ریشه ذا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::ذا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
اسم اشاره است و با آن بمفرد مذكّر نزديك اشاره مىشود و چون هاءِ تنبيه بر آن داخل شود گويند: هذا. مثل [مرسلات:35]، [مرسلات:38] تثنيه آن در حال رفع ذان و در نصب و جّر ذين است. ذا گاهى به معنى الّذى مىآيد و آن در صورتى است كه بعد از ما و من استفهام باشد مثل [محمّد:16] يعنى «مَا الَّذى قال آنِفاً» مثل «مَنْ ذا بِالدّارِ» يعنى كيست آنكه درخانه است و گاهى «مادا» مجموعاً به معنى استفهام مىآيد در آياتى نظير [بقره :219]، [مائده:4]، [نحل :24]. احتمال دارد كه «ما» موصل و «ذا» صله آن باشد به معنى «يَسْئَلُونَكَ اَىَّ اَلَّذى يُنْفِقُونَ» و احتمال دارد كه «ماذا» مجموعاً اسم باشد به معنى اَىّ شيئى، چنانكه طبرسى در ذيل آيه 4 مائده گفته است. در آياتيكه ذا ميان من و الذى واقع شده نحو [بقره:255]، [حديد:11] ظاهراً «ذا» در معناى اولى خود است طبرسى در ذيل آيه دوم از فّراء نقل كرده : ذا صله من است و گفتهاند معنى جمله آن است «مَنْ هذَا الَّذى يُقرِضُ اللّهَ» و ذا مبتدا و الّذى خبر آن و هر دو خبر «من» است. و خلاصه تقدير آن: «مَن هُوَ الَّذى» يا «من هذاَ الَّذى» است. | اسم اشاره است و با آن بمفرد مذكّر نزديك اشاره مىشود و چون هاءِ تنبيه بر آن داخل شود گويند: هذا. مثل [مرسلات:35]، [مرسلات:38] تثنيه آن در حال رفع ذان و در نصب و جّر ذين است. ذا گاهى به معنى الّذى مىآيد و آن در صورتى است كه بعد از ما و من استفهام باشد مثل [محمّد:16] يعنى «مَا الَّذى قال آنِفاً» مثل «مَنْ ذا بِالدّارِ» يعنى كيست آنكه درخانه است و گاهى «مادا» مجموعاً به معنى استفهام مىآيد در آياتى نظير [بقره :219]، [مائده:4]، [نحل :24]. احتمال دارد كه «ما» موصل و «ذا» صله آن باشد به معنى «يَسْئَلُونَكَ اَىَّ اَلَّذى يُنْفِقُونَ» و احتمال دارد كه «ماذا» مجموعاً اسم باشد به معنى اَىّ شيئى، چنانكه طبرسى در ذيل آيه 4 مائده گفته است. در آياتيكه ذا ميان من و الذى واقع شده نحو [بقره:255]، [حديد:11] ظاهراً «ذا» در معناى اولى خود است طبرسى در ذيل آيه دوم از فّراء نقل كرده : ذا صله من است و گفتهاند معنى جمله آن است «مَنْ هذَا الَّذى يُقرِضُ اللّهَ» و ذا مبتدا و الّذى خبر آن و هر دو خبر «من» است. و خلاصه تقدير آن: «مَن هُوَ الَّذى» يا «من هذاَ الَّذى» است. | ||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ه:100, هذا:74, قول:44, ل:39, من:34, ما:33, هم:29, ف:27, ان:26, انن:24, کم:23, ب:22, نا:21, کون:21, ى:20, اله:20, فى:19, ک:18, الا:18, ربب:18, وله:18, لا:18, الله:17, يوم:17, ا:16, على:16, الذين:16, بين:16, الذى:16, کفر:15, سحر:15, ذا:15, قوم:14, ها:14, قبل:14, يا:14, حقق:14, قرآن:14, قرء:13, رئى:13, عذب:13, هو:13, وعد:13, اتى:13, کذب:13, کتب:13, عبد:13, علم:13, قرب:13, مثل:13, قد:13, امن:13, لما:13, جىء:13, الى:13, لقى:13, کلل:13, اول:13, انس:13, لو:13, نزل:12, خلق:12, رحم:12, ذکر:12, ارض:12, اذا:12, صرط:12, متى:12, شىء:12, عند:12, خير