المعارج ٦

إِنَّهُمْ‌ يَرَوْنَهُ‌ بَعِيداً

کپی متن آیه
إِنَّهُمْ‌ يَرَوْنَهُ‌ بَعِيداً

ترجمه

زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند،

همانا آنها آن [روز] را دور مى‌بينند

زيرا آنان [عذاب‌] را دور مى‌بينند،

که این مردم آن روز را بسیار دور (از امکان) بینند.

دشمنان و مخالفان، آن [عذاب] را دور می بینند

ايشان آن روز را دور مى‌بينند.

آنان آن را دوردست می‌بینند

آنها آن- عذاب يا روز قيامت- را دور مى‌بينند،

آنان آن روز را بعید و دور می‌دانند.

بی‌گمان آن (عذاب) را دور می‌بینند،

که آنان بینندش دور

They see it distant.

ترتیل:

ترجمه:

المعارج ٥	آیه ٦	المعارج ٧
سوره : سوره المعارج نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَرَوْنَهُ»: آن را می‌بینند. دیدن، به معنی دانستن، یا انگاشتن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلِ‌ اللَّهُ‌ يُحْيِيکُمْ‌ ثُمَ‌... (۰)

تفسیر

---

• آيات ۱ - ۱۸، سوره معارج
• مضامين سوره مباركه معارج و مكى و مدنى بودن آن
• مراد از سؤ ال سائل بعذاب واقع
• مقصود از توصيف خداى تعالى به ((ذى المعارج ))
• منظور از عروج ملائكه و روح در روز قيامت به سوى خدا
• مراد از اينكه كفار عذاب قيامت را دور مى بينند و خداوند نزديك مى بيند.
• بيان سختى روز قيامت بر گنهكاران به نحوى كه از فرزندان و كسان خود حالى نمىپرسند و حتى آرزو مى كنند آنها را فدايى خود كنند.
• ويژگى آتش جهنم و بيان كسانى را كه بسوى خود مى طلبد
• روايتى درباره نزول آيات ((ساءل سائل بعذاب واقع ....)) درباره مردى كه از نصبامير المومنين (عليه السلام ) به خلافت به خشم آمده تقاضاى عذاب كرد
• چند روايت ديگر در ذيل آيات مربوط به طول روز قيامت واحوال آن روز

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلًا «5» إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً «6» وَ نَراهُ قَرِيباً «7» يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُ كَالْمُهْلِ «8» وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ «9»

پس صبر كن صبرى نيكو. همانا آنان آن روز را دور مى‌بينند. و ما آن را نزديك مى‌بينيم. روزى كه آسمان همانند فلزّ گداخته شود. و كوه‌ها مانند پشمِ حلّاجى شده گردد.

نکته ها

نيش و نوشهاى برخى مسلمانان و مخالفان به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، در ماجراى نصب حضرت على عليه السلام به امامت در غدير خم، به قدرى بود كه خداوند، پيامبرش را سفارش به صبر مى‌كند. سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ‌ ... فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلًا

كافران، اصل معاد را امرى بعيد مى‌شمرند و آن را دور از ذهن و عقل مى‌دانند، در حالى كه در نزد خداوند، قيامت امرى قطعى و واقع شدنى است، پس امرى نزديك است. «إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ قَرِيباً»

حدود بيست مرتبه خداوند پيامبرش را در قرآن به صبر دعوت كرده است، آن هم صبر جميل، كه در آن جزع و فزع و سخنان ناروا نباشد. البتّه خطاب صبر به پيامبر است، ولى امت نيز بايد صبر داشته باشند.

براى بر پا شدن قيامت، نظام موجود زمين و آسمان به كلّى دگرگون مى‌شود. در قرآن تعبيراتى است كه اين بهم خوردن را بيان مى‌كند، چنانكه مى‌فرمايد: «يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ» «1» آسمان را مثل طومار درهم مى‌پيچيم. «2»

پیام ها

1- حتّى پيامبر، نيازمند توصيه به صبر و پايدارى هستند. «فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلًا»

---

«1». انبياء، 104.

«2». براى تفصيل بيشتر، به كتاب معاد مؤلّف مراجعه شود.

جلد 10 - صفحه 213

2- كسى كه قيامت را نزديك ببيند، در برابر مشكلات صبر و پايدارى مى‌كند.

فَاصْبِرْ ... نَراهُ قَرِيباً

3- نظام موجود در آسمان، پايانى دارد و روزى نابود مى‌شود. «يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُ كَالْمُهْلِ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً «6»

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً: بدرستى كه كافران مكذب، مى‌بينند عذاب يا روز قيامت را دور از امكان، يعنى مظنه ايشان آنست كه وجود نخواهد گرفت و واقع نخواهد شد.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ «1» لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ «2» مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعارِجِ «3» تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ «4»

فَاصْبِرْ صَبْراً جَمِيلاً «5» إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً «6» وَ نَراهُ قَرِيباً «7» يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُ كَالْمُهْلِ «8» وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ «9»

وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً «10»

ترجمه‌

درخواست نمود درخواست كننده‌اى عذابى را فرود آينده‌

براى كافران نيست براى آن دفع كننده‌اى‌

از جانب خداوندى كه صاحب درجات رفيعه است‌

بالا ميروند فرشتگان و روح بسوى او در روزى كه هست مقدار آن پنجاه هزار سال‌

پس صبر كن صبرى نيكو

همانا آنها مى‌بينند آنرا دور

و مى‌بينيم آنرا نزديك‌

روز كه ميباشد آسمان چون فلزّ گداخته‌

و ميباشد كوهها چون پشم رنگين‌

و پرسيده نشود خويشى از خويشى.

