الأنعام ١١٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن جزییات آیه)
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::کَذٰلِک|کَذٰلِکَ‌]] [[کلمه غیر ربط::کَذٰلِک| ]] [[شامل این ریشه::ذلک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ذلک‌| ]][[شامل این ریشه::ک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ک‌| ]][[شامل این کلمه::جَعَلْنَا|جَعَلْنَا]] [[کلمه غیر ربط::جَعَلْنَا| ]] [[شامل این ریشه::جعل‌| ]][[ریشه غیر ربط::جعل‌| ]][[شامل این کلمه::لِکُل|لِکُلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::لِکُل| ]] [[شامل این ریشه::کلل‌| ]][[ریشه غیر ربط::کلل‌| ]][[شامل این ریشه::ل‌| ]][[ریشه غیر ربط::ل‌| ]][[شامل این کلمه::نَبِي|نَبِيٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::نَبِي| ]] [[شامل این ریشه::نبو| ]][[ریشه غیر ربط::نبو| ]][[شامل این کلمه::عَدُوّا|عَدُوّاً]] [[کلمه غیر ربط::عَدُوّا| ]] [[شامل این ریشه::عدو| ]][[ریشه غیر ربط::عدو| ]][[شامل این کلمه::شَيَاطِين|شَيَاطِينَ‌]] [[کلمه غیر ربط::شَيَاطِين| ]] [[شامل این ریشه::شطن‌| ]][[ریشه غیر ربط::شطن‌| ]][[شامل این کلمه::الْإِنْس|الْإِنْسِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْإِنْس| ]] [[شامل این ریشه::انس‌| ]][[ریشه غیر ربط::انس‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْجِن|الْجِنِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْجِن| ]] [[شامل این ریشه::جنن‌| ]][[ریشه غیر ربط::جنن‌| ]][[شامل این کلمه::يُوحِي|يُوحِي‌]] [[کلمه غیر ربط::يُوحِي| ]] [[شامل این ریشه::وحى‌| ]][[ریشه غیر ربط::وحى‌| ]][[شامل این کلمه::بَعْضُهُم|بَعْضُهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::بَعْضُهُم| ]] [[شامل این ریشه::بعض‌| ]][[ریشه غیر ربط::بعض‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::إِلَى|إِلَى‌]] [[شامل این ریشه::الى‌| ]][[شامل این کلمه::بَعْض|بَعْضٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::بَعْض| ]] [[شامل این ریشه::بعض‌| ]][[ریشه غیر ربط::بعض‌| ]][[شامل این کلمه::زُخْرُف|زُخْرُفَ‌]] [[کلمه غیر ربط::زُخْرُف| ]] [[شامل این ریشه::زخرف‌| ]][[ریشه غیر ربط::زخرف‌| ]][[شامل این کلمه::الْقَوْل|الْقَوْلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْقَوْل| ]] [[شامل این ریشه::قول‌| ]][[ریشه غیر ربط::قول‌| ]][[شامل این کلمه::غُرُورا|غُرُوراً]] [[کلمه غیر ربط::غُرُورا| ]] [[شامل این ریشه::غرر| ]][[ریشه غیر ربط::غرر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لَو|لَوْ]] [[شامل این ریشه::لو| ]][[شامل این کلمه::شَاء|شَاءَ]] [[کلمه غیر ربط::شَاء| ]] [[شامل این ریشه::شى‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::شى‌ء| ]][[شامل این کلمه::رَبّک|رَبُّکَ‌]] [[کلمه غیر ربط::رَبّک| ]] [[شامل این ریشه::ربب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ربب‌| ]][[شامل این ریشه::ک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ک‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::فَعَلُوه|فَعَلُوهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَعَلُوه| ]] [[شامل این ریشه::فعل‌| ]][[ریشه غیر ربط::فعل‌| ]][[شامل این ریشه::ه‌| ]][[ریشه غیر ربط::ه‌| ]][[شامل این کلمه::فَذَرْهُم|فَذَرْهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَذَرْهُم| ]] [[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این ریشه::وذر| ]][[ریشه غیر ربط::وذر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::يَفْتَرُون|يَفْتَرُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَفْتَرُون| ]] [[شامل این ریشه::فرى‌| ]][[ریشه غیر ربط::فرى‌| ]]'''}}
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::کَذٰلِک|کَذٰلِکَ‌]] [[کلمه غیر ربط::کَذٰلِک| ]] [[شامل این ریشه::ذلک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ذلک‌| ]][[شامل این ریشه::ک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ک‌| ]][[شامل این کلمه::جَعَلْنَا|جَعَلْنَا]] [[کلمه غیر ربط::جَعَلْنَا| ]] [[شامل این ریشه::جعل‌| ]][[ریشه غیر ربط::جعل‌| ]][[شامل این کلمه::لِکُل|لِکُلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::لِکُل| ]] [[شامل این ریشه::کلل‌| ]][[ریشه غیر ربط::کلل‌| ]][[شامل این ریشه::ل‌| ]][[ریشه غیر ربط::ل‌| ]][[شامل این کلمه::نَبِي|نَبِيٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::نَبِي| ]] [[شامل این ریشه::نبو| ]][[ریشه غیر ربط::نبو| ]][[شامل این کلمه::عَدُوّا|عَدُوّاً]] [[کلمه غیر ربط::عَدُوّا| ]] [[شامل این ریشه::عدو| ]][[ریشه غیر ربط::عدو| ]][[شامل این کلمه::شَيَاطِين|شَيَاطِينَ‌]] [[کلمه غیر ربط::شَيَاطِين| ]] [[شامل این ریشه::شطن‌| ]][[ریشه غیر ربط::شطن‌| ]][[شامل این کلمه::الْإِنْس|الْإِنْسِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْإِنْس| ]] [[شامل این ریشه::انس‌| ]][[ریشه غیر ربط::انس‌| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::الْجِن|الْجِنِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْجِن| ]] [[شامل این ریشه::جنن‌| ]][[ریشه غیر ربط::جنن‌| ]][[شامل این کلمه::يُوحِي|يُوحِي‌]] [[کلمه غیر ربط::يُوحِي| ]] [[شامل این ریشه::وحى‌| ]][[ریشه غیر ربط::وحى‌| ]][[شامل این کلمه::بَعْضُهُم|بَعْضُهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::بَعْضُهُم| ]] [[شامل این ریشه::بعض‌| ]][[ریشه غیر ربط::بعض‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این کلمه::إِلَى|إِلَى‌]] [[شامل این ریشه::الى‌| ]][[شامل این کلمه::بَعْض|بَعْضٍ‌]] [[کلمه غیر ربط::بَعْض| ]] [[شامل این ریشه::بعض‌| ]][[ریشه غیر ربط::بعض‌| ]][[شامل این کلمه::زُخْرُف|زُخْرُفَ‌]] [[کلمه غیر ربط::زُخْرُف| ]] [[شامل این ریشه::زخرف‌| ]][[ریشه غیر ربط::زخرف‌| ]][[شامل این کلمه::الْقَوْل|الْقَوْلِ‌]] [[کلمه غیر ربط::الْقَوْل| ]] [[شامل این ریشه::قول‌| ]][[ریشه غیر ربط::قول‌| ]][[شامل این کلمه::غُرُورا|غُرُوراً]] [[کلمه غیر ربط::غُرُورا| ]] [[شامل این ریشه::غرر| ]][[ریشه غیر ربط::غرر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::لَو|لَوْ]] [[شامل این ریشه::لو| ]][[شامل این کلمه::شَاء|شَاءَ]] [[کلمه غیر ربط::شَاء| ]] [[شامل این ریشه::شى‌ء| ]][[ریشه غیر ربط::شى‌ء| ]][[شامل این کلمه::رَبّک|رَبُّکَ‌]] [[کلمه غیر ربط::رَبّک| ]] [[شامل این ریشه::ربب‌| ]][[ریشه غیر ربط::ربب‌| ]][[شامل این ریشه::ک‌| ]][[ریشه غیر ربط::ک‌| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::فَعَلُوه|فَعَلُوهُ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَعَلُوه| ]] [[شامل این ریشه::فعل‌| ]][[ریشه غیر ربط::فعل‌| ]][[شامل این ریشه::ه‌| ]][[ریشه غیر ربط::ه‌| ]][[شامل این کلمه::فَذَرْهُم|فَذَرْهُمْ‌]] [[کلمه غیر ربط::فَذَرْهُم| ]] [[شامل این ریشه::ف‌| ]][[ریشه غیر ربط::ف‌| ]][[شامل این ریشه::هم‌| ]][[ریشه غیر ربط::هم‌| ]][[شامل این ریشه::وذر| ]][[ریشه غیر ربط::وذر| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::يَفْتَرُون|يَفْتَرُونَ‌]] [[کلمه غیر ربط::يَفْتَرُون| ]] [[شامل این ریشه::فرى‌| ]][[ریشه غیر ربط::فرى‌| ]]'''}}
 
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed"
 
