المجادلة ١١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=ای آنان که ایمان آوردید هر گاه گفته شود به شما جای باز کنید در نشستگاه‌ها پس جای دهید تا جای دهد شما را خدا و گاهی که گفته شود برخیزید پس برخیزید بالا برد خدا آنان را که ایمان آوردند از شما و آنان را که داده شدند دانش را پایه هائی و خدا است بدانچه کنید آگاه‌
|-|معزی=ای آنان که ایمان آوردید هر گاه گفته شود به شما جای باز کنید در نشستگاه‌ها پس جای دهید تا جای دهد شما را خدا و گاهی که گفته شود برخیزید پس برخیزید بالا برد خدا آنان را که ایمان آوردند از شما و آنان را که داده شدند دانش را پایه هائی و خدا است بدانچه کنید آگاه‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المجادلة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = المجادلة ١٠ | بعدی = المجادلة ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::34|٣٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المجادلة | نزول = [[نازل شده در سال::21|٩ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = المجادلة ١٠ | بعدی = المجادلة ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::34|٣٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ، وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ»: عطف (الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ) بر (الَّذِینَ آمَنُوا) از قبیل عطف خاص بر عام است. «تَفَسَّحُوا»: جای باز کنید. جمع و جور بنشینید و برای دیگران جا باز کنید. «أُنشُزُوا»: برخیزید. بلند شوید. مراد برخاستن از مجالس است تا جا برای دیگران پیدا شود.
«یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ، وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ»: عطف (الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ) بر (الَّذِینَ آمَنُوا) از قبیل عطف خاص بر عام است. «تَفَسَّحُوا»: جای باز کنید. جمع و جور بنشینید و برای دیگران جا باز کنید. «أُنشُزُوا»: برخیزید. بلند شوید. مراد برخاستن از مجالس است تا جا برای دیگران پیدا شود.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۸


ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که به شما گفته شود: «مجلس را وسعت بخشید (و به تازه‌واردها جا دهید)»، وسعت بخشید، خداوند (بهشت را) برای شما وسعت می‌بخشد؛ و هنگامی که گفته شود: «برخیزید»، برخیزید؛ اگر چنین کنید، خداوند کسانی را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که علم به آنان داده شده درجات عظیمی می‌بخشد؛ و خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است!

|اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هرگاه به شما گفته شد در مجلس‌ها [براى برادرانتان‌] جاى باز كنيد، جاى باز كنيد تا خدا براى شما [در بهشت‌] جاى بگشايد. و چون گفته شد برخيزيد، برخيزيد تا خدا كسانى از شما را كه ايمان آورده و كسانى را كه دانش داده شده‌اند رتب
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون به شما گفته شود: «در مجالس جاى باز كنيد»، پس جاى باز كنيد تا خدا براى شما گشايش حاصل كند، و چون گفته شود: «برخيزيد»، پس برخيزيد. خدا [رتبه‌] كسانى از شما را كه گرويده و كسانى را كه دانشمندند [بر حسب‌] درجات بلند گرداند، و خدا به آنچه مى‌كنيد آگاه است.
ای اهل ایمان، هرگاه شما را گفتند که در مجالس خود جای را (بر یکدیگر) فراخ دارید، جای باز کنید (و برای نشستن مکان بالاتر و نزدیک‌تر به پیغمبر تنازع و تزاحم مکنید) تا خدا بر توسعه (مکان و مقام و منزلت) شما بیفزاید و هرگاه گفتند که از جای خود (برای توسعه مجلس یا کار خیر دیگری) برخیزید، برخیزید، تا خدا مقام اهل ایمان و دانشمندان شما را (در دو جهان) رفیع گرداند، و خدا به هر چه کنید به همه آگاه است.
ای مؤمنان! هنگامی که گویند: در مجالس [برای نشستن دیگر برادرانتان] جا باز کنید، پس جا باز کنید، تا خدا برای شما [در بهشت] جا باز کند. و چون گویند: برخیزید، بی درنگ برخیزید تا خدا مؤمنان از شما را به درجه ای و دانشمندانتان را به درجاتی [عظیم و باارزش] بلند گرداند، و خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است.
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون شما را گويند در مجالس جاى باز كنيد، جاى باز كنيد تا خدا در كار شما گشايش دهد. و چون گويند كه برخيزيد، برخيزيد. خدا آنهايى را كه ايمان آورده‌اند و كسانى را كه دانش يافته‌اند به درجاتى برافرازد، و خدا به كارهايى كه مى‌كنيد آگاه است.
ای مؤمنان چون به شما گفته شود در مجالس جا باز کنید، باز کنید، که خداوند در کار شما گشایش آورد، و چون گفته شود برخیزید، برخیزید، خداوند از میان شما مؤمنان و دانش یافتگان را به درجاتی رفعت دهد و خداوند به آنچه می‌کنید آگاه است‌
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون شما را گويند كه در مجلسها- مجالسى كه با پيامبر
ای مؤمنان! هنگامی که به شما گفته شد: در مجالس جای باز کنید، جای باز کنید تا خدا در کار شما گشایش دهد، و هنگامی که به شما گفته شد: برخیزید! برخیزید. اگر چنین کنید خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و بهره از علم دارند، درجات بزرگی می‌بخشد.
هان ای کسانی که ایمان آوردید! چون به شما گفته شود: «در مجالس تا اندازه‌ی توان‌(تان برای دیگران) جای بگشایید»، پس جای گشایید، تا خدا برای شما گشایش دهد. و هنگامی که گفته شود: «برخیزید»، برخیزید. تا خدا کسانی از شما را که گرویده و کسانی را که دانش (ایمانی) داده شده‌اند به مراتبی بلند گرداند. و خدا به آنچه می‌کنید بسی آگاه است.
ای آنان که ایمان آوردید هر گاه گفته شود به شما جای باز کنید در نشستگاه‌ها پس جای دهید تا جای دهد شما را خدا و گاهی که گفته شود برخیزید پس برخیزید بالا برد خدا آنان را که ایمان آوردند از شما و آنان را که داده شدند دانش را پایه هائی و خدا است بدانچه کنید آگاه‌


