الإسراء ٨٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و می‌فرستیم از قرآن آنچه درمان و رحمتی است برای مؤمنان و نیفزاید ستمگران را مگر زیان‌
|-|معزی=و می‌فرستیم از قرآن آنچه درمان و رحمتی است برای مؤمنان و نیفزاید ستمگران را مگر زیان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::82|٨٢]] | قبلی = الإسراء ٨١ | بعدی = الإسراء ٨٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::82|٨٢]] | قبلی = الإسراء ٨١ | بعدی = الإسراء ٨٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«شِفَآءٌ»: بهبودی از بیمارهای فکری و اخلاقی فرد و جامعه. مراد مرحله پاک‌سازی یا به اصطلاح عرفاء مقام تخلیه است. «رَحْمَةٌ»: رحمت یزدان به بندگان، بر اثر شکفتن گُل ایمان در پرتو آیات قرآن. مراد مرحله نوسازی یا به اصطلاح عرفاء مقام تحلیه است.
«شِفَآءٌ»: بهبودی از بیمارهای فکری و اخلاقی فرد و جامعه. مراد مرحله پاک‌سازی یا به اصطلاح عرفاء مقام تخلیه است. «رَحْمَةٌ»: رحمت یزدان به بندگان، بر اثر شکفتن گُل ایمان در پرتو آیات قرآن. مراد مرحله نوسازی یا به اصطلاح عرفاء مقام تحلیه است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۹


ترجمه

و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است برای مؤمنان، نازل می‌کنیم؛ و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمی‌افزاید.

|و از قرآن آنچه را براى مؤمنان شفا و رحمت است نازل مى‌كنيم، ولى ستمگران را جز زيان نمى‌افزايد
و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‌كنيم، و[لى‌] ستمگران را جز زيان نمى‌افزايد.
و ما آنچه از قرآن فرستیم شفا (ی دل) و رحمت (الهی) برای اهل ایمان است و ظالمان را به جز زیان (و شقاوت) چیزی نخواهد افزود.
و ما از قرآن آنچه را برای مؤمنان مایه درمان ورحمت است، نازل می کنیم وستمکاران را جز خسارت نمی افزاید.
و اين قرآن را كه براى مؤمنان شفا و رحمت است، نازل مى‌كنيم، ولى كافران را جز زيان نيفزايد.
و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفابخش و رحمت است نازل می‌کنیم، و [این کتاب‌] بر ستمکاران [مشرک‌] جز زیان نیفزاید
و قرآن را فروفرستيم كه براى مؤمنان بهبود و بخشايش است، و ستمكاران- كافران- را جز زيانكارى نيفزايد.
(حق چگونه نیرومند و پیروز نمی‌گردد؟ وقتی که) ما آیاتی از قرآن را فرو می‌فرستیم که مایه‌ی بهبودی (دلها از بیماریهای نادانی و گمراهی، و پاک‌سازی درونها از کثافات هوا و هوس و تنگ‌چشمی و آزمندی و تباهی) و رحمت مؤمنان (به سبب در برداشتن ایمان و رهنمودهای پرخیر و برکت یزدان) است، ولی بر ستمگران (کافر، به سبب ستیز با نور حق و داشتن روح طغیان) جز زیان نمی‌افزاید.
و ما از قرآن آنچه را (که هم) او برای مؤمنان (مایه‌ی) درمان و رحمتی است، به تدریج فرو می‌فرستیم (اما) ستمکاران را جز زیانی نمی‌افزاید.
و می‌فرستیم از قرآن آنچه درمان و رحمتی است برای مؤمنان و نیفزاید ستمگران را مگر زیان‌


الإسراء ٨١ آیه ٨٢ الإسراء ٨٣
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شِفَآءٌ»: بهبودی از بیمارهای فکری و اخلاقی فرد و جامعه. مراد مرحله پاک‌سازی یا به اصطلاح عرفاء مقام تخلیه است. «رَحْمَةٌ»: رحمت یزدان به بندگان، بر اثر شکفتن گُل ایمان در پرتو آیات قرآن. مراد مرحله نوسازی یا به اصطلاح عرفاء مقام تحلیه است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- نزول آیات قرآن از جانب خداوند، جلوه حق و مایه نابودى باطل (و قل جاء الحقّ و زهق البطل ... و ننزل من القرءان) ذکرِ «و ننزّل من القرآن» پس از اعلام پیروزى حق و شکست باطل مى تواند به منظور نکته یاد شده باشد.

۲- نزول آیات قرآن از سوى خداوند، براى شفابخشى بیماریهاى روحى و فکرى انسان است. (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة) از آنجایى که قرآن، کتاب هدایت و وجه غالب آن، کتاب معنویت است; شفا بودن آن مى تواند رفع مشکلات فکرى و روحى باشد.

۳- نقش نزول تدریجى آیه هاى قرآن، در زدایش بیمارى انسانها (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة) برخى اهل لغت برآنند که ماده «نزل» در باب تفعیل، به معناى نزول تدریجى است. بنابراین، ذکر نزول قرآن به صورت تدریجى و یادآورى هدف آن که شفاست، گویاى حقیقت فوق است.