  !کپی متن آیه
|-
|وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَا لِکُلِ‌ نَبِيٍ‌ عَدُوّاً شَيَاطِينَ‌ الْإِنْسِ‌ وَ الْجِنِ‌ يُوحِي‌ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ زُخْرُفَ‌ الْقَوْلِ‌ غُرُوراً وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌ مَا فَعَلُوهُ‌ فَذَرْهُمْ‌ وَ مَا يَفْتَرُونَ‌
|}
'''ترجمه '''
'''ترجمه '''
<tabber>
<tabber>
خط ۱۵: خط ۱۸:
|-|صادقی تهرانی=و این‌گونه برای هر پیامبری برجسته، دشمنانی- شیطان‌های انس و جنّ - را نهادیم (که) بعضی از آنها به بعضی برای فریب (یکدیگر) گفتار آراسته را رمز می‌دهند و اگر پروردگارت بخواهد، چنان نمی‌کنند. پس آنان را با آنچه (به خدا) افترا می‌بندند واگذار.
|-|صادقی تهرانی=و این‌گونه برای هر پیامبری برجسته، دشمنانی- شیطان‌های انس و جنّ - را نهادیم (که) بعضی از آنها به بعضی برای فریب (یکدیگر) گفتار آراسته را رمز می‌دهند و اگر پروردگارت بخواهد، چنان نمی‌کنند. پس آنان را با آنچه (به خدا) افترا می‌بندند واگذار.
|-|معزی=و بدینسان قرار دادیم برای هر پیمبری دشمنی شیاطین آدمی و پری که وحی فرستند بعضی از ایشان بسوی بعضی سخنان بیهوده را بفریب و اگر می‌خواست پروردگار تو نمی‌کردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ می‌بندند
|-|معزی=و بدینسان قرار دادیم برای هر پیمبری دشمنی شیاطین آدمی و پری که وحی فرستند بعضی از ایشان بسوی بعضی سخنان بیهوده را بفریب و اگر می‌خواست پروردگار تو نمی‌کردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ می‌بندند
|-|</tabber><br />
|-|english=<div id="qenag">Likewise, We have assigned for every prophet an enemy—human and jinn devils—inspiring one another with fancy words in order to deceive. But had your Lord willed, they would not have done it. So leave them to their fabrications.</div>
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::112|١١٢]] | قبلی = الأنعام ١١١ | بعدی = الأنعام ١١٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف =  }}
|-|</tabber>
<div class="audiotable">
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/006112.mp3"></sound></div>
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/006112.mp3"></sound></div>
</div>
{{آيه | سوره = سوره الأنعام | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::112|١١٢]] | قبلی = الأنعام ١١١ | بعدی = الأنعام ١١٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«عَدُوّاً»: دشمن. دشمنان. صفتی است بر وزن (فَعُول)، مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و آن را جمع می‌بندند و (أَعْداء) می‌گویند. «شَیاطینَ»: متمرّدان. سرکشان. «شَیَاطینَ الإِنسِ وَ الْجنّ»: اضافه صفت به موصوف است. «زُخْرُفَ الْقَوْلِ»: سخنان آراسته بی‌اساس. سخنان به ظاهر زیبا و فریبا ولی بی‌حقیقت و ناروا. بدل (عَدُوّاً) یا مفعول دوم (جَعَلْنا) است. «غُرُوراً»: گول‌زدن. فریب‌دادن. مفعول‌له، یا بدل از (زُخْرُفَ)، و یا حال است و به معنی (غارّینَ) است. «وَ ما یَفْتَرُونَ»: واژه (ما) مفعول‌معه یا عطف بر ضمیر (هُمْ) است.
«عَدُوّاً»: دشمن. دشمنان. صفتی است بر وزن (فَعُول)، مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و آن را جمع می‌بندند و (أَعْداء) می‌گویند. «شَیاطینَ»: متمرّدان. سرکشان. «شَیَاطینَ الإِنسِ وَ الْجنّ»: اضافه صفت به موصوف است. «زُخْرُفَ الْقَوْلِ»: سخنان آراسته بی‌اساس. سخنان به ظاهر زیبا و فریبا ولی بی‌حقیقت و ناروا. بدل (عَدُوّاً) یا مفعول دوم (جَعَلْنا) است. «غُرُوراً»: گول‌زدن. فریب‌دادن. مفعول‌له، یا بدل از (زُخْرُفَ)، و یا حال است و به معنی (غارّینَ) است. «وَ ما یَفْتَرُونَ»: واژه (ما) مفعول‌معه یا عطف بر ضمیر (هُمْ) است.
خط ۳۳: خط ۴۱:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۵#link222 | آيات ۱۱۳ - ۱۰۶، سوره انعام]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۵#link222 | آيات ۱۱۳ - ۱۰۶، سوره انعام]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۵#link223 | در نظام عالم تشريع نيز سنت عليت و معلوليت حاكم است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۵#link223 | در نظام عالم تشريع نيز سنت عليت و معلوليت حاكم است .]]
خط ۴۳: خط ۵۲:
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۶#link230 | (روايتى در ذيل آيات شريفه گذشته : نهى از سب خدايان مشركين ، ايمان نياوردن كفارو...).]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۷_بخش۳۶#link230 | (روايتى در ذيل آيات شريفه گذشته : نهى از سب خدايان مشركين ، ايمان نياوردن كفارو...).]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۷#link269 | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۴۷#link269 | تفسیر آیات]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ «112»
(اى پيامبر! اينان تنها در برابر تو به لجاجت نپرداختند، بلكه) ما اين گونه براى هر پيامبرى، دشمنى از شيطان‌هاى انس و جنّ قرار داديم. كه برخى از آنان حرف‌هاى دلپسند و فريبنده را به برخى ديگر مرموزانه القا مى‌كنند. البتّه اگر پروردگارت مى‌خواست، چنين نمى‌كردند. (ولى سنّت الهى بر آزادى انسان‌ها مى‌باشد،) پس آنان را و آنچه به دروغ مى‌سازند به خود واگذار.
===نکته ها===
در دو آيه‌ى قبل آمده بود: ما آنان را به حال خود رها كرديم، «نَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ» اينجا مى‌فرمايد: تو نيز آنان را به حال خود رها كن. «فَذَرْهُمْ»
سقوط انسان، از قبول وسوسه‌ى شيطان شروع مى‌شود، «يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ» «1»
----
«1». ناس، 5.
جلد 2 - صفحه 534
آنگاه هر كه وسوسه در او اثر گذاشت از ياران شيطان مى‌شود، «إِخْوانَ الشَّياطِينِ» «1» و در نهايت خودش شيطان مى‌گردد. «شَياطِينَ الْإِنْسِ»
تضادّ و درگيرى، زمينه ساز تكامل اختيارى است. به همين جهت خداوند، جهان را عالم تزاحم و تضادّ اختيارى قرار داده است. «وَ كَذلِكَ»
===پیام ها===
1- از عوامل استقامت و پايدارى انسان، آگاهى از تاريخ و مشكلات ديگران است. «وَ كَذلِكَ»
2- مبارزه حقّ و باطل، در طول تاريخ وجود داشته است. «وَ كَذلِكَ»
3- رهبر جامعه، بايد براى مخالفت‌ها آماده باشد. «وَ كَذلِكَ»
4- انتظار ريشه‌كن شدن مخالفان و بدخواهان را نداشته باشيم. «وَ كَذلِكَ جَعَلْنا»
5- از سنّت‌هاى الهى روبرو شدن انبيا با مخالفان گوناگون است. «وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا»
6- كفّار لجوج، شيطانند. شَياطِينَ الْإِنْسِ‌ ...
7- شياطين انس و جنّ از طريق القاى به يكديگر، با هم ارتباط دارند. يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ‌ ...
