کَسَبَت: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَسَبَت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/کَسَبَت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۷: | خط ۸: | ||
كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است. راغب گفته: كسب در آنچه شخص براى خود يا براى ديگرى مىكند، به كار رود لذا گاهى به دو مفعول متعدى شود مثل «كَسَبْتُ فُلاناً كَذا» ولى اكتساب در آن است كه فقط كه براى خود كسب كند پس هر اكتساب كسب است و هر كسبى اكتساب نيست. ناگفته نماند:كسب در كارهاى خير و شر هر دو به كار رفته ولى اكثر در عمل بداست. در آيه [انعام:158]. و آيه [بقره:202]. در كار خير به كار رفته و در آيه [مائده:38]. وغيره در كار بد و گناه آمده است. اكتساب: [بقره:286]. طبرسى مابين كسب واكتساب فرقى قائل نيست. ايضاً قاموس و اقرب الموارد و در صحاح تصريح كرده كه كسب و اكتساب هر دو به يك معنى اند. بنابرآنكه از راغب نقل شد اكتساب مخصوص به كسب انسان است براى خود. ولى اين مطلب در آيات قابل پياده شدن نيست، زيرا كسب و اكتساب در همه جا از قرآن در باره كسب انسان براى خويش است. زمخشرى در باره آيه فوق گفته: چون در اكتساب مطاوعه هست آمدن اكتساب در عمل بد اشاره است كه شر از مشتهيات نفس و نفس به آن منجذب است و چون در كار خير اين حالت نيست لذا كسب به كار رفته. المنار قول زمخشرى را پسنديده ولى بعكس نقل مىكند. نگارنده گويد: ظاهرا فرق مهمى ميان كسب و اكتساب نباشد در كتب ادب نيز تصريح كردهاند كه افتعل به معنى فعل مىآيد. اكتساب در قرآن در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32]. | كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است. راغب گفته: كسب در آنچه شخص براى خود يا براى ديگرى مىكند، به كار رود لذا گاهى به دو مفعول متعدى شود مثل «كَسَبْتُ فُلاناً كَذا» ولى اكتساب در آن است كه فقط كه براى خود كسب كند پس هر اكتساب كسب است و هر كسبى اكتساب نيست. ناگفته نماند:كسب در كارهاى خير و شر هر دو به كار رفته ولى اكثر در عمل بداست. در آيه [انعام:158]. و آيه [بقره:202]. در كار خير به كار رفته و در آيه [مائده:38]. وغيره در كار بد و گناه آمده است. اكتساب: [بقره:286]. طبرسى مابين كسب واكتساب فرقى قائل نيست. ايضاً قاموس و اقرب الموارد و در صحاح تصريح كرده كه كسب و اكتساب هر دو به يك معنى اند. بنابرآنكه از راغب نقل شد اكتساب مخصوص به كسب انسان است براى خود. ولى اين مطلب در آيات قابل پياده شدن نيست، زيرا كسب و اكتساب در همه جا از قرآن در باره كسب انسان براى خويش است. زمخشرى در باره آيه فوق گفته: چون در اكتساب مطاوعه هست آمدن اكتساب در عمل بد اشاره است كه شر از مشتهيات نفس و نفس به آن منجذب است و چون در كار خير اين حالت نيست لذا كسب به كار رفته. المنار قول زمخشرى را پسنديده ولى بعكس نقل مىكند. نگارنده گويد: ظاهرا فرق مهمى ميان كسب و اكتساب نباشد در كتب ادب نيز تصريح كردهاند كه افتعل به معنى فعل مىآيد. اكتساب در قرآن در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32]. | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, مَا:68, نَفْس:55, بِمَا:50, کُل:45, لا:44, اللّه:35, هُم:30, لَهَا:30, فِي:25, يُظْلَمُون:24, مِن:24, إِن:22, قُل:20, لَکُم:19, أَو:19, إِلاّ:19, خَلَت:18, أَ:18, تُوَفّى:17, الْيَوْم:17, قَد:17, کَسَبْتُم:17, سَرِيع:16, لِلّه:16, أُمّة:16, ثُم:16, أَن:16, رَهِينَة:15, الْحِسَاب:15, يُؤَاخِذُکُم:15, أَيْدِيکُم:15, أَيْدِي:15, فَبِمَا:15, قُلُوبُکُم:15, لَيْس:15, النّاس:14, قَبْل:14, فَمَن:14, إِيمَانِهَا:14, ظُلْم:14, مُصِيبَة:14, عَلَيْهَا:14, أَصْحَاب:14, جَعَلُوا:14, الْبَحْر:14, تِلْک:14, وُسْعَهَا:14, تُبْسَل:14, خَيْرا:14, لِيُذِيقَهُم:14, الْيَمِين:14, لٰکِن:14, عَمّا:14, يَتَأَخّر:14, نَفْسا:14, يَعْفُو:14, بَعْض:13, الْبَرّ:13, يَا:13, تُجْزَى:13, هٰذَا:13, اکْتَسَبَت:13, دُون:13, غَفُور:13, لِتُجْزَى:13, جَنّات:13, أَصَابَکُم:13, عَلَى:13, شُرَکَاء:13, فِيه:13, وُفّيَت:13, تُسْأَلُون:13, عَن:13, آمَنَت:13, لِيَجْزِي:13, بَلاَغ:13, انْتَظِرُوا:13, قَائِم:13, النّار:13, اللّهُم:13, يَتَسَاءَلُون:13, أَيّهَا:13, فَرَأَيْت:13, يَتَقَدّم:13, لِلّذِين:13, أَيْمَانِکُم:13, حَلِيم:13, تَکُن:13, رَبّنَا:13, بِه:13, کَثِير:13, الّذِي:13, الْقَهّار:13, عَمِلُوا:12, الْوَاحِد:12, لِلنّاس:12, بِالْحَق:12, قَدِير:12, الْفَسَاد:12, مَن:12, وَلِي:12, اتّبَع:12, ذَکّر:12, لَم:12, مَالِک:12, الّذِين:12, مُسْلِمُون:12, تَعْمَلُون:12, يُؤْلُون:12, إِنّا:12, الْقِيَامَة:12, هُو:12, سَمّوهُم:12, وُجُوهَهُم:12, آمَنُوا:11, يُکَلّف:11, أَنْتُم:11, يَشَاء:11, تُؤَاخِذْنَا:11, الْأَرْض:11, اتّخَذ:11, لَه:11, بِاللّغْو:11, مِنْکُم:11, أَم:11, إِلَى:11, رَيْب:11, الْمُلْک:11, رِضْوَان:11, لَعَلّهُم:11, يُشْرِکُون:11, إِيمَانُهَا:11, مُنْتَظِرُون:11, ظَهَر:11, تَغْشَى:11, يَوْم:11, تُنَبّئُونَه:11, کَانُوا:11, غَل:11, يَرْجِعُون:11, الدّنْيَا:11, يَنْفَع:10, لِيَوْم:10, السّمَاوَات:10, شَفِيع:10, نَسِينَا:10, الْحَيَاة:10, تُرْجَعُون:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کَسَبَت]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۴
ریشه کلمه
- کسب (۶۷ بار)
قاموس قرآن
كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است. راغب گفته: كسب در آنچه شخص براى خود يا براى ديگرى مىكند، به كار رود لذا گاهى به دو مفعول متعدى شود مثل «كَسَبْتُ فُلاناً كَذا» ولى اكتساب در آن است كه فقط كه براى خود كسب كند پس هر اكتساب كسب است و هر كسبى اكتساب نيست. ناگفته نماند:كسب در كارهاى خير و شر هر دو به كار رفته ولى اكثر در عمل بداست. در آيه [انعام:158]. و آيه [بقره:202]. در كار خير به كار رفته و در آيه [مائده:38]. وغيره در كار بد و گناه آمده است. اكتساب: [بقره:286]. طبرسى مابين كسب واكتساب فرقى قائل نيست. ايضاً قاموس و اقرب الموارد و در صحاح تصريح كرده كه كسب و اكتساب هر دو به يك معنى اند. بنابرآنكه از راغب نقل شد اكتساب مخصوص به كسب انسان است براى خود. ولى اين مطلب در آيات قابل پياده شدن نيست، زيرا كسب و اكتساب در همه جا از قرآن در باره كسب انسان براى خويش است. زمخشرى در باره آيه فوق گفته: چون در اكتساب مطاوعه هست آمدن اكتساب در عمل بد اشاره است كه شر از مشتهيات نفس و نفس به آن منجذب است و چون در كار خير اين حالت نيست لذا كسب به كار رفته. المنار قول زمخشرى را پسنديده ولى بعكس نقل مىكند. نگارنده گويد: ظاهرا فرق مهمى ميان كسب و اكتساب نباشد در كتب ادب نيز تصريح كردهاند كه افتعل به معنى فعل مىآيد. اكتساب در قرآن در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32].
کلمات نزدیک مکانی
وَ مَا نَفْس بِمَا کُل لا اللّه هُم لَهَا فِي يُظْلَمُون مِن إِن قُل لَکُم أَو إِلاّ خَلَت أَ تُوَفّى الْيَوْم قَد کَسَبْتُم سَرِيع لِلّه أُمّة ثُم أَن رَهِينَة الْحِسَاب يُؤَاخِذُکُم أَيْدِيکُم أَيْدِي فَبِمَا قُلُوبُکُم لَيْس النّاس قَبْل فَمَن إِيمَانِهَا ظُلْم مُصِيبَة عَلَيْهَا أَصْحَاب جَعَلُوا الْبَحْر تِلْک وُسْعَهَا تُبْسَل خَيْرا لِيُذِيقَهُم الْيَمِين لٰکِن عَمّا يَتَأَخّر نَفْسا يَعْفُو بَعْض الْبَرّ يَا تُجْزَى هٰذَا اکْتَسَبَت دُون غَفُور لِتُجْزَى جَنّات أَصَابَکُم عَلَى شُرَکَاء فِيه وُفّيَت تُسْأَلُون عَن آمَنَت لِيَجْزِي بَلاَغ انْتَظِرُوا قَائِم النّار اللّهُم يَتَسَاءَلُون أَيّهَا فَرَأَيْت يَتَقَدّم لِلّذِين أَيْمَانِکُم حَلِيم تَکُن رَبّنَا بِه کَثِير الّذِي الْقَهّار مُسْلِمُون تَعْمَلُون يُؤْلُون إِنّا الْقِيَامَة وُجُوهَهُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
