مريم ٢٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس بانگ بدو زد از زیرش که اندوهگین نباش همانا نهاد پروردگار تو زیر تو جوئی را
|-|معزی=پس بانگ بدو زد از زیرش که اندوهگین نباش همانا نهاد پروردگار تو زیر تو جوئی را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::24|٢٤]] | قبلی = مريم ٢٣ | بعدی = مريم ٢٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::24|٢٤]] | قبلی = مريم ٢٣ | بعدی = مريم ٢٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«نَادَاهَا»: او را صدا زد. فاعل جبرئیل است. برخی آن را عیسی می‌دانند که از درون شکم، مادر خود را ندا داده است. «مِن تَحْتِهَا»: از مکان پائین و زیرین او. «تَحْتَکِ»: زیرین و پائین تو. «سَرِیّاً»: چشمه. رودخانه کوچک. پیدایش این آب، نخستین نشانه دالّ بر پاکی و کرامت مریم بود. از ماده (سَری، یَسْری). انسان والامقام که مراد عیسی است. یا از ماده (سَرا، یَسْرُو). «قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّاً»: خداوند پائین‌تر از مکان تو چشمه‌ای یا رودخانه‌ای پدیدار کرده است. خداوند از تو بزرگواری را به وجود می‌آورد.
«نَادَاهَا»: او را صدا زد. فاعل جبرئیل است. برخی آن را عیسی می‌دانند که از درون شکم، مادر خود را ندا داده است. «مِن تَحْتِهَا»: از مکان پائین و زیرین او. «تَحْتَکِ»: زیرین و پائین تو. «سَرِیّاً»: چشمه. رودخانه کوچک. پیدایش این آب، نخستین نشانه دالّ بر پاکی و کرامت مریم بود. از ماده (سَری، یَسْری). انسان والامقام که مراد عیسی است. یا از ماده (سَرا، یَسْرُو). «قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّاً»: خداوند پائین‌تر از مکان تو چشمه‌ای یا رودخانه‌ای پدیدار کرده است. خداوند از تو بزرگواری را به وجود می‌آورد.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۲


ترجمه

ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که: «غمگین مباش! پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی (گوارا) قرار داده است!

|پس از طرف پايين پايش او را صدا زد كه: غم مدار، پروردگارت زير پاى تو چشمه آبى پديد آورده است
پس، از زيرِ [پاى‌] او [فرشته‌] وى را ندا داد كه: غم مدار، پروردگارت زير [پاى‌] تو چشمه آبى پديد آورده است.
پس از زیر آن درخت (روح القدس یا فرزندش عیسی) او را ندا کرد که غمگین مباش که خدای تو از زیر قدم تو چشمه آبی جاری کرد.
پس کودک از زیر [پای] او ندایش داد: غمگین مباش که پروردگارت از زیر [پای] تو نهر آبی پدید آورده است [تا بیاشامی و شستشو کنی.]
كودك از زير او ندا داد: محزون مباش، پروردگارت از زير پاى تو جوى آبى روان ساخت.
از فرودست او ندا در داد که اندوهگین مباش، پروردگارت از فرودست تو جویباری روان کرده است‌
پس [كودك‌] او را از زير او- يعنى در شكم او- آواز داد: اندوه مخور، پروردگار تو از زير پايت جويى روان ساخت
(جبرئیل) از پائین او، وی را صدا زد (و گفت که از تنهائی و نبودن خوردنی و نوشیدنی، و از این که مردم چه خواهند گفت) غمگین مباش. پروردگارت پائین (تر از) تو چشمه‌ای پدید آورده است (و روانش کرده است).
پس (مسیح) از زیر (پای) او [:مریم] وی را ندا داد: «غم مدار، همانا پروردگارت زیر پایت (شخصی) سربلند و والا مقام نهاده است.»
پس بانگ بدو زد از زیرش که اندوهگین نباش همانا نهاد پروردگار تو زیر تو جوئی را


