البروج ١٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=همانا او پدید آرد و بازگرداند | |-|معزی=همانا او پدید آرد و بازگرداند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البروج | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البروج | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::13|١٣]] | قبلی = البروج ١٢ | بعدی = البروج ١٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ»: او است که آفرینش را از نیستی به هستی آورده است و پس از نابودی دوباره آن را هستی میبخشد. البتّه این کار همیشگی آفریدگار متعال است. یعنی، همه موجودات به وسیله قدرت مطلقه پروردگار، پیوسته از ناچیزی چیز و باز ناچیز میشوند، و از ناتوانی توان مییابند و ناتوان میگردند، و بدون اراده و دخالت خود از صورتی به صورتی درمیآیند (نگا: یونس / و ، نمل / ، روم / و ). | «هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ»: او است که آفرینش را از نیستی به هستی آورده است و پس از نابودی دوباره آن را هستی میبخشد. البتّه این کار همیشگی آفریدگار متعال است. یعنی، همه موجودات به وسیله قدرت مطلقه پروردگار، پیوسته از ناچیزی چیز و باز ناچیز میشوند، و از ناتوانی توان مییابند و ناتوان میگردند، و بدون اراده و دخالت خود از صورتی به صورتی درمیآیند (نگا: یونس / و ، نمل / ، روم / و ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵
ترجمه
البروج ١٢ | آیه ١٣ | البروج ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ»: او است که آفرینش را از نیستی به هستی آورده است و پس از نابودی دوباره آن را هستی میبخشد. البتّه این کار همیشگی آفریدگار متعال است. یعنی، همه موجودات به وسیله قدرت مطلقه پروردگار، پیوسته از ناچیزی چیز و باز ناچیز میشوند، و از ناتوانی توان مییابند و ناتوان میگردند، و بدون اراده و دخالت خود از صورتی به صورتی درمیآیند (نگا: یونس / و ، نمل / ، روم / و ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
أَمَّنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَ... (۲)
فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ... (۰) مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَ قَدْرِهِ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۲، سوره بروج
- اشاره به مضامين سوره مباركه بروج
- مراد از ذات البروج بودن آسمان
- مقصود از ((شاهد)) در ((و شاهد و مشهود))رسول اللّه (صلى الله عليه و آله ) و مراد از ((مشهود)) شكنجه هاى كفّار به مؤ منين وثواب و كيفر اخروى هر كدام است
- اقوال عديده مفسرين درباره مراد از ((شاهد و مشهود))
- اقوال از ((اصحاب الاخدود)) و معناى ((قتل اصحاب الاءخدود))
- آنچه آوردن اوصاف : عزيز، حميد، مالكيّت سموات وارض و شهيد بودن بر هر چيز براىخداوند در آيه : ((و ما نقموا منهم ...)) افاده مى كند
- تهديد شكنجه كنندگان مؤ منين و مؤ منات به عذاب جهنّم و عذاب حريق
- توضيح تعليل شديد بودن بطش پروردگار به اينكه او مبدء و معيد است
- اشاره به چند صفت از صفات خداوند در ارتباط با وعده و وعيد او به اهل بهشت و دوزخ
- رواياتى درباره مراد از((و شاهد و مشهود)) داستان اصحاب اخدود، وصف لوح محفوظ،و...)
- رواياتى در داستان اصحاب اخدود در ذيل ((قتل اصحاب الاخدود))
- رواياتى در وصف لوح محفوظ
نکات آیه
۱ - آغاز همه چیز و اعاده آنها، تنها به دست خداوند است. (إنّه هو یبدىء و یعید) در آیه شریفه متعلق «یبدئ» و «یعید» ذکر نشده است. در این موارد، متکلم ذهن مخاطب را در فهم آن آزاد مى گذارد تا هر چه بتواند، متعلق را گسترش دهد. بنابراین مفاد آیه شریفه، این مى شود که همه آغازها، به دست خداوند است و تمام تکرارها نیز مستند به او است.
۲ - آغاز جهان هستى و اعاده آن در آخرت، به دست خداوند است. (إنّه هو یبدىء و یعید)
۳ - توانمندى خداوند بر ایجاد جهان هستى و اعاده آن، دلیل قدرت او بر مجازات سخت کافران (إنّه هو یبدىء و یعید) حرف «إنّ» براى تعلیل است و مبناى آیه قبل را بیان مى کند.
۴ - خداوند، عذاب کافران را در جهان آخرت، آغاز کرده و آن را تکرار خواهد کرد.* (إنّه هو یبدىء و یعید) به قرینه آیه قبل، مصداق مورد نظر در این آیه، آغاز و تکرار عذاب کافران است; به این بیان که آنچه کافران به آن تهدید شده اند، گرچه از توان جسمى آنان فراتر است; ولى براى خداوند - نه در آغاز و نه در تکرار - مشکلى ایجاد نخواهد کرد.
۵ - توانایى خداوند بر عذاب پیشینیان، دلیل توانمندى او بر اعاده آن براى نسل هاى آینده بشر* (قتل أصحب الأُخدود ... إنّه هو یبدىء و یعید) مفاد آیه شریفه - به قرینه تهدید بودن آن براى کافران - ممکن است این باشد که باید آیندگان، از سرنوشت پیشینیان عبرت بگیرند; زیرا کسى که عذاب ها را براى اولین بار به وجود آورد، بر اعاده آن نیز توانمند است.
۶ - آغاز خلقت، دلیل امکان پذیر بودن معاد است.* (إنّه هو یبدىء و یعید) استفاده برداشت یاد شده از آیه شریفه، با توجه به آغاز سوره است که از «یوم موعود» سخن گفته بود. وجود مشابه این عبارت در آیات دیگر مربوط به معاد، این احتمال را تقویت مى کند.
موضوعات مرتبط
- آفرینش: آثار خلقت آفرینش ۳; آغاز آفرینش ۲، ۶; اعاده آفرینش ۲، ۳
- اقوام پیشین: عذاب اقوام پیشین ۵
- توحید: توحید افعالى ۱، ۲
- خدا: دلایل شدت کیفرهاى خدا ۳; عذابهاى خدا ۴; قدرت خدا ۳، ۵
- کافران: آغاز عذاب اخروى کافران ۴; تکرار عذاب اخروى کافران ۴; شدت کیفر کافران ۳
- معاد: دلایل معاد ۶
- موجودات: آغاز موجودات ۱; اعاده موجودات ۱; دلایل اعاده موجودات ۵