ریشه علم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::علم]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
| خط ۱۰: | خط ۳۲: | ||
(بر وزن فرس) نشانه. علامت. راغب گفته: علم اثر و نشانهايست كه شىء با آن معلوم مىشود مثل علم لشكر و علم طريق (نشانه راه) كوه را به جهت معلوم بودنش علم گفتهاند جمع آن اعلام است. [شورى:32]. [رحمن:24]. يعنى براى خداست نهرهاى جارى كه در دريا به وجود آمدهاند و مانند نشانهها و مرزهااند در «بحر» ذيل عنوان نهرهاى دريائى مفصلاً توضيح داديم كه مراد از اين آيات نهرهاى دريايى است به آنجا رجوع شود. علم به لفظ مفرد در قرآن نيامده است. عالَم: (به فتح لام) همه مخلوقات. در صحاح گفته: «اَلْعالَمُ: اَلْخَلْقُ وَ الْجَمْعُ اَلْعَوالِمُ وَالْعالَمُون» در قاموس و اقرب الموارد گويد: «اَلْعالَمُ: اَلْخَلْقُ كُلُّهُ». طبرسى رحمهاللَّه فرمايد: عالم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد مثل نفر و جيش و اشتقاق آن از علامت است زيرا عالم علامت وجود صانع مىباشد و آن در متعارف ميان مردم عبارت است از جميع مخلوقات. پس عالم از علامت است و مخلوقات را از آن عالم گويند كه علامت وجود خالق متعالاند به نظر نگارنده جمع آن براى افاده كثرت است وگرنه احتياج به جمع بستن نداشت و در عرف به هريك از اصناف مخلوق عالم ميگويند مثل عالم انسان، عالم نبات، عالم حيوان. خلاصه آنكه عالم به معنى همه مخلوقات است چنانكه از لغات معتبر نقل شد ديگر نبايد خويش را در كلام فلاسفه گيج كنيم از قبيل فلك محيط و غيره. بايد دانست لفظ «عالم» در قرآن به كار نرفته و فقط «عالَمين» آمده، مراد از آن گاهى همه مخلوقات است مثل [فاتحه:2]. چنانكه آمده [انعام:164]. و گاهى انسانهاست مثل [بقره:122]. [آل عمران:42]. و مثل [مائده:115]. و كلمه عالمين هفتاد و سه بار در قرآن آمده است در «مريم» خواهد آمد كه آيا «عالَمين» شامل همه انسانهاست يا مثلا «فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمينَ» فقط شامل انسانهاى عصر بنىاسرائيل است. عالمون در معرب به حروف بودن لاحق به جمع مذكّر سالم است. | (بر وزن فرس) نشانه. علامت. راغب گفته: علم اثر و نشانهايست كه شىء با آن معلوم مىشود مثل علم لشكر و علم طريق (نشانه راه) كوه را به جهت معلوم بودنش علم گفتهاند جمع آن اعلام است. [شورى:32]. [رحمن:24]. يعنى براى خداست نهرهاى جارى كه در دريا به وجود آمدهاند و مانند نشانهها و مرزهااند در «بحر» ذيل عنوان نهرهاى دريائى مفصلاً توضيح داديم كه مراد از اين آيات نهرهاى دريايى است به آنجا رجوع شود. علم به لفظ مفرد در قرآن نيامده است. عالَم: (به فتح لام) همه مخلوقات. در صحاح گفته: «اَلْعالَمُ: اَلْخَلْقُ وَ الْجَمْعُ اَلْعَوالِمُ وَالْعالَمُون» در قاموس و اقرب الموارد گويد: «اَلْعالَمُ: اَلْخَلْقُ كُلُّهُ». طبرسى رحمهاللَّه فرمايد: عالم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد مثل نفر و جيش و اشتقاق آن از علامت است زيرا عالم