:12, اذ:12, هدى:12, ايى:12, ن:12, ام:12, عن:12, نظر:12, صدق:12, ثم:12, او:12, بصر:12, نذر:12, ابو:12, کبر:12, ويل:12, بشر:12, عمل:12, بعد:12, شرب:12, رزق:11, اوى:11, رود:11, امر:11, عظم:11, جعل:11, رسل:11, شهد:11, نسى:11, عرض:11, اخذ:11, وقى:11, سطر:11, ذلک:11, ائى:11, ابراهيم:11, فعل:11, ظلم:11, اخر:11, افک:11, نحن:11, قرن:11, غفر:11, سمو:11, سمع:11, صرف:11, فرى:11, نفس:11, حلل:11, سکن:11, نن:11, صلى:11, لسن:11, کرم:11, رجل:11, سئل:11, رجو:11, فرت:11, ولى:11, نبء:11, ملک:11, عجب:11, جحم:11, اثر:11, ذوق:11, ترب:11, کفل:11, حرم:11, ضلل:11, تبع:11, قرض:11, نفق:11, انت:11, طعم:11, دون:11, بل:11, جنن:11, غفل:11, اوب:11, صبر:11, بنو:11, بحر:11, حسن:11, حمم:11, سبح:11, زوج:11, عجل:11, حسب:11, موت:11, ملء:11, دنو:11, اخو:11, وحى:11, بلد:11, لعل:11, صلح:11, وعظ:11, موسى:11, فوز:11, دين:11, س:11, اسماعيل:11, عدو:11, جزى:11, نصب:11, نور:11, بزغ:11, مکر:11, سخر:11, ذهب:11, قلب:11, قرنين:11, بعث:11, غير:11, قدم:11, کما:11, ليس:11, جوب:11, سوء:11, کشف:11, مرى:11, سوى:11, حيى:11, عجز:11, فقد:11, شرک:11, خرج:11, کثر:11, خلف:11, اننى:11, احزاب:11, انا:11, هزء:11, ملح:11, رجع:11, لم:11, ظهر:10, بلى:10, نطق:10, قتل:10, سجد:10, يتم:10, فتن:10, سغب:10, شيع:10, اليسع:10, زيد:10, بلغ:10, قصص:10, الک:10, امم:10, فصل:10, برک:10, هما:10, افل:10, اذن:10, کسب:10, عزز:10, شيخ:10, لئک:10, عقب:10, ذى:10, بعل:10, يدى:10, بيت:10, قلل:10, فتح:10, درى:10, اجج:10, أما:10, الم:10, لدى:10, وجد:10, سوغ:10, سوع:10, انتم:10, فضل:10, حشر:10, ورث:10, شطن:10, سرر:10, نشر:10, شدد:10, جبل:10, مرج:10, نفع:10, ظنن:10, دخل:10, جنب:10, اکل:10, خبر:10, نصر:10, جهنم:10, زعم:10, صفد:10, دعو:10, غدو:10, عرب:10, بئس:10, غرر:10, مع:10, هيم:10, هل:10, ضيق:10, سينين:10, مهد:10, لعب:10, کلم:10, شفق:10, ضرب:10, نفد:10, حصر:10, نون:10, خلص:10, طهر:10, عجم:10, حمل:10, لکن:10, غصص:10, مول:10, اجر:10, کود:10, ادريس:10, داود:10, قرر:10, نقب:10, ايد:10, بوب:10, سرع:10, زيتون:10, صوب:10, شمس:10, رجس:10, نهر:10, ذلکما:10, طرف:10, صحف:10, طور:10, کيد:10, زلف:10, نهى:10, جمع:10, وجه:10, بقى:10, فسد:10, دلو:10, ندو:10, صحب:10, غسق:10, عوم:10, ذرع:10, کوکب:10, آدم:10, عصم:10, انف:10, ودى:10, نکل:10, غشى:10, برهن:10, زيت:10, عمى:10, شکل:10, رقد:10, صدد:10, فور:10, ندى:10, غمر:10, زنم:10, فرعون:10, بلو:10, وصى:10, وصف:10, ثمر:10, قمص:10, شفع:10, خوض:10, سبل:10, سفر:10, قصر:10, ولد:10, وحد:10, وقع:10, ارث:10, حدث:10, غنى:10, ضعف:10, عفو:10, غشو:10, مشى:10, عهد:10, حبب:10, ازف:10, بهت:10, فزع:10, مطر:10, مرض:10, هکذا:10, حدد:10, قمر:10, فوج:10, ملل:10, لبث:10, رشد:10, کتم:10, يوسف:10, غلم:10, فرق:10, ابى:10, غسل:10, عطو:10, صوع:10, عود:10, التى:10, بطل:10, غوص:10, فقه:10, ياجوج:10, کيف:10, ثمن:10, نبو:10, بره:10, حول:10, عقل:10, خور:10, يسر:10, عرش:10, غرب