الإسراء ٢٨: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و اگر روی گردانی از ایشان در پی رحمتی از پروردگار خویش که امیدش داری پس بگو بدیشان گفتاری نرم و آرام | |-|معزی=و اگر روی گردانی از ایشان در پی رحمتی از پروردگار خویش که امیدش داری پس بگو بدیشان گفتاری نرم و آرام | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الإسراء | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::28|٢٨]] | قبلی = الإسراء ٢٧ | بعدی = الإسراء ٢٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إبْتِغَآءَ»: خواستن. چشم داشتن. مفعولٌ‌له یا این که حال است. و تقدیر چنین است: إِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمْ مُبْتَغِیاً رَحْمَةَ. «تَرْجُوهَا»: امیدوار بدانی. خواستار آنی. می‌تواند حال بوده و تقدیر چنین باشد: راجِیاً إِیّاها. «قَوْلاً مَّیْسُوراً»: سخن خوب و گفتار نرم. مراد هرگونه سخن نیک و برخورد محترمانه و مهربانانه است. | «إبْتِغَآءَ»: خواستن. چشم داشتن. مفعولٌ‌له یا این که حال است. و تقدیر چنین است: إِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمْ مُبْتَغِیاً رَحْمَةَ. «تَرْجُوهَا»: امیدوار بدانی. خواستار آنی. می‌تواند حال بوده و تقدیر چنین باشد: راجِیاً إِیّاها. «قَوْلاً مَّیْسُوراً»: سخن خوب و گفتار نرم. مراد هرگونه سخن نیک و برخورد محترمانه و مهربانانه است. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۸
ترجمه
| الإسراء ٢٧ | آیه ٢٨ | الإسراء ٢٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إبْتِغَآءَ»: خواستن. چشم داشتن. مفعولٌ‌له یا این که حال است. و تقدیر چنین است: إِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمْ مُبْتَغِیاً رَحْمَةَ. «تَرْجُوهَا»: امیدوار بدانی. خواستار آنی. می‌تواند حال بوده و تقدیر چنین باشد: راجِیاً إِیّاها. «قَوْلاً مَّیْسُوراً»: سخن خوب و گفتار نرم. مراد هرگونه سخن نیک و برخورد محترمانه و مهربانانه است.
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۳۹، سوره اسرى
- قضاء تشريعى خداوند به نپرستيدن جز او
- نيكى كردن به والدين ، از مهمترين واجبات بعد از توحيد
- آيه در مقام انحصار حكم به دوران پيرى پدر ومادر نيست !
- امر به تواضع وخضوع در برابر والدين ودعا براى آنها
- اشاره به وجه اينكه فرمود: اسرافكاران برادران شياطين هستند
- نهى از افراط وتفريط در انفاق
- نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده
- نهى شديد از زناكارى
- بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا
- معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا((
- نهى از تصرف در مال يتيم وامر به وفاء به عهد
- امر به مراعات عدالت ووفا در كيل ووزن وبيان ((خير(( و((احسن تاءويلا(( بودن آن
- نهى از متابعت از غير علم (لاتقف ما ليس لك به علم )
- اشاره به حكم فطرت به لزوم پيروى از علم يا پيروى از ظنّ به استناد حجت علمىوعقلى
- رد اشكالاتى به آيه كه مى گويد عمل به اين آيه خود متابعت از ظن است !
- تعليل نهى از پيروى از غير علم به : ((ان السمع والبصر والفوادكل اولئك كان عنه مسؤ ولا((
- كلام مجمع البيان در معناى آيه (ولاتقف ما ليس لك به علم ) ونقد آن
- نهى از تكبر وگردن فرازى كردن
- بحث روايتى
- رواياتى در ذيل جمله : ((وبالوالدين احسانا(( درباره نيكى كردن به پدر ومادر
- چند روايت در معناى ((اوابين ((
- رواياتى درباره اجتناب از افراط وتفريط در انفاق درذيل آيه : ((ولاتجعل يدك مغلولة الى عنقك ...((
- اعمالى كه با ايمان به خدا سازگارى ندارد
- چند روايت در ذيل آيه : ((ومن قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا...((
- رواياتى درباره پيروى نكردن از غير علم وتقسيم شدن ايمان ، بر اعضاء وجوارح (انالسمع والبصر...)
نکات آیه
۱- پیامبر(ص) موظف به برخورد مناسب با خویشاوندان، مسکینان و در راه ماندگان با بیانى نرم و دلپذیر در صورت خوددارى از کمک به آنها به خاطر ناتوانى مالى (و ءات ذاالقربى حقّه ... و إمّا تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها) عبارت «ابتغاء رحمة من ربّک» (جویاى رحمت پروردگارت هستى) و شواهد تاریخى حکایت از آن دارد که: خوددارى پیامبر(ص) از کمک به افراد یاد شده، به دلیل ضعف مالى بوده است.
۲- امتناع و اعراض از کمک و دستگیرى نیازمندان به دلیل ناتوانى مالى، باید همراه با نرمى و عذرخواهى شایسته اى باشد. (و إمّا تعرضنّ عنهم ... فقل لهم قولاً میسورًا)
۳- کسانى که به خاطر پرداختن به امر مهمى چون عبادت، از کمک به نیازمندان اعراض مى کنند، باید با بیانى نرم و دلپذیر با آنان سخن گفته و عذرخواهى کنند. (و إما تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها فقل لهم قولاً میسورًا) برداشت فوق مبتنى بر این احتمال است که مراد از طلب رحمت پروردگار، عبادت به درگاه او باشد. در این صورت، معناى آیه چنین مى شود: اگر از اعانه به نیازمندان به خاطر عبادت خوددارى مى کنى، پس از آنها عذرخواهى نموده و به آنان پاسخى مناسب بده.