علامت وجود صانع مىباشد و آن در متعارف ميان مردم عبارت است از جميع مخلوقات. پس عالم از علامت است و مخلوقات را از آن عالم گويند كه علامت وجود خالق متعالاند به نظر نگارنده جمع آن براى افاده كثرت است وگرنه احتياج به جمع بستن نداشت و در عرف به هريك از اصناف مخلوق عالم ميگويند مثل عالم انسان، عالم نبات، عالم حيوان. خلاصه آنكه عالم به معنى همه مخلوقات است چنانكه از لغات معتبر نقل شد ديگر نبايد خويش را در كلام فلاسفه گيج كنيم از قبيل فلك محيط و غيره. بايد دانست لفظ «عالم» در قرآن به كار نرفته و فقط «عالَمين» آمده، مراد از آن گاهى همه مخلوقات است مثل [فاتحه:2]. چنانكه آمده [انعام:164]. و گاهى انسانهاست مثل [بقره:122]. [آل عمران:42]. و مثل [مائده:115]. و كلمه عالمين هفتاد و سه بار در قرآن آمده است در «مريم» خواهد آمد كه آيا «عالَمين» شامل همه انسانهاست يا مثلا «فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمينَ» فقط شامل انسانهاى عصر بنىاسرائيل است. عالمون در معرب به حروف بودن لاحق به جمع مذكّر سالم است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
وله:100, ما:99, ل:99, اله:97, الله:92, من:86, ه:82, انن:76, ب:75, هم:69, لا:60, کم:60, ف:54, قول:53, علم:44, ک:43, ان:42, فى:42, ربب:40, کون:38, على:34, الذين:33, ى:32, هو:32, ها:27, شىء:27, الا:26, امن:25, حکم:25, کلل:24, اتى:23, قد:23, نا:23, ا:22, ارض:22, لم:21, ايى:21, انس:20, سمع:20, سمو:20, الى:20, بين:19, کتب:19, لو:18, کثر:18, الذى:18, غيب:18, اذا:18, رسل:17, نزل:17, عن:17, يا:17, حقق:17, قوم:17, ذلک:17, اوى:17, لکن:16, ائى:16, اذ:16, عند:16, انتم:16, نفس:16, عمل:16, يوم:16, اول:16, وقى:16, جعل:16, خلق:16, ذکر:15, سوف:15, هن:15, نن:15, هدى:15, رحم:15, س:15, قدر:15, ظلم:15, جىء:15, رئى:15, بعد:15, ولى:15, ثم:15, صدر:14, ن:14, صدق:14, تبع:14, سرر:14, کذب:14, غير:14, کفر:14, ضلل:14, کلا:14, ملک:14, اخر:14, سحر:14, خير:14, سبل:13, قبل:13, شهد:13, عزز:13, عذب:13, بل:13, بنو:13, قلب:13, لما:13, غفر:13, بلغ:13, ام:13, ذات:13, فضل:13, ليس:13, نحن:13, اهل:13, وسع:13, خلف:13, عبد:13, رود:13, طوع:13, اخذ:13, شدد:13, نفق:13, فعل:13, امر:13, نبء:13, بعض:13, خفى:12, انت:12, دعو:12, سئل:12, جنن:12, وعد:12, بشر:12, ذا:12, علن:12, دخل:12, ابو:12, قتل:12, حيى:12, او:12, امم:12, يدى:12, حسب:12, مثل:12, عقب:12, کبر:12, کتم:12, سلم:12, سوء:12, هل:12, حتى:12, وحد:12, سوع:12, بدو:12, سوى:12, نعم:12, هما:12, ولد:12, موسى:12, توب:12, سبح:12, مع:12, ليل:12, خرج:12, قرء:12, خبر:12, حلم:12, حسن:12, عدد:12, نجو:12, لقى:12, شکر:12, فتن:12, هذا:12, انا:12, جزى:12, صلو:12, رزق:12, مول:12, اجر:12, بغى:12, جمع:12, خوف:12, صبر:12, عدو:12, بصر:12, جهر:12, کسب:12, نهر:12, زکو:12, احد:12, دين:11, نسو:11, موت:11, وحى:11, نذر:11, قلل:11, عقل:11, علو:11, دون:11