الأنفال ١٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن جزییات آیه)
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::ذٰلِکُم|ذٰلِکُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::ذٰلِکُم| ]] [[شامل این ریشه::ذلکم‌| ]][[ریشه غیر ربط::ذلکم‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَن|أَنَ‌]] [[شامل این ریشه::انن‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهَ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::مُوهِن|مُوهِنُ‌]] [[کلمه غیر ربط::مُوهِن| ]] [[شامل این ریشه::وهن‌| ]][[ریشه غیر ربط::وهن‌| ]][[شامل این کلمه::کَيْد|کَيْدِ]] [[کلمه غیر ربط::کَيْد| ]] [[شامل این ریشه::کيد| ]][[ریشه غیر ربط::کيد| ]][[شامل این کلمه::الْکَافِرِين|الْکَافِرِينَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْکَافِرِين| ]] [[شامل این ریشه::کفر| ]][[ریشه غیر ربط::کفر| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::ذٰلِکُم|ذٰلِکُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::ذٰلِکُم| ]] [[شامل این ریشه::ذلکم‌| ]][[ریشه غیر ربط::ذلکم‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::أَن|أَنَ‌]] [[شامل این ریشه::انن‌| ]][[شامل این کلمه::اللّه|اللَّهَ‌]] [[کلمه غیر ربط::اللّه| ]] [[شامل این ریشه::الله‌| ]][[ریشه غیر ربط::الله‌| ]][[شامل این ریشه::اله‌| ]][[ریشه غیر ربط::اله‌| ]][[شامل این ریشه::وله‌| ]][[ریشه غیر ربط::وله‌| ]][[شامل این کلمه::مُوهِن|مُوهِنُ‌]] [[کلمه غیر ربط::مُوهِن| ]] [[شامل این ریشه::وهن‌| ]][[ریشه غیر ربط::وهن‌| ]][[شامل این کلمه::کَيْد|کَيْدِ]] [[کلمه غیر ربط::کَيْد| ]] [[شامل این ریشه::کيد| ]][[ریشه غیر ربط::کيد| ]][[شامل این کلمه::الْکَافِرِين|الْکَافِرِينَ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْکَافِرِين| ]] [[شامل این ریشه::کفر| ]][[ریشه غیر ربط::کفر| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|ذٰلِکُمْ‌ وَ أَنَ‌ اللَّهَ‌ مُوهِنُ‌ کَيْدِ الْکَافِرِينَ‌
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=(ماجرایتان) این (بزرگْ‌جریان) بود و (بدانید که) خدا بی‌گمان سست‌کننده‌ی نیرنگ کافران است.
|-|صادقی تهرانی=(ماجرایتان) این (بزرگْ‌جریان) بود و (بدانید که) خدا بی‌گمان سست‌کننده‌ی نیرنگ کافران است.
|-|معزی=این است و آنکه خدا است سست‌کننده نیرنگ کافران‌
|-|معزی=این است و آنکه خدا است سست‌کننده نیرنگ کافران‌
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">Such is the case. Allah will undermine the strategy of the disbelievers.</div>
{{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::18|١٨]] | قبلی = الأنفال ١٧ | بعدی = الأنفال ١٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف =  }}
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/008018.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/008018.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره الأنفال | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::18|١٨]] | قبلی = الأنفال ١٧ | بعدی = الأنفال ١٩  | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«ذلِکُمْ»: آن نصرت و پیروزی مؤمنان، و شکست و کشتار کافران. مبتدا و خبر آن محذوف است؛ و یا این که خود خبر مبتدای محذوف است، و جمله (أَنَّ اللهَ مُوهِنُ ...) عطف بر آن است (نگا: انفال / ). «مُوهِن»: سست‌کننده.
