البقرة ١١٧

بَدِيعُ‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ وَ إِذَا قَضَى‌ أَمْراً فَإِنَّمَا يَقُولُ‌ لَهُ‌ کُنْ‌ فَيَکُونُ‌

ترجمه

هستی بخش آسمانها و زمین اوست! و هنگامی که فرمان وجود چیزی را صادر کند، تنها می‌گوید: «موجود باش!» و آن، فوری موجود می‌شود.

پديد آورنده‌ى آسمان‌ها و زمين است و چون چيزى را اراده كند همين كه بگويد: باش، مى‌شود

[او] پديد آورنده آسمانها و زمين [است‌]، و چون به كارى اراده فرمايد، فقط مى‌گويد: «[موجود] باش»؛ پس [فوراً موجود] مى‌شود.

او آفریننده آسمانها و زمین است و چون اراده آفریدن چیزی کند، به محض آنکه گوید: موجود باش، موجود خواهد شد.

[بی سابقه ماده، مدت و نقشه] پدیدآورنده آسمان ها و زمین است. وهنگامی که فرمان به وجود آمدن چیزی را صادر کند فقط به آن می گوید: «باش». پس بی درنگ می باشد.

آفريننده آسمانها و زمين است. چون اراده چيزى كند، مى‌گويد: موجود شو. و آن چيز موجود مى‌شود.

نو پدیدآورنده آسمانها و زمین است، و چون به کاری اراده کند، فقط می‌گوید موجود شو و بی‌درنگ موجود می‌شود

نو پديدآرنده آسمانها و زمين است و چون خواهد كارى گزارد آن را همين گويد: باش، پس مى‌باشد.

هستی بخش آسمانها و زمین، او است. و هنگامی که فرمان وجود چیزی را صادر کند، تنها بدو می‌گوید: باش! پس می‌شود.

(او) پدیدآورنده‌ی آغازین آسمان‌ها و زمین بدون هیچ سابقه‌ای است و هنگامی که (تکوین) چیزی را اراده فرماید، پس تنها برای آن می‌گوید: «شو»، پس می‌شود.

پدیدآرنده آسمانها و زمین و هرگاه بگذارند امری را جز این نیست که گویدش بشو پس بشود

البقرة ١١٦	آیه ١١٧	البقرة ١١٨
سوره : سوره البقرة نزول : ٥ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَدِیعُ»: کسی که چیزها را بدون مُدل و نمونه قبلی پدید می‌آورد. نوآفرین. این واژه فَعیل به معنی مُفْعِل است، و در معنی مُبْدِع به کار رفته است. «قَضَی»: خواست. اراده‌اش بر آن تعلّق گرفت. «اَمْراً»: کار. «کُنْ»: باش. بشو. پدید آی. افعال (کُنْ) و (یَکُونُ) در اینجا تامّه‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِنَ‌ مَثَلَ‌ عِيسَى‌ عِنْدَ اللَّهِ‌... (۳) إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْ‌ءٍ إِذَا... (۳) إِنَّمَا أَمْرُهُ‌ إِذَا أَرَادَ شَيْئاً... (۴) وَ مَا أَمْرُنَا إِلاَّ وَاحِدَةٌ... (۱)

تفسیر

• آيات ۱۱۶ و ۱۱۷ بقره
• دو برهان در رد اعتقاد به پيدايش فرزند از خداى سبحان
• دو نكته : ۱ عبادت شامل همه مخلوقات است ۲ فعل خدا تدريجى نيست
• معنى ((سبحان ))
• بحث روايتى (شامل روايتى در ذيل جمله ((بديع السموات و الارض )))
• بحثى علمى و فلسفى (بيان اينكه هر موجودى بديع الوجود است )

• آيه ۱۱۶ - ۱۱۷
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• خرافات يهود و نصارى و مشركان
• نكته ها
• نكته : ۱ دلائل نفى فرزند
• نكته : ۲ تفسير جمله كن فيكون
• نكته : ۳ چگونه چيزى از عدم به وجود مى آيد ؟
• پاسخ

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، آفریننده و مبتکر آسمانها و زمین بدون وجود نمونه اى از پیش (بدیع السموت و الأرض) «بدیع» بر گرفته شده از ابداع است و «ابداع» به معناى اختراع چیزى است بدون الگو و نمونه قبلى.