, رجع:11, وقت:11, التى:11, فرعون:11, حمد:11, وفى:11, حرم:11, شرک:11, نصر:11, اذن:11, شهر:11, هوى:11, شطن:11, دنو:11, نشء:11, عمر:11, اخو:11, جهد:11, ضرب:11, ردد:11, لبث:11, بحر:11, عرض:11, رجل:11, قرآن:11, حوط:11, صلح:11, ذلکم:11, ظهر:11, ابراهيم:11, يى:11, فصل:11, کلم:11, ظنن:11, الک:11, وکل:11, برک:11, جوب:11, فسد:11, متع:11, اجل:11, انث:11, غنى:11, قطع:11, سنو:11, لعل:11, فرى:11, عين:11, کرم:11, يوسف:11, وذر:11, اسرائيل:11, مسس:11, هى:11, بلى:11, آدم:11, نظر:11, صحب:11, عرب:11, قرر:11, ضرر:11, ترک:11, تلو:11, سليمان:11, روح:11, ضعف:11, وضع:11, فتح:11, وصف:11, مرء:11, سجد:11, اکل:11, لبس:11, طير:11, حبب:11, بعث:11, لئک:11, نفع:11, جحم:11, حجج:11, قدم:11, ذو:11, کيف:11, شرب:11, خزى:11, طلق:11, حشر:11, حين:11, لن:11, حلل:11, خون:11, هلک:11, جدل:11, طوف:11, نجم:11, زيد:11, حفظ:11, قرى:11, جرح:11, سرق:11, نبو:11, لوط:11, کيد:11, اثم:11, يسر:11, درج:11, کى:11, قبر:11, حدد:11, لدن:11, قمر:11, نور:11, تلک:11, وصى:11, فرق:11, ثنى:11, يقن:11, الم:11, کلب:11, زين:11, قسم:11, زوج:11, حيث:11, حدث:11, داود:11, مهد:11, مکن:11, حزن:11, قلم:11, عظم:11, سفه:11, قضى:11, عهد:11, اولاء:11, عفو:11, سبق:11, رشد:11, بيت:11, خسر:11, صنع:11, سخر:11, حذر:11, هؤلاء:11, عشر:11, طيب:11, ذرر:11, رذل:11, اين:11, وجد:11, فوق:11, ولج:11, ربص:11, شرى:11, برر:11, کفى:11, ثوب:11, غلم:11, کما:11, کنن:11, ذى:11, جرم:11, بلو:11, فرض:11, قرب:11, نهى:11, ذنب:11, سبع:11, ريب:11, سکن:11, بطل:11, طهر:11, بنى:11, ملو:11, قدس:11, عجز:11, ملء:11, خصص:11, جرى:11, مدن:11, رسخ:11, کفف:11, شرر:11, حول:11, شمس:11, سلط:11, جناح:11, جبل:10, أما:10, خطب:10, مرر:10, هذه:10, درى:10, شقق:10, بعثر:10, فجر:10, بطن:10, وهب:10, دور:10, خزن:10, لهو:10, رضو:10, فسق:10, يعقوب:10, وسم:10, رحمان:10, اسحاق:10, ذهب:10, شفع:10, يمن:10, دئب:10, مدد:10, کان:10, هارون:10, حضر:10, خلص:10, عمى:10, الو:10, مرد:10, صوب:10, رضع:10, اشر:10, صور:10, مکر:10, غيث:10, جند:10, صير:10, غوث:10, ندد:10, بئس:10, رفع:10, ويل:10, قسط:10, عمران:10, نطق:10, قوى:10, نکح:10, شجر:10, وجه:10, نصب:10, جنح:10, حمل:10, صفف:10, هون:10, سفر:10, دبب:10, بسط:10, منن:10, شعر:10, عذر:10, ودد:10, منى:10, دفع:10, حصى:10, طعم:10, رکع:10, امد:10, عرش:10, قعد:10, اذى:10, توراة:10, برهن:10, قصص:10, رسو:10, وزن:10, ضيق:10, خرص:10, سجن:10, نصح:10, رئس:10, عفف:10, کلف:10, عود:10, فحش:10, قصد:10, صالح:10, نقص:10, فطر:10, ترب:10, مرى:10, يهود:10, جهنم:10, نوح:10, رجو:10, رکب:10, ابد:10, غوى:10, زلف:10, ندم:10, صبح:10, طغو:10, قصر:10, شرع:10, رصد:10, کشف:10, عنو:10, جوز:10, وزر:10, ورث:10, ضغث:10, ثمود:10, حرج:10, بره:10, هزء:10, ختم:10, نوب:10, عنکبوت:10, وقع:10, فکه:10, ورق:10, قلد:10, قرض:10, خطء:10, سقط:10, غلو:10, صبغ:10, بوء:10, انجيل:10, صرر:10, ظلل:10, صفو:10, غلظ:10, غلل:10, زرع:10, صغر:10, جسم:10, همد:10, بدل:10, عجل:10, کيل:10, لطف:10, همم:10, ثلث:10, وعظ:10, حيق:10, سعى:10, نفر:10, ايان:10, متى:10, بيع:10, رمضان:10, مريم:10, درک:10, فئد:10, هجر:10, نکث:10, مهما:10, نصف:10, غدو:10, عنى:10, نخل:10, درس:10, عجب:10, عرج:10, جذع:10, حصب:10, رمح:10, متن:10, ت:10, سکر:10, ماروت:10, جور:10, زبر:10, تحت:10, لسن:10, قنت:10, ثقل:10, ستت:10, وفق:10, ثمر:10, لقح:10, سرف:10, اثر:10, ارث:10, فوت:10, خبث:10, ربع:10, غلب:10, سعر:10, لمز:10, وسوس:10, جحد:10, سرى:10, قرن:10, کهل:10, عصو:10, حسر:10, وعى:10, بکة:10, جدر:10, غوص:10, عتو:10, مدينه:10, غمض:10, فيض:10, افک:10, خدع:10, عنق:10, هلل:10, نفد:10, کدى:10, جسد:10, لبب:10, قذف:10, اياک:10, ضرع:10, طول:10, عزب:10, ثوى:10, هاروت:10, حمم:10, عثر:10, حزب:10, بول:10, غنم:10, ثمن:10, طمئن:10, وهن:10, ندو:10, عصى:10, کن:10, زور:10, عيسى:10, وطء:10, سوق:10, ليت:10, عرر:10, امل:10, نفخ:10, نسب:10, طفل:10, غشى:10, قرطس:10, خوض:10, کاين:10, شفق:10, دبر:10, جهل:10, عقم:10, صلى:10, ندى:10, لعب:10, عنکب:10, حظظ:10, فلک:10, نصارى:10, رجز:10, زود:10, عوق:10, هتى:10, بطر:10, اصل:10, اللاتى:10, انف:10, ريع:10, خبء:10, عرف:10, بابل:10, صرط:10, خرر:10, خلو:10, علق:10, بعل:10, طغى:10, تسع:10, حسس:10, ابل:10, صفح:10, نبط:10, حلف:10, عمد:10, جنب:10, اما:10, غشو:10, دول:10, جبى:10, بکم:10, عوذ:10, ودع:10, بضع:10, جدد:10, طمن:10, هاتوا:10, وتد:10, تمم:10, سلل:10, بکر:10, طبع:10, کره:10, عيش:10, سلسل:10, صدد:10, محن:10, دوم:10, کمل:10, يونس:10, نشر:10, اياکم:10, شرق:10, شيب:10, هنا:10, نوق:10, ذلکما:10, صلصل:10, شکل:10, کفل:10, خصم:10, عطو:10, حصل:10, صمم:10, ربو:10, عجم:10, لحد:10, بدء:10, لحن:10, جمل:10, جنف:10, شيع:10, کهف:10, شهو:10, الف:10, لحق:10, حفو:10, شطر:10, جلو:10, سبت:10, سلخ:10, خضر:10, صوم:10, خفف:10, بدع:10, هود:10, غرر:10, عزم:10, سيح:10, اون:10, ضوء:10, فرح:10, سحب:10, اليسع:10, نيل:10, لولا:10, حصن:10, بوب:10, فتى:10, عدل:10, سفن:10, عطف:10, دهن:10, فهم:10, نکس:10, فشل:10, نصرانى:10, غيظ:10, سرع:10, حلق:10, نقض:10, صکک:10, اسماعيل:10, ابى:10, بهم:10, اسف:10, قسو:10, حرص:10, مرض:10, کهن:10, حوش:10, غرب:10, شکک:10, نشز:10, وبق:10, عبر:10, هات:10, فرر:10, صعق:10, غيض:10, رعى:10, صوت:10, م:10, دهر:10, خنس:10, رکد:10, لمم:10, کمم:10, ملل:10, مئى:10, ثرى:10, فلح:10, فوه:10, قفو:10, غرم:10, صلب:10, بقى:10, نفل:10, بقر:10, ذلل:10, خيب:10, بخس:10, غزل:10, محق:10, صيد:10, خرق:10, زعم:10, حصد:10, سقى:10, رمى:10, عاد:10, فتو:10, ميد:10, وجل:10, حمء:10, موه:10, رهن:10, خفت:10, سوم:10, عقد:10, مکو:10, طمع:10, عبث:10, لغو:10, نوم:10, زلل:10, کرس:10, خشى:10, لحم:10, فصم:10, عرجن:10, عور:10, وثق:10, غضض:10, جزء:10, خلط:10, ورى:10, سبب:10, بثث:10, نبت:10, يبس:10, غمم:10, رطب:10, حرف:10, بجس:10, اسباط:10, هکذا:10, جالوت:10, لوذ:10, ذوق:10, فخر:10, وقد:10, لون:10, حمر:10, حجر:10, محص:10, طرق:10, شمل:10, ذقن:10, جلد:10, کسو:10, غفل:10, عنت:10, رفث:10, شبه:10, جبر:10, شکو:10, مسک:10, غسل:10, بغل:10, قرح:10, طين:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۲۴
تکرار در قرآن: ۸۵۴(بار)
قاموس قرآن
دانستن. دانش. [بقره:60]. هر گروه محل آب خوردن خود را دانستند [بقره:32]. علم گاهى به معنى اظهار و روشن كردن آيد مثل [كهف:12]. پيداست كه خدا پيش از برانگيختن اصحاب كهف مىدانست كدام گروه از آنها مدّت توقّف خود را بهتر مىدانند و بعثت آنها براى اظهار و روشن كردن آن بود. طبرسى ذيل آيه 140 از آلعمران «وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا...» فرموده خدا قبل از اظهار مىداند كه آنها از حيث ايمان متمايز مىشوند و پس از اظهار مىداند ك متمايزاند پس تغيير در معلوم است نه در علم. و به قولى معنى آن است: تا خدا معلوم را ظاهر سازد. در الميزان ذيل «لِنَعْلَمَ اَىُّ الْحِزْبَيْنِ» فرموده: مراد علم فعلى است و آن ظهور شىء و حضورش به وجود خاصّ نزد خداست، علم به اين معنى در قرآن زياد است مثل [حديد:25]. [جن:28]. على هذا همه آيات كه در اين سياقاند مراد از علم در آنها اظهار است. *** علم گاهى به معنى دليل و حجّت آيد مثل [كهف:4و5]. يعنى دليلى به اين گفته ندارند [حج:3]. يعنى به غير دليل مجادله مىكند [لقمان :15]. [انعام:100]. دليل اينكه علم در اين آيات به معنى دليل و برهان است اولا لسان خود آيات است كه علم به معنى دانستن جور درنمى آيد. ثانياً لفظ سلطان است كه در نظير اين آيات آمده است مثل [يونس:68]. يعنى دليلى بر اين گفته نداريد. [زخرف:61]. ضمير «اِنَّهُ» راجع به عيسى «عليهالسلام» است در معنى آيه گفتهاند: چون آن حضرت بدون پدر به دنيا آمده اين نشانه آن است كه در آفريده شدن روز قيامت احتياجى به پدر نيست و انسان از زمين كه به حكم مادر است مىرويد على هذا وجود عيسى يكى از نشانههاو شواهد قيامت است. «عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ» از اسماء حسنى است و آن يازده مرتبه به لفظ فوق و دو دفعه به لفظ «عالِمُ الْغَيْبِ» در قرآن مجيد آمده است [رعد:9]. جّن:26]. عَليم: بسيار دانا. صيغه مبالغه است در مجمع از سيبويه نقل كرده: چون اراده مبالغه كنند به جاى فاعل فعيل گويند مثل عليم و رحيم. [بقره:32]. اين كلمه صد و شصت و دو بار در كلاماللَّه آمده است صد و پنجاه و شش بار درباره خدا و هشت بار درباره ديگران مثل [اعراف:112]. [يوسف:55]. [يونس:79]. [يوسف:76]. [حجر:53].[شعراء:34-37]. [ذاريات:28]. عّلام: بسيار دانا. صيغه مبالغه است [مائده:109]. و آن چهار بار و همه به صورت «عَلَّامُ الْغُيُوب» در قرآن آمده است [مائده:109-116]. [توبه:78]. [سباء:48].