«ذلِکُمْ»: آن نصرت و پیروزی مؤمنان، و شکست و کشتار کافران. مبتدا و خبر آن محذوف است؛ و یا این که خود خبر مبتدای محذوف است، و جمله (أَنَّ اللهَ مُوهِنُ ...) عطف بر آن است (نگا: انفال / ). «مُوهِن»: سست‌کننده.
خط ۲۶: خط ۳۴:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link26 | آيات ۲۹ - ۱۵، سوره انفال]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link26 | آيات ۲۹ - ۱۵، سوره انفال]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link27 | بيان آيات شريفه متضمن دستوراتى راجع به جهاد اسلامى و نهى از فرار از جنگ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link27 | بيان آيات شريفه متضمن دستوراتى راجع به جهاد اسلامى و نهى از فرار از جنگ]]
خط ۵۲: خط ۶۱:
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۷#link50 | چند روايت در مورد شاءن نزول آيه : (( يا ايها الذين آمنوا لاتخوفوا اللهوالرسول ... )) ]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۷#link50 | چند روايت در مورد شاءن نزول آيه : (( يا ايها الذين آمنوا لاتخوفوا اللهوالرسول ... )) ]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۵۱#link60 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۵۱#link60 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ «18»
آن، (شكست دشمن وپيروزى شما لطف خدا بود.) و (بدانيد) كه خداوند، سست كننده‌ى نيرنگ كافران است.
===نکته ها===
«ذلِكُمْ»، اشاره به وضع مسلمانان و كفّار در جنگ بدر دارد و يادآور امدادهاى الهى از آسمان و زمين و شكست دشمن است. گويا چنين گفته است: «ذلكم لطف اللّه عليكم»
سست شدن نقشه‌هاى دشمن، با ايجاد رعب و ترس در دل آنان، تزلزل و تفرقه، افشاى اسرار، طوفان و رعد و برق بود.
===پیام ها===
1- خداوند، نقشه‌هاى دشمنان عليه مؤمنان را خنثى مى‌كند. «أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ» (اگر روحيّات ايمانى حفظ شود، خداوند حتّى امور مخفى و غير محسوس دشمنان عليه ما را خنثى مى‌كند و درهم مى‌شكند، چنانكه در دوران ما واقعه‌ى طبس رخ مى‌دهد، در حالى كه ما خواب بوديم و يا حتّى تصوّر آن را نمى‌كرديم.)
2- ايمان، شرط دريافت حمايت الهى و كفر، زمينه‌ى سستى و نابودى انسان است. «ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ»
3- در هر شرايطى توكّل بر خدا كنيم و از دشمنان و توطئه‌هاى آنان هراسى نداشته باشيم. «أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ»
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ «18»
ذلِكُمْ‌: امر آن بود كه ديديد از تأييد و نصرت و قهر و غلبه، وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ‌: و بتحقيق خداى متعال خوار و ضعيف و سست كننده‌
----
جلد 4 صفحه 311
است مكر و حيله كفار را، هر چند قوى باشند به القاء رعب و خوف در قلوب آنها، و تفريق كلمه و نقض حكم به سبب اختلاف قصدشان. ابن عباس گويد:
كيد كفار موهون شد به قتل جبابره و اسيرى اشراف آنها و رؤساى ايشان.
