الشعراء ٢٠٠: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بدینسان راهش دادیم در دلهای گنهکاران | |-|معزی=بدینسان راهش دادیم در دلهای گنهکاران | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::200|٢٠٠]] | قبلی = الشعراء ١٩٩ | بعدی = الشعراء ٢٠١ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«سَلَکْنَاهُ»: آن را داخل و وارد می‌گردانیم (نگا: حجر / ). | «سَلَکْنَاهُ»: آن را داخل و وارد می‌گردانیم (نگا: حجر / ). | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۰
ترجمه
| الشعراء ١٩٩ | آیه ٢٠٠ | الشعراء ٢٠١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«سَلَکْنَاهُ»: آن را داخل و وارد می‌گردانیم (نگا: حجر / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۹۲ - ۲۲۷، سوره شعراء
- معناى ((انزال )) و ((تنزيل )) و موارد استعمال آن دو در آيات قرآن كريم
- توضيح و تفصيل معناى جمله : ((نزل به الروح الامين على قلبك ))
- بيان مراد از قلب ، و چگونگى دريافت وحى بوسيله قلب
- وجوه متعدد و بى پايه اى كه راجع به انزال وحى بر قلب پيامبر(صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) گفته شده است
- اشاره به سخيف ترين قول در كيفيت نزول وحى توسط فرشته بر پيامبر صلى اللّهعليه و آله
- معناى اينكه فرمود قرآن در كتب انبياى گذشته آمده بود (انه لفى ذبر الاولين )
- تفسير ((ولو نزلناه على بعض الاءعجمين فقراه عليهم ما كانوا به مؤ منين )) و معناى((اعجمين ))
- معناى آيه شريفه : ((كذلك سلكناه فى قلوب المجرمين :اينچنين قرآن را در دلهاى مجرمانعبور مى دهيم )).
- هلاكت هر قومى بعد از اتمام حجت با آنان بوده است
- ظالم نبودن خدا به چه معنا است ؟
- پاسخ خداى تعالى به اين افتراى مشركين كه مى گفتند محمد (صلى اللّه عليه و آلهوسلم ) جنى دارد كه قرآن را برايش مى آورد
- زندگى خاكى ملازم با تكليف است و عصمت انبياء عليهم السلام با مكلف بودن ايشانمنافات ندارد
- اشاره به اينكه در دعوت دينى استثنا و تبعيض راه ندارد (و انذر عشيرتك الاقربين )
- توضيح اينكه شياطين بر هر افاك اثيم نازل مى شوند
- جواب به تهمت ديگرى كه مشركان بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند
- روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و انذر عشيرتك الاقربين )) انجام داد
- نگرانى پيامبر صلى اللّه عليه و آله از سرنوشت امت پس از خود
- روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر گرامى صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و انذر عشيرتك الاقربين )) انجام داد
- پيمان برادرى و يارى بستن على عليه السّلام بارسول الله صلى اللّه عليه و آله وسلم بعد از انذار عشيرة اقربين
- دو روايت در ذيل ((و تقلبك فى الساجدين )) در خطاب بر پيامبر اكرم صلى اللّه عليهو آله است
- روايتى درباره شعر و شعرا و نزول آيه : ((و الشعراء يتبعهم الغاوون ...))
نکات آیه
۱ - مجرمان متعصب عرب، منکر آسمانى بودن قرآن، على رغم جریان آن درقلب هایشان به زبان عربى روشن (کذلک سلکنه فى قلوب المجرمین) «کذلک» به فرض نزول قرآن به زبان غیر عربى (و لو نزّلناه على بعض الأعجمین...) اشاره دارد. «سلوک» (مصدر «سلکنا») به معناى وارد کردن و راه دادن است. ضمیر مفعول در «سلکناه» به قرآن بازمى گردد;یعنى، «مثل ذلک السلوک سلکنا القرآن فى قلوب المجرمین». مقصود این است که همان طور که اگر قرآن به زبان عجمى نازل مى گردید و بر این مجرمان تلاوت مى شد، از آن چیزى نمى فهمیدند، اکنون هم که به زبان عربى شیوا و روشن نازل شده است، از آن چیزى نمى فهمند و به آن ایمان نمى آورند.
۲ - جرم و گناه، زمینه ساز حق ناپذیرى (کذلک سلکنه فى قلوب المجرمین)
۳ - قلب مجرمان، محروم از درک حقایق قرآن (کذلک سلکنه فى قلوب المجرمین)
۴ - حق ناپذیرى دل هاى مجرمان، کیفرى تعیین شده از جانب خداوند در قبال جرم هایشان (کذلک سلکنه فى قلوب المجرمین) ذکر مشرکان با وصف «المجرمین»، اشعار به علیت حکم دارد; یعنى، «سلکنا القرآن و هو بلسان عربى مبین فى قلوب هؤلاء المشرکین مثل ذلک السلوک جزاء لأجرامهم; ما قرآن را با این که به زبان عربى روشن است در دل هاى مشرکان هم چون زبان عجمى غیر قابل فهم راه دادیم، تاکیفرى باشد در برابر جرم هایشان».
موضوعات مرتبط
- اعراب: تعصب اعراب ۱
- جرم: آثار جرم ۴
- حق: زمینه حق ناپذیرى ۲
- قرآن: عربیت قرآن ۱; محرومان از فهم قرآن ۳; مکذبان قرآن ۱
- گناه: آثار گناه ۲
- گناهکاران: حق ناپذیرى گناهکاران ۴; ختم قلب گناهکاران ۳، ۴; کیفر گناهکاران ۴; محرومیت گناهکاران ۳
