ریشه لعن

تکرار در قرآن: ۴۱(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

قاموس قرآن

راندن و دور كردن. «لَعَنَهُ لَعْناً: طَرَدَهُ وَ اَبْعَدَهُ عَنِ الْخَيْرِ» در مفردات گفته: لعن به معنى طرد و دور كردن از روى غضب است. آن از خدا در آخرت عذاب و در دنيا انقطاع از قبول رحمت و توفيق خداست و از انسان نفرين است نسبت به غير. [بقره:88]. بلكه خدا آنها را در اثر كفرشان از رحمت خويش دور كرده است [احزاب:64]. [بقره:159]. يعنى لاعنون از خدا خواهند كه كتمان كنندگان آيات را از رحمت خويش دور كند. [بقره:161]. لعنت در اينجا به معنى عذاب است. اصناف زير در قرآن كريم مورد لعنت اند: 1- كفار به طور مطلق. [احزاب:64]. 2- منافقان. [احزاب:61-60]. ايضاً [فتح:6]. 3- ابليس. [ص:78]. [نساء:118]. 4- آنانكه خدا و رسول را اذيت مى‏كنند: [احزاب:57]. 5- اهل فساد و قاطعان رحم: [محمّد:23-22]. با ملاحظه آيه ماقبل روشن مى‏شود كه مراد از «تَوَلَّيْتُمْ» اعراض از حق و جهاد است نه به معنى حكومت. 6- آنانكه آيات خدا و راههاى هدايت را كتمان كرده و مخفى مى‏دارند. [بقره:159].اينان در كتمان حق هم به خدا خيانت كرده‏اند و همه به مردم. لذا خدا به آنها لعنت كرده و مردم از خدا به آنها لعنت مى‏خواهند. 7- ستمكاران: [هود:18]. [اعراف:44]. ظاهراً منظور ستمكاران كفار است رجوع شود به صدر هر دو آيه ايضاً آيه [غافر:52]. 8- شجره ملعنونه. [اسراء:60]. مراد از شجره ملعونه بنابر تحقيقى كه در «رأى» گذشت بنى اميه است. 9- آنانكه به زنان پاكدامن نسبت زنا بدهند. [نور:23]. لعان لعان و ملاعنه آن است كه مردى به زنش نسبت زنا بدهد و شاهد نداشته باشد بايد چهار دفعه بگويد: خدا را شاهد مى‏گيرم كه در اين نسبت راستگو هستم، در دفعه پنجم مى‏گويد: اگر دروغگو باشد لعنت خدا بر اوست. پس از آن زن چهار مرتبه مى‏گويد: خدا را شاهد مى‏گيرم كه او دروغ مى‏گويد، مرتبه پنجم مى‏گويد: غضب خدا بر او اگر مرد راست مى‏گويد. در اينصورت به يكديگر حرام ابدى مى‏شوند، اين مطلب در آيات 6 تا 9 سوره نور ذكر شده است، لعان ميان عويمر بن ساعده و زنش كه به وى نسبت زنا داده بود به وسيله رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» براى اولين بار واقع گرديد بنابر آنچه از تفسير قمى نقل شده است. به نقل مجمع: آن ميان هلال بن اميه و زنش واقع شد. ايضاً در نفى ولد لعان جارى است و آن اين است كه كسى بگويد: اين بچه از من نيست و زن آن را از زنا زائيده است.

ریشه‌های نزدیک مکانی

هم الله اله وله ل على ه فى الذين من ف ها لعن انن الا ما اول ک کفر يوم قوم ب کم قول دنو بعض عذب عدد ربب هذه امن سبل کون انس سوء ان يا بين ظلم جعل تبع الى توب ايى بئس کبر نا لا عن ورد نور بل اتى يدى او صحب رجم کذب قتل دور غضب غلل دين قلب ضعف کتب سبت الک ضلل صلح رفد ارض رحم قد عند امر ثم قلل لکن صدد قرآن خمس غفل صدق حسب رسل نفس ملک ذلک جهنم بهل فسد ن هى عظم حتى قرء دعو حصن ثقف

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
لَعَنَهُمُ‌	۶
فَلَعْنَةُ	۱
يَلْعَنُهُمُ‌	۲
اللاَّعِنُونَ‌	۱
لَعْنَةُ	۳
لَعْنَةَ	۳
نَلْعَنَهُمْ‌	۱
لَعَنَّا	۱
يَلْعَنِ‌	۱
لَعَنَهُ‌	۳
لَعَنَّاهُمْ‌	۱
لُعِنُوا	۲
لُعِنَ‌	۱
لَعَنَتْ‌	۱
لَعْنَةً	۳
اللَّعْنَةُ	۲
اللَّعْنَةَ	۱
الْمَلْعُونَةَ	۱
يَلْعَنُ‌	۱
مَلْعُونِينَ‌	۱
لَعَنَ‌	۱
الْعَنْهُمْ‌	۱
لَعْناً	۱
لَعْنَتِي‌	۱
لَعَنَهُمْ‌	۱