تذكره: محقق است كه نصرت و تأييد سبحانى هميشه با طريقه حقه و سلسله محقه خواهد بود، گر چه در بعضى مواقع به مقتضاى حكمت، امورى واقع شود كه مغلوبيت حق به حسب ظاهر متصور شود، لكن شخص بصير اين نكته را دريابد كه باطل سرابى است نمايان، و حقيقت ثابته ندارد، به خلاف حق كه آب حياتى است بى‌پايان، گرچه ظلمات او را مخفى كند؛ سپس به اندك زمانى ريشه باطل متزلزل، و ثمره حق به جلوه ظهور در آيد: الا و انّ للباطل جوله و للحقّ دولة. «1» نظر و سير تاريخى اين مطلب را مبرهن سازد كه آثار سلسله جائره طاغيه نمروديه، شداديه، فرعونيه، بنى اميه، بنى عباس، و غيره با آن همه حشمت و سطوت ظاهريه به كلى آثار آنها از عالم محو، و نام آنها به قباحت و شناعت در جرايد ثبت، و تا أبد الدهر باقى ماند، لكن جلالت سلسله جليله نبويه و هاشميه و حسينيه مطاف و مظهر توجهات اتطاف، و نام نامى آنها به حقانيت و نيكى در صفحه روزگار مستقر گرديد و مصداق كريمه: وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ‌، ظهور يافت.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى‌ وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ «17» ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ «18»
ترجمه‌
پس نكشتيد ايشانرا ولى خدا كشت آنها را و نينداختى چون انداختى ولى خدا انداخت و تا نعمت دهد گروندگان را از خود نعمتى نيكو بدرستيكه خداوند شنواى دانا است‌
امر اين است و آنكه خداوند سست كننده مكر كافران است.
تفسير
روايت شده است كه در جنگ بدر وقتى قريش با تمام وسائل نخوت و تكبّر آماده جنگ شدند جبرئيل نازل شد بر پيغمبر اكرم و دستور داد كه يك مشت از خاك زمين بردارد و بكفار بپا شد و آنحضرت بامير المؤمنين (ع) فرمود يك مشت سنگ ريزه بياورد و آورد پيغمبر (ص) آنرا انداخت بصورت‌هاى كفار و فرمود زشت باد روى‌هاى شما
----
جلد 2 صفحه 519
پس مشركى باقى نماند مگر مشغول بچشم خود شد و منهزم شدند و مسلمانان آنها را تعقيب نمودند ميكشتند و اسير مى‌گرفتند و چون مراجعت نمودند مفاخره مينمودند كه كشتيم و اسير كرديم پس اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر آنكه نبايد مفاخره نمايند چون آنها نكشتند و اسير نكردند بقوت خودشان بلكه خداوند ملائكه را بكمك ايشان فرستاد و قوت قلب بآنها عنايت فرمود و در دل كفار رعب مسلمانان را جاى داد و پيغمبر (ص) را مأمور برمى حصاة فرمود و اثريكه از آن رمى حاصل شد از قدرت بشر خارج بود و معلوم بود كه كار خدائى است پس در واقع آنهم فعل خدا بود اگر چه در ظاهر از پيغمبر (ص) بكمك امير المؤمنين (ع) صادر شده بود و عياشى ره از حضرت صادق و حضرت سجاد عليهما السلام نقل نموده كه امير المؤمنين (ع) آن قبضه از سنگ ريزه را كه پيغمبر در روى‌هاى كفار انداخت بآنحضرت داد پس خدا فرمود تو نينداختى چون انداختى ولى خدا انداخت و بنظر حقير اشاره بلقب يد اللّه است براى حضرت امير (ع) و اين كمك الهى براى آن بود كه انعام فرمايد بر اهل ايمان از قبل خود نعمت بزرگيرا كه فتح و ظفر و مشاهده آيات الهى است و خدا شنوا است استغاثه و دعاى ايشانرا و داناست نيّات و حالات آنها را غرض و مقصود و امر الهى اين بود كه اهل ايمان از اين نعمت عظمى برخوردار شوند و آنكه مكر و حيله كفار را ضايع و باطل فرمايد ..
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
ذلِكُم‌ وَ أَن‌َّ اللّه‌َ مُوهِن‌ُ كَيدِ الكافِرِين‌َ «18»
‌اينکه‌ نوع‌ عنايتهايي‌ ‌که‌ بشما ‌شده‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ جهاد و بدانيد ‌که‌ خداوند محققا سست‌ و نابود ميفرمايد كيد كفار ‌را‌.