مريم ٢٣ آیه ٢٤ مريم ٢٥
سوره : سوره مريم
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَادَاهَا»: او را صدا زد. فاعل جبرئیل است. برخی آن را عیسی می‌دانند که از درون شکم، مادر خود را ندا داده است. «مِن تَحْتِهَا»: از مکان پائین و زیرین او. «تَحْتَکِ»: زیرین و پائین تو. «سَرِیّاً»: چشمه. رودخانه کوچک. پیدایش این آب، نخستین نشانه دالّ بر پاکی و کرامت مریم بود. از ماده (سَری، یَسْری). انسان والامقام که مراد عیسی است. یا از ماده (سَرا، یَسْرُو). «قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّاً»: خداوند پائین‌تر از مکان تو چشمه‌ای یا رودخانه‌ای پدیدار کرده است. خداوند از تو بزرگواری را به وجود می‌آورد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- مریم(س)، در کنار درخت خرما وضع حمل نمود و عیسى(ع) را به دنیا آورد. (فأجاءها المخاض إلى جذع النخلة ... فنادیها) «فاء» در «فناداها» فصیحه است و از جمله اى محذوف، قبل از خود، حکایت مى کند و مضمون آن جمله، خبر از ولادت عیسى(ع) در کنار درخت است.

۲- حضرت عیسى(ع) در شرایط سخت روحى و جسمى مادرش مریم(س) پس از زایمان با وى سخن گفت و او را دل دارى داد. (فحملته ... فنادیها من تحتها ألاّتحزنى) مراد از ضمیر فاعلى در «نادى» - به قرینه ضمائر «فحملته فانتبذت به» در آیات قبل - حضرت عیسى(ع) است و مراد از ضمیر «من تحتها» همانند ضمیر «فناداها» حضرت مریم(س) است. برخى فاعل «نادى» را جبرئیل دانسته و ضمیر «من تحتها» را به «نخلة» یا «مریم» ارجاع داده اند; ولى سیاق آیات با آنچه گفته شد سازگارتر است.

۳- عیسى(ع) در بدو تولد، مادرش مریم(س) را به اندوهگین نبودن توصیه کرد. (فنادیها من تحتها ألاّتحزنى)

۴- خداوند، هم زمان با ولادت عیسى(ع)، در نقطه اى پایین تر از مکان استقرار مریم(س)، جویبارى پدیدار ساخت. (فنادیها من تحتها ألاّتحزنى قد جعل ربّک تحتک سریًّا) «سرىّ» به معناى نهر کوچک است و به معناى «رفیع» نیز استعمال شده است، ولى جمله «اشربى» - در آیات بعد - قرینه بر اراده معناى اول است.

۵- عیسى(ع) در بدو تولد، مادرش مریم(س) را به روان شدن جویبارى در پایین دست او بشارت داد. (فنادیها ... قد جعل ربّک تحتک سریًّا)

۶- نبود آب به هنگام زایمان، موجب نگرانى شدید مریم(س) شده بود. (ألاّتحزنى قد جعل ربّک تحتک سریًّا) «قد جعل» تعلیل براى «ألاّتحزنى» است، یعنى محزون نباش، زیرا خداوند در پایین دست تو آیى روان قرار داده است. از این تعلیل مى توان دریافت که تا چه اندازه مریم(س) براى آب نگران بوده و این بشارت چه نقشى در شادمانى وى ایفا کرده است.

۷- زنان، پس از زایمان - به ویژه در ساعات نخستین آن - نیازمند آب آشامیدنى، آرامش روحى و روانى و نداشتن حزن و اندوه اند. (ألاّتحزنى قد جعل ربّک تحتک سریًّا) توصیه شدن مریم(س) به محزون نبودن و نیز فراهم ساختن آنچه او را شادمان مى کند، (آب روان) اشاره به ضرورى بودن آرامش و انبساط خاطر پس از زایمان زنان دارد.

۸- امدادرسانى به انسان هاى شایسته و پاکدامن - به ویژه در شرایط سخت - از جلوه هاى ربوبیت خداوند است. (قد جعل ربّک تحتک سریًّا)

۹- عملکرد عوامل طبیعى، عمل خداوند است. (قد جعل ربّک تحتک سریًّا) اِسناد فراهم آوردن نهر آب به خداوند، مى تواند ناظر به این نکته باشد که چون عوامل طبیعى، مجراى ظهور افعال خداوند هستند، پس کار آنها در حقیقت کار خدا است.