(بر وزن فرس) نشانه. علامت. راغب گفته: علم اثر و نشانهايست كه شىء با آن معلوم مىشود مثل علم لشكر و علم طريق (نشانه راه) كوه را به جهت معلوم بودنش علم گفتهاند جمع آن اعلام است. [شورى:32]. [رحمن:24]. يعنى براى خداست نهرهاى جارى كه در دريا به وجود آمدهاند و مانند نشانهها و مرزهااند در «بحر» ذيل عنوان نهرهاى دريائى مفصلاً توضيح داديم كه مراد از اين آيات نهرهاى دريايى است به آنجا رجوع شود. علم به لفظ مفرد در قرآن نيامده است. عالَم: (به فتح لام) همه مخلوقات. در صحاح گفته: «اَلْعالَمُ: اَلْخَلْقُ وَ الْجَمْعُ اَلْعَوالِمُ وَالْعالَمُون» در قاموس و اقرب الموارد گويد: «اَلْعالَمُ: اَلْخَلْقُ كُلُّهُ». طبرسى رحمهاللَّه فرمايد: عالم جمع است و از لفظ خود مفرد ندارد مثل نفر و جيش و اشتقاق آن از علامت است زيرا عالم علامت وجود صانع مىباشد و آن در متعارف ميان مردم عبارت است از جميع مخلوقات. پس عالم از علامت است و مخلوقات را از آن عالم گويند كه علامت وجود خالق متعالاند به نظر نگارنده جمع آن براى افاده كثرت است وگرنه احتياج به جمع بستن نداشت و در عرف به هريك از اصناف مخلوق عالم ميگويند مثل عالم انسان، عالم نبات، عالم حيوان. خلاصه آنكه عالم به معنى همه مخلوقات است چنانكه از لغات معتبر نقل شد ديگر نبايد خويش را در كلام فلاسفه گيج كنيم از قبيل فلك محيط و غيره. بايد دانست لفظ «عالم» در قرآن به كار نرفته و فقط «عالَمين» آمده، مراد از آن گاهى همه مخلوقات است مثل [فاتحه:2]. چنانكه آمده [انعام:164]. و گاهى انسانهاست مثل [بقره:122]. [آل عمران:42]. و مثل [مائده:115]. و كلمه عالمين هفتاد و سه بار در قرآن آمده است در «مريم» خواهد آمد كه آيا «عالَمين» شامل همه انسانهاست يا مثلا «فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمينَ» فقط شامل انسانهاى عصر بنىاسرائيل است. عالمون در معرب به حروف بودن لاحق به جمع مذكّر سالم است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الْعَالَمِينَ | ۶۱ |
| يَعْلَمُونَ | ۸۳ |
| تَعْلَمُونَ | ۵۶ |
| فَيَعْلَمُونَ | ۱ |
| عَلِيمٌ | ۱۰۰ |
| أَعْلَمُ | ۵۸ |
| عَلَّمَ | ۴ |
| عِلْمَ | ۳ |
| عَلَّمْتَنَا | ۱ |
| الْعَلِيمُ | ۲۸ |
| عَلِمَ | ۱۰ |
| عَلِمْتُمُ | ۲ |
| يَعْلَمُ | ۷۲ |
| يُعَلِّمُونَ | ۱ |
| يُعَلِّمَانِ | ۱ |
| فَيَتَعَلَّمُونَ | ۱ |
| يَتَعَلَّمُونَ | ۱ |
| عَلِمُوا | ۱ |
| تَعْلَمْ | ۴ |
| الْعِلْمِ | ۱۲ |
| يُعَلِّمُهُمُ | ۳ |
