المؤمنون ٥٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس پخش کردند کار خود را میان خود نامه‌هائی هر حزبی است بدانچه نزد ایشان است شادمان‌
|-|معزی=پس پخش کردند کار خود را میان خود نامه‌هائی هر حزبی است بدانچه نزد ایشان است شادمان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::53|٥٣]] | قبلی = المؤمنون ٥٢ | بعدی = المؤمنون ٥٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المؤمنون | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::53|٥٣]] | قبلی = المؤمنون ٥٢ | بعدی = المؤمنون ٥٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ»: کار دین خود را بخش بخش و پراکنده کردند و خودشان فرقه فرقه شدند. «زُبُراً»: جمع زُبْرَة به معنی قطعه و تکّه است. یا جمع زَبور به معنی کتاب. بدین معنی که: کارهای دین را از هم پاشیدند و پراکنده نمودند، یا این که کارهای دین خود را پراکنده کردند و در کتابهای جدا و مختلف گنجاندند (نگا: معجم الفاظ القرآن الکریم).
«فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ»: کار دین خود را بخش بخش و پراکنده کردند و خودشان فرقه فرقه شدند. «زُبُراً»: جمع زُبْرَة به معنی قطعه و تکّه است. یا جمع زَبور به معنی کتاب. بدین معنی که: کارهای دین را از هم پاشیدند و پراکنده نمودند، یا این که کارهای دین خود را پراکنده کردند و در کتابهای جدا و مختلف گنجاندند (نگا: معجم الفاظ القرآن الکریم).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۷


ترجمه

امّا آنها کارهای خود را در میان خویش به پراکندگی کشاندند، و هر گروهی به راهی رفتند؛ (و عجب اینکه) هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند!

|ولى آنها دينشان را ميان خود شعبه‌ها كردند و [فرقه‌ها شدند كه‌] هر فرقه‌اى به آنچه نزدشان است دلخوش‌اند
تا كار [دين‌]شان را ميان خود قطعه قطعه كردند [و] دسته دسته شدند: هر دسته‌اى به آنچه نزدشان بود، دل خوش كردند.
آن‌گاه مردم (با وجود این سفارش خدا) امر (دین) خود را پاره پاره کردند (و در آیین، فرقه فرقه شدند) و هر گروهی به آنچه نزد خود پسندیدند دلخوش گشتند.
پس کار [آیین] خود را میان خویش قطعه قطعه کردند [و گروه گروه شدند]، در حالی که هر گروهی به آن [آیینی] که نزد آنان است خوشحال و شادمانند [که آیینشان بر حق است.]
پس دين خود را فرقه‌فرقه كردند و هر فرقه‌اى به روشى كه برگزيده بود دلخوش بود.
ولی آنان در کارشان، در میان خود اختلاف و تفرقه یافتند، هر گروهی به آنچه در دست دارد، شادمان است‌
ولى كار [دين‌] خويش ميان خود پاره پاره كردند. هر گروهى به آنچه نزدشان است دلخوشند.
امّا مردمان کار و بار (دین) خود را به پراکندگی کشاندند و (هر گروهی به راهی رفتند، و عجب این که) هر دسته و جمعیّتی بدانچه دارند و برآنند خوشحال و شادانند (چرا که گمان می‌برند ایشان بر راستای راهند و دیگران کژ راهه می‌روند).
پس (آن‌گاه) کار (دین)شان را میان خودشان (با) نوشته‌هایی گوناگون قطعه قطعه کردند (و) هر دسته‌ای به آنچه نزدشان است، خوش(حال)اند.
پس پخش کردند کار خود را میان خود نامه‌هائی هر حزبی است بدانچه نزد ایشان است شادمان‌


المؤمنون ٥٢ آیه ٥٣ المؤمنون ٥٤
سوره : سوره المؤمنون
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ»: کار دین خود را بخش بخش و پراکنده کردند و خودشان فرقه فرقه شدند. «زُبُراً»: جمع زُبْرَة به معنی قطعه و تکّه است. یا جمع زَبور به معنی کتاب. بدین معنی که: کارهای دین را از هم پاشیدند و پراکنده نمودند، یا این که کارهای دین خود را پراکنده کردند و در کتابهای جدا و مختلف گنجاندند (نگا: معجم الفاظ القرآن الکریم).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - اقدام انسان ها به شکستن وحدت طریقه پیامبران، على رغم توصیه هاى أکید خدا بر حفظ آن (و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ... فتقطّعوا امرهم بینهم زبرًا) «فاء» در «فتقطّعوا»، براى تعقیب و بیان فرجام کار توصیه هاى خداوند به مردم در رابطه با پیروى از طریقه پیامبران و پرهیز از ایجاد دگرگونى در آن است. ضمیرهاى غایب جمع در «تقطّعوا»، «أمرهم» «بینهم»، «لدیهم» و «فرحون» به امت ها و پیروان انبیا باز مى گردد. کلمه «تقطع» (مصدر «تقطّعوا») و به معناى قطعه قطعه کردن است «أمر» به معناى شأن و کنایه از شیوه زندگى مطرح شده در آیات پیشین است. «زبر» (جمع «زبور») و به معناى قطعه ها است.

۲ - بى تقوایى مردمان، عامل برهم زدن وحدت رویه پیامبران و پیدایش تفرقه هاى دینى (و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ... فتقطّعوا أمرهم بینهم زبرًا)

۳ - دلبستگى شدید فرقه هاى مذهبى به طریقه خود، على رغم یگانگى طریقه پیامبران (و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ... کلّ حزب بما لدیهم فرحون)

۴ - لزوم اتحاد بر محور آیین الهى (سیره پیامبران) و پرهیز از فرقه گرایى (و إنّ هذه أُمّتکم ... فاتّقون ... کلّ حزب بما لدیهم فرحون)

۵ - وابستگى هاى کور فرقه اى، باعث استمرار یافتن تفرقه هاى مذهبى و انحراف از سیره پیامبران (و إنّ هذه أُمّتکم أُمّة وحدة ... کلّ حزب بما لدیهم فرحون)

موضوعات مرتبط

  • اتحاد: اهمیت اتحاد ۴; ملاک اتحاد ۴
  • اختلاف: عوامل اختلاف دینى ۵; منشأ اختلاف دینى ۲
  • انبیا: اتحاد انبیا ۱، ۲، ۳; اختلاف افکنى دشمنان انبیا ۱; عوامل انحراف از سیره انبیا ۵; نقش سیره انبیا ۴
  • تقوا: آثار بى تقوایى ۲
  • خدا: توصیه هاى خدا ۱
  • فرقه گرایى: آثار فرقه گرایى ۵; اجتناب از فرقه گرایى ۴
  • فرقه هاى مذهبى: علایق فرقه هاى مذهبى ۳

منابع