الهى (یمحق اللّه الرّبوا ... و اللّه لا یحبّ کلّ کفّار اثیم) کلمه «کفّار» (بسیار ناسپاس) و کلمه «اثیم» (فرو رفته در گناه و آلودگى) پس از بیان ربا و رباخوارى، اشاره به این معنا دارد که رباخواران از جمله مصادیق انسانهاى ناسپاس و آلوده به گناهند.

۷ - اهل انفاق و صدقه، سپاسگزاران نعمتهاى الهى و اطاعت کنندگان فرمان او (یمحق اللّه ... کلّ کفّار اثیم) از مقابله صدقه و ربا به دست مى آید که این دو در آثار و تبعات متضادند; بنابراین چون رباخوار ناسپاس و گنهکار است، انفاق کننده، سپاسگزار و فرمانبر خداست.

۸ - صدقه و انفاق، سپاسگزارى در برابر نعمتهاى الهى و پیروى از فرمان اوست. (یمحق اللّه ... کلّ کفّار اثیم)

۹ - رباخوارى، ناسپاسى شدید نعمت و گنهکارى است. (یمحق اللّه الرّبوا ... و اللّه لا یحب کلّ کفّار اثیم)

۱۰ - انفاق، عامل جلب محبّت خداوند است و انفاق کنندگان محبوب او هستند. (یمحق اللّه الرّبوا و یربى الصّدقات و اللّه لا یحب کلّ کفّار اثیم) محرومیّت رباخوار از محبّت الهى، به قرینه مقابله بین ربا و صدقه، حاکى است که انفاق کننده محبوب خداوند است.

موضوعات مرتبط

  • اطاعت: اطاعت از خدا ۷، ۸
  • اقتصاد: عوامل انحطاط اقتصادى ۱، ۳ ; عوامل رشد اقتصادى ۴
  • انفاق: آثار انفاق ۴، ۷، ۸، ۱۰
  • خدا: محبّت خدا ۵، ۶، ۱۰ ; محبوب خدا ۱۰
  • ربا: آثار ربا ۱، ۳ ; گناه ربا ۹
  • رباخوار: سرزنش رباخوار ۶
  • رشد: عوامل رشد ۲
  • صدقه: آثار صدقه ۲، ۴، ۷، ۸
  • عمل: پاداش عمل ۱
  • گناه: آثار گناه ۵، ۶
  • گناهکار: محرومیت گناهکار ۵، ۶
  • نظام اقتصادى: ۱، ۲، ۳، ۴
  • نعمت: شکر نعمت ۷، ۸ ; کفران نعمت ۵، ۶، ۹

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=البقرة_٢٧٦&oldid=101565»