۴- لزوم برخورد مناسب با خویشاوندان، مسکینان و در راه ماندگان با بیانى نرم و دلپذیر و معذرتى شایسته، در صورت عدم امکان اداى حق ایشان (و ءات ذاالقربى ... و إمّا تعرضنّ عنهم ... فقل لهم قولاً میسورًا)
۵- اعراض از اعانه به مستمندان همراه با پوزش از آنها، به خاطر اشتغال به امر مهمى چون جلب رحمت خداوند، امرى مجاز است. (إما تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها فقل لهم قولاً میسورًا)
۶- مؤمن، آرزومند داشتن امکانات، براى رسیدگى به خویشاوندان و محرومان جامعه (و إمّا تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها)
۷- ناتوانى مالى و عدم امکانات مناسب، عذرى پذیرفته شده و بجا در ترک انفاق و اداى حق خویشاوندان و مستمندان (و ءات ذاالقربى حقّه ... و إمّا تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها)
۸- امیدوارى به رحمت خداوند، باید همراه با تلاش و کوشش باشد. (ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها) «ابتغاء» به معناى داشتن تلاش و کوشش در راه رسیدن به خواسته هاست (مفردات راغب).
۹- لزوم امید داشتن به لطف الهى و متکى نبودن به صِرف تلاش و کوشش خویش (ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها) همراه آمدن «ابتغاء» و «ترجوها» بیانگر لزوم هر دو عنصر در رسیدن انسان به امکانات مورد نیاز است نه تلاش بى امید و نه امید بى تلاش.
۱۰- امکانات مادى، رحمت الهى است. (و إمّا تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک)
۱۱- امکانات مادى و نعمتهاى خداوند، نشأت یافته از ربوبیت خدا و در جهت رشد و تکامل انسان است. (ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها)
۱۲- مؤمنان، باید امکانات و نعمتهاى دنیوى را رحمتى از جانب خدا بدانند. (و إمّا تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها) توصیه به پیامبر(ص) (و یا مؤمنان) براى برخورد شایسته با مستمندان در صورت عدم امکان کمک به آنها با تعبیر «ابتغاء رحمة من ربک ترجوها» مى تواند إشعار به این نکته داشته باشد که مؤمنان باید به خدادادى بودن امکانات توجه داشته باشند.
۱۳- توجه به عواطف خویشاوندان و مستمندان و پرهیز از رنجیده ساختن آنان، امرى لازم و شایسته است. (و إمّا تعرضنّ ... فقل لهم قولاً میسورًا)
۱۴- کسانى که به خاطر ناتوانى مالى، از دستگیرى خویشاوندان، مساکین و در راه ماندگان خوددارى مى کنند، نباید به گونه اى به آنان وعده و نوید بدهند که دچار مشکل شوند. (و إمّا تعرضنّ ... ابتغاء رحمة من ربّک ترجوها فقل لهم قولاً میسورًا) برداشت فوق، مبتنى بر این است که «قل لهم قولاً میسوراً» به این معنا باشد که اکنون که ناتوان از کمک به نیازمندان هستید، به آنان قول و وعده اى بدهید که براى شما عسر و حرج آفرین نباشد.
موضوعات مرتبط
- آرزو: آرزوى امکانات مادى ۶
- ابن السبیل: انفاق به ابن السبیل ۱۴; روش برخورد با ابن السبیل ۱، ۴; عذرخواهى از ابن السبیل ۴
- احکام ۷:
- امکانات مادى ۱۰، ۱۲: منشأ امکانات مادى ۱۰، ۱۲ ۱۱
- امیدوارى: امیدوارى به رحمت ۹; اهمیت امیدوارى ۹; تلاش در امیدوارى ۸; شرایط امیدوارى به رحمت ۸
- انفاق: احکام انفاق ۷
- تکامل: زمینه تکامل ۱۱
- تلاش: اهمیت تلاش ۸
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۱; اهمیت رحمت خدا ۵; جلب رحمت خدا ۵; رحمت خدا ۱۲; موارد رحمت خدا ۱۰; نعمتهاى خدا ۱۲
- خویشاوندان: اعراض از تأمین خویشاوندان ۷; امداد به خویشاوندان ۶; انفاق به خویشاوندان ۱۴; اهمیت رعایت عواطف خویشاوندان ۱۳; روش برخورد با خویشاوندان ۴; عذرخواهى از خویشاوندان ۴
- عابدان: مسؤولیت عابدان ۳
- عذر: عذر مقبول ۷
- فقر: آثار فقر ۷
- فقرا: اعراض از تأمین فقرا ۱، ۲، ۵، ۷; امداد به فقرا ۶; انفاق به فقرا ۱۴; اهمیت رعایت عواطف فقرا ۱۳; روش برخورد با فقرا ۲، ۳، ۵; عذرخواهى از فقرا ۲، ۳، ۵
- مؤمنان: آرزوى مؤمنان ۶; مسؤولیت مؤمنان ۱۲
- محمد(ص): ضعف مالى محمد(ص) ۱; محمد(ص) و ابن السبیل ۱; محمد(ص) و خویشاوندان ۱; محمد(ص) و مساکین ۱; مسؤولیت محمد(ص) ۱
- مساکین: روش برخورد با مساکین ۴; عذرخواهى از مساکین ۴
- معاشرت: آداب معاشرت ۴
- نعمت: منشأ نعمت ۱۱
