روایت:الکافی جلد ۸ ش ۱۲۸

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن هارون بن مسلم عن مسعده عن ابي عبد الله ع عن ابيه ع :

أَنَّهُ قَالَ لِرَجُلٍ وَ قَدْ كَلَّمَهُ بِكَلاَمٍ كَثِيرٍ فَقَالَ أَيُّهَا اَلرَّجُلُ تَحْتَقِرُ اَلْكَلاَمَ وَ تَسْتَصْغِرُهُ اِعْلَمْ أَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَبْعَثْ رُسُلَهُ حَيْثُ بَعَثَهَا وَ مَعَهَا ذَهَبٌ وَ لاَ فِضَّةٌ وَ لَكِنْ بَعَثَهَا بِالْكَلاَمِ وَ إِنَّمَا عَرَّفَ اَللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ نَفْسَهُ إِلَى خَلْقِهِ بِالْكَلاَمِ وَ اَلدَّلاَلاَتِ عَلَيْهِ وَ اَلْأَعْلاَمِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۱۷

مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام [از پدرش عليه السّلام‏] روايت كند كه پس از سخنان زيادى كه بمردى فرمود بدو گفت: اى مرد تو سخن را بيمقدار و كوچك ميشمارى بدان كه خداى عز و جل رسولان خود را در هر مورد كه فرستاده با طلا و نقره نفرستاده بلكه آنها را با (سلاح) سخن (و بيان) مبعوث فرموده، و خداى عز و جل نيز خود را با همان سخن و نشانه‏ها و راهنماهاى بدان (ببندگانش) معرفى كرده است.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۹۱

امام صادق عليه السّلام [به نقل از پدرش‏] به مردى كه با ايشان بسيار سخن گفت فرمود: اى مرد! آيا سخن خود را خوار و ناچيز مى‏شمارى؟ بدان كه خداوند عزّ و جلّ پيامبران خود را با طلا و نقره نفرستاده است و تنها ساز و برگ آنها همان «سخن» بوده است و خداى خود را با همان سخن و نشانه‏ها و رهنمودهايش به مردم مى‏شناسانده‏اند.