القمر ٢٥: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=آیا افکنده شد بر او ذکر از میان ما بلکه او است دروغ‌پردازی برتری‌جوی‌
|-|معزی=آیا افکنده شد بر او ذکر از میان ما بلکه او است دروغ‌پردازی برتری‌جوی‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::25|٢٥]] | قبلی = القمر ٢٤ | بعدی = القمر ٢٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::25|٢٥]] | قبلی = القمر ٢٤ | بعدی = القمر ٢٦  | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الذِّکْرُ»: وحی مراد است. «أَشِرٌ»: بسیار مغرور و متکبر. خودخواه و جاه‌طلب.
«الذِّکْرُ»: وحی مراد است. «أَشِرٌ»: بسیار مغرور و متکبر. خودخواه و جاه‌طلب.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۶


ترجمه

آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است!

|آيا از ميان همه‌ى ما وحى بر او القا شده است؟ [نه،] بلكه او دروغگويى خودخواه است
«آيا از ميان ما [وحى‌] بر او القا شده است؟ [نه،] بلكه او دروغگويى گستاخ است.»
آیا بین ما افراد بشر تنها بر او وحی رسید؟! (چنین نیست) بلکه او مرد دروغگوی بی‌باک و خودپسندی است.
آیا از میان ما فقط بر او وحی نازل شده است؟! [نه، چنین نیست] بلکه او بسیار دروغگو و پر افاده و متکبر است [که می خواهد بر ما بزرگی کند.]
آيا از ميان همه ما كلام خدا به او القا شده است؟ نه، او دروغگويى خودخواه است.
آیا از میان همه ما کتاب آسمانی بر او فرود آمده است، نه بلکه او دروغ‌زن خودپسند است‌
آيا از ميان همه ما ياد و پند- سخن و وحى خدا- بر او افكنده شده؟! بلكه او دروغ پردازى خودپسند و برترى‌جوست.
آیا از میان همه‌ی ما (افراد بزرگ و محترم و دانا و دارا) وحی بدو شده است؟! (نه! چنین نیست). بلکه او بسیار دروغگو و خودخواه است (و با تکبّر و جاه‌طلبی می‌خواهد بر ما ریاست کند).
«آیا از میان ما این یادواره (تنها) بر او القا شده است‌؟ (نه،) بلکه او بس دروغ‌پردازی بس خوشحال (و خودپسند) است.»
آیا افکنده شد بر او ذکر از میان ما بلکه او است دروغ‌پردازی برتری‌جوی‌


القمر ٢٤ آیه ٢٥ القمر ٢٦
سوره : سوره القمر
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الذِّکْرُ»: وحی مراد است. «أَشِرٌ»: بسیار مغرور و متکبر. خودخواه و جاه‌طلب.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ناباورى قوم ثمود نسبت به انتخاب فردى چون «صالح(ع)»، از میان همه قوم، براى دریافت وحى (أءلقى الذکر علیه من بیننا)

۲ - محور نبوت پیامبران، یادآورى ارزش ها به خلق و بیدارسازى فطرت خفته آنان است. (أءلقى الذکر علیه من بیننا) از آیه شریفه استفاده مى شود که قوم ثمود، واژه «ذکر» را بر محتواى پیام صالح(ع) اطلاق کرده اند و چه بسا این تعبیر را از خود آن حضرت گرفته باشند. به هر حال خداوند این وصف را رد نکرده است.

۳ - قوم ثمود، براساس ملاک هاى مادى خود، معتقد به وجود افرادى شایسته تر از صالح(ع) براى پیامبرى (أءلقى الذکر علیه من بیننا)

۴ - تأکید قوم ثمود بر دروغ گویى، قدرت طلبى و خودخواهى صالح(ع)، در ادعاى پیامبرى (بل هو کذّاب أشر) «أشر» به معناى متکبر و خودخواه است.

۵ - انبیا، پیامدار رهبرى اجتماعى و فکرى خویش براى جامعه * (بل هو کذّاب أشر) متهم شدن صالح(ع) به خودخواهى و قدرت طلبى، متفرع بر این است که آن حضرت، از آنان انتظار اطاعت و پذیرش فرمانش را داشته باشد.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: رهبرى انبیا ۵; مهمترین رسالت انبیا ۲; نقش اجتماعى انبیا ۵; هدایتگرى انبیا ۲
  • تذکر: اهمیت تذکر ارزشها ۲
  • صالح(ع): تکذیب صالح(ع) ۱; تهمت تکبر به صالح(ع) ۴; تهمت دروغگویى به صالح(ع) ۴; تهمت قدرت طلبى به صالح(ع) ۴; قصه صالح(ع) ۴; نبوت صالح(ع) ۳; وحى به صالح(ع) ۱
  • فطرت: اهمیت تنبه فطرت ۲
  • قوم ثمود: بینش قوم ثمود ۳; تاریخ قوم ثمود ۱; تهمتهاى قوم ثمود ۴; کفر قوم ثمود ۱
  • نبوت: ملاک نبوت ۳

منابع