الأنبياء ٦٢: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گفتند آیا تو کردی این را به خدایان ما ای ابراهیم | |-|معزی=گفتند آیا تو کردی این را به خدایان ما ای ابراهیم | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأنبياء | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::62|٦٢]] | قبلی = الأنبياء ٦١ | بعدی = الأنبياء ٦٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۵
ترجمه
| الأنبياء ٦١ | آیه ٦٢ | الأنبياء ٦٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
- اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
- مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
- مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
- گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
- ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
- محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
- تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
- اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
- بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
- توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
- بحث روايتى
- چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد
نکات آیه
۱- بت پرستان، حضرت ابراهیم(ع) را شکننده بت ها مى دانستند. (قالوا ءأنت فعلت هذا بالهتنا یإبرهیم )
۲- بت پرستان، ابراهیم(ع) را براى اعتراف به شکستن بت ها مورد بازجویى قرار دادند. (قالوا ءأنت فعلت هذا بالهتنا یإبرهیم ) استفهام در «ءأنت» استفهام تقریرى و به منظور اعتراف گرفتن از مخاطب است; یعنى، بت پرستان مى دانستند که ابراهیم(ع) شکننده بت ها است; ولى به خاطر اقرار و اعتراف گرفتن از آن حضرت گفتند: «ءأنت فعلت».
۳- بتکده قوم ابراهیم، محل محاکمه و بازجویى ابراهیم(ع) * (قالوا ءأنت فعلت هذا بالهتنا یإبرهیم ) «هذا» اشاره به شىء نزدیک است و مشارالیه آن، عمل ابراهیم(ع) (شکستن بت ها) است. از این رو مى توان استفاده کرد که محل محاکمه آن حضرت در خود بتکده و یا نزدیک به آن بوده است.
۴- اعتراف گرفتن از متهمان و مجرمان در منظر همگان، از شیوه هاى محاکمه و کیفر دادن در میان قوم بت پرست ابراهیم (قالوا فأتوا به على أعین الناس ... قالوا ءأنت فعلت هذا بالهتنا یإبرهیم)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): اقرار ابراهیم(ع) ۲; بت شکنى ابراهیم(ع) ۱; فلسفه بازجویى ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲; مکان بازجویى ابراهیم(ع) ۳; نظام قضایى دوران ابراهیم(ع) ۴
- اقرار: اقرار از متهم ۴
- قوم ابراهیم: بینش قوم ابراهیم ۱; معبد قوم ابراهیم ۳