:10, تلو:10, تين:10, اثم:10, جحد:10, ضحک:10, رکض:10, عسر:10, قرى:10, اهل:10, شرى:10, متع:10, قحم:10, دخن:10, قضى:10, طغو:10, برد:10, صفو:10, الو:10, بنى:10, هتى:10, نوب:10, نجو:10, عصب:10, غيب:10, وضع:10, حکم:10, جرم:10, فلح:10, ذنب:10, طوع:10, رجف:10, صفر:10, طين:10, لحد:10, مدد:10, ماجوج:10, خذل:10, سلم:10, غضب:10, وذر:10, نعم:10, خوف:10, بدل:10, ليل:10, مريم:10, حتى:10, صيف:10, دبر:10, عدل:10, کنز:10, تسع:10, کهف:10, حرث:10, حمد:10, کن:10, مسک:10, جمل:10, هطع:10, طغى:10, خسر:10, طلق:10, مسس:10, مهن:10, قسط:10, بعض:10, جند:10, اوه:10, شتو:10, عيل:10, ورى:10, طبع:10, شعر:10, عذر:10, هجر:10, جهد:10, بسر:10, ليت:10, هاتوا:10, ذبح:10, وسم:10, حوط:10, عتل:10, رحل:10, لغو:10, نبت:10, سوق:10, سير:10, هات:10, ضرع:10, لعن:10, سوف:10, عتد:10, ترف:10, حسس:10, جبه:10, جدل:10, غيث:10, غوث:10, ضرر:10, بکى:10, منن:10, جرد:10, خشى:10, سرق:10, ثوى:10, طير:10, غدر:10, فدى:10, يقن:10, شطط:10, حوش:10, وهب:10, جسد:10, إبليس:10, سقى:10, بضع:10, رکع:10, سليمان:10, عسى:10, کان:10, عون:10, وفى:10, جوع:10, وسع:10, بلس:10, عتب:10, کلا:10, فضض:10, شرر:10, حمء:10, صغر:10, بذر:10, عکف:10, غطو:10, حلم:10, ذرء:10, وکز:10, ثلث:10, علو:10, يعقوب:10, عيسى:10, وقف:10, سعى:10, لن:10, هى:10, خرر:10, حفظ:10, عين:10, نخل:10, غلب:10, ورد:10, مدن:10, ذلکم:10, ريب:10, صالح:10, طيب:10, لهو:10, خمس:10, نوم:10, رحب:10, اسرائيل:10, لحم:10, برزخ:10, نعج:10, حرف:10, کوى:10, صبح:10, نجس:10, احمد:10, قدر:10, حزن:10, لوط:10, خلد:10, حجر:10, فکر:10, هن:10, طرو:10, جذع:10, الف:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۷
تکرار در قرآن: ۲۵۸(بار)
قاموس قرآن
اسم اشاره است و با آن بمفرد مذكّر نزديك اشاره مىشود و چون هاءِ تنبيه بر آن داخل شود گويند: هذا. مثل [مرسلات:35]، [مرسلات:38] تثنيه آن در حال رفع ذان و در نصب و جّر ذين است. ذا گاهى به معنى الّذى مىآيد و آن در صورتى است كه بعد از ما و من استفهام باشد مثل [محمّد:16] يعنى «مَا الَّذى قال آنِفاً» مثل «مَنْ ذا بِالدّارِ» يعنى كيست آنكه درخانه است و گاهى «مادا» مجموعاً به معنى استفهام مىآيد در آياتى نظير [بقره :219]، [مائده:4]، [نحل :24]. احتمال دارد كه «ما» موصل و «ذا» صله آن باشد به معنى «يَسْئَلُونَكَ اَىَّ اَلَّذى يُنْفِقُونَ» و احتمال دارد كه «ماذا» مجموعاً اسم باشد به معنى اَىّ شيئى، چنانكه طبرسى در ذيل آيه 4 مائده گفته است. در آياتيكه ذا ميان من و الذى واقع شده نحو [بقره:255]، [حديد:11] ظاهراً «ذا» در معناى اولى خود است طبرسى در ذيل آيه دوم از فّراء نقل كرده : ذا صله من است و گفتهاند معنى جمله آن است «مَنْ هذَا الَّذى يُقرِضُ اللّهَ» و ذا مبتدا و الّذى خبر آن و هر دو خبر «من» است. و خلاصه تقدير آن: «مَن هُوَ الَّذى» يا «من هذاَ الَّذى» است.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
هٰذَا | ۲۰۳ |
ذَا | ۴۸ |
لِهٰذَا | ۴ |
ذٰلِکُمَا | ۱ |
هَذَا | ۲ |
هٰکَذَا | ۱ |