كيد يك‌ نوع‌ تمهيداتي‌ ‌است‌ ‌بر‌ ‌عليه‌ خصم‌ بطوري‌ ‌که‌ خصم‌ متوجه‌ نشود و ‌اينکه‌ قريب‌ المعني‌ ‌است‌ ‌با‌ مكر و حيله‌ و تزوير و پلتيك‌ و تقلب‌ و فريب‌ و بقول‌ امروزيها سياست‌ لكن‌ ‌اينکه‌ نوع‌ افعال‌ و ‌لو‌ آنكه‌ بسيار حرام‌ ‌است‌ ‌هم‌ جنبه‌ حق‌ اللهي‌ دارد و ‌هم‌ حق‌ الناسي‌ بلكه‌ مستلزم‌ معاصي‌ بسياري‌ مثل‌ ظلم‌ و اذيت‌ و كذب‌ و امثال‌ اينها ميشود علاوه‌ ‌با‌ طرفي‌ ‌اينکه‌ نوع‌ رفتار ميكند ‌که‌ طرف‌ متوجه‌ نشود و الّا ‌اگر‌ متوجه‌ شود ‌در‌ مقام‌ دفع‌ ‌او‌ برميآيد اما ‌با‌ خداوندي‌ ‌که‌ عالم‌ السرّ و الخفيات‌ ‌است‌ و قادر ‌بر‌ دفع‌ و رفع‌ مكيده‌ ‌آنها‌ ‌است‌ نميتوان‌ كيد كرد لذا ميفرمايد ذلكم‌ خطاب‌ بمؤمنين‌ و اشاره‌ بامور قريبه‌ ‌که‌ خداوند ملائكه‌ فرستاد و ‌آنها‌ ‌را‌ بحزيمت‌ داد و مقتول‌ و اسير فرمود وَ أَن‌َّ اللّه‌َ قادر متعال‌ مُوهِن‌ُ كَيدِ الكافِرِين‌َ وهن‌ بمعني‌ سستي‌ ‌است‌ و ‌لو‌ كيد ‌آنها‌ ‌هر‌ چه‌ محكم‌ ‌باشد‌ چنانچه‌ ميفرمايد وَ إِن‌ كان‌َ مَكرُهُم‌ لِتَزُول‌َ مِنه‌ُ الجِبال‌ُ ابراهيم‌ ‌آيه‌ 47، خداوند مثل‌ تار عنكبوت‌ ميفرمايد چنانچه‌ فرموده‌ مَثَل‌ُ الَّذِين‌َ اتَّخَذُوا مِن‌ دُون‌ِ اللّه‌ِ أَولِياءَ كَمَثَل‌ِ العَنكَبُوت‌ِ اتَّخَذَت‌ بَيتاً وَ إِن‌َّ أَوهَن‌َ البُيُوت‌ِ لَبَيت‌ُ العَنكَبُوت‌ِ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 40.
92
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
(آیه 18)- در این آیه برای تأکید و تعمیم این موضوع می‌فرماید: «سرنوشت مؤمنان و کافران و عاقبت کارشان همان بود که شنیدید» (ذلِکُمْ).
سپس به عنوان ذکر علت می‌گوید: «خداوند نقشه‌های کافران را (در برابر مؤمنان) ضعیف و سست می‌کند» تا نتوانند آسیبی به آنها و برنامه‌هایشان برسانند (وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ کَیْدِ الْکافِرِینَ).
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۹۱: خط ۱۹۸:
[[رده:آثار ایمان]][[رده:منشأ پیروزى]][[رده:عبرت از تاریخ]][[رده:با مشرکان]][[رده:افعال خدا]][[رده:سنتهاى خدا]][[رده:رسوایى کافران]][[رده:سستى مکر کافران]][[رده:شکست کافران]][[رده:فرجام کافران]][[رده:عوامل کنترل اجتماعى]][[رده:امداد به مؤمنان]][[رده:پشتیبان مؤمنان]][[رده:پیروزى مؤمنان]][[رده:مسؤولیت مؤمنان]][[رده:با خدا]][[رده:محاربان با محمد]]
[[رده:آثار ایمان]][[رده:منشأ پیروزى]][[رده:عبرت از تاریخ]][[رده:با مشرکان]][[رده:افعال خدا]][[رده:سنتهاى خدا]][[رده:رسوایى کافران]][[رده:سستى مکر کافران]][[رده:شکست کافران]][[رده:فرجام کافران]][[رده:عوامل کنترل اجتماعى]][[رده:امداد به مؤمنان]][[رده:پشتیبان مؤمنان]][[رده:پیروزى مؤمنان]][[رده:مسؤولیت مؤمنان]][[رده:با خدا]][[رده:محاربان با محمد]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنفال ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنفال ]]
{{#seo:
|title=آیه 18 سوره أنف
|title_mode=replace
|keywords=آیه 18 سوره أنف,أنف 18,ذٰلِکُمْ‌ وَ أَنَ‌ اللَّهَ‌ مُوهِنُ‌ کَيْدِ الْکَافِرِينَ‌,آثار ایمان,منشأ پیروزى,عبرت از تاریخ,با مشرکان,افعال خدا,سنتهاى خدا,رسوایى کافران,سستى مکر کافران,شکست کافران,فرجام کافران,عوامل کنترل اجتماعى,امداد به مؤمنان,پشتیبان مؤمنان,پیروزى مؤمنان,مسؤولیت مؤمنان,با خدا,محاربان با محمد,آیات قرآن سوره الأنفال
|description=ذٰلِکُمْ‌ وَ أَنَ‌ اللَّهَ‌ مُوهِنُ‌ کَيْدِ الْکَافِرِينَ‌
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۷

