المزمل ١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=ای جامه به خود پیچیده‌
|-|معزی=ای جامه به خود پیچیده‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المزمل | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::1|١]] | قبلی = سوره المزمل | بعدی = المزمل ٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المزمل | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::1|١]] | قبلی = سوره المزمل | بعدی = المزمل ٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الْمُزَّمِّلُ»: جامه به خود پیچیده. گویا پیغمبر اسلام در وقت نزول وحی اغلب با جامه‌ای خود را می‌پوشاند. در اینجا پیغمبر گرامی با همان حالتی مخاطب قرار می‌گیرد که به هنگام وحی پیدا می‌کرد، و چنین ندائی هم برای ملاطفت با او است؛ نه معاتبت. اشاره‌ای هم به این دارد که هر مؤمنی که در دل شبها جامه به خود پیچیده است، بلند شود و خودسازی کند و اندوخته‌ای بیندوزد. صورت اصلی این واژه (مُتَزَمِّل) و از باب تفعّل است.
«الْمُزَّمِّلُ»: جامه به خود پیچیده. گویا پیغمبر اسلام در وقت نزول وحی اغلب با جامه‌ای خود را می‌پوشاند. در اینجا پیغمبر گرامی با همان حالتی مخاطب قرار می‌گیرد که به هنگام وحی پیدا می‌کرد، و چنین ندائی هم برای ملاطفت با او است؛ نه معاتبت. اشاره‌ای هم به این دارد که هر مؤمنی که در دل شبها جامه به خود پیچیده است، بلند شود و خودسازی کند و اندوخته‌ای بیندوزد. صورت اصلی این واژه (مُتَزَمِّل) و از باب تفعّل است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲


ترجمه

ای جامه به خود پیچیده!

هان، اى جامه به خود پيچيده
اى جامه به خويشتن فرو پيچيده،
الا ای رسولی که در جامه (فکرت و خاموشی) خفته‌ای.
ای جامه بر خود پیچیده!
اى جامه بر خود پيچيده،
ای مرد جامه بر خود پیچیده‌
اى جامه به خود پيچيده
ای جامه به خود پیچیده!
ای جامه بر (جان و تن خویشتن) فرو پیچیده‌،
ای جامه به خود پیچیده‌


سوره المزمل آیه ١ المزمل ٢
سوره : سوره المزمل
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْمُزَّمِّلُ»: جامه به خود پیچیده. گویا پیغمبر اسلام در وقت نزول وحی اغلب با جامه‌ای خود را می‌پوشاند. در اینجا پیغمبر گرامی با همان حالتی مخاطب قرار می‌گیرد که به هنگام وحی پیدا می‌کرد، و چنین ندائی هم برای ملاطفت با او است؛ نه معاتبت. اشاره‌ای هم به این دارد که هر مؤمنی که در دل شبها جامه به خود پیچیده است، بلند شود و خودسازی کند و اندوخته‌ای بیندوزد. صورت اصلی این واژه (مُتَزَمِّل) و از باب تفعّل است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - نزول وحى بر پیامبر(ص)، به هنگامى که آن حضرت جامه اى به خود پیچیده بود. (یأیّها المزّمّل) «تزمُّل» (مصدر «مزّمّل») به معناى پیچیدن جامه و پارچه اى بر خویشتن است.

۲ - نزول وحى بر پیامبر(ص)، به هنگام دل آزردگى و تألّمات روحى آن حضرت، در راستاى رسالت (یأیّها المزّمّل) برداشت یاد شده از مجموع آنچه مفسران درباره شأن نزول این آیات ذکر کرده اند، استفاده مى شود; مثلاً پیامبر(ص) به وقت دریافت اولین وحى، احساس ناراحتى کرده، به حضرت خدیجه فرمود: مرا جامه اى بپوشان و یا آن حضرت به وقت شنیدن تهمت کهانت، جنون و سحر درباره خود، احساس ناراحتى کرده به استراحت پرداخت.

۳ - پیامبر(ص)، مورد لطف و عنایت ویژه خداوند (یأیّها المزّمّل) خطاب به پیامبر(ص) در حال استراحت و جامه به خود پیچیده - به جاى خطاب با عنوان رسول و بنى - مى تواند گویاى حقیقت یاد شده باشد.

روایات و احادیث

۴ - «عن الکلبىّ عن أبى عبداللّه(ع) قال: قال لى: کم لمحمّد اسم فى القرآن؟ قال: قلت: إسمان أو ثلاث فقال: یا کلبىّ له عشرةُ أسماء ... و «یا أیّها المزّمّل»...;[۱] از کلبى روایت شده که گفت: امام صادق(ع) به من فرمود: براى محمد(ص) چند اسم در قرآن هست؟ گفتم دو یا سه اسم، فرمود: اى کلبى! براى آن حضرت ده اسم است...[و از جمله آن اسامى ]«...المزّمّل» است...».

موضوعات مرتبط

  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳
  • محمد(ص): اذیت محمد(ص) ۲; فضایل محمد(ص) ۳; لباس محمد(ص) ۱; مشکلات رسالت محمد(ص) ۲; نامهاى محمد(ص) ۴; وحى به محمد(ص) ۱، ۲
  • مزمل :۴

منابع

  1. بصائرالدرجات صفار، ص ۵۱۲، ح ۲۶; بحارالأنوار، ج ۱۶، ص ۱۰۱، ح ۳۹.