۲ - جهان آفرینش، داراى آسمانهاى متعدد (بدیع السموت)

۳ - آسمانها و زمین (جهان هستى) را آغازى بوده است. (بدیع السموت و الأرض)

۴ - آفریده، همواره در اختیار آفریننده خویش و مطیع اوست. (کل له قنتون. بدیع السموت و الأرض) برداشت فوق بر این اساس است که «بدیع السماوات» به منزله تعلیل براى «کل له قانتون» باشد.

۵ - آفرینش آسمانها و زمین، بدون مثال و الگویى از پیش، دلیل منزه بودن خدا از اختیار کردن فرزند و نیاز داشتن به آن (قالوا اتخذ اللّه ولداً سبحنه بل ... بدیع السموت و الأرض) برداشت فوق بر این اساس است که «بدیع السماوات ...» همانند جمله «له ما فى السماوات ...»، دلیل و برهانى براى تنزیه خداوند از داشتن فرزند باشد.

۶ - خداوند، بر پدیدآوردن هر آنچه که بخواهد و هر آنچه تقدیر کرده، تواناست. (إذا قضى أمراً فإنما یقول له کن فیکون)

۷ - آفرینش هر موجود در گرو تقدیر خدا و فرمان او به تحقق آن است. (إذا قضى أمراً فإنما یقول له کن فیکون)

۸ - فرمان خدا بر پدید آمدن هر چیز، کافى در تحقق یافتن آن است. (فإنما یقول له کن فیکون) حصر در جمله «إنما یقول ...» گویاى برداشت فوق است.

۹ - خداوند، در ایجاد اشیا بى نیاز از استخدام وسایط است. (إذا قضى أمراً فإنما یقول له کن فیکون)

۱۰ - اقتدار خداوند بر ایجاد «هر آنچه که اراده کند»، دلیل بر منزه بودنش از اختیار کردن فرزند و نیاز داشتن به آن است. (قالوا اتخذ اللّه ولداً سبحنه بل ... و إذا قضى أمراً فإنما یقول له کن) برداشت فوق بر این اساس است که: جمله «و إذا قضى أمراً ...» نیز، همانند فرازهاى قبل، دلیل و برهان براى تنزیه خدا از داشتن فرزند باشد.

روایات و احادیث

۱۱ - سدیر صیرفى مى گوید: شنیدم حمران بن اعین از امام باقر(ع) از سخن خداوند «بدیع السماوات و الأرض» سؤال نمود، امام فرمودند: «ان اللّه ابتدع الاشیاء بعلمه کلها على غیر مثال کان قبله فابتدع السماوات و الأرضین و لم یکن قبلهن سماوات و لاأرضون ...; خداوند، تمام اشیا را با علم خود آفرید، بدون اینکه سابقاً مشابهى داشته باشند و آسمانها و زمینها را آفرید در حالى که قبل از آن آسمانها و زمینهایى نبود ...».

۱۲ - صفوان بن یحیى مى گوید از امام رضا(ع) از اراده خدا سؤال کردم، امام فرمود: «... فارادة اللّه الفعل لاغیر ذلک، یقول له: «کن فیکون» بلا لفظ و لانطق بلسان و لاهمة و لاتفکر و لاکیف لذلک کما انه لاکیف له; ... اراده خدا عین فعل اوست نه چیز دیگر و هنگامى که خدا فرمان وجود چیزى را صادر کند، به او مى گوید «موجود باش» و به دنبال این فرمان آن چیز موجود مى شود بدون آنکه لفظى و گفتارى یا قصد و فکرى از او صادر شود و اراده خدا از مقوله کیف نیست، همان طور که خداوند داراى کیفیت نیست».

موضوعات مرتبط

• آسمان: آغاز خلقت آسمان ها ۳; ابداع آسمان ها ۱، ۵; تعدد آسمان ۲; خالق آسمان ۱
• آفرینش: آغاز خلقت آفرینش ۳
• اسماء و صفات: صفات جلال ۵; صفات جمال ۵، ۹
• خدا: ابداع خدا ۱، ۵، ۱۱; اراده خدا ۱۰، ۱۲; افعال خدا ۱۲; اوامر خدا ۷، ۸; بى نیازى خدا ۵، ۹; تقدیرات خدا ۶، ۷; خالقیت خدا ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲; خدا و فرزند ۵، ۱۰; دلایل تنزیه خدا ۵، ۱۰; قدرت خدا ۶، ۱۰
• زمین: آغاز خلقت زمین ۳ ;ابداع زمین ۵،۱ ; خالق زمین۱
• قضا و قدر: ۶، ۷
• موجودات: انقیاد موجودات ۴; خلقت موجودات ۹; کیفیت خلقت موجودات ۷، ۸