کپی متن آیه
ذٰلِکُمْ‌ وَ أَنَ‌ اللَّهَ‌ مُوهِنُ‌ کَيْدِ الْکَافِرِينَ‌

ترجمه

سرنوشت مؤمنان و کافران، همان بود که دیدید! و خداوند سست‌کننده نقشه‌های کافران است.

[دليلش‌] اين بود، و اين كه خداوند سست كننده‌ى نقشه كافران است
[ماجرا] اين بود، و [بدانيد كه‌] خدا نيرنگ كافران را سست مى‌گرداند.
این (فتح و غلبه در جنگ به خواست خدا) شما را نصیب شد و محققا خدا بی‌اثر کننده مکر کفار است.
[سرنوشت مؤمنان و کافران از] این [قرار است که دیدید]، و قطعاً خدا سست کننده نیرنگ کافران است.
اينچنين بود. و خدا سست‌كننده حيله كافران است.
این چنین است که خداوند نقش بر آب کننده نقشه کافران است‌
اين است شما را [يارى و پيروزى‌]، و خدا سست‌كننده نيرنگ كافران است.
این (پیروزی مؤمنان و شکست کافران، حق است و نمونه‌ی آن را دیدید) و خداوند (دام) مکر و کید کافران را سست (و بی‌اثر) می‌کند.
(ماجرایتان) این (بزرگْ‌جریان) بود و (بدانید که) خدا بی‌گمان سست‌کننده‌ی نیرنگ کافران است.
این است و آنکه خدا است سست‌کننده نیرنگ کافران‌

Such is the case. Allah will undermine the strategy of the disbelievers.
ترتیل:
ترجمه:
الأنفال ١٧ آیه ١٨ الأنفال ١٩
سوره : سوره الأنفال
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذلِکُمْ»: آن نصرت و پیروزی مؤمنان، و شکست و کشتار کافران. مبتدا و خبر آن محذوف است؛ و یا این که خود خبر مبتدای محذوف است، و جمله (أَنَّ اللهَ مُوهِنُ ...) عطف بر آن است (نگا: انفال / ). «مُوهِن»: سست‌کننده.


تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ «18»

آن، (شكست دشمن وپيروزى شما لطف خدا بود.) و (بدانيد) كه خداوند، سست كننده‌ى نيرنگ كافران است.