8- شياطين، روشهاى شيطنت را به يكديگر مى‌آموزند. «يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»
9- مخالفان انبيا، تبليغات درون گروهى دارند. «يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»
10- كلمات زيبا و فريبنده، مى‌تواند از عوامل اغفال انسان باشد. يُوحِي‌ ... زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً
----
«1». اسراء، 27.
جلد 2 - صفحه 535
11- خداوند انسان را آزاد آفريده و دنيا را ميدان درگيرى‌ها قرار داده است. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ»
12- اختيار و آزادى بشر، در مسير رشد و تربيت اوست. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ»
13- در نظام هستى، يك اراده حاكم است نه دو قدرت، يزدان و اهريمن در برابر هم نيستند و تلاش‌هاى انحرافى از قدرت و سلطه‌ى الهى بيرون نيست. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ»
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112)
بعد از آن به جهت تسليه حضرت رسالت صلى اللّه عليه و آله احوال انبياى سلف فرمايد:
وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا: و چنانچه تو را اى پيغمبر دشمنان هستند، قرار داديم براى هر پيغمبرى دشمنى‌ شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِ‌: گردنكشان از جن و انس.
تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 357
تبصره- در تفسير اين آيه وجوهى است‌ «1»:
1- چنانچه امر فرموديم تو را به عداوت مشركين، همچنين امر نموديم پيش از تو به معادات اعداى آنها از جن و انس. و چون خدا امر فرمايد رسول را به معادات مشركين، پس به منزله اين است كه خدا ايشان را دشمن قرار داده؛ مثل آن كه سلطانى گويد: براى مبارزه‌اى از عسكر خود قرار داديم فلانى را قرين تو در مبارزه، يعنى امر نمايد او را به مبارزه، زيرا وقتى امر كند او را به مبارزه، هر آينه مقرر ساخته مبارز او را قرين او.
2- حكم فرموديم به آنكه ايشان دشمن هستند و خبر داديم ما به آن به جهت آنكه معامله كنيد با آنها معامله دشمنان در احتراز ايشان، و استعداد و آمادگى براى دفع آنان.
3- چنانچه تخليه نموديم بين آنها و اختيارشان عداوت را و منع ننموديم آنها را به كره و جبر به جهت آنكه منافات با تكليف است، همچنين تخليه اعداى تو نموديم، و بر سبيل قهر و جبر، منع آنها نكرديم.
4- چون حق تعالى نعمتهاى عظيمه به رسول عطا فرمود و كفار بدان سبب حسد برده اظهار دشمنى كردند، كانّ او سبحانه باعث عداوت شده، زيرا سبب دشمنى عطيه او است.
يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ‌: وسوسه مى‌كند بعض از جن انس را، يا برخى از جن جن را و برخى از انس انس را. مراد شياطين جن، اولاد ابليس‌اند. از ابى جعفر عليه السّلام مروى است: انّ الشّياطين يلقى بعضهم بعضا فيلقى اليه ما يغوى به الخلق حتّى يتعلّم بعضهم من بعض. فرمود حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام: بدرستى كه شياطين القا مى‌كنند بعضى برخى ديگر را، پس القا كند به او آنچه را كه بسبب آن گمراه نموده خلق را تا ياد بگيرد بعضى از بعض ديگر. زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً: سخنانى را كه بظاهر آراسته است اما در واقع هدفى ندارند جز فريب و گمراهى مردم. وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ‌: و اگر
----
«1» مجمع البيان ج 2 ص 352.
تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 358
خواستى پروردگار تو ايمان ايشان را بر وجه جبر و قهر و الجاء و اضطرار، دشمنى نمى‌كردند با پيغمبران، لكن زمام اختيار ايمان و كفر و طاعت و معصيت بدست ايشان داد تا به طوع و رغبت خود به هرچه خواهند اقدام كنند، و بدين جهت مستحق ثواب و عقاب شوند. فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ‌: پس واگذار ايشان را با آن دروغها كه مى‌بافند از تسويلات باطله. امر بر سبيل تهديد است مثل‌ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ‌ «1» در خصال- از حضرت صادق عليه السّلام الانس على ثلثة اجزاء فجزء تحت ظلّ العرش يوم لا ظلّ الّا ظلّه و جزء عليهم الحساب و العذاب و جزء وجوههم وجوه الادميّين و قلوبهم قلوب الشّياطين. «2» فرمود: انس بر سه قسم‌اند: 1- تحت ظل عرش الهيند روزى كه سايه‌ئى نيست مگر سايه لطف او. 2- بر ايشان است حساب و عذاب. 3- صورتشان صورت آدمى و قلوبشان قلوب شيطانى، چنانچه علامه مجلسى رحمه اللّه در «بحار» روايت نموده: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله ياتى على النّاس زمان وجوههم وجوه الادميّين و قلوبهم قلوب الشّياطين كامتال الذّئاب الضّوارّ سفّاكون للدّماء لا يتناهون عن منكر فعلوه، ان تابعتهم ارتابوك و ان حدّثتهم كذّبوك و ان تواريت عنهم اغتابوك، السّنّة فيهم بدعة و البدعة فيهم سنّة الخ). «3» فرمود رسول اكرم صلى اللّه عليه و آله: مى‌آيد بر مردم زمانى كه صورتشان صورت آدمى و قلوبشان قلوب شياطين. مانند گرگان درنده، بسيار بريزند خونها را، منتهى نشوند از منكراتى كه بجا آورند. اگر متابعت آنها نمائى، به شك اندازند تو را، و اگر حديث گوئى ايشان را، تكذيب كنند، و اگر كناره‌گيرى كنى از ايشان، غيبت كنند تو را. سنت در ايشان بدعت است و بدعت در ايشان سنت.
----
«1» فصلت آيه 40.
«2» خصال، باب الثلاث، صفحه 154، حديث 192.
«3» بحار الانوار، جلد 22، صفحه 453، حديث 11- جامع الاخبار، فصل 88، حديث اوّل.
تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 359
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112)
ترجمه‌
و همچنين قرار داديم از براى هر پيغمبرى دشمنانى را از شيطانهاى انس و جن كه ميرسانند بعضى از آنها ببعضى گفتار باطل آراسته را براى فريب و اگر بخواهد پروردگار تو بجا نمى‌آورند آنرا پس واگذار آنها را با آنچه افترا ميبندند.
تفسير
چنانچه خداوند مهلت داد براى امتحان دشمنان پيغمبر خاتم و ذريّه طاهره او را و مجبور نفرمود آنها را بترك عداوت براى بقاء تكليف و استحقاق عقاب و واگذارد آنها را بحال خودشان براى عدم قابليّت آنها مر هدايت الهى را همين معامله را با دشمنان انبياء سابق از متمردان انس و جن فرمود و كار شيطان آنستكه باطل را زينت نمايد و بصورت حق جلوه دهد براى فريب دادن اهل حق و در اين مقصد بعضى از آنها با بعضى ديگر كمك ميكنند و شيطنت را بيكديگر ياد ميدهند چنانچه در مجمع از حضرت باقر (ع) نقل نموده و اگر خداوند ميخواست نگذارد آنها اعمال عداوت نمايند قدرت را از آنها سلب ميفرمود و نمى‌توانستند كارى كنند ولى مصلحت در اين بود كه شياطين انسى و جنى باشند و بهشت و دوزخ هم باشد و انبيا و اوليا و اتقيا هم باشند و هر كس بقدرت و اختيار و استحقاق خود بمقام لايق خود برسد پس مأمور شد پيغمبر (ص) هم مانند خدا آنها را بحال خودشان واگذار كند و هر اشتباه كارى كه مى‌خواهند بكنند و هر افترائيرا كه ميتوانند به بندند تا در قيامت باشدّ عذاب گرفتار شوند قمى ره از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه خداوند هيچ پيغمبرى را مبعوث نفرمود مگر آنكه در امت او دو شيطان بود كه او را اذيّت مينمودند و بعد از او امت او را گمراه ميكردند آندو از اصحاب حضرت نوح ينطيفوس و خرام بودند و از اصحاب حضرت ابراهيم مكتل و زام بودند و از اصحاب حضرت موسى سامرى بود و مر عقيبا و از اصحاب حضرت عيسى بوليس و مرنيون و از اصحاب محمد (ص) جسّر و زريق گفته‌اند جسّر مانند ثعلب است وزنا و معنا و زريق تصغير ازرق است اوّلى را در حيله و مكر تشبيه بروباه فرموده و دوّمى كبود چشم بوده لعنة اللّه عليهما و على من اتّبعهما اجمعين و در كافى در ضمن حديثى از آن حضرت نقل نموده كه كسانيرا كه خداوند از اهل صفت حق قرار نداده آنها شياطين انس و جنّند و در خصال از
