ریشه فسد: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(Added root proximity by QBot) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::فسد]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
تباهى. در لغت آن را ضد صلاح گفتهاند. راغب خروج شىء از اعتدال معنى مىكند خواه كم باشد يا بيشتر. [قصص:83]. در زمين برترى (خودپسندى) و تباهى اراده نمىكنند [انبیاء:22]. اگر در آسمان و زمين خدايانى جز خدا مىبود آنها از اعتدال و نظم خارج شده و تباه مىگشتند. افساد: تباه كردن. [بقره:205]. در زمين تلاش مىكند تا در آن تباهى به بار آورد. مفسد: تباه كننده ضد مصلح [بقره:220]. | |||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
فى:100, ارض:80, لا:57, ل:52, قول:49, اله:49, وله:48, الله:46, هم:42, ف:39, انن:37, ه:37, ب:36, من:35, کون:33, ان:32, ک:28, ما:28, ها:28, صلح:28, الذين:23, کم:23, حبب:22, ى:22, علم:21, موسى:21, على:20, عقب:20, عثو:20, اذا:19, قوم:19, وقى:19, جىء:19, امن:19, اول:18, جعل:18, يا:18, علو:17, لو:17, حقق:17, ربب:17, او:17, کيف:17, الا:17, شىء:17, يوم:16, کتب:16, اهل:16, سعى:16, انس:16, کذب:16, عمل:15, لما:15, وصل:15, نظر:15, قد:15, الى:15, بعض:15, بقى:15, ولى:15, اتى:15, رسل:15, عن:15, قتل:14, کبر:14, امر:14, ظهر:14, نا:14, لکن:14, رود:14, نفس:14, سبح:14, تبع:14, بعد:14, الذى:13, سبل:13, کلم:13, عذب:13, فتن:13, نحن:13, طوع:13, قطع:13, ا:13, کثر:13, فرعون:13, وذر:13, هل:13, قبل:13, نجو:13, صبب:13, ام:13, نن:13, اذ:13, فسد:13, بعث:12, بخس:12, خير:12, هوى:12, ماجوج:12, سرف:12, عدو:12, ملء:12, رهط:12, قرى:12, شرک:12, بغى:12, نهى:12, ذا:12, منن:12, هلک:12, نسل:12, حرث:12, سمو:12, برر:12, تسع:12, خلق:12, کفر:12, طوف:12, دخل:12, ياجوج:12, قلل:12, شعر:12, هجر:12, بنو:12, کلل:12, بحر:12, لعن:12, سفک:12, اخذ:12, غير:12, اسرائيل:12, عزز:12, داود:12, مدن:12, رحم:11, قرنين:11, ملک:11, امم:11, سليمان:11, جبل:11, بلد:11, عسى:11, دمم:11, عوذ:11, نصر:11, حسن:11, وقت:11, جهد:11, ابراهيم:11, عصى:11, ن:11, لن:11, کان:11, صلب:11, قسم:11, کره:11, ضعف:11, مرر:11, اخر:11, فعل:11, صبر:11, خصم:11, بدن:11, دمو:11, عصو:11, فوق:11, يدى:11, شهد:11, خسر:11, ذلکم:11, کسب:11, لدد:11, ذلل:11, نسو:11, خفى:11, بشر:11, دعو:11, رجف:11, ظلم:11, طغى:11, هما:11, نور:11, سرق:11, سوط:11, دمى:11, هن:11, شکر:11, قضى:11, ذو:11, طغو:11, عند:11, صدق:11, اخو:11, طعم:11, فجر:11, سوى:11, دين:11, هو:11, خلف:11, صبح:11, رجو:11, انتم:11, حمد:11, ضرع:11, اين:11, وزن:11, بل:11, انت:11, ذلک:11, حيى:11, عبد:11, س:10, زيد:10, ت:10, اون:10, خرج:10, رزق:10, قرن:10, بدل:10, عرش:10, کيل:10, عنت:10, خوف:10, فضل:10, جمع:10, طفء:10, رجل:10, سوء:10, حرب:10, دفع:10, خلط:10, وفى:10, الو:10, طمع:10, ذوق:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۵۷
تکرار در قرآن: ۵۰(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
تباهى. در لغت آن را ضد صلاح گفتهاند. راغب خروج شىء از اعتدال معنى مىكند خواه كم باشد يا بيشتر. [قصص:83]. در زمين برترى (خودپسندى) و تباهى اراده نمىكنند [انبیاء:22]. اگر در آسمان و زمين خدايانى جز خدا مىبود آنها از اعتدال و نظم خارج شده و تباه مىگشتند. افساد: تباه كردن. [بقره:205]. در زمين تلاش مىكند تا در آن تباهى به بار آورد. مفسد: تباه كننده ضد مصلح [بقره:220].
ریشههای نزدیک مکانی
فى ارض لا ل قول اله وله الله هم ف انن ه ب من کون ان ک ما ها صلح الذين کم حبب ى علم موسى على عقب عثو اذا قوم وقى جىء امن اول جعل يا علو لو حقق ربب او کيف الا شىء يوم کتب اهل سعى انس کذب عمل لما وصل نظر قد الى بعض بقى ولى اتى رسل عن قتل کبر امر ظهر نا لکن رود نفس سبح تبع بعد الذى سبل کلم عذب فتن نحن طوع قطع ا کثر فرعون وذر هل قبل نجو صبب ام نن اذ فسد کفر دخل ياجوج قلل شعر کلل
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
تُفْسِدُوا | ۴ |
الْمُفْسِدُونَ | ۱ |
يُفْسِدُونَ | ۵ |
يُفْسِدُ | ۱ |
مُفْسِدِينَ | ۵ |
لِيُفْسِدَ | ۱ |
الْفَسَادَ | ۴ |
الْمُفْسِدَ | ۱ |
لَفَسَدَتِ | ۲ |
بِالْمُفْسِدِينَ | ۲ |
فَسَادٍ | ۱ |
فَسَاداً | ۳ |
الْمُفْسِدِينَ | ۱۰ |
لِيُفْسِدُوا | ۱ |
فَسَادٌ | ۱ |
الْفَسَادِ | ۱ |
لِنُفْسِدَ | ۱ |
لَتُفْسِدُنَ | ۱ |
مُفْسِدُونَ | ۱ |
لَفَسَدَتَا | ۱ |
أَفْسَدُوهَا | ۱ |
الْفَسَادُ | ۱ |
کَالْمُفْسِدِينَ | ۱ |