نکته ها

«ذلِكُمْ»، اشاره به وضع مسلمانان و كفّار در جنگ بدر دارد و يادآور امدادهاى الهى از آسمان و زمين و شكست دشمن است. گويا چنين گفته است: «ذلكم لطف اللّه عليكم»

سست شدن نقشه‌هاى دشمن، با ايجاد رعب و ترس در دل آنان، تزلزل و تفرقه، افشاى اسرار، طوفان و رعد و برق بود.

پیام ها

1- خداوند، نقشه‌هاى دشمنان عليه مؤمنان را خنثى مى‌كند. «أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ» (اگر روحيّات ايمانى حفظ شود، خداوند حتّى امور مخفى و غير محسوس دشمنان عليه ما را خنثى مى‌كند و درهم مى‌شكند، چنانكه در دوران ما واقعه‌ى طبس رخ مى‌دهد، در حالى كه ما خواب بوديم و يا حتّى تصوّر آن را نمى‌كرديم.)

2- ايمان، شرط دريافت حمايت الهى و كفر، زمينه‌ى سستى و نابودى انسان است. «ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ»

3- در هر شرايطى توكّل بر خدا كنيم و از دشمنان و توطئه‌هاى آنان هراسى نداشته باشيم. «أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ «18»

ذلِكُمْ‌: امر آن بود كه ديديد از تأييد و نصرت و قهر و غلبه، وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ‌: و بتحقيق خداى متعال خوار و ضعيف و سست كننده‌


جلد 4 صفحه 311

است مكر و حيله كفار را، هر چند قوى باشند به القاء رعب و خوف در قلوب آنها، و تفريق كلمه و نقض حكم به سبب اختلاف قصدشان. ابن عباس گويد:

كيد كفار موهون شد به قتل جبابره و اسيرى اشراف آنها و رؤساى ايشان.

تذكره: محقق است كه نصرت و تأييد سبحانى هميشه با طريقه حقه و سلسله محقه خواهد بود، گر چه در بعضى مواقع به مقتضاى حكمت، امورى واقع شود كه مغلوبيت حق به حسب ظاهر متصور شود، لكن شخص بصير اين نكته را دريابد كه باطل سرابى است نمايان، و حقيقت ثابته ندارد، به خلاف حق كه آب حياتى است بى‌پايان، گرچه ظلمات او را مخفى كند؛ سپس به اندك زمانى ريشه باطل متزلزل، و ثمره حق به جلوه ظهور در آيد: الا و انّ للباطل جوله و للحقّ دولة. «1» نظر و سير تاريخى اين مطلب را مبرهن سازد كه آثار سلسله جائره طاغيه نمروديه، شداديه، فرعونيه، بنى اميه، بنى عباس، و غيره با آن همه حشمت و سطوت ظاهريه به كلى آثار آنها از عالم محو، و نام آنها به قباحت و شناعت در جرايد ثبت، و تا أبد الدهر باقى ماند، لكن جلالت سلسله جليله نبويه و هاشميه و حسينيه مطاف و مظهر توجهات اتطاف، و نام نامى آنها به حقانيت و نيكى در صفحه روزگار مستقر گرديد و مصداق كريمه: وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ‌، ظهور يافت.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى‌ وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ «17» ذلِكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكافِرِينَ «18»

ترجمه‌

پس نكشتيد ايشانرا ولى خدا كشت آنها را و نينداختى چون انداختى ولى خدا انداخت و تا نعمت دهد گروندگان را از خود نعمتى نيكو بدرستيكه خداوند شنواى دانا است‌

امر اين است و آنكه خداوند سست كننده مكر كافران است.