----
جلد 2 صفحه 371
آنحضرت نقل نموده كه انس بر سه قسم است يك قسمت در زير سايه عرش جاى دارند در روز كه سايه نيست جز سايه آن و يك قسمت اهل حساب و عذابند و قسمت ديگر روى هاى ايشان روى آدميان است و دلهاى آنها دلهاى شياطين است ..
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ كَذلِك‌َ جَعَلنا لِكُل‌ِّ نَبِي‌ٍّ عَدُوًّا شَياطِين‌َ الإِنس‌ِ وَ الجِن‌ِّ يُوحِي‌ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ زُخرُف‌َ القَول‌ِ غُرُوراً وَ لَو شاءَ رَبُّك‌َ ما فَعَلُوه‌ُ فَذَرهُم‌ وَ ما يَفتَرُون‌َ (112)
و همين‌ نحو قرار داديم‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌هر‌ پيغمبري‌ دشمني‌ ‌از‌ شياطين‌ انسي‌ و جنّي‌ ‌که‌ وسوسه‌ ميكنند يكديگر ‌را‌ بگفتارهاي‌ مزخرف‌ ‌که‌ صورت‌ ظاهر دارد و مغز و حقيقت‌ ندارد ‌براي‌ فريب‌ دادن‌ يكديگر و ‌اگر‌ مشيت‌ پروردگار تو تعلق‌ بگيرد هراينه‌ نميكردند ‌اينکه‌ كار ‌را‌ ‌پس‌ واگذار ‌آنها‌ ‌را‌ و افتراهاي‌ ‌آنها‌ ‌که‌ مي‌بندند.
و كذلك‌ ‌يعني‌ همين‌ نحوي‌ ‌که‌ تو دشمنهاي‌ انسي‌ و جنّي‌ داري‌ انبياء سلف‌ مبتلي‌ بودند جَعَلنا لِكُل‌ِّ نَبِي‌ٍّ اعم‌ ‌از‌ رسل‌ و انبياء ‌غير‌ مرسل‌، اولو العزم‌ و ‌غير‌ اولي‌ العزم‌ زيرا لفظ ‌کل‌ ‌از‌ الفاظ عموم‌ ‌است‌ شامل‌ تمام‌ ميشود و اشكال‌ ‌به‌ اينكه‌ خداوند چگونه‌ ‌براي‌ انبياء ‌خود‌ دشمن‌ جعل‌ ميفرمايد بسيار واهي‌ و بي‌مغز ‌است‌ زيرا نظام‌ جملي‌ عالم‌ ‌که‌ ‌بر‌ وفق‌ حكم‌ و مصالح‌ جعل‌ ‌شده‌ و البته‌ ‌اگر‌ بهتر ‌از‌ ‌اينکه‌ ‌بود‌ خداوند ‌آن‌ نحو قرار ميداد بايد مؤمن‌، كافر، عادل‌، فاسق‌، زيبا، زشت‌، بصير، اعمي‌، صحيح‌، سقيم‌، غني‌، فقير، زن‌، مرد، ظالم‌، مظلوم‌، عزيز، ذليل‌ باشند و بنده‌ ‌اگر‌ پي‌ بحكم‌ و مصالح‌ ‌او‌ برد دليل‌ ‌بر‌ اينكه‌ ‌بر‌ خلاف‌ حكمت‌ ‌است‌ نيست‌ زيرا آدم‌ و شيطان‌، هابيل‌ و قابيل‌، ابراهيم‌ و نمرود، موسي‌ و فرعون‌ حضرت‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و بو جهل‌، حضرت‌ ‌علي‌ ‌عليه‌ السّلام‌ و عمر، حضرت‌ حسن‌ ‌عليه‌ السّلام‌ و معاويه‌،
جلد 7 - صفحه 175
حضرت‌ امام‌ حسين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ و يزيد و هكذا حق‌ و باطل‌، ايمان‌ و كفر، مظلوم‌ و ظالم‌ عادل‌ و فاسق‌، مطيع‌ و عاصي‌، صبيح‌ و قبيح‌، غني‌ و فقير، صحيح‌ و سقيم‌ لازم‌ دارد
جهان‌ چون‌ چشم‌ و خال‌ و خدّ و ابروست‌ ||  ‌که‌ ‌هر‌ چيزي‌ بجاي‌ خويش‌ نيكو ‌است‌
مهندسي‌ ‌که‌ بگل‌ نكهت‌ و بگل‌ جان‌ داد ||  بهر ‌که‌ ‌هر‌ چه‌ سزاوار حكمت‌ ‌است‌ ‌آن‌ داد
مسلّما ‌اگر‌ نقشه‌ ديگري‌ بهتر ‌بود‌ ‌آن‌ نقشه‌ ‌را‌ عملي‌ ميفرمود لا يُسئَل‌ُ عَمّا يَفعَل‌ُ وَ هُم‌ يُسئَلُون‌َ انبياء ‌آيه‌ 23، و ‌اينکه‌ نه‌ منافات‌ ‌با‌ دستگاه‌ تشريعي‌ دارد نه‌ موجب‌ جبر ميشود چنانچه‌ مكرر اشاره‌ ‌شده‌.
عَدُوًّا شَياطِين‌َ الإِنس‌ِ وَ الجِن‌ِّ شيطان‌ بمعني‌ طاغي‌ و عاتي‌ و سركش‌ ‌است‌ و ‌بر‌ مكار و حيله‌باز و متقلب‌ ‌هم‌ اطلاق‌ ميشود چون‌ صفت‌ بارز شيطان‌ اينست‌ و لذا جميع‌ كفار و دعات‌ باطله‌ و مرده‌ جن‌ّ ‌از‌ مصاديق‌ ‌اينکه‌ عنوان‌ هستند و البته‌ اينها اعداء حق‌ و انبياء و اولياء و اهل‌ ايمانند يُوحِي‌ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ وحي‌ القاء بقلب‌ ‌است‌ ‌اگر‌ ‌از‌ طرف‌ ملك‌ ‌باشد‌ الهام‌ ‌است‌ و ‌اگر‌ ‌از‌ طرف‌ شياطين‌ وسوسه‌ ‌است‌ ‌در‌ سوره‌ ناس‌ بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيم‌ِ قُل‌ أَعُوذُ بِرَب‌ِّ النّاس‌ِ مَلِك‌ِ النّاس‌ِ إِله‌ِ النّاس‌ِ مِن‌ شَرِّ الوَسواس‌ِ الخَنّاس‌ِ الَّذِي‌ يُوَسوِس‌ُ فِي‌ صُدُورِ النّاس‌ِ مِن‌َ الجِنَّةِ وَ النّاس‌ِ ‌که‌ ‌اينکه‌ افراد شياطين‌ انس‌ و جن‌ّ وسواس‌ خنّاس‌ هستند و يوحي‌ يوسوس‌ ‌في‌ صدور ‌النّاس‌ ‌است‌.
زُخرُف‌َ القَول‌ِ زخرف‌ چيزي‌ ‌را‌ گويند ‌که‌ صورت‌ ظاهرش‌ خوب‌ نما ‌است‌ ولي‌ مغز و حقيقت‌ ندارد و زخرف‌ القول‌ القاء شبهه‌ ‌است‌ ‌در‌ قلوب‌ و شبهه‌ ‌را‌ شبهه‌ گفتند بمناسبت‌ اينكه‌ باطل‌ ‌را‌ شبيه‌ حق‌ جلوه‌ ميدهد مي‌گويي‌ اشتباه‌ كردم‌ ‌يعني‌ باطل‌ ‌را‌ خيال‌ حق‌ نمودم‌ امر ‌بر‌ فلاني‌ مشتبه‌ ‌شده‌ ‌يعني‌ باطل‌ ‌در‌ نظرش‌ حق‌ ‌است‌ غرورا ‌براي‌ فريب‌ دادن‌ و گول‌ زدن‌ و ‌از‌ راه‌ ‌در‌ بردن‌ ديگران‌ ‌است‌.
وَ لَو شاءَ رَبُّك‌َ ما فَعَلُوه‌ُ ‌يعني‌ ‌اگر‌ صلاح‌ ‌بر‌ خلاف‌ ‌اينکه‌ ‌بود‌ البته‌ ‌آن‌
جلد 7 - صفحه 176
نقشه‌ عملي‌ ميشد چنانچه‌ بيان‌ كرديم‌ چون‌ ‌در‌ مقام‌ ‌خود‌ گفته‌ايم‌ اراده‌ ‌از‌ صفات‌ ذات‌ ‌است‌ وفاقا للحكماء و محققين‌ ‌از‌ علماء و خلافا للمتكلمين‌ ‌که‌ ‌از‌ صفات‌ فعل‌ شمرده‌اند و برگشتش‌ بعلم‌ ‌است‌، اراده‌ ‌در‌ عباد علم‌ ‌با‌ نفع‌ ‌است‌ ‌که‌ محرّك‌ عضلات‌ ‌است‌ نحو الفعل‌ و ‌در‌ باري‌ علم‌ بصلاح‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ موقع‌ صلاح‌ ايجاد ميفرمايد و ‌اينکه‌ ‌با‌ قدم‌ علم‌ و حدوث‌ عالم‌ منافات‌ ندارد ازلا ميدانسته‌ ‌که‌ صلاح‌ ‌در‌ ايجاد عالم‌ ‌است‌ بموقع‌ ‌خود‌ و قبل‌ ‌از‌ موقع‌ صلاح‌ نبوده‌ و ‌بعد‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌هم‌ صلاح‌ نيست‌.
فَذَرهُم‌ وَ ما يَفتَرُون‌َ ‌پس‌ ‌آنها‌ ‌را‌ واگذار ‌هر‌ چه‌ ميخواهند افتراء و تهمت‌ و كلمات‌ ناروا بزنند و بگويند چون‌ حكمت‌ بالغه‌ ‌اينکه‌ نحو اقتضاء دارد (گر تو نمي‌پسندي‌ تغيير ده‌ قضا ‌را‌) بايد بنده‌ فقط بوظيفه‌ ‌خود‌ عمل‌ كند و ‌در‌ جميع‌ واردات‌ و قضاهاي‌ الهي‌ تسليم‌ ‌باشد‌ نگاه‌ كنيد حضرت‌ ابا ‌عبد‌ اللّه‌ ‌عليه‌ السّلام‌ ‌با‌ ‌اينکه‌ همه‌ واردات‌ ‌در‌ مناجات‌ ‌با‌ پروردگار ‌در‌ مقتل‌ عرض‌ كند
(الهي‌ رضا بقضاك‌ صبرا ‌علي‌ بلاك‌)
و حضرت‌ زينب‌ سلام‌ اللّه‌ عليها بابن‌ مرجانه‌ بفرمايد
(هؤلاء قوم‌ كتب‌ اللّه‌ ‌عليهم‌ القتل‌ فبرزوا ‌الي‌ مضاجعهم‌.)
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
}}
|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>