المجادلة ١٠ آیه ١١ المجادلة ١٢
سوره : سوره المجادلة
نزول : ٩ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ، وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ»: عطف (الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ) بر (الَّذِینَ آمَنُوا) از قبیل عطف خاص بر عام است. «تَفَسَّحُوا»: جای باز کنید. جمع و جور بنشینید و برای دیگران جا باز کنید. «أُنشُزُوا»: برخیزید. بلند شوید. مراد برخاستن از مجالس است تا جا برای دیگران پیدا شود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - باز کردن جا براى دیگران در مجالس، از آداب نیکوى معاشرت و روابط اجتماعى است. (یأیّها الذین ءامنوا إذا قیل لکم تفسّحوا فى المجلس فافسحوا)

۲ - خداوند به مؤمنان توصیه کرده که «هرگاه از آنان خواسته شود در مجالس جا را براى واردین بازکنند»، جا بازنموده و از آن دریغ نکنند. (إذا قیل لکم تفسّحوا فى المجلس فافسحوا)

۳ - عمل به توصیه هاى الهى، داراى پاداش متناسب در پیشگاه خداوند (فافسحوا یفسح اللّه لکم)

۴ - پاداش مؤمنان عمل کننده به توصیه الهى (توصیه به جا باز کردن براى دیگران در مجالس)، حل مشکلات و گشایش در امور زندگى آنان از سوى خداوند است. (فافسحوا یفسح اللّه لکم) در صورتى که مراد از «یفسح اللّه»، پاداش دنیوى باشد برداشت بالا استفاده مى شود.

۵ - خداوند، در قبال عمل کردن مؤمنان به توصیه او (جا باز کردن براى دیگران در مجالس) جایگاه اخروى آنان را وسیع خواهد کرد. (فافسحوا یفسح اللّه لکم) برداشت یاد شده بدان احتمال است که «یفسح اللّه لکم» ناظر به پاداش اخروى باشد.

۶ - برخاستن از مجالس و جاى خویش را به دیگران دادن، از آداب نیکو در معاشرت و روابط اجتماعى (و إذا قیل انشزوا فانشزوا)

۷ - توصیه الهى به مؤمنان این است که هرگاه در مجالس بر اثر کثرت ازدحام، از آنان خواسته شود «از جاى خویش برخیزند»، برخیزند (از دادن جاى خود به تازه واردین دریغ نکنند). (و إذا قیل انشزوا فانشزوا)

۸ - برخاستن از جاى خود و قرار دادن آن در اختیار دیگران، داراى پاداشى متناسب در پیشگاه خداوند (و إذا قیل انشزوا فانشزوا یرفع اللّه الذین ءامنوا منکم) برداشت یاد شده بدان سبب است که خداوند، برخاستن از جاى خود را مایه بالا رفتن درجه و منزلت فرد قرار داده است.