تفسير

در سوره انفال ذيل آيه شريفه و اذ قالوا اللّهم ان كان هذا هو الحقّ و دو آيه بعد از آن شأن نزول اين آيه مفصّلا ذكر شد و گفته‌اند سائل در اين آيه همان درخواست كننده عذاب است كه خواسته در دنيا واقع و نازل شود و در كافى نقل نموده كه نازل شد در باره كسانيكه منكر ولايت امير المؤمنين عليه السّلام شدند و اين مؤيّد رواياتى است كه آنجا ذكر شد و سال بالف نيز قرائت شده و آن لغتى است در سئل يا مأخوذ از سيلان است و ظاهر آيات بضميمه روايات بنظر حقير آنستكه دعا و استدعا نمود استدعا كننده‌اى عذاب الهى را كه واقع و نازل شونده باشد براى كفّار و منكرين ولايت مولى كه نيست براى آن عذاب هيچ دافع و مانعى از جانب‌

---

جلد 5 صفحه 269

خداوندى كه داراى درجات و مراتب است براى ترقى سالكين از اهل ايمان بسوى او و صعود اعمال و عروج ملائكه و بنابراين محتمل است من اللّه متعلّق بدافع باشد چون اقرب است و ميشود متعلق بواقع باشد چون وقوع عذاب از جانب خدا است و دافعى از جانب او و خلق براى آن نيست و بنظر حقير بعيد نيست متعلق بدافع باشد با حذف مضاف يعنى دافعى براى آن از اراده خدا نيست چون او حتما منكرين ولايت را عذاب خواهد فرمود در هر حال عروج و صعود مينمايند ملائكه و روح الامين يعنى جبرئيل كه اشرف آنان است بسوى خداوند تا حدّيكه محلّى براى احدى باقى نميماند جز براى پيغمبر خاتم در روز كه مقدار آن بر حسب ازمنه دنيويّه پنجاه هزار سال است يعنى اگر اهل دنيا بخواهند آن مسافت را طى نمايند بايد در ظرف پنجاه هزار سال باشد و گفته‌اند اين بر سبيل تمثيل است و تشبيه عالم غيب كه منزّه از زمان است بعالم شهود در امتداد زمانى براى بيان ارتفاع درجات معنوى و بعد ممتدّ آنها باين مثال و قمّى ره از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل نموده كه عروج مينمايند ملائكه و روح در صبح شب قدر بسوى خدا از نزد نبى و وصى و در احتجاج از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده كه خداوند سير داد پيغمبر خود را از مسجد الحرام تا مسجد اقصى بقدر سير يك ماه و بالا برد او را در ملكوت آسمانها بقدر سير پنجاه هزار سال در كمتر از ثلث يك شب تا رسيد بساق عرش و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه فرمود از براى قيامت پنجاه موقف است هر موقفى جاى اقامت هزار سال است و اين آيه را تلاوت نمود و در مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نقل نموده كه عرضه داشته شد چه قدر طولانى است آنروز فرمود قسم بخدا كه بر مؤمن تخفيف داده ميشود بطوريكه سبكتر باشد براى او از يك نماز واجب كه بجا آورده باشد در دنيا و از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه اگر محاسب غير از خدا باشد پنجاه هزار سال بايد توقف نمايند پيش از فراغت از حساب ولى خداوند فارغ ميشود از اين در يك ساعت و نيز از آنحضرت نقل نموده كه نصف نميشود آنروز كه اهل بهشت ببهشت ميروند و اهل جهنّم بجهنّم و بعضى گفته‌اند مراد آنستكه از اوّل نزول ملائكه در دنيا براى اجراء قضاء الهى در آن تا وقتى كه عروج نمايند بآسمان‌