خط ۱۳۸: خط ۳۲۵:
[[رده:ارتباط دشمنان انبیا]][[رده:افتراهاى دشمنان انبیا]][[رده:تاریخ انبیا]][[رده:دروغگویى دشمنان انبیا]][[رده:دشمنان انبیا]][[رده:مبارزه با انبیا]][[رده:عمل انسان]][[رده:آثار علم به تاریخ]][[رده:فواید تاریخ]][[رده:عوامل مؤثر در تبلیغ]][[رده:عوامل مؤثر در تربیت]][[رده:اراده جنیان]][[رده:اعمال جنیان]][[رده:حیات جنیان]][[رده:شعور جنیان]][[رده:مبارزه حق و باطل]][[رده:اوامر خدا]][[رده:ربوبیت خدا]][[رده:سنتهاى خدا]][[رده:محدوده مشیت خدا]][[رده:مشیت خدا]][[رده:دروغگویان]][[رده:افتراهاى دشمنان]][[رده:بى اعتنایى به دشمنان]][[رده:دروغگویى دشمنان]][[رده:روش تبلیغ دشمنان]][[رده:با انبیا]][[رده:با محمد]][[رده:عوامل رشد]][[رده:آرایش سخن]][[رده:آزادى شیاطین]][[رده:آزادى شیاطین انسى]][[رده:آزادى شیاطین جنى]][[رده:ارتباط شیاطین]][[رده:اغواگرى شیاطین]][[رده:اغواگرى شیاطین انسى]][[رده:اغواگرى شیاطین جنى]][[رده:القائات شیاطین]][[رده:تعلیم شیاطین]][[رده:دشمنى شیاطین]][[رده:روش برخورد شیاطین]][[رده:شیاطین انسى]][[رده:شیاطین جنى]][[رده:مبارزه با شیاطین انسى]][[رده:مبارزه با شیاطین جنى]][[رده:مکر شیاطین]][[رده:مکر شیاطین انسى]][[رده:مکر شیاطین جنى]][[رده:ملاقات شیاطین]][[رده:نقش شیاطین]][[رده:وسوسه شیاطین]][[رده:هنر شیاطین]][[رده:حق ناپذیر]][[رده:کافران لجوج]][[رده:عوامل گمراهى]][[رده:آزادى دشمنان محمد]][[رده:دلدارى به محمد]][[رده:رفع نگرانى محمد]][[رده:سیره مبارزه محمد]][[رده:لجاجت دشمنان محمد]][[رده:مبارزه محمد]][[رده:مبارزه منفى محمد]][[رده:محمد و مشرکان مکه]][[رده:مسؤولیت محمد]][[رده:بى اعتنایى به مشرکان مکه]][[رده:دروغگویى مشرکان مکه]][[رده:مبارزه با مشرکان مکه]][[رده:عوامل هدایت]][[رده:در برابر شیاطین]][[رده:سوء استفاده از هنر]]
[[رده:ارتباط دشمنان انبیا]][[رده:افتراهاى دشمنان انبیا]][[رده:تاریخ انبیا]][[رده:دروغگویى دشمنان انبیا]][[رده:دشمنان انبیا]][[رده:مبارزه با انبیا]][[رده:عمل انسان]][[رده:آثار علم به تاریخ]][[رده:فواید تاریخ]][[رده:عوامل مؤثر در تبلیغ]][[رده:عوامل مؤثر در تربیت]][[رده:اراده جنیان]][[رده:اعمال جنیان]][[رده:حیات جنیان]][[رده:شعور جنیان]][[رده:مبارزه حق و باطل]][[رده:اوامر خدا]][[رده:ربوبیت خدا]][[رده:سنتهاى خدا]][[رده:محدوده مشیت خدا]][[رده:مشیت خدا]][[رده:دروغگویان]][[رده:افتراهاى دشمنان]][[رده:بى اعتنایى به دشمنان]][[رده:دروغگویى دشمنان]][[رده:روش تبلیغ دشمنان]][[رده:با انبیا]][[رده:با محمد]][[رده:عوامل رشد]][[رده:آرایش سخن]][[رده:آزادى شیاطین]][[رده:آزادى شیاطین انسى]][[رده:آزادى شیاطین جنى]][[رده:ارتباط شیاطین]][[رده:اغواگرى شیاطین]][[رده:اغواگرى شیاطین انسى]][[رده:اغواگرى شیاطین جنى]][[رده:القائات شیاطین]][[رده:تعلیم شیاطین]][[رده:دشمنى شیاطین]][[رده:روش برخورد شیاطین]][[رده:شیاطین انسى]][[رده:شیاطین جنى]][[رده:مبارزه با شیاطین انسى]][[رده:مبارزه با شیاطین جنى]][[رده:مکر شیاطین]][[رده:مکر شیاطین انسى]][[رده:مکر شیاطین جنى]][[رده:ملاقات شیاطین]][[رده:نقش شیاطین]][[رده:وسوسه شیاطین]][[رده:هنر شیاطین]][[رده:حق ناپذیر]][[رده:کافران لجوج]][[رده:عوامل گمراهى]][[رده:آزادى دشمنان محمد]][[رده:دلدارى به محمد]][[رده:رفع نگرانى محمد]][[رده:سیره مبارزه محمد]][[رده:لجاجت دشمنان محمد]][[رده:مبارزه محمد]][[رده:مبارزه منفى محمد]][[رده:محمد و مشرکان مکه]][[رده:مسؤولیت محمد]][[رده:بى اعتنایى به مشرکان مکه]][[رده:دروغگویى مشرکان مکه]][[رده:مبارزه با مشرکان مکه]][[رده:عوامل هدایت]][[رده:در برابر شیاطین]][[رده:سوء استفاده از هنر]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنعام ]]
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأنعام ]]
{{#seo:
|title=آیه 112 سوره أنعام
|title_mode=replace
|keywords=آیه 112 سوره أنعام,أنعام 112,وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَا لِکُلِ‌ نَبِيٍ‌ عَدُوّاً شَيَاطِينَ‌ الْإِنْسِ‌ وَ الْجِنِ‌ يُوحِي‌ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ زُخْرُفَ‌ الْقَوْلِ‌ غُرُوراً وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌ مَا فَعَلُوهُ‌ فَذَرْهُمْ‌ وَ مَا يَفْتَرُونَ‌,ارتباط دشمنان انبیا,افتراهاى دشمنان انبیا,تاریخ انبیا,دروغگویى دشمنان انبیا,دشمنان انبیا,مبارزه با انبیا,عمل انسان,آثار علم به تاریخ,فواید تاریخ,عوامل مؤثر در تبلیغ,عوامل مؤثر در تربیت,اراده جنیان,اعمال جنیان,حیات جنیان,شعور جنیان,مبارزه حق و باطل,اوامر خدا,ربوبیت خدا,سنتهاى خدا,محدوده مشیت خدا,مشیت خدا,دروغگویان,افتراهاى دشمنان,بى اعتنایى به دشمنان,دروغگویى دشمنان,روش تبلیغ دشمنان,با انبیا,با محمد,عوامل رشد,آرایش سخن,آزادى شیاطین,آزادى شیاطین انسى,آزادى شیاطین جنى,ارتباط شیاطین,اغواگرى شیاطین,اغواگرى شیاطین انسى,اغواگرى شیاطین جنى,القائات شیاطین,تعلیم شیاطین,دشمنى شیاطین,روش برخورد شیاطین,شیاطین انسى,شیاطین جنى,مبارزه با شیاطین انسى,مبارزه با شیاطین جنى,مکر شیاطین,مکر شیاطین انسى,مکر شیاطین جنى,ملاقات شیاطین,نقش شیاطین,وسوسه شیاطین,هنر شیاطین,حق ناپذیر,کافران لجوج,عوامل گمراهى,آزادى دشمنان محمد,دلدارى به محمد,رفع نگرانى محمد,سیره مبارزه محمد,لجاجت دشمنان محمد,مبارزه محمد,مبارزه منفى محمد,محمد و مشرکان مکه,مسؤولیت محمد,بى اعتنایى به مشرکان مکه,دروغگویى مشرکان مکه,مبارزه با مشرکان مکه,عوامل هدایت,در برابر شیاطین,سوء استفاده از هنر,آیات قرآن سوره الأنعام
|description=وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَا لِکُلِ‌ نَبِيٍ‌ عَدُوّاً شَيَاطِينَ‌ الْإِنْسِ‌ وَ الْجِنِ‌ يُوحِي‌ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ زُخْرُفَ‌ الْقَوْلِ‌ غُرُوراً وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌ مَا فَعَلُوهُ‌ فَذَرْهُمْ‌ وَ مَا يَفْتَرُونَ‌
|image=Wiki_Logo.png
|image_alt=الکتاب
|site_name=الکتاب
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۵۴