تفسير

روايت شده است كه در جنگ بدر وقتى قريش با تمام وسائل نخوت و تكبّر آماده جنگ شدند جبرئيل نازل شد بر پيغمبر اكرم و دستور داد كه يك مشت از خاك زمين بردارد و بكفار بپا شد و آنحضرت بامير المؤمنين (ع) فرمود يك مشت سنگ ريزه بياورد و آورد پيغمبر (ص) آنرا انداخت بصورت‌هاى كفار و فرمود زشت باد روى‌هاى شما


جلد 2 صفحه 519

پس مشركى باقى نماند مگر مشغول بچشم خود شد و منهزم شدند و مسلمانان آنها را تعقيب نمودند ميكشتند و اسير مى‌گرفتند و چون مراجعت نمودند مفاخره مينمودند كه كشتيم و اسير كرديم پس اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر آنكه نبايد مفاخره نمايند چون آنها نكشتند و اسير نكردند بقوت خودشان بلكه خداوند ملائكه را بكمك ايشان فرستاد و قوت قلب بآنها عنايت فرمود و در دل كفار رعب مسلمانان را جاى داد و پيغمبر (ص) را مأمور برمى حصاة فرمود و اثريكه از آن رمى حاصل شد از قدرت بشر خارج بود و معلوم بود كه كار خدائى است پس در واقع آنهم فعل خدا بود اگر چه در ظاهر از پيغمبر (ص) بكمك امير المؤمنين (ع) صادر شده بود و عياشى ره از حضرت صادق و حضرت سجاد عليهما السلام نقل نموده كه امير المؤمنين (ع) آن قبضه از سنگ ريزه را كه پيغمبر در روى‌هاى كفار انداخت بآنحضرت داد پس خدا فرمود تو نينداختى چون انداختى ولى خدا انداخت و بنظر حقير اشاره بلقب يد اللّه است براى حضرت امير (ع) و اين كمك الهى براى آن بود كه انعام فرمايد بر اهل ايمان از قبل خود نعمت بزرگيرا كه فتح و ظفر و مشاهده آيات الهى است و خدا شنوا است استغاثه و دعاى ايشانرا و داناست نيّات و حالات آنها را غرض و مقصود و امر الهى اين بود كه اهل ايمان از اين نعمت عظمى برخوردار شوند و آنكه مكر و حيله كفار را ضايع و باطل فرمايد ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


ذلِكُم‌ وَ أَن‌َّ اللّه‌َ مُوهِن‌ُ كَيدِ الكافِرِين‌َ «18»

‌اينکه‌ نوع‌ عنايتهايي‌ ‌که‌ بشما ‌شده‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ جهاد و بدانيد ‌که‌ خداوند محققا سست‌ و نابود ميفرمايد كيد كفار ‌را‌.

كيد يك‌ نوع‌ تمهيداتي‌ ‌است‌ ‌بر‌ ‌عليه‌ خصم‌ بطوري‌ ‌که‌ خصم‌ متوجه‌ نشود و ‌اينکه‌ قريب‌ المعني‌ ‌است‌ ‌با‌ مكر و حيله‌ و تزوير و پلتيك‌ و تقلب‌ و فريب‌ و بقول‌ امروزيها سياست‌ لكن‌ ‌اينکه‌ نوع‌ افعال‌ و ‌لو‌ آنكه‌ بسيار حرام‌ ‌است‌ ‌هم‌ جنبه‌ حق‌ اللهي‌ دارد و ‌هم‌ حق‌ الناسي‌ بلكه‌ مستلزم‌ معاصي‌ بسياري‌ مثل‌ ظلم‌ و اذيت‌ و كذب‌ و امثال‌ اينها ميشود علاوه‌ ‌با‌ طرفي‌ ‌اينکه‌ نوع‌ رفتار ميكند ‌که‌ طرف‌ متوجه‌ نشود و الّا ‌اگر‌ متوجه‌ شود ‌در‌ مقام‌ دفع‌ ‌او‌ برميآيد اما ‌با‌ خداوندي‌ ‌که‌ عالم‌ السرّ و الخفيات‌ ‌است‌ و قادر ‌بر‌ دفع‌ و رفع‌ مكيده‌ ‌آنها‌ ‌است‌ نميتوان‌ كيد كرد لذا ميفرمايد ذلكم‌ خطاب‌ بمؤمنين‌ و اشاره‌ بامور قريبه‌ ‌که‌ خداوند ملائكه‌ فرستاد و ‌آنها‌ ‌را‌ بحزيمت‌ داد و مقتول‌ و اسير فرمود وَ أَن‌َّ اللّه‌َ قادر متعال‌ مُوهِن‌ُ كَيدِ الكافِرِين‌َ وهن‌ بمعني‌ سستي‌ ‌است‌ و ‌لو‌ كيد ‌آنها‌ ‌هر‌ چه‌ محكم‌ ‌باشد‌ چنانچه‌ ميفرمايد وَ إِن‌ كان‌َ مَكرُهُم‌ لِتَزُول‌َ مِنه‌ُ الجِبال‌ُ ابراهيم‌ ‌آيه‌ 47، خداوند مثل‌ تار عنكبوت‌ ميفرمايد چنانچه‌ فرموده‌ مَثَل‌ُ الَّذِين‌َ اتَّخَذُوا مِن‌ دُون‌ِ اللّه‌ِ أَولِياءَ كَمَثَل‌ِ العَنكَبُوت‌ِ اتَّخَذَت‌ بَيتاً وَ إِن‌َّ أَوهَن‌َ البُيُوت‌ِ لَبَيت‌ُ العَنكَبُوت‌ِ عنكبوت‌ ‌آيه‌ 40.

92

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 18)- در این آیه برای تأکید و تعمیم این موضوع می‌فرماید: «سرنوشت مؤمنان و کافران و عاقبت کارشان همان بود که شنیدید» (ذلِکُمْ).

سپس به عنوان ذکر علت می‌گوید: «خداوند نقشه‌های کافران را (در برابر مؤمنان) ضعیف و سست می‌کند» تا نتوانند آسیبی به آنها و برنامه‌هایشان برسانند (وَ أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ کَیْدِ الْکافِرِینَ).

نکات آیه

۱- شکست و رسوایى، فرجام کافران ستیزه گر با خدا و رسول او (ذلکم) «ذلکم» خبر براى مبتدایى محذوف و اشاره به شکست خفتبار مشرکان در جنگ بدر دارد ; یعنى «الأمر ذلکم» ; مطلب از این قرار است که بیان شد.

۲- ضرورت توجه اهل ایمان به فرجام شوم کافران ستیزه گر و نقش اصلى خدا در پیروزیهاى مؤمنان (ذلکم) حرف «کم» در «ذلکم» خطاب به اهل ایمان است. یعنى اى اهل ایمان سرنوشت مشرکان ستیزه جو همان است که بیان شد.

۳- خداوند همواره پشتیبان اهل ایمان و یاور آنان در رویارویى با مشرکان ستیزه جو (ذلکم) بدان احتمال که «ذلکم» اشاره باشد به یارى اهل ایمان و امداد آنان از سوى خداوند در موقعیتهایى همانند موقعیت بدر.

۴- سنت الهى بر سست کردن حیله کافران است. (ذلکم و أن اللّه موهن کید الکفرین) «أن اللّه ... » خبر براى مبتدایى محذوف است ; یعنى «و الأمر أن اللّه ... ».

موضوعات مرتبط

  • ایمان: آثار ایمان ۳
  • پیروزى: منشأ پیروزى ۲
  • تاریخ: عبرت از تاریخ ۲
  • جهاد: با مشرکان ۳
  • خدا: افعال خدا ۲ ; سنتهاى خدا ۳، ۴
  • کافران: رسوایى کافران ۱ ; سستى مکر کافران ۴ ; شکست کافران ۱ ; فرجام کافران ۱، ۲
  • کنترل اجتماعى: عوامل کنترل اجتماعى ۲
  • مؤمنان: امداد به مؤمنان ۳ ; پشتیبان مؤمنان ۳ ; پیروزى مؤمنان ۲ ; مسؤولیت مؤمنان ۲
  • محاربان: با خدا ۱ ; محاربان با محمد(ص) ۱

منابع