تَلْقَف: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Added word proximity by QBot)
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تَلْقَف | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تَلْقَف | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۶: خط ۷:
*[[ریشه لقف‌ | لقف‌]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: لقف‌| ]]
*[[ریشه لقف‌ | لقف‌]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: لقف‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
[اعراف:117]. «تَلْقَفُ» در سوره [طه:69] و [شعراء:45]. نيز آمده است آن را حفص به نقل از عاصم به تخفيف قاف و ديگران به تشديد قاف خوانده‏اند. راغب گويد: لَقْف، اِلْقاف، تَلَقُّف: به معنى گرفتن شى است به زيركى خواه با دست گرفته شود يا با دهان. قاموس، طبرسى ذيل آيه طه و اقرب الموارد، لقف را اخذ به سرعت گفته‏اند. در مجمع ذيل آيه اعراف گفته تَلَقُّف و تَلَقُّم هر دو يكى است شاعر گويد: اَنْتَ عَصا مُوسَى الَّتى لَمْ نَزَلْ تَلْقَفُ مايَأْفِكُهُ السَّاحِرُ در نهج البلاغه خطبه 208 آمده: «... رَآهُ وَسَمِعَ مِنْهُ وَلَقِفَ عَنْهُ» يعنى رسول خدا «صلى الله عليه و آله» را ديده و از او شنيده و از وى اخذ كرده است. معنى جامع آن اخذ است خواه با دهان باشد يا با دست چنانكه از راغب نقل شد و يا با گوش چنانكه از نهج البلاغه آورديم. لقف در آيه فوق به معنى بلعيدن است. يعنى به موسى وحى كرديم كه عصايت را بيانداز آنگاه عصا فرو مى‏برد آنچه را كه به دروغ مى‏گفتند مارهاست. اين لفظ سه بار بيشتر در قرآن نيامده و همه در باره بلعيدن جادوى ساحران به وسيله عصاى موسى مى‏باشد.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
مَا:100, هِي:51, يَأْفِکُون:46, فَإِذَا:46, وَ:44, صَنَعُوا:42, أَلْق:37, مُوسَى:32, يَمِينِک:29, فَوَقَع:27, فِي:27, فَأُلْقِي:27, إِنّمَا:25, الْحَق:25, السّحَرَة:25, عَصَاک:25, عَصَاه:25, قَالُوا:22, سَاجِدِين:22, آمَنّا:20, الْغَالِبُون:20, فَأَلْقَى:20, الْأَعْلَى:20, کَيْد:20, بَطَل:20, أَن:20, سَاحِر:17, أَنْت:17, لَنَحْن:17, إِلَى:15, إِنّک:15, کَانُوا:15, إِنّا:15, أَوْحَيْنَا:12, لا:12, يُفْلِح:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::تَلْقَف]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۸

آیات شامل این کلمه

«تَلْقَفُ» از مادّه «لقف» (بر وزن وقف) به معناى بلعیدن و برگرفتن چیزى با قدرت و سرعت است، خواه به وسیله دهان و دندان باشد، یا به وسیله دست، ولى در پاره اى از موارد به معناى بلعیدن نیز آمده است، در آیه مورد بحث، نیز ظاهراً به همین معناست. و در فارسى از آن به «ربودن» تعبیر مى شود و در سوره «شعراء» منظور گرفتن با دهان است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[اعراف:117]. «تَلْقَفُ» در سوره [طه:69] و [شعراء:45]. نيز آمده است آن را حفص به نقل از عاصم به تخفيف قاف و ديگران به تشديد قاف خوانده‏اند. راغب گويد: لَقْف، اِلْقاف، تَلَقُّف: به معنى گرفتن شى است به زيركى خواه با دست گرفته شود يا با دهان. قاموس، طبرسى ذيل آيه طه و اقرب الموارد، لقف را اخذ به سرعت گفته‏اند. در مجمع ذيل آيه اعراف گفته تَلَقُّف و تَلَقُّم هر دو يكى است شاعر گويد: اَنْتَ عَصا مُوسَى الَّتى لَمْ نَزَلْ تَلْقَفُ مايَأْفِكُهُ السَّاحِرُ در نهج البلاغه خطبه 208 آمده: «... رَآهُ وَسَمِعَ مِنْهُ وَلَقِفَ عَنْهُ» يعنى رسول خدا «صلى الله عليه و آله» را ديده و از او شنيده و از وى اخذ كرده است. معنى جامع آن اخذ است خواه با دهان باشد يا با دست چنانكه از راغب نقل شد و يا با گوش چنانكه از نهج البلاغه آورديم. لقف در آيه فوق به معنى بلعيدن است. يعنى به موسى وحى كرديم كه عصايت را بيانداز آنگاه عصا فرو مى‏برد آنچه را كه به دروغ مى‏گفتند مارهاست. اين لفظ سه بار بيشتر در قرآن نيامده و همه در باره بلعيدن جادوى ساحران به وسيله عصاى موسى مى‏باشد.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...