۹ - برخاستن از جاى خویش و قرار دادن آن در اختیار دیگر مؤمنان، مایه بالا رفتن درجات انسان و تقرب و نزدیکى او به خداوند است. (فانشزوا یرفع اللّه الذین ءامنوا منکم ... درجت) برخى از مفسران «ارتقاع درجات» را کنایه از تقرب به خداوند دانسته اند. برداشت یاد شده بر پایه این احتمال است.

۱۰ - خداوند، درجات اخروى مؤمنان، به خصوص اهل علم را، که در مجالس - در صورت ازدحام جمعیت - از جاى خود برمى خیزند و آن را در اختیار دیگران قرار مى دهند، بالا خواهد برد. (فانشزوا یرفع اللّه الذین ءامنوا منکم و الذین أُوتوا العلم درجت)

۱۱ - برخاستن از جاى خویش در مجالس و قرار دادن آن در اختیار دیگران، براى دانشمندان و فرهیختگان بسى زیبنده تر از دیگران است. (فانشزوا یرفع اللّه الذین ءامنوا منکم و الذین أُوتوا العلم درجت) با این که تعبیر «الذین آمنوا» شامل عالمان نیز مى شود، اختصاص به ذکر عالمان گویاى این حقیقت است که رعایت آداب معاشرت، از هر مؤمنى پسندیده است و از عالمان مؤمن پسندیده تر است.

۱۲ - مؤمنان دانشمند و فرهیخته، بسى ارزشمندتر از دیگران در پیشگاه خداوند (یرفع اللّه الذین ءامنوا منکم و الذین أُوتوا العلم درجت) چنان که گفته شد، تعبیر «الذین آمنوا» دربرگیرنده اهل علم نیز هست. بنابراین اختصاص به ذکر یافتن آنان، حاکى از این است که مؤمنان اهل علم، با مؤمنان فاقد علم در پیشگاه خداوند برابر نیستند و دانشمندان، از جایگاهى برتر برخوردارند.

۱۳ - علوم و معارف دینى، حقیقتى آسمانى داشته و از ناحیه خداوند به اهلش عطا مى شود. (و الذین أُوتوا العلم) به کار رفتن تعبیر «اُتوا العلم» به جاى مثلاً «أهل العلم» یا «العلماء» و...، بیانگر مطلب یاد شده است.

۱۴ - دانش و معرفت دینى، از ملاک هاى فضیلت و برترى (یرفع اللّه الذین ... و الذین أُوتوا العلم درجت)

۱۵ - خداوند، به تمامى اعمال بندگانش آگاهى کامل دارد. (و اللّه بما تعملون خبیر)

موضوعات مرتبط

  • ارزشها: ملاک ارزشها ۱۴
  • پاداش: تناسب پاداش با عمل ۳، ۸
  • تقرب: زمینه تقرب ۹
  • خدا: پاداش عمل به توصیه هاى خدا ۴، ۵; توصیه هاى خدا۲، ۷; زمینه پاداشهاى خدا ۳; عطایاى خدا ۱۳; علم خدا به اعمال ۱۵; علم غیب خدا ۱۵; عمل به توصیه هاى خدا ۳
  • علما: مقامات اخروى علما ۱۰
  • علوم دینى: ارزش علوم دینى ۱۴; حقیقت علوم دینى ۱۳; منشأ علوم دینى ۱۳
  • عمل: عمل پسندیده ۶، ۱۱
  • مؤمنان: پاداش اخروى مؤمنان ۵; پاداش مؤمنان ۴; توصیه به مؤمنان ۲، ۷; رفع مشکلات مؤمنان ۴; فضایل مؤمنان عالم ۱۲; مقامات اخروى مؤمنان ۱۰
  • مجلس: آثار اسکان به واردین به مجلس ۹; آداب مجلس ۱، ۶، ۸، ۱۰، ۱۱; اسکان به واردین به مجلس ۱، ۲، ۶; اهمیت آداب مجلس۲، ۷، ۹; اهمیت اسکان به واردین به مجلس ۷; پاداش اسکان به واردین به مجلس ۴، ۵ ، ۸ ، ۱۰
  • معارف دینى: ارزش معارف دینى ۱۴
  • معاشرت: آداب معاشرت ۱، ۶، ۱۱; اهمیت آداب معاشرت ۹

منابع