يَأْفِکُون
«یَأْفِکُونَ» از مادّه «افک» (بر وزن کتف) در اصل، به معناى منصرف ساختن از چیزى است و از آنجا که دروغ انسان را از حق باز مى دارد به آن «افک» گفته مى شود.
و در سوره «شعراء» آیه 45، اشاره به وسائل دروغین است که آنها آن را به جاى مارهاى کوچک و بزرگ قالب کرده بودند.
بعضى از مفسران در اینجا احتمال دیگرى در معناى آیه داده اند و آن این که: عصاى موسى(علیه السلام)، پس از آن که به صورت مار عظیمى درآمد، وسائل سحر ساحران را نبلعید، بلکه آنها را از کار انداخت و به صورت نخست بازگردانید، و چنین تصور کرده اند که: این کار، راه هر گونه اشتباه را بر مردم مى بست در حالى که بلعیدن آن وسائل نمى توانست، مردم را قانع سازد که موسى ساحرى قوى تر از آنها نبوده است.
ولى این احتمال، نه با جمله «تَلْقَفُ» سازگار است و نه با تناسب مطالب آیه; زیرا «تَلْقَفُ» به معناى برگرفتن چیزى با دقت و سرعت است نه دگرگون ساختن آن.
ریشه کلمه
- افک (۲۷ بار)