| لِنَعْلَمَ | ۳ |
| لَيَعْلَمُونَ | ۱ |
| يُعَلِّمُکُمُ | ۲ |
| يُعَلِّمُکُمْ | ۱ |
| اعْلَمُوا | ۲۱ |
| مَعْلُومَاتٌ | ۱ |
| يَعْلَمْهُ | ۲ |
| فَاعْلَمُوا | ۶ |
| عَلَّمَکُمْ | ۱ |
| عَلَّمَهُ | ۴ |
| عِلْمِهِ | ۱ |
| اعْلَمْ | ۱ |
| يَعْلَمُهُ | ۱ |
| الْعِلْمُ | ۶ |
| يُعَلِّمُهُ | ۲ |
| عِلْمٌ | ۱۱ |
| تُعَلِّمُونَ | ۲ |
| لِلْعَالَمِينَ | ۱۲ |
| لِيَعْلَمَ | ۹ |
| يَعْلَمِ | ۳ |
| يَعْلَمَ | ۵ |
| نَعْلَمُ | ۶ |
| عَلِيماً | ۲۲ |
| تَعْلَمُوا | ۵ |
| لَعَلِمَهُ | ۱ |
| عَلَّمَکَ | ۱ |
| تَعْلَمُ | ۵ |
| عِلْمٍ | ۲۹ |
| بِعِلْمِهِ | ۴ |
| عَلَّمْتُمْ | ۱ |
| تُعَلِّمُونَهُنَ | ۱ |
| عَلَّمَکُمُ | ۳ |
| فَاعْلَمْ | ۳ |
| لِتَعْلَمُوا | ۴ |
| عَلاَّمُ | ۴ |
| عَلَّمْتُکَ | ۱ |
| نَعْلَمَ | ۲ |
| عَلِمْتَهُ | ۱ |
| بِأَعْلَمَ | ۲ |
| يَعْلَمُهَا | ۲ |
| عَالِمُ | ۷ |
| عِلْماً | ۱۴ |
| عُلِّمْتُمْ | ۱ |
| الْعَلِيمِ | ۴ |
| بِعِلْمٍ | ۲ |
| عَلِيمٍ | ۶ |
| عِلْمُهَا | ۴ |
| تَعْلَمُونَهُمُ | ۱ |
| يَعْلَمُهُمْ | ۳ |
| تَعْلَمَ | ۱ |
| يَعْلَمُوا | ۵ |
| عَالِمِ | ۵ |
| تَعْلَمُهُمْ | ۱ |
| نَعْلَمُهُمْ | ۱ |
| بِعِلْمِ | ۱ |
| تَعْلَمُهَا | ۱ |
| عَلِمْتَ | ۳ |
| لَتَعْلَمُ | ۱ |
| يُعَلِّمُکَ | ۱ |
| لِنُعَلِّمَهُ | ۱ |
| عَلَّمَنِي | ۱ |
| بِعَالِمِينَ | ۱ |
| عَلِمْنَا | ۶ |
| عَلَّمْنَاهُ | ۴ |
| عَلِمْتُمْ | ۳ |
| عَلَّمْتَنِي | ۱ |
| سَيَعْلَمُ | ۲ |
| عِلْمُ | ۵ |
| لِيَعْلَمُوا | ۲ |
| مَعْلُومٌ | ۴ |
| مَعْلُومٍ | ۵ |
| الْمَعْلُومِ | ۲ |
| عَلاَمَاتٍ | ۱ |
| الْعِلْمَ | ۱۰ |
| تُعَلِّمَنِ | ۱ |
| عُلِّمْتَ | ۱ |
| فَسَيَعْلَمُونَ | ۲ |
| لَتَعْلَمُنَ | ۲ |
| فَسَتَعْلَمُونَ | ۳ |
| عَالِمِينَ | ۲ |
| مَعْلُومَاتٍ | ۱ |
| لَعَلِيمٌ | ۱ |
| لِيُعْلَمَ | ۱ |
| عِلْمِي | ۱ |
| يَعْلَمَهُ | ۱ |
| عُلَمَاءُ | ۱ |
| عُلِّمْنَا | ۱ |
| عِلْمُهُمْ | ۱ |
| لَيَعْلَمُ | ۱ |
| لِتَعْلَمَ | ۱ |
| عَلِمْتُ | ۱ |
| فَعَلِمُوا | ۱ |
| يَعْلَمْ | ۳ |
| فَلَيَعْلَمَنَ | ۱ |
| لَيَعْلَمَنَ | ۳ |
| الْعَالِمُونَ | ۱ |
| لِلْعَالِمِينَ | ۱ |
| الْعُلَمَاءُ | ۱ |
| عَلِمَتِ | ۱ |
| عَالِمَ | ۱ |
| کَالْأَعْلاَمِ | ۲ |
| لَعِلْمٌ | ۱ |
| مُعَلَّمٌ | ۱ |
| فَعَلِمَ | ۲ |
| تَعْلَمُوهُمْ | ۱ |
| سَيَعْلَمُونَ | ۳ |
| عَلِمْتُمُوهُنَ | ۱ |
| لَنَعْلَمُ | ۱ |
| عَلِمَتْ | ۲ |
