ریشه قبض: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::قبض]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
گرفتن. راغب گويد: قبض گرفتن شىء است با تمام دست.«قَبْضُ الْيَدِ عَلَى الشَّىْء» جمع كردن و گره كردن دست است بعد از اخذ شیء، «قَبضُ الیَدِ عَنِ الشَّیءِ» جمع کردن دست است پیش ا ز اخذ، و آن به معنى امساك از اخذ شىء است. [فرقان:46]. سپس آن را به آسانى به طرف خويش گرفتيم. [بقره:245]. خداوند تنگ مىكند و بسط مىدهد و به سوى او برگشته مىشويد. قبض در آيه به معنى امساك است كه در اول گفته شد. [ملك:19]. مراد از قبض جناح چنانكه گفتهاند جمع كردن آن است و مجموع صف جناح و قبض آن، عبارت اخراى پرواز است زيرا پرواز ان است كه پرنده بال خود را مرتبا بگشايد و جمع كند يعنى آيا نگاه نكردند به پرندگان بالا سرشان كه پرواز مىكنند. * [زمر:67]. «قَبْضَة» مصدر است به معنى مقبوض و مقبوض چيزى است كه در دست گرفته شود و آن كنايه از تسلط تام بر شىء است از مقبوض بودن زمين و مطوى بودن سموات بدست مىآيد كه مراد از آن دو قطع شدن اسباب و وسائل مادى و ظهور حكومت مطلقه و تدبير منحصر خداست يعنى: زمين همهاش روز قيامت در قبضه و در تسلط خداست و آسمانها به قدرت او به هم پيچيدهاند قيد«يَوْمَ الْقَيمَةِ» ظاهرا براى آن است كه ظهور تسلط مطلقه خدا در آن روز است و در دنيا آن ظهور را ندارد. [طه:96]. «قَبْضَة» به معنى مقبوض است يعنى: دانستم آنچه را كه مردم ندانستند مشتى از اثر رسول را برگرفتم سپس آن را انداختم. رجوع شود به «اثر». | |||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ه:100, ف:68, الى:46, قبض:44, ب:43, لم:35, هم:31, من:31, ثم:30, وله:29, نا:28, ما:28, اله:28, الله:26, اثر:26, جعل:26, يسر:25, بصر:25, دلل:25, هو:25, بعض:24, على:24, رسل:24, الذى:23, کم:22, ان:21, بسط:19, ل:19, جمع:19, نبذ:19, صفف:19, عرف:19, نسى:19, ا:18, ارض:18, رهن:18, مسک:18, يدى:18, يوم:18, رئى:18, عن:18, هن:17, قوم:17, قدر:17, فوق:17, ها:17, کتب:17, امن:17, نهى:17, شمس:16, رجع:16, نکر:16, سمو:16, طير:16, الا:16, کثر:16, وجد:16, ذلک:15, طوى:15, حقق:15, رحم:15, ضعف:15, سفر:14, امر:14, انن:14, ليل:14, ک:12, سکن:12, ادى:12, لبس:12, کون:11, يمن:11, کلل:10, قول:10, سال:10, سبح:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۳۸
تکرار در قرآن: ۹(بار)
قاموس قرآن
گرفتن. راغب گويد: قبض گرفتن شىء است با تمام دست.«قَبْضُ الْيَدِ عَلَى الشَّىْء» جمع كردن و گره كردن دست است بعد از اخذ شیء، «قَبضُ الیَدِ عَنِ الشَّیءِ» جمع کردن دست است پیش ا ز اخذ، و آن به معنى امساك از اخذ شىء است. [فرقان:46]. سپس آن را به آسانى به طرف خويش گرفتيم. [بقره:245]. خداوند تنگ مىكند و بسط مىدهد و به سوى او برگشته مىشويد. قبض در آيه به معنى امساك است كه در اول گفته شد. [ملك:19]. مراد از قبض جناح چنانكه گفتهاند جمع كردن آن است و مجموع صف جناح و قبض آن، عبارت اخراى پرواز است زيرا پرواز ان است كه پرنده بال خود را مرتبا بگشايد و جمع كند يعنى آيا نگاه نكردند به پرندگان بالا سرشان كه پرواز مىكنند. * [زمر:67]. «قَبْضَة» مصدر است به معنى مقبوض و مقبوض چيزى است كه در دست گرفته شود و آن كنايه از تسلط تام بر شىء است از مقبوض بودن زمين و مطوى بودن سموات بدست مىآيد كه مراد از آن دو قطع شدن اسباب و وسائل مادى و ظهور حكومت مطلقه و تدبير منحصر خداست يعنى: زمين همهاش روز قيامت در قبضه و در تسلط خداست و آسمانها به قدرت او به هم پيچيدهاند قيد«يَوْمَ الْقَيمَةِ» ظاهرا براى آن است كه ظهور تسلط مطلقه خدا در آن روز است و در دنيا آن ظهور را ندارد. [طه:96]. «قَبْضَة» به معنى مقبوض است يعنى: دانستم آنچه را كه مردم ندانستند مشتى از اثر رسول را برگرفتم سپس آن را انداختم. رجوع شود به «اثر».
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يَقْبِضُ | ۱ |
| مَقْبُوضَةٌ | ۱ |
| يَقْبِضُونَ | ۱ |
| فَقَبَضْتُ | ۱ |
| قَبْضَةً | ۱ |
| قَبَضْنَاهُ | ۱ |
| قَبْضاً | ۱ |
| قَبْضَتُهُ | ۱ |
| يَقْبِضْنَ | ۱ |
