المجادلة ٢

الَّذِينَ‌ يُظَاهِرُونَ‌ مِنْکُمْ‌ مِنْ‌ نِسَائِهِمْ‌ مَا هُنَ‌ أُمَّهَاتِهِمْ‌ إِنْ‌ أُمَّهَاتُهُمْ‌ إِلاَّ اللاَّئِي‌ وَلَدْنَهُمْ‌ وَ إِنَّهُمْ‌ لَيَقُولُونَ‌ مُنْکَراً مِنَ‌ الْقَوْلِ‌ وَ زُوراً وَ إِنَ‌ اللَّهَ‌ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ

ترجمه

کسانی که از شما نسبت به همسرانشان «ظهار» می‌کنند (و می‌گویند: «أَنتِ عَلیَّ کَظهَرِ أُمّی = تو نسبت به من بمنزله مادرم هستی»)، آنان هرگز مادرانشان نیستند؛ مادرانشان تنها کسانی‌اند که آنها را به دنیا آورده‌اند! آنها سخنی زشت و باطل می‌گویند؛ و خداوند بخشنده و آمرزنده است!

از شما كسانى كه زنانشان را «ظهار» مى‌كنند [و مى‌گويند: تو نسبت به من به منزله مادرم هستى‌] آنها مادرانشان نيستند. مادرانشان تنها كسانى‌اند كه ايشان را زاده‌اند، و قطعا آنها سخنى زشت و باطل مى‌گويند، و البته خدا باگذشت و آمرزنده است

از ميان شما كسانى كه زنانشان را «ظهار» مى‌كنند [و مى‌گويند: پشت تو چون پشت مادر من است‌] آنان مادرانشان نيستند. مادران آنها تنها كسانى‌اند كه ايشان را زاده‌اند، و قطعاً آنها سخنى زشت و باطل مى‌گويند، و[لى‌] خدا مسلماً درگذرنده آمرزنده است.

کسانی از شما که با زنان خود ظهار کنند آنها مادر حقیقی شوهران نخواهند شد بلکه مادر ایشان جز آن که آنها را زاییده نیست و این مردم سخنی ناپسند و باطل می‌گویند، و خدا را عفو و بخشش بسیار است.

کسانی از شما که با زنان خود «ظهار» می کنند [یعنی بر پایه فرهنگ جاهلی می گویند: تو نسبت به من به منزله مادرم هستی، پس آمیزش با تو بر من حرام ابدی است] زنانشان مادرانشان نیستند، مادرانشان فقط زنانی هستند که آنان را زاده اند، و آنان بی تردید سخنی ناپسند و دروغ می گویند و مسلماً خدا بسیار باگذشت و بسیار آمرزنده است.

از ميان شما كسانى كه زنانشان را ظِهار مى‌كنند بدانند كه زنانشان مادرانشان نشوند؛ مادرانشان فقط زنانى هستند كه آنها را زاييده‌اند، و سخنى ناپسند و دروغ است كه مى‌گويند. و خدا از گناهان درگذرنده است و آمرزنده است.

کسانی که از میان شما با زنانشان ظهار می‌کنند، [بدانند که‌] آن زنان [با این ماجرا در حکم‌] مادران آنان نیستند، مادران آنان جز کسانی که آنان را زاده‌اند، نیستند، و ایشان [با این عمل‌] سخنی ناپسند و ناحق می‌گویند، و بی‌گمان خداوند بخشاینده آمرزگار است‌

كسانى از شما كه آنان خويش را ظهار كنند آن زنان مادرانشان نيستند. مادرانشان جز زنانى كه آنان را زاده‌اند نباشند و هر آينه آنان سخنى ناشايست و دروغ مى‌گويند، و خدا درگذرنده و آمرزگار است.

کسانی که زنان خود را ظهار می‌کنند (و بدیشان می‌گویند: شما برای ما همسان مادرانمان هستید)، آنان مادرانشان نمی‌گردند، و بلکه مادرانشان تنها زنانی هستند که ایشان را زائیده‌اند. چنین کسانی سخن ناهنجار و دروغی را می‌گویند (چرا که مادر و فرزند بودن، چیزی نیست که با سخن درست شود). خداوند بسیار باگذشت و آمرزگار است (و اگر مسلمانی پیش از نزول این آیات، مرتکب این عمل شده باشد، خداوند او را می‌بخشد).

از میان شما کسانی که زنانشان را ظهار می‌کنند، آنان مادرانشان نیستند. مادران(حقیقی) آنان تنها کسانی‌اند که ایشان را زاده‌اند و همانا آنان سخنی ناپسند و دروغ می‌گویند. و خدا به‌راستی و درستی درگذرنده‌ی پوشاننده است.