---

جلد 5 صفحه 270

كه روز قيامت است پنجاه هزار سال است و اين عمر دنيا است ولى جز خدا نميداند چه قدر از آن گذشته و چه قدر باقى است و بنابراين شايد روز قيامت در باطن روزهاى دنيا باشد و شمه‌ئى از اينمقال در اوائل سوره سجده بمناسبت ذكر نزول و عروج ملائكه در روز كه مقدار آن هزار سال است گذشت و ظاهرا آن مثال است براى مسافت بين زمين و آسمان اوّل و اين مثال است براى مسافت بين زمين تا ساق عرش و بهتر احاله علم آنست به اهل آن و اللّه اعلم پس صبر كن اى پيغمبر بر تكذيب قوم و آزار آنها صبر خوبى كه شكايت و جزع در آن نباشد اصلا تا بزودى به اجر جزيل اخروى برسى چون روز قيامت را كفّار دور از امكان ميدانند ولى ما آنرا محقّق الوقوع ميدانيم و هر چه چنين باشد نزديك است و آن روزى است كه آسمان مانند فلزّات گداخته آب شود و كوهها مانند پشم الوانى كه زده شده باشد و باد آنرا پراكنده كرده باشد گردد چون گفته‌اند كوهها الوان مختلفه دارند و وقتى خورد گردند و در فضا پراكنده شوند به اين صورت جلوه‌گر خواهند شد و هيچ يك از اقارب و نزديكان در آنروز از حال اقارب و نزديكان خودشان پرسش نشوند چون مردم بقدرى بگرفتارى خود مشغولند كه ياد كس ديگر نيستند با آنكه ميشناسند يكديگر را و يسئل بصيغه معلوم نيز قرائت شده است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

إِنَّهُم‌ يَرَونَه‌ُ بَعِيداً «6» وَ نَراه‌ُ قَرِيباً «7»

بدرستي‌ ‌که‌ كفار و مشركين‌ قيامت‌ ‌را‌ دور ميبينند و ‌ما ميبينيم‌ ‌او‌ ‌را‌ نزديك‌ اما كفار ‌که‌ منكر روز جزا و بعث‌ هستند گمان‌ ميكنند ‌که‌ خبري‌ نباشد و ‌اينکه‌ نه‌ ‌از‌ روي‌ يقين‌ و علم‌ ‌باشد‌ بلكه‌ ‌از‌ روي‌ مظنه‌ و خيال‌ چنانچه‌ ميفرمايد: وَ قالُوا ما هِي‌َ إِلّا حَياتُنَا الدُّنيا نَمُوت‌ُ وَ نَحيا وَ ما يُهلِكُنا إِلَّا الدَّهرُ وَ ما لَهُم‌ بِذلِك‌َ مِن‌ عِلم‌ٍ إِن‌ هُم‌ إِلّا يَظُنُّون‌َ جاثيه‌ آيه 24.

و اما آنهايي‌ ‌که‌ معتقد هستند ميگويند: بسيار دور ‌است‌ ‌تا‌ دنيا بآخر برسد و قيامت‌ ‌بر‌ پا شود. ‌حتي‌ عوام‌ شيعه‌ كي‌ امام‌ زمان‌ ظاهر شود و رجعت‌ ائمه‌ بپايان‌ رسد و قيامت‌ برپا شود.

جلد 17 - صفحه 186

إِنَّهُم‌ يَرَونَه‌ُ بَعِيداً و لكن‌ ‌خدا‌ ميفرمايد: ‌ما ميبينيم‌ ‌او‌ ‌را‌ نزديك‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ رؤيت‌ دوم‌ علم‌ ‌است‌.

وَ نَراه‌ُ قَرِيباً يكي‌ آنكه‌ فرمودند:

اذا مات‌ ‌إبن‌ آدم‌ قامت‌ قيامة

و موت‌ نزديكترين‌ اشياء ‌است‌ بانسان‌ نفس‌ فرو ميرود برنگردد ‌ يا ‌ برگردد فرو نرود مرگ‌ ‌است‌: فَإِذا جاءَ أَجَلُهُم‌ لا يَستَأخِرُون‌َ ساعَةً وَ لا يَستَقدِمُون‌َ اعراف‌ آيه 34، و مراد ‌از‌ ساعت‌ ساعت‌ اصطلاحي‌ نيست‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ شصت‌ دقيقه‌ ‌باشد‌ بلكه‌ قطعه ‌از‌ زمان‌ ‌است‌ و ‌لو‌ طرف‌ ‌آن‌ ‌باشد‌ ديگر آنچه‌ آمدني‌ ‌است‌ بانسان‌ نزديك‌ ‌است‌ و خواهد بآن‌ رسيد.

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 6)- سپس می‌افزاید: «زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند» (انهم یرونه بعیدا).

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - کافران، برپایى قیامت و عذاب آن را، امرى بعید و به دور از حقیقت مى دانند. (إنّهم یرونه بعیدًا) با توجّه به این که کافران، منکر معاد بودند، مقصود آنان از «بعید»، بعید زمانى نیست; بلکه مقصود دور بودن از دایره امکان است.

۲ - کافران، هیچ دلیل قاطعى بر نفى قیامت ندارند، بلکه تنها به گمانه زنى درباره آن مى پردازند. (إنّهم یرونه بعیدًا)

۳ - استبعاد معاد، دلیل درخواست عذاب از سوى کافران حق ناپذیر (سأل سائل بعذاب واقع ... إنّهم یرونه بعیدًا) برداشت یاد شده، بر این نکته مبتنى است که جمله «إنّهم...»، تعلیل براى جمله «سأل سائل بعذاب...» باشد.

موضوعات مرتبط

• عذاب: فلسفه درخواست عذاب ۳; مکذبان عذاب اخروى ۱
• قیامت: استبعاد قیامت ۱; بى منطقى تکذیب قیامت ۲
• کافران: بینش کافران ۲; عقیده کافران ۱
• معاد: آثار استبعاد معاد ۳