۱۰- طبیعت، در تسخیر مشیت و خواست خداوند است. (قد جعل ربّک تحتک سریًّا) ممکن است اسناد فراهم آوردن نهر آب به خداوند، به این لحاظ باشد که اسباب طبیعى جز به اذن خداوند نمى توانند اثرى ایجاد کنند.

۱۱- ویژگى هاى حضرت عیسى(ع)، از اولین لحظه میلاد او بروز کرد. (فنادیها من تحتها ألاّتحزنى قد جعل ربّک تحتک سریًّا) کلمه «من تحتها» (از پایین او) دلالت مى کند که حضرت عیسى(ع) هنگامى این سخنان را گفته که هنوز مادرش، حتى او را به آغوش نگرفته و بر دامن خویش ننشانده بود، شناخت حالات مادر و پى بردن به نیازهاى روحى او، بیانگر عمق توان مندى هاى حضرت عیسى(ع) است.

۱۲- در پى زایمان مریم(س)، فرشته الهى (جبرئیل) او را از جارى شدن آب در پایین پایش با خبر ساخت. (فنادیها من تحتها ألاّتحزنى قد جعل ربّک تحتک سریًّا) محتمل است که ضمیر فاعلى در فناداها به فرشته الهى برگردد.

روایات و احادیث

۱۳- «عن أبى جعفر(ع): ضرب عیسى(ع) برجله فظهرت عین ماء تجرى ; از امام باقر(ع) روایت شده: عیسى(ع) (هنگام ولادت) پاى خود را بر زمین زد، پس چشمه آب روانى ظاهر شد».[۱]

۱۴- «قال رسول اللّه (ص): ... و هذا عیسى ابن مریم(ع) قال اللّه - عزّوجلّ- فیه «فناداها من تحتها ألاّتحزنى...» فکلّم أمّه وقت مولده ; از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: ... این عیسى بن مریم(ع) است که خداوند - عزّوجلّ - در باره او فرمود «فناداها من تحتها ألاّتحزنى ...» پس عیسى(ع) با مادرش به هنگام ولادت سخن گفت».[۲]

موضوعات مرتبط

  • آب: چشمه آب ۱۳
  • جبرئیل: جبرئیل و مریم(ع) ۱۲
  • خدا: افعال خدا ۴، ۹; حاکمیت مشیت خدا ۱۰; زمینه امدادهاى خدا ۸; نشانه هاى ربوبیت خدا ۸
  • زائو: اهمیت آرامش زائو ۷; نیازهاى معنوى زائو ۷
  • طبیعت: تسخیر طبیعت ۱۰
  • عفیفان: امداد به عفیفان ۸
  • عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۹
  • عیسى(ع): بشارتهاى عیسى(ع) ۵; تکلم عیسى(ع) در نوزادى ۲، ۳، ۱۴; توصیه هاى عیسى(ع) ۳; دلدارى عیسى(ع) ۲; قصه عیسى(ع) ۲، ۳، ۱۳، ۱۴; معجزه عیسى(ع) ۱۳; ولادت عیسى(ع) ۴; ویژگیهاى عیسى(ع)۱۱; ویژگیهاى ولادت عیسى(ع) ۱۱
  • مریم(ع): اندوه مریم(ع) ۳; بشارت به مریم(ع) ۵; بى آبى در زایمان مریم(ع)۶; توصیه به مریم(ع) ۳; دلدارى به مریم(ع) ۲; زایمان مریم(ع) ۱۲; عوامل نگرانى مریم(ع) ۶; قصه مریم(ع) ۲، ۳، ۵، ۶; مکان زایمان مریم(ع) ۱; نخل قصه مریم(ع) ۱; نهر آب قصه مریم(ع) ۴، ۵، ۱۲; وحى به مریم(ع) ۱۲
  • نیازها: نیاز به آرامش ۷

منابع

  1. مجمع البیان، ج ۶، ص ۷۹۰; بحارالأنوار، ج ۱۴، ص ۲۲۶.
  2. روضة الواعظین، ص ۸۳; بحارالأنوار، ج ۱۴- ، ص ۲۲۰، ح ۳۲.