الواقعة ١٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پارهای از پیشینیان | |-|معزی=پارهای از پیشینیان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الواقعة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::13|١٣]] | قبلی = الواقعة ١٢ | بعدی = الواقعة ١٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«ثُلَّةٌ»: جماعت زیاد. دسته فراوان. «الأَوَّلِینَ»: نخستین گروندگان به هر دینی از ادیان آسمانی، در روزها و سالهای اولیه دعوت هر پیغمبری، برای مثال: اصحاب و تابعین آئین اسلام (نگا: حدید / ). | «ثُلَّةٌ»: جماعت زیاد. دسته فراوان. «الأَوَّلِینَ»: نخستین گروندگان به هر دینی از ادیان آسمانی، در روزها و سالهای اولیه دعوت هر پیغمبری، برای مثال: اصحاب و تابعین آئین اسلام (نگا: حدید / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۷
ترجمه
الواقعة ١٢ | آیه ١٣ | الواقعة ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ثُلَّةٌ»: جماعت زیاد. دسته فراوان. «الأَوَّلِینَ»: نخستین گروندگان به هر دینی از ادیان آسمانی، در روزها و سالهای اولیه دعوت هر پیغمبری، برای مثال: اصحاب و تابعین آئین اسلام (نگا: حدید / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۵۶، سوره واقعه
- موارد استعمال كلمه ((قرب )) و معناى تقرب به خدا و اينكه مقربون بلند مرتبه ترينطبقات اهل سعادتند
- مراد از اولين و آخرين در آيه : ((ثلة من الاولين وقليل من الاخرين )) و وصف نعمتهاى بهشتى مقربان از ايشان
- وصف نعم بهشتى اصحاب اليمين
- دسته سوم (اصحاب الشمال ) و بيان وصعيت آنها در قيامت
- مقصود از ((اتراف )) در تعليل استقرار اصحابشمال در عذاب به اينكه آنان مترف بودند
- اقوال مختلف درباره مقصود از ((حنث عظيم )) كه اصحابشمال بر آن اصرار مى ورزيدند
- پاسخ خداوند به استبعاد معاد مشركين و بيانحال و وضعشان در قيامت
- توضيحى راجع به روايتى كه بر نسخ آيه : ((ثلة من الاولين وقليل من الاخرين )) با آيه : ((ثلة من الاولين و ثلة من الاخرين )) دلالت دارد
- رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى
نکات آیه
۱ - وجود انسان هاى پیشتاز، در میان امت ها و جوامع پیشین (ثلّة من الأوّلین)
۲ - فراوانى پیشتازان (سابقون)، در امت ها و جوامع پیش از اسلام (ثلّة من الأوّلین) «ثلّة» در اصل به دسته اى از پشم گفته مى شود (مفردات راغب) و «ثلّة من الأوّلین» با توجه به آیه بعد (قلیل من الأخرین» به معناى دسته اى بزرگ از پیشینیان است.
۳ - پیشتاز شدن در راه خداوند، امرى سخت و دشوار است و در طول تاریخ تنها دسته اى اندک از عهده آن بر آمده اند. (و السبقون ... ثلّة من الأوّلین) پیشتازان امت هاى پیشین، گرچه در مقایسه با پیشتازان بعد داراى تعداد زیادترى هستند; لکن تعداد آنان نسبت به مردم دیگر اندک است و این مى رساند که رسیدن به مرتبه پیشتازى، بسى دشوار و سخت مى باشد.
روایات و احادیث
۴ - «عن جعفربن محمد(ع) فى قوله عزّوجلّ «ثلّة من الأوّلین»... قال: ...ابن آدم الذى قتله أخوه، و مؤمن آل فرعون و حبیب النجار...;[۱] از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ «ثلّة من الأوّلین»... روایت شده که آنان، فرزند مقتول آدم(ع) (هابیل) و مؤمن آل فرعون (حزقیل) و حبیب نجار... هستند».
موضوعات مرتبط
- آل فرعون: فضایل مؤمن آل فرعون ۴
- امتها: پیشگامان امتهاى پیشین ۱، ۴; کثرت پیشگامان امتهاى پیشین ۲
- پیشگامان: اقلیت پیشگامان ۳
- پیشگامى: سختى پیشگامى ۳
- حبیب نجار: فضایل حبیب نجار ۴
- هابیل: فضایل هابیل ۴
منابع
- ↑ تأویل الأیات الظاهرة، ص ۶۲۱; بحارالأنوار، ج ۳۵، ص ۳۳۳، ح ۷.