۴- قرآن، شفابخش هرگونه بیمارى در انسانهاست. (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء)

۵- انسان، بدون هدایت وحى، گرفتار نوعى بیمارى فکرى، روحى و اخلاقى است. (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة) از اینکه نزول قرآن براى شفابخشى معرفى شده است، حکایت از آن دارد که بدون وحى، بشر گرفتار مرضهاى علاج ناپذیر روحى است.

۶- آیات قرآن، رحمتى بزرگ از جانب خدا براى اهل ایمان است. (و ننزّل ... رحمة للمؤمنین)

۷- تنها اهل ایمان و حق پذیران، برخوردار از شفا و رحمت قرآنند. (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین)

۸- شفابخشى قرآن نسبت به بیماریهاى روحى، فکرى و اخلاقى توأم با رحمت، شفقت و مهربانى است. (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین) ذکر دو صفت «شفاء» و «رحمت» براى قرآن، در کنار یکدیگر، مى تواند مشعر به معناى یاد شده باشد.

۹- راه یابى برخى بیماریهاى فکرى، روحى و اخلاقى در مؤمنان و نیاز آنان به درمان خویش با قرآن (و ننزّل من القرءان ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین)

۱۰- ظالمان نه تنها از رحمت و شفاى قرآن بهره اى نمى گیرند; بلکه تنها، مایه خسران و زیان آنان مى شود. (و لایزید الظلمین إلاّ خسارًا)

۱۱- کافران حق ناپذیر، ظالمند و از موهبت رحمت و شفابخشى قرآن، تنها خسارت و زیان به ارمغان مى برند. (شفاء و رحمة للمؤمنین و لایزید الظلمین إلاّ خسارًا) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که مراد از «ظالمین» - به قرینه مقابله با «مؤمنین» - کافران باشند.

۱۲- انسانها خود، در بهره بردن یا محرومیت از هدایت قرآن نقش اصلى را دارند. (من القرءان ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و لایزید الظلمین إلاّ خسارًا) وصف «مؤمنین» و «ظالمین» مشعر به علیت است; یعنى، روحیه حق پذیرى مؤمن، زمینه بهرهورى وى از شفا و روحیهء حق ناپذیرى ظالم، عامل محرومیت وى از قرآن است.

روایات و احادیث

۱۳- «عن أبى عبدالله(ع):... إنما الشفاء فى علم القرآن لقوله: «و ننزّل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین»... ;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است: ... همانا شفا در علم قرآن است; زیرا خداوند مى فرماید: و ننزّل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین ...».

۱۴- «قال أبوعبدالله(ع): ما اشتکى أحد من المؤمنین شکایة قطّ و قال بإخلاص نیة و مسح موضع العلة و یقول «و ننزّل من القرآن ...» إلاّ عوفى من تلک العلة أیّة علّة کانت...;[۲] از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: مؤمنى بیمار نشده که در حال بیمارى با نیت خالص جاى بیمارى را مسح کند و بگوید: «و ننزّل من القرآن...» مگر اینکه از آن بیمارى شفا یافته است...».

موضوعات مرتبط

  • انحراف: زمینه انحراف اخلاقى ۵; زمینه انحراف فکرى ۵; موانع انحراف فکرى ۲
  • انسان: نقش انسان ها ۱۲
  • باطل: عوامل شکست باطل ۱
  • بیمارى: درمان بیمارى روانى ۹; زمینه بیمارى روانى ۵; شفاى بیمارى روانى ۸; عوامل درمان بیمارى ۳، ۴، ۹
  • حق: رحمت بر حق پذیران ۷; شفاى حق پذیران ۷; فضایل حق پذیران ۷; ظلم حق ناپذیران ۱۱; عوامل زیان حق ناپذیران ۱۱; نشانه هاى حق ۱
  • ظالمان ۱۱: عوامل زیان ظالمان ۱۱ ۱۰
  • قرآن: آثار روانى نزول قرآن ۲; آثار نزول تدریجى قرآن ۳; آثار نزول قرآن ۱; رحمت در شفابخشى قرآن ۸; رحمت قرآن ۶; زمینه محرومیت از قرآن ۱۲; زمینه هدایتگرى قرآن ۱۲; شفابخشى قرآن ۲، ۳، ۴، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳، ۱۴; محرومان از رحمت قرآن ۱۰، ۱۱; مشمولان رحمت قرآن ۷; مهربانى در شفابخشى قرآن ۸; نقش قرآن ۴، ۱۰; ویژگیهاى شفابخشى قرآن ۸
  • کافران: ظلم کافران ۱۱; عوامل زیان کافران ۱۱
  • مؤمنان: درمان بیمارى روانى مؤمنان ۹; رحمت بر مؤمنان ۶، ۷; شفاى مؤمنان ۷; فضایل مؤمنان ۷; نیازهاى معنوى مؤمنان ۹
  • وحى: هدایتگرى وحى ۵

منابع

  1. ↑ تفسیرعیاشى، ج ۲، ص ۲۶۴، ح ۴۳; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۱۳، ح ۴۱۲ و ۴۱۳.
  2. ↑ نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۱۳، ح ۴۱۵; بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۵۴، ح ۱۸.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الإسراء_٨٢&oldid=110276»