کپی متن آیه
وَ کَذٰلِکَ‌ جَعَلْنَا لِکُلِ‌ نَبِيٍ‌ عَدُوّاً شَيَاطِينَ‌ الْإِنْسِ‌ وَ الْجِنِ‌ يُوحِي‌ بَعْضُهُمْ‌ إِلَى‌ بَعْضٍ‌ زُخْرُفَ‌ الْقَوْلِ‌ غُرُوراً وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ‌ مَا فَعَلُوهُ‌ فَذَرْهُمْ‌ وَ مَا يَفْتَرُونَ‌

ترجمه

اینچنین در برابر هر پیامبری، دشمنی از شیاطین انس و جنّ قرار دادیم؛ آنها بطور سری (و درگوشی) سخنان فریبنده و بی‌اساس (برای اغفال مردم) به یکدیگر می‌گفتند؛ و اگر پروردگارت می‌خواست، چنین نمی‌کردند؛ (و می‌توانست جلو آنها را بگیرد؛ ولی اجبار سودی ندارد.) بنابر این، آنها و تهمتهایشان را به حال خود واگذار!

و بدين‌گونه براى هر پيامبرى دشمنانى از شياطين انس و جن برگماشتيم كه براى فريب، بر يكديگر سخنان فريبنده القا مى‌كنند، و اگر پروردگار تو مى‌خواست چنين نمى‌كردند. پس ايشان را با افترايى كه مى‌بندند رها كن
و بدين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از شيطانهاى انس و جن برگماشتيم. بعضى از آنها به بعضى، براى فريب [يكديگر]، سخنان آراسته القا مى‌كنند؛ و اگر پروردگار تو مى‌خواست چنين نمى‌كردند. پس آنان را با آنچه به دروغ مى‌سازند واگذار.
و همچنین ما هر پیغمبری را از شیطانهای انس و جن دشمنی در مقابل برانگیختیم که آنها برخی با برخی دیگر برای اغفال مؤمنان سخنان آراسته ظاهر فریب اظهار کنند. و اگر پروردگار تو می‌خواست چنین نمی‌کردند، پس اینها را با دروغشان واگذار.
و این گونه برای هر پیامبری دشمنانی از شیاطین انس و جن قرار دادیم، که برای فریب مردم همواره گفتاری باطل ولی به ظاهر آراسته و دلپسند به یکدیگر القاء می کنند، و اگر پروردگارت می خواست چنین نمی کردند، پس آنان و آنچه را به دروغ به هم می بافند واگذار.
و همچنين براى هر پيامبرى دشمنانى از شياطين انس و جن قرار داديم. براى فريب يكديگر، سخنان آراسته القا مى‌كنند. اگر پروردگارت مى‌خواست، چنين نمى‌كردند. پس با افترايى كه مى‌زنند رهايشان ساز؛
و بدین‌سان دشمنانی برای هر پیامبر از شیاطین انس و جن پدید آوردیم، و بعضی به بعضی دیگر سخنان آراسته ظاهر فریب، پیام و الهام می‌دهند، و اگر پروردگارت [به قضای حتمی‌] می‌خواست چنین نمی‌کردند، پس ایشان را با هر افترایی که می‌بندند واگذار
و همچنين هر پيامبرى را- مانند تو- دشمنى از شيطانهاى آدمى و پرى قرار داديم كه برخى‌شان به برخى ديگر با گفتار آراسته و فريبنده پيام نهانى مى‌فرستند تا فريب دهند، و اگر پروردگار تو مى‌خواست چنين نمى‌كردند. پس آنان را با آنچه برمى‌بافند واگذار
همان گونه (که اینان که در صدد هدایت ایشان هستی با تو دشمنی و ستیزه می‌ورزند) دشمنانی از انسانهای متمرّد و جنّیان سرکش را در برابر هر پیغمبری عَلَم کرده‌ایم. گروهی از آنها سخنان فریبنده‌ی بی‌اساسی را نهانی به گروه دیگری پیام می‌داده‌اند تا ایشان را (با یاوه‌سرائیهای رنگین و وسوسه‌های دروغین) بفریبند. اگر پروردگار تو می‌خواست، چنین کاری را نمی‌کردند (ولی همه‌ی اینها برابر تقدیر و مشیّت خدا انجام گرفته و انجام می‌گیرد). پس بگذار دروغها به هم بافند (و خویشتن را گرفتار کفر و ضلال کنند. بر تو تبلیغ است و بر ما هم حساب).
و این‌گونه برای هر پیامبری برجسته، دشمنانی- شیطان‌های انس و جنّ - را نهادیم (که) بعضی از آنها به بعضی برای فریب (یکدیگر) گفتار آراسته را رمز می‌دهند و اگر پروردگارت بخواهد، چنان نمی‌کنند. پس آنان را با آنچه (به خدا) افترا می‌بندند واگذار.
و بدینسان قرار دادیم برای هر پیمبری دشمنی شیاطین آدمی و پری که وحی فرستند بعضی از ایشان بسوی بعضی سخنان بیهوده را بفریب و اگر می‌خواست پروردگار تو نمی‌کردندش پس بگذارشان به آنچه دروغ می‌بندند

Likewise, We have assigned for every prophet an enemy—human and jinn devils—inspiring one another with fancy words in order to deceive. But had your Lord willed, they would not have done it. So leave them to their fabrications.
ترتیل:
ترجمه:
الأنعام ١١١ آیه ١١٢ الأنعام ١١٣
سوره : سوره الأنعام
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عَدُوّاً»: دشمن. دشمنان. صفتی است بر وزن (فَعُول)، مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث در آن یکسان است و آن را جمع می‌بندند و (أَعْداء) می‌گویند. «شَیاطینَ»: متمرّدان. سرکشان. «شَیَاطینَ الإِنسِ وَ الْجنّ»: اضافه صفت به موصوف است. «زُخْرُفَ الْقَوْلِ»: سخنان آراسته بی‌اساس. سخنان به ظاهر زیبا و فریبا ولی بی‌حقیقت و ناروا. بدل (عَدُوّاً) یا مفعول دوم (جَعَلْنا) است. «غُرُوراً»: گول‌زدن. فریب‌دادن. مفعول‌له، یا بدل از (زُخْرُفَ)، و یا حال است و به معنی (غارّینَ) است. «وَ ما یَفْتَرُونَ»: واژه (ما) مفعول‌معه یا عطف بر ضمیر (هُمْ) است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ «112»

(اى پيامبر! اينان تنها در برابر تو به لجاجت نپرداختند، بلكه) ما اين گونه براى هر پيامبرى، دشمنى از شيطان‌هاى انس و جنّ قرار داديم. كه برخى از آنان حرف‌هاى دلپسند و فريبنده را به برخى ديگر مرموزانه القا مى‌كنند. البتّه اگر پروردگارت مى‌خواست، چنين نمى‌كردند. (ولى سنّت الهى بر آزادى انسان‌ها مى‌باشد،) پس آنان را و آنچه به دروغ مى‌سازند به خود واگذار.

نکته ها

در دو آيه‌ى قبل آمده بود: ما آنان را به حال خود رها كرديم، «نَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ» اينجا مى‌فرمايد: تو نيز آنان را به حال خود رها كن. «فَذَرْهُمْ»

سقوط انسان، از قبول وسوسه‌ى شيطان شروع مى‌شود، «يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ» «1»


«1». ناس، 5.

جلد 2 - صفحه 534

آنگاه هر كه وسوسه در او اثر گذاشت از ياران شيطان مى‌شود، «إِخْوانَ الشَّياطِينِ» «1» و در نهايت خودش شيطان مى‌گردد. «شَياطِينَ الْإِنْسِ»

تضادّ و درگيرى، زمينه ساز تكامل اختيارى است. به همين جهت خداوند، جهان را عالم تزاحم و تضادّ اختيارى قرار داده است. «وَ كَذلِكَ»

پیام ها

1- از عوامل استقامت و پايدارى انسان، آگاهى از تاريخ و مشكلات ديگران است. «وَ كَذلِكَ»

2- مبارزه حقّ و باطل، در طول تاريخ وجود داشته است. «وَ كَذلِكَ»

3- رهبر جامعه، بايد براى مخالفت‌ها آماده باشد. «وَ كَذلِكَ»

4- انتظار ريشه‌كن شدن مخالفان و بدخواهان را نداشته باشيم. «وَ كَذلِكَ جَعَلْنا»

5- از سنّت‌هاى الهى روبرو شدن انبيا با مخالفان گوناگون است. «وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا»

6- كفّار لجوج، شيطانند. شَياطِينَ الْإِنْسِ‌ ...

7- شياطين انس و جنّ از طريق القاى به يكديگر، با هم ارتباط دارند. يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ‌ ...

8- شياطين، روشهاى شيطنت را به يكديگر مى‌آموزند. «يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»

9- مخالفان انبيا، تبليغات درون گروهى دارند. «يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»

10- كلمات زيبا و فريبنده، مى‌تواند از عوامل اغفال انسان باشد. يُوحِي‌ ... زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً


«1». اسراء، 27.

جلد 2 - صفحه 535

11- خداوند انسان را آزاد آفريده و دنيا را ميدان درگيرى‌ها قرار داده است. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ»

12- اختيار و آزادى بشر، در مسير رشد و تربيت اوست. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ»

13- در نظام هستى، يك اراده حاكم است نه دو قدرت، يزدان و اهريمن در برابر هم نيستند و تلاش‌هاى انحرافى از قدرت و سلطه‌ى الهى بيرون نيست. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112)

بعد از آن به جهت تسليه حضرت رسالت صلى اللّه عليه و آله احوال انبياى سلف فرمايد:

وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا: و چنانچه تو را اى پيغمبر دشمنان هستند، قرار داديم براى هر پيغمبرى دشمنى‌ شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِ‌: گردنكشان از جن و انس.

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 357

تبصره- در تفسير اين آيه وجوهى است‌ «1»:

1- چنانچه امر فرموديم تو را به عداوت مشركين، همچنين امر نموديم پيش از تو به معادات اعداى آنها از جن و انس. و چون خدا امر فرمايد رسول را به معادات مشركين، پس به منزله اين است كه خدا ايشان را دشمن قرار داده؛ مثل آن كه سلطانى گويد: براى مبارزه‌اى از عسكر خود قرار داديم فلانى را قرين تو در مبارزه، يعنى امر نمايد او را به مبارزه، زيرا وقتى امر كند او را به مبارزه، هر آينه مقرر ساخته مبارز او را قرين او.

2- حكم فرموديم به آنكه ايشان دشمن هستند و خبر داديم ما به آن به جهت آنكه معامله كنيد با آنها معامله دشمنان در احتراز ايشان، و استعداد و آمادگى براى دفع آنان.

3- چنانچه تخليه نموديم بين آنها و اختيارشان عداوت را و منع ننموديم آنها را به كره و جبر به جهت آنكه منافات با تكليف است، همچنين تخليه اعداى تو نموديم، و بر سبيل قهر و جبر، منع آنها نكرديم.

4- چون حق تعالى نعمتهاى عظيمه به رسول عطا فرمود و كفار بدان سبب حسد برده اظهار دشمنى كردند، كانّ او سبحانه باعث عداوت شده، زيرا سبب دشمنى عطيه او است.

يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ‌: وسوسه مى‌كند بعض از جن انس را، يا برخى از جن جن را و برخى از انس انس را. مراد شياطين جن، اولاد ابليس‌اند. از ابى جعفر عليه السّلام مروى است: انّ الشّياطين يلقى بعضهم بعضا فيلقى اليه ما يغوى به الخلق حتّى يتعلّم بعضهم من بعض. فرمود حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام: بدرستى كه شياطين القا مى‌كنند بعضى برخى ديگر را، پس القا كند به او آنچه را كه بسبب آن گمراه نموده خلق را تا ياد بگيرد بعضى از بعض ديگر. زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً: سخنانى را كه بظاهر آراسته است اما در واقع هدفى ندارند جز فريب و گمراهى مردم. وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ‌: و اگر


«1» مجمع البيان ج 2 ص 352.

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 358

خواستى پروردگار تو ايمان ايشان را بر وجه جبر و قهر و الجاء و اضطرار، دشمنى نمى‌كردند با پيغمبران، لكن زمام اختيار ايمان و كفر و طاعت و معصيت بدست ايشان داد تا به طوع و رغبت خود به هرچه خواهند اقدام كنند، و بدين جهت مستحق ثواب و عقاب شوند. فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ‌: پس واگذار ايشان را با آن دروغها كه مى‌بافند از تسويلات باطله. امر بر سبيل تهديد است مثل‌ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ‌ «1» در خصال- از حضرت صادق عليه السّلام الانس على ثلثة اجزاء فجزء تحت ظلّ العرش يوم لا ظلّ الّا ظلّه و جزء عليهم الحساب و العذاب و جزء وجوههم وجوه الادميّين و قلوبهم قلوب الشّياطين. «2» فرمود: انس بر سه قسم‌اند: 1- تحت ظل عرش الهيند روزى كه سايه‌ئى نيست مگر سايه لطف او. 2- بر ايشان است حساب و عذاب. 3- صورتشان صورت آدمى و قلوبشان قلوب شيطانى، چنانچه علامه مجلسى رحمه اللّه در «بحار» روايت نموده: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله ياتى على النّاس زمان وجوههم وجوه الادميّين و قلوبهم قلوب الشّياطين كامتال الذّئاب الضّوارّ سفّاكون للدّماء لا يتناهون عن منكر فعلوه، ان تابعتهم ارتابوك و ان حدّثتهم كذّبوك و ان تواريت عنهم اغتابوك، السّنّة فيهم بدعة و البدعة فيهم سنّة الخ). «3» فرمود رسول اكرم صلى اللّه عليه و آله: مى‌آيد بر مردم زمانى كه صورتشان صورت آدمى و قلوبشان قلوب شياطين. مانند گرگان درنده، بسيار بريزند خونها را، منتهى نشوند از منكراتى كه بجا آورند. اگر متابعت آنها نمائى، به شك اندازند تو را، و اگر حديث گوئى ايشان را، تكذيب كنند، و اگر كناره‌گيرى كنى از ايشان، غيبت كنند تو را. سنت در ايشان بدعت است و بدعت در ايشان سنت.


«1» فصلت آيه 40.

«2» خصال، باب الثلاث، صفحه 154، حديث 192.

«3» بحار الانوار، جلد 22، صفحه 453، حديث 11- جامع الاخبار، فصل 88، حديث اوّل.

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 359


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112)

ترجمه‌

و همچنين قرار داديم از براى هر پيغمبرى دشمنانى را از شيطانهاى انس و جن كه ميرسانند بعضى از آنها ببعضى گفتار باطل آراسته را براى فريب و اگر بخواهد پروردگار تو بجا نمى‌آورند آنرا پس واگذار آنها را با آنچه افترا ميبندند.

تفسير

چنانچه خداوند مهلت داد براى امتحان دشمنان پيغمبر خاتم و ذريّه طاهره او را و مجبور نفرمود آنها را بترك عداوت براى بقاء تكليف و استحقاق عقاب و واگذارد آنها را بحال خودشان براى عدم قابليّت آنها مر هدايت الهى را همين معامله را با دشمنان انبياء سابق از متمردان انس و جن فرمود و كار شيطان آنستكه باطل را زينت نمايد و بصورت حق جلوه دهد براى فريب دادن اهل حق و در اين مقصد بعضى از آنها با بعضى ديگر كمك ميكنند و شيطنت را بيكديگر ياد ميدهند چنانچه در مجمع از حضرت باقر (ع) نقل نموده و اگر خداوند ميخواست نگذارد آنها اعمال عداوت نمايند قدرت را از آنها سلب ميفرمود و نمى‌توانستند كارى كنند ولى مصلحت در اين بود كه شياطين انسى و جنى باشند و بهشت و دوزخ هم باشد و انبيا و اوليا و اتقيا هم باشند و هر كس بقدرت و اختيار و استحقاق خود بمقام لايق خود برسد پس مأمور شد پيغمبر (ص) هم مانند خدا آنها را بحال خودشان واگذار كند و هر اشتباه كارى كه مى‌خواهند بكنند و هر افترائيرا كه ميتوانند به بندند تا در قيامت باشدّ عذاب گرفتار شوند قمى ره از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه خداوند هيچ پيغمبرى را مبعوث نفرمود مگر آنكه در امت او دو شيطان بود كه او را اذيّت مينمودند و بعد از او امت او را گمراه ميكردند آندو از اصحاب حضرت نوح ينطيفوس و خرام بودند و از اصحاب حضرت ابراهيم مكتل و زام بودند و از اصحاب حضرت موسى سامرى بود و مر عقيبا و از اصحاب حضرت عيسى بوليس و مرنيون و از اصحاب محمد (ص) جسّر و زريق گفته‌اند جسّر مانند ثعلب است وزنا و معنا و زريق تصغير ازرق است اوّلى را در حيله و مكر تشبيه بروباه فرموده و دوّمى كبود چشم بوده لعنة اللّه عليهما و على من اتّبعهما اجمعين و در كافى در ضمن حديثى از آن حضرت نقل نموده كه كسانيرا كه خداوند از اهل صفت حق قرار نداده آنها شياطين انس و جنّند و در خصال از


جلد 2 صفحه 371

آنحضرت نقل نموده كه انس بر سه قسم است يك قسمت در زير سايه عرش جاى دارند در روز كه سايه نيست جز سايه آن و يك قسمت اهل حساب و عذابند و قسمت ديگر روى هاى ايشان روى آدميان است و دلهاى آنها دلهاى شياطين است ..

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ كَذلِك‌َ جَعَلنا لِكُل‌ِّ نَبِي‌ٍّ عَدُوًّا شَياطِين‌َ الإِنس‌ِ وَ الجِن‌ِّ يُوحِي‌ بَعضُهُم‌ إِلي‌ بَعض‌ٍ زُخرُف‌َ القَول‌ِ غُرُوراً وَ لَو شاءَ رَبُّك‌َ ما فَعَلُوه‌ُ فَذَرهُم‌ وَ ما يَفتَرُون‌َ (112)

و همين‌ نحو قرار داديم‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌هر‌ پيغمبري‌ دشمني‌ ‌از‌ شياطين‌ انسي‌ و جنّي‌ ‌که‌ وسوسه‌ ميكنند يكديگر ‌را‌ بگفتارهاي‌ مزخرف‌ ‌که‌ صورت‌ ظاهر دارد و مغز و حقيقت‌ ندارد ‌براي‌ فريب‌ دادن‌ يكديگر و ‌اگر‌ مشيت‌ پروردگار تو تعلق‌ بگيرد هراينه‌ نميكردند ‌اينکه‌ كار ‌را‌ ‌پس‌ واگذار ‌آنها‌ ‌را‌ و افتراهاي‌ ‌آنها‌ ‌که‌ مي‌بندند.

و كذلك‌ ‌يعني‌ همين‌ نحوي‌ ‌که‌ تو دشمنهاي‌ انسي‌ و جنّي‌ داري‌ انبياء سلف‌ مبتلي‌ بودند جَعَلنا لِكُل‌ِّ نَبِي‌ٍّ اعم‌ ‌از‌ رسل‌ و انبياء ‌غير‌ مرسل‌، اولو العزم‌ و ‌غير‌ اولي‌ العزم‌ زيرا لفظ ‌کل‌ ‌از‌ الفاظ عموم‌ ‌است‌ شامل‌ تمام‌ ميشود و اشكال‌ ‌به‌ اينكه‌ خداوند چگونه‌ ‌براي‌ انبياء ‌خود‌ دشمن‌ جعل‌ ميفرمايد بسيار واهي‌ و بي‌مغز ‌است‌ زيرا نظام‌ جملي‌ عالم‌ ‌که‌ ‌بر‌ وفق‌ حكم‌ و مصالح‌ جعل‌ ‌شده‌ و البته‌ ‌اگر‌ بهتر ‌از‌ ‌اينکه‌ ‌بود‌ خداوند ‌آن‌ نحو قرار ميداد بايد مؤمن‌، كافر، عادل‌، فاسق‌، زيبا، زشت‌، بصير، اعمي‌، صحيح‌، سقيم‌، غني‌، فقير، زن‌، مرد، ظالم‌، مظلوم‌، عزيز، ذليل‌ باشند و بنده‌ ‌اگر‌ پي‌ بحكم‌ و مصالح‌ ‌او‌ برد دليل‌ ‌بر‌ اينكه‌ ‌بر‌ خلاف‌ حكمت‌ ‌است‌ نيست‌ زيرا آدم‌ و شيطان‌، هابيل‌ و قابيل‌، ابراهيم‌ و نمرود، موسي‌ و فرعون‌ حضرت‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ و بو جهل‌، حضرت‌ ‌علي‌ ‌عليه‌ السّلام‌ و عمر، حضرت‌ حسن‌ ‌عليه‌ السّلام‌ و معاويه‌،

جلد 7 - صفحه 175

حضرت‌ امام‌ حسين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ و يزيد و هكذا حق‌ و باطل‌، ايمان‌ و كفر، مظلوم‌ و ظالم‌ عادل‌ و فاسق‌، مطيع‌ و عاصي‌، صبيح‌ و قبيح‌، غني‌ و فقير، صحيح‌ و سقيم‌ لازم‌ دارد

جهان‌ چون‌ چشم‌ و خال‌ و خدّ و ابروست‌

برگزیده تفسیر نمونه


نکات آیه

۱- روبرو شدن همه پیامبران با دشمنانى از شیطانهاى جن و انس، سنت الهى است. (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس و الجن)

۲- درگیرى حق و باطل در سراسر تاریخ انبیا جریان داشته است. (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس و الجن)

۳- بینش و آگاهیهاى تاریخى داراى نقشى سازنده و کارساز در راهیابى و هدایت انسان است. (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا) تذکر به این نکته تاریخى که تمامى انبیاى الهى دشمن داشته اند، مى تواند گویاى نقش آگاهیهاى تاریخى باشد.