آنان که ظهار می‌کنند از شما از زنان خویش نیستند آن زنان مادران ایشان نیستند مادرانشان مگر آنان که زائیدندشان و هر آینه گویند ناپسندی از سخن و دروغی را و همانا خدا است گذشت‌کننده آمرزشگر

المجادلة ١	آیه ٢	المجادلة ٣
سوره : سوره المجادلة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یُظَاهِرُونَ»: ظهار می‌کنند. ظهار عبارت از این است که شوهر به همسر خود بگوید: أَنتِ عَلَیَّ کَظَهْرِ أُمِّی؛ تو برای من مادری. یعنی همان گونه که ازدواج با مادر خودم برایم حرام است، تو نیز تا ابد بر من حرام هستی. این جمله به منزله صیغه طلاق بود. البته ظهار تنها بدین شکل انجام نمی‌گیرد. بلکه تشبیه همسر - به قصد تحریم، نه به قصد تکریم - به یکی از زنانی که برای مرد ازدواج با ایشان حرام باشد، ظهار بشمار است. این تحریم چه از راه نسب باشد و چه از راه شیرخوارگی و یا دامادی. همچنین تشبیه اندام همسر به اندام چنین زنانی چه سراپای او باشد و چه پشت و چه اعضاء دیگر (نگا: المراغی). «زُوراً»: دروغ.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

مَا جَعَلَ‌ اللَّهُ‌ لِرَجُلٍ‌ مِنْ‌... (۴)

تفسیر

• آيات ۱ - ۶، سوره مجادله
• سنت جاهلى ((ظهار)) و الغاء و منكر دروغ اعلام كردن آن در آيه : الذين يظاهرون منكم ...))
• بيان كفاره ظهار و معناى جمله ((ثم يعودون لما قالوا...))
• رواياتى درباره شاءن نزول آيات مربوط به ظهار)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - زنانى که ظهار مى شوند، براى شوهرانشان حکم مادر را پیدا نمى کنند. (الذین یظهرون منکم من نسائهم ما هن أُمّهتهم)

۲ - «ظهار»، در شریعت اسلام طلاق نیست. (الذین یظهرون منکم ... ما هنّ أُمّهتهم)

۳ - ابراز ناخرسندى از سوى یک زن، سبب شد خداوند، رسم جاهلى ظهار را - که تا آن زمان در میان مسلمانان رواج داشت - ملغا اعلام کند. (قد سمع اللّه قول الّتى ... الذین یظهرون منکم ... ما هنّ أُمّهتهم)

۴ - در طلاق از نوع ظهار، پندار مردم جزیرة العرب این بود که زن ظهار شده، براى شوهرش حکم مادر را پیدا کرده و حرام مؤبّد مى شود. (الذین یظهرون منکم من نسائهم ما هنّ أُمّهتهم)

۵ - مادر هر کس تنها همان زنى است که وى را زاده است و نه کس دیگر. (إن أُمّهتهم إلاّ الّ--ى ولدنهم)

۶ - ظهار (انشاى صیغه اى که در آن زن در حکم مادر قرار داده مى شود)، سخنى باطل و نکوهیده است. (و إنّهم لیقولون منکرًا من القول و زورًا)

۷ - ظهار کردن زن، حرام و گناه است. (و إنّهم لیقولون منکرًا من القول و زورًا و إنّ اللّه لعفوّ غفور)

۸ - اعلام عفو و آمرزش از سوى خداوند نسبت به کسانى که تا قبل از تحریم ظهار، مرتکب آن شدند. (الذین یظهرون منکم ... و إنّ اللّه لعفوّ غفور)

۹ - قانون عطف به ماسبق نمى شود. (و إنّهم لیقولون منکرًا من القول و زورًا و إنّ اللّه لعفوّ غفور)

۱۰ - خداوند، «عفوّ» (درگذرنده) و «غفور» (آمرزنده) است. (و إنّ اللّه لعفوّ غفور)

موضوعات مرتبط

• آمرزش: مشمولان آمرزش ۸
• احکام :۱، ۲، ۶، ۷
• اسماء و صفات: عفو ۱۰; غفور ۱۰
• جاهلیت: رسوم جاهلیت ۴; ظهار در جاهلیت ۳، ۴
• جزیرة العرب: بینش مردم جزیرة العرب ۴
• خدا: آمرزشهاى خدا ۸
• خوله بنت ثعلبه: آثار شکایت خوله بنت ثعلبه ۳
• ظهار: احکام ظهار ۱، ۲، ۶، ۷; بطلان ظهار ۳، ۶; حقیقت ظهار ۲; گناه ظهار ۷
• ظهارکنندگان: آمرزش ظهارکنندگان ۸
• قانون: عطف قانون به ماسبق ۹
• مادرى: ملاک مادرى ۵
• محرمات :۷