الفرقان ٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و گفتند افسانههای پیشینیان است بنوشته است آنها را پس خوانده میشوند بر او بامداد و شبهنگام | |-|معزی=و گفتند افسانههای پیشینیان است بنوشته است آنها را پس خوانده میشوند بر او بامداد و شبهنگام | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الفرقان | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الفرقان | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = الفرقان ٤ | بعدی = الفرقان ٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَسَاطِیرُ»: افسانهها (نگا: أنعام / ). «اِکْتَتَبَها»: درخواست نوشتن آنها را از دیگران کرده است. آنها را رونویس کرده است. «بُکْرَةً»: سحرگاهان. بامدادان. «أَصِیلاً»: شامگاهان. مراد کفّار از سحرگاهان و شامگاهان، همه اوقات شبانهروز بوده است. | «أَسَاطِیرُ»: افسانهها (نگا: أنعام / ). «اِکْتَتَبَها»: درخواست نوشتن آنها را از دیگران کرده است. آنها را رونویس کرده است. «بُکْرَةً»: سحرگاهان. بامدادان. «أَصِیلاً»: شامگاهان. مراد کفّار از سحرگاهان و شامگاهان، همه اوقات شبانهروز بوده است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۸
ترجمه
الفرقان ٤ | آیه ٥ | الفرقان ٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَسَاطِیرُ»: افسانهها (نگا: أنعام / ). «اِکْتَتَبَها»: درخواست نوشتن آنها را از دیگران کرده است. آنها را رونویس کرده است. «بُکْرَةً»: سحرگاهان. بامدادان. «أَصِیلاً»: شامگاهان. مراد کفّار از سحرگاهان و شامگاهان، همه اوقات شبانهروز بوده است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا... (۴) وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ مَا ذَا أَنْزَلَ... (۴) إِنْ هٰذَا إِلاَّ خُلُقُ... (۱) إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا... (۳)
وَ کَذٰلِکَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَ... (۱) انْظُرْ کَيْفَ ضَرَبُوا لَکَ... (۰) وَ مَا کُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ... (۱) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ... (۲)
تفسیر
- آيات ۴ - ۲۰، سوره فرقان
- حكايت طعنه ها و افترائاتى كه كفار عرب در باره قرآن كريم بهرسول الله (صلى اللّه عليه و آله ) زدند
- تقرير و تبيين جوابى كه خداى تعالى به كفار داده(قل انزله الذى يعلم السرّ...)
- طعنه كفار به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) به اينكه او همچون سايرين غذا مى خوردو...
- جواب خداى تعالى به اين احتجاج و انكار كفار
- مراد از جنات و قصور در آيه شريفه
- مبداء و منشاء تكذيب رسول الله (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) انكار قيامت است
- مقايسه بين احوال دوزخيان و بهشتيان
- طرح يك اشكال و پاسخ به آن در ارتباط با مشيت مطلقاهل بهشت
- پاسخ معبودهاى كفار به سؤ ال خداى سبحان در قيامت از آنها..آيا شما اين بندگان مراگمراه كرديد؟
- معناى جمله ((كانوا قوما بورا)) كه در جواب آلهه به خداى سبحان آمده
- رد استناد بعضى از مفسرين به اين جمله ((كانوا قوما بورا)) براى اثبات جبر، وشقاوت ذاتى كفار
- پاسخ دوم به اشكال مشركين
- دو نكته
- روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((و قالوا ما لهذاالرسول ياكل الطعام ...)) و دو روايت درباره جهنم و ورود در آن
نکات آیه
۱ - کافران، مدعى بودند که قرآن، افسانه هاى مکتوب پیشینیان است که پیامبر(ص) از روى آنها نسخه بردارى کرده و به آنها سامان بخشیده است. (و قالوا أسطیرالأوّلین اکتتبها)
۲ - کفرپیشگان بر این داعیه بودند که پیامبر(ص) براى ساختن قرآن، از برخى از اشخاص درخواست استنساخ از اسطوره هاى پیشینیان را کرده است. (و قالوا أسطیرالأوّلین اکتتبها) برداشت فوق، مبتنى بر این است که فعل «اکتتبها» در معناى حقیقى خود (نوشتن و نسخه بردارى پیامبراسلام) استعمال نشده باشد; زیرا به گواه تاریخ پیامبر(ص) آشنا به نوشتن نبوده است. بنابراین مقصود از آن، درخواست نوشتن از دیگران است; چنان که نوشته هاى بزرگان را دیگران مى نویسند، ولى به آنان نسبت مى دهند.
۳ - در عصر نزول قرآن، داستان ها و افسانه هاى گوناگون مکتوب وجود داشت. (و قالوا أسطیرالأوّلین اکتتبها)
۴ - کافران، مدعى بودند که قرآن همان افسانه هاى پیشینیان است که گروهى در هر صبح و شام و به صورت مخفیانه، بر پیامبر(ص) دیکته کرده و مى خوانند. (و قالوا أسطیرالأوّلین اکتتبها فهى تملى علیه بکرة و أصیلاً) مراد از صبح و شام، مى تواند وقت هایى باشد که مردم در منظر و مرأ نیستند و به طور معمول، کسى که مى خواهد متن مقدسى را بسارد، آن را به صورت پنهانى انجام مى دهد تا کسى خبردار نشود.
۵ - کافران مدعى بودند که گروهى با استنتاخ از افسانه هاى پیشینیان و املاى آن بر پیامبر(ص)، آن حضرت را در ساختن قرآن کمک مى کنند. (و أعانه علیه قوم ءاخرون ... و قالوا أسطیرالأوّلین اکتتبها فهى تملى علیه بکرة و أصیلاً)
۶ - کافران، در عصر بعثت منکر هر گونه نوآورى در قرآن بودند. (و قالوا أسطیرالأوّلین اکتتبها فهى تملى علیه بکرة و أصیلاً) این که کافران، قرآن را افسانه هاى پیشینیان مى شمردند، حاکى از آن است که آنان نه تنها منکر اصالت قرآن بودند; بلکه آن را فاقد هر گونه نوآورى نیز مى دانستند.
موضوعات مرتبط
- قرآن: تهمت افسانه به قرآن ۱، ۲، ۴، ۵; مکذبان نوآورى قرآن ۶
- کافران: ادعاى کافران ۴، ۵; تهمتهاى کافران ۱، ۲، ۴، ۵; کافران صدر اسلام و قرآن ۶
- محمد(ص): تهمت امداد به محمد(ص) ۵; تهمت به محمد(ص) ۲; تهمت املاى قرآن به محمد(ص) ۴
- مقارن بعثت: افسانه هاى مقارن بعثت ۳