۴- کافران لجاجت پیشه و حق ناپذیر از شیطانهاى انسى هستند. (و لو أننا ... ما کانوا لیؤمنوا ... و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس)

۵- دلدارى خداوند به پیامبر (ص) و رفع نگرانى او نسبت به لجاجت مخالفان (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا) از اهداف این یادآورى تاریخى به پیامبر (ص) مى تواند رفع ناراحتى و دلگیرى آن حضرت از خصومت و مخالفتهاى کافران باشد.

۶- پیامبر اسلام (ص)، مانند سایر پیامبران، درگیر مبارزه با شیاطینى از جن و انس (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا شیطین الإنس و الجن)

۷- جن موجودى داراى حیات و شعور و اراده است. (عدوا شیطین الإنس و الجن)

۸- برخى از آدمیان و جنیان از شیاطینند. (عدوا شیطین الإنس و الجن)

۹- شیاطین جن و انس با یکدیگر به وسیله القائات مرموز مرتبط هستند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا) «وحى» به معنى اشاره ... و کلام پنهان است (لسان العرب)، لذا در برداشت فوق به القائات مرموز معنى گردیده است.

۱۰- وسوسه و ظاهر سازى فریبکارانه، روش شیاطین است. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا)

۱۱- شیاطین با تبادل سخنان به ظاهر آراسته و منطقى در بین یکدیگر در صدد فریب و گمراه ساختن مردمند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا) راغب مى گوید: الزخرف الزینة المزوقة ... . زخرف همان زینت آراسته است، لذا زخرف القول به معنى گفتار به ظاهر زیبا و دلپسند است.

۱۲- دشمنان انبیا در ارتباطى مداوم و پنهانى با یکدیگرند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول) «یوحى» یعنى شیطان وسوسه و القاى پنهانى مى کند. (مجمع البیان). ارتباط مداوم از مضارع آمدن «یوحى» استفاده شده است.

۱۳- برخى از شیاطین آموزش دهنده روشهاى شیطانى به بعض دیگرند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول) از اینکه بعضى وحى و اشاره مى کنند و طبعاً برخى آن را مى پذیرند، برداشت فوق استفاده شده است.

۱۴- شیاطین انس و جن از هنر و تبلیغات فریبنده براى فریب دادن مردم و مبارزه با انبیا بهره مى برند. (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا) «زخرف القول» به کلام آراسته شده مى گویند که از مصادیق هنر است و مى توان گفت که این مورد به عنوان نمونه ذکر شده است. گفتنى است «غرورا» در برداشت فوق مفعول له واقع شده است.

۱۵- آرایش و پیرایش گفته ها و نوشته ها و تبلیغات داراى نقشى مؤثر (یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول)

۱۶- لزوم هشیارى در برابر ترفندهاى هنرى و تبلیغى شیاطین انس و جن (و کذلک جعلنا لکل نبى عدوا ... یوحى بعضهم إلى بعض زخرف القول غرورا)

۱۷- کارها و فعالیتهاى جن و انس در قلمرو مشیت خداوند است. (و لو شاء ربک ما فعلوه)

۱۸- مشیت خداوند بر بازداشتن تکوینى شیاطین از دشمنى با پیامبران و تبلیغات فریبنده آنها نیست. (و لو شاء ربک ما فعلوه)

۱۹- شیاطین جن و انس برخوردار از آزادى و اختیارند. (و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون)

۲۰- جلوگیرى نکردن از ستیز دشمنان با پیامبر (ص) از مظاهر ربوبیت الهى و موجب رشد و تربیت است. (و لو شاء ربک ما فعلوه)

۲۱- پیامبر (ص) موظف به مبارزه منفى با مشرکان مکه از راه بى اعتنایى به شبهات و دروغپردازیهاى آنان است. (و لو شاء ربک ما فعلوه فذرهم و ما یفترون) رها کردن مشرکان و اعتنا نکردن به گفته هاى آنان نوعى مبارزه منفى است که خداوند پیامبر (ص) را به آن فرمان مى دهد.

۲۲- وانهادن دشمنان حق ناپذیر و بى اعتنایى به دروغپردازیهاى آنان فرمان الهى است. (فذرهم و ما یفترون)

۲۳- دروغپردازى و افترا، شیوه تبلیغات دشمنان انبیاست. (فذرهم و ما یفترون)

۲۴- روى عن أبى جعفر (ع) فى معنى قوله: «یوحى بعضهم إلى بعض» إن الشیاطین یلقى بعضهم بعضا فیلقى الیه ما یغوى به الخلق ... .(۱) از امام باقر (ع) درباره «یوحى بعضهم ...» روایت شده است: بعضى از شیاطین با بعض دیگر ملاقات و آنچه باعث گمراه کردن مردم است، به آنان مى آموزند ... .

موضوعات مرتبط

  • انبیا: ارتباط دشمنان انبیا ۱۲; افتراهاى دشمنان انبیا ۲۳; تاریخ انبیا ۲; دروغگویى دشمنان انبیا ۲۳; دشمنان انبیا ۱; مبارزه با انبیا ۱۴
  • انسان: عمل انسان ۱۷
  • تاریخ: آثار علم به تاریخ ۳; فواید تاریخ ۳
  • تبلیغ: عوامل مؤثر در تبلیغ ۱۵
  • تربیت: عوامل مؤثر در تربیت ۲۰
  • جنّیان: اراده جنّیان ۷; اعمال جنّیان ۱۷; حیات جنّیان ۷; شعور جنّیان ۷
  • حق: مبارزه حق و باطل ۲
  • خدا: اوامر خدا ۲۲; ربوبیت خدا ۲۰; سنتهاى خدا ۱; محدوده مشیّت خدا ۱۷; مشیّت خدا ۱۸
  • دروغگویان:۲۲
  • دشمنان: افتراهاى دشمنان ۲۲; بى اعتنایى به دشمنان ۲۲; دروغگویى دشمنان ۲۲; روش تبلیغ دشمنان ۲۳
  • دشمنى: با انبیا ۱، ۱۸; با محمّد (ص) ۲۰
  • رشد: عوامل رشد ۲۰
  • سخن: آرایش سخن ۱۵
  • شیاطین: آزادى شیاطین ۱۸; آزادى شیاطین انسى ۱۹; آزادى شیاطین جنى ۱۹; ارتباط شیاطین ۹، ۱۱، ۱۳; اغواگرى شیاطین ۱۱; اغواگرى شیاطین انسى ۱۴; اغواگرى شیاطین جنى ۱۴; القائات شیاطین ۹; تعلیم شیاطین ۱۳، ۲۴; دشمنى شیاطین ۱۸; روش برخورد شیاطین ۱۰، ۱۴; شیاطین انسى ۱، ۴، ۸، ۹; شیاطین جنى ۱، ۸، ۹; مبارزه با شیاطین انسى ۶; مبارزه با شیاطین جنى ۶; مکر شیاطین ۱۰; مکر شیاطین انسى ۱۶; مکر شیاطین جنى ۱۶; ملاقات شیاطین ۲۴; نقش شیاطین ۲۴; وسوسه شیاطین ۱۰; هنر شیاطین ۱۴، ۱۶
  • کافران: حق ناپذیر ۴; کافران لجوج ۴
  • گمراهى: عوامل گمراهى ۲۴
  • محمّد (ص): آزادى دشمنان محمّد (ص) ۲۰; دلدارى به محمّد (ص) ۵; رفع نگرانى محمّد (ص) ۵; سیره مبارزه محمّد (ص) ۲۱; لجاجت دشمنان محمّد (ص) ۵; مبارزه محمّد (ص) ۶; مبارزه منفى محمّد (ص) ۲۱; محمّد (ص) و مشرکان مکه ۲۱; مسؤولیت محمّد (ص) ۲۱
  • مشرکان مکه: بى اعتنایى به مشرکان مکه ۲۱; دروغگویى مشرکان مکه ۲۱; مبارزه با مشرکان مکه ۲۱
  • هدایت: عوامل هدایت ۳
  • هشیارى: در برابر شیاطین ۱۶
  • هنر: سوء استفاده از